เป็นเพราะระยะทางหรอ? ทำไมถึงรู้สึกเบื่อกันได้เร็วขนาดนี้ พึ่งกันได้ไมาถึงเดือนเองน้ะ เอ่อ....คือว่าเรามีแฟนอยู่ที่เกาหลีส่วนเราอยู่ที่ไทย นี่เราสองคนรักกันข้ามประเทศเลยหรอ มาฟังเรื่องของเราและเขาดีกว่า เริ่มมาจากไอ้เกมเกมหนึ่งนี่ละ!!
เรารู้จักกันได้ไงหรอ? เรารักกันได้ไงหรอ? เรารู้จักและรักกันได้เพราะเกมค้ะ ส่วนใหญ่ความรักของแต่ละคนอาจจะเกิดขึ้นที่เกม เกมบางเกมอาจจะมีคู่กันบางอะไรบาง ก็ใช่ค้ะ เกมที่เราเล่นมันมีการคู่หรืออะไรนี่ละ เราเล่นเกมอยู่วันนั้นก็ไม่รู้หรอกว่าวันนึงต้องเจออะไร และวันนั้นเป็นวันที่เขาคนนั้นกดสุ่มคู่ในเกมมา (มันอาจจะดูไร้สาระนิดนึงน้ะ) เราก็ไม่รู้หรอกว่าใคร ก็กดไปเล่นๆ มันก็เป็นเขา และเขาก็ทักเรามา ถามชื่อถามนู้นถามนี้ ตามประสาคนอยากรู้จัก เราก็ตอบไปตามมารยาท หลังจากนั้นเรากคุยกันไปเรื่อยโดยต่างคนต่างมีเหตุผล บางคนอาจจะคุยไม่นาน สักพักก็คบกันแต่กลับเราที่ต้องคุยเพื่อให้แน่ใจในเรื่องทุกอย่าง เราต่างคนต่างบอกความเป็นของตัวเองให้รู้กันทั้งสองฝ่าย เขาพูดมากมายว่าเราเป็นคนที่เขาชอบ ชอบในการพูด และน่าตา รวมไปถึงเรื่องในอนาคต เขาคิดแบบนี้จริงหรอ? น่าดีใจดีนะ หลังจากที่คุยได้สามสี่วัน เราทั้งสองฝ่ายตกลงคบกัน ในสถานะแฟนกัน ตามทั่วไปของคนสองคนที่รักกัน หลังจากนั้นที่คบกัน เราก็บอกรักบอกนู้นบอกนี่ตามประสาของคนที่เป็นแฟนกัน อ่า!! แฟนเราเป็นลูกครึ่งไทยเกาหลีน้ะ เราไม่ได้อยากจะอวดหรืออะไรหรอกน้ะ แต่เราอยากจะบอกว่า อาจจะเป็นบางคู่น้ะ ที่มีแฟนอยู่ไกลเกินกว่าที่จะเจอกกัน อันนี้เราเป็นอยู่ เราตกอยู่ในสถานะคบคนไกล ระยะทางมันสำคัญจริงๆ พอนานๆไปอะไรมันก็เริ่มเปลี่ยน ความรู้สึกเดิมๆที่มีให้มันค่อยๆหายไป สนใจกันน้อยลง มันเพราะระยะทางจริงๆใช่มั้ย ใช่มั้ย ได้โปรดเถอะ อย่าให้เขาเปลี่ยนไปเลย ได้โปรด
เขาเริ่มเบื่อแต่เราไม่รู้ว่าเขาเบื่อเราหรืออะไร เราไม่รู้ เราไม่ใช่ผู้วิเศษที่อ่านใจใครได้ตลอดเวลา เราได้พูดในใจว่าอย่าเบื่อเรานะ อย่าเบื่อเราเลย อย่าเปลี่ยนไปเลยน้ะ !! ได้แต่คิดแบบนี้ เพราะระยะทางสิ่นะที่ทำให้เขาเปลี่ยนไปขนาดนี้
รัก? เพราะเรามีเหตุผล หรือ รัก? เพราะแค่อยากลืม
เรารู้จักกันได้ไงหรอ? เรารักกันได้ไงหรอ? เรารู้จักและรักกันได้เพราะเกมค้ะ ส่วนใหญ่ความรักของแต่ละคนอาจจะเกิดขึ้นที่เกม เกมบางเกมอาจจะมีคู่กันบางอะไรบาง ก็ใช่ค้ะ เกมที่เราเล่นมันมีการคู่หรืออะไรนี่ละ เราเล่นเกมอยู่วันนั้นก็ไม่รู้หรอกว่าวันนึงต้องเจออะไร และวันนั้นเป็นวันที่เขาคนนั้นกดสุ่มคู่ในเกมมา (มันอาจจะดูไร้สาระนิดนึงน้ะ) เราก็ไม่รู้หรอกว่าใคร ก็กดไปเล่นๆ มันก็เป็นเขา และเขาก็ทักเรามา ถามชื่อถามนู้นถามนี้ ตามประสาคนอยากรู้จัก เราก็ตอบไปตามมารยาท หลังจากนั้นเรากคุยกันไปเรื่อยโดยต่างคนต่างมีเหตุผล บางคนอาจจะคุยไม่นาน สักพักก็คบกันแต่กลับเราที่ต้องคุยเพื่อให้แน่ใจในเรื่องทุกอย่าง เราต่างคนต่างบอกความเป็นของตัวเองให้รู้กันทั้งสองฝ่าย เขาพูดมากมายว่าเราเป็นคนที่เขาชอบ ชอบในการพูด และน่าตา รวมไปถึงเรื่องในอนาคต เขาคิดแบบนี้จริงหรอ? น่าดีใจดีนะ หลังจากที่คุยได้สามสี่วัน เราทั้งสองฝ่ายตกลงคบกัน ในสถานะแฟนกัน ตามทั่วไปของคนสองคนที่รักกัน หลังจากนั้นที่คบกัน เราก็บอกรักบอกนู้นบอกนี่ตามประสาของคนที่เป็นแฟนกัน อ่า!! แฟนเราเป็นลูกครึ่งไทยเกาหลีน้ะ เราไม่ได้อยากจะอวดหรืออะไรหรอกน้ะ แต่เราอยากจะบอกว่า อาจจะเป็นบางคู่น้ะ ที่มีแฟนอยู่ไกลเกินกว่าที่จะเจอกกัน อันนี้เราเป็นอยู่ เราตกอยู่ในสถานะคบคนไกล ระยะทางมันสำคัญจริงๆ พอนานๆไปอะไรมันก็เริ่มเปลี่ยน ความรู้สึกเดิมๆที่มีให้มันค่อยๆหายไป สนใจกันน้อยลง มันเพราะระยะทางจริงๆใช่มั้ย ใช่มั้ย ได้โปรดเถอะ อย่าให้เขาเปลี่ยนไปเลย ได้โปรด
เขาเริ่มเบื่อแต่เราไม่รู้ว่าเขาเบื่อเราหรืออะไร เราไม่รู้ เราไม่ใช่ผู้วิเศษที่อ่านใจใครได้ตลอดเวลา เราได้พูดในใจว่าอย่าเบื่อเรานะ อย่าเบื่อเราเลย อย่าเปลี่ยนไปเลยน้ะ !! ได้แต่คิดแบบนี้ เพราะระยะทางสิ่นะที่ทำให้เขาเปลี่ยนไปขนาดนี้