สวัสดีครับ
ก่อนอื่นขอบอกว่าคู่รักเราเป็น ชาย-ชาย เราคบกันมาได้ 5 เดือนแล้ว ตอนเราคบกันได้สัก 2 เดือนผมจับได้ว่าเค้ามีเชื้อ HIV ซึ่งเค้าไม่เคยบอกผมมาก่อน พอตอนผมจับได้เราทะเลาะกัน เราถามเค้าว่าเป็นแล้วทำไมไม่บอกเราตรงๆ เค้าตอบมาว่า ถึงเค้าบอกไปก็ไม่มีใครรับเค้าได้หรอก เราก็ถามตอบไปว่าแล้วจะมาทำร้ายคนอื่นแบบนี้หรอคุณไม่รักเค้าใช่ใหมถึงเลือกที่จะไม่บอกเค้า เค้าก็เงียบ สุดท้ายด้วยความที่เราเป็นคนขี้สงสารคน ในหัวเราคิดไปต่างๆนาๆว่าเรารักเค้าใหม เราพร้อมจะอยู่กับเค้ารึปล่าว เรายอมรับเค้าได้จริงหรอ แล้วถ้าเกิดมันพลาดขึ้นมาหล่ะ ?? แต่ในหัวตอนนั้นคำตอบคือเรารักเค้าถ้าไม่ใช่เราจะมีคนอื่นยอมรับเค้าได้รึปล่าวเค้าต้องอยู่คนเดียวแล้วใครจะดูแลเค้า เราตัดสินใจคบกันมาจนตอนนี้ 6 ตุลาคม 2560 เราเริ่มคบกัน 5 พฤษภาคม 2560 คบกันมาได้ 5 เดือนแล้ว (พอเรารู้เราก็รีบไปตรวจเลือก ผลตรวจคือเลือกปรกติ) เรามาอยู่ที่บ้านเค้าเค้าอาศัยอยู่กับน้ากับอา อาและน้าเค้ายอมรับและรับในสิ่งที่เค้าเป็นได้ เราก็เลยมาช่วยที่ร้านของเค้าซึ่งเค้าทำธุรกิจเล็กๆ ก็ช่วยกันดูแลไป เราเรียนอยู่จะได้มาหาเค้าหรืออยู่ด้วยกันก็เสาร์-อารทิตย์ เพราะเราเรียนในเมือง เค้าอยู่ในชนบท ไกลจากในเมืองเกือบ 70 กิโล วันเสาร์-อาทิตย์ถ้าเราไม่กลับบ้านเค้าก็จะรับเรามาอยู่ที่บ้านเค้า พอวันอาทิตย์เย็นก็ไปส่งที่หอ เราทำแบบนี้อยู่เกือบ 4 เดือน จนเดือนที่ 5 เราได้มาอยู่ที่บ้านเค้าเพระาเราเรียนไกล้จะจบแล้ว เรามีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะขึ้น เริ่มรู้จักนิสัยกัน แต่เค้าเป็นคนที่ให้เกียรติเรามาก เค้าจะดูแลเราเหมือนภรรยาของเค้าเหมือนแฟนหนุ่มสาวทั่วไป แต่เค้าเป็นคนอารมณ์ร้อน แบบถึงขึ้นรุนแรง เป็นคนนิสัยก้าวร้าว แต่ระหว่างที่เราคบกันมา ก็มีทะเลาะกัน หนักบ้าง เบาบ้าง แต่ก็คืนดีกันทุกรอบ จนมีครั้งหนึ่ง เราทะเลาะกัน จนตัดสินใจเลิกกันไปได้ 5 วัน ในระหว่างนั้นซึ่งเค้าหาแฟนใหม่ได้แล้ว แล้วพามาที่บ้านแล้ว แต่ที่แย่กว่านั้นคือ เค้ามีอะไรกันแล้ว(แต่ป้องกัน) เค้าก็ไม่เคยบอกเราอีก จนแฟนใหม่เค้าคนนั้นแอดมาหาเราและทักแชทเรามาถามว่า ยังคบกับคนนี้อยู่หรอ(ก็คือแฟนเรา) เราก็บอกว่าคบอยู่(ซึ่งตอนนั้นเราคืนดีกันแล้ว) เค้าก็ตอบมาว่าอ่อหรอ เราก็เริ่มตะหงิดๆละว่ามันแปลกๆ เลยไปเค้นถามแฟนเราจนได้เรื่องมา พอเรารู้เรื่องว่าเค้ามีอะไรกันแล้ว ความรู้สึกตอนนั้นมันร้องไม่ออก มือไม้สั่นไปหมด ทำอะไรไม่ถูก ใจเต้นรัวๆ คืนนั้นทั้งคืนเรานอนไม่หลับในหัวมัวแต่คิดว่า เค้าเอากันแบบไม่นึกถึงหน้าเราเลยใช่มั้ย ก่อนหน้าที่เราคบกันมา มันไม่ได้มีค่ากับเค้าเลยหรือปล่าว พอเราก็เลยบอกเค้าไปว่าแบบนี้เรารับไม่ได้นะ เราขอจบแค่นี้ดีกว่า เค้าก็บอกให้เราเป็นคนเลือกเพราะเค้าเลือกออะไรไม่ได้อยู่แล้ว แต่ละวันที่ผ่านไปมันทรมานมาก เราอยู่ไม่ได้แบบไม่มีเค้า เราเลยหน้าด้านกลับไปขอคืนเค้าและบอกอย่าทำแบบนี้อีกนะ แต่ระหว่างนั้นเค้าก็ยังคุยกันอยู่ จนแฟนใหม่เค้าคนนั้นก็ถามว่าจะเอายังไง(แฟนใหม่เค้ายังไม่รู้ว่ามีเชื้อ) แต่เค้าตอบแฟนใหม่ไปว่าเค้าเลือกเรานะ โอเครเรื่องนี้เป็นอันจบเพราะเราก็ฝืนใจตัวเองพยายามลืมแต่ก็ยังไม่ลืมมาจนถึงทุกวันนี้ ตอนนี้เค้าก็ไม่ได้มีใครเพราะตอนนี้เราอยู่ด้วยกันแล้ว แต่คือเรื่องของเรื่องพอคนเราอยู่ด้วยกันนานๆเข้า นิสัยที่เรียกว่าสันดานมันเริ่มออกมาทีละนิดๆ เค้าเริ่มเป็นคนเห็นแก่ตัว เริ่มพูดอะไรแบบไม่แคร์ความรู้สึกเรา ตอนปรกติเค้าก็พูดดีนะ พอเวลาที่เค้าไม่พอใจเค้าก็จะพูดสอดเสียด และเค้าแสดงกิริยาหลายๆอย่างที่มันแสดงให้เราคิดว่าเค้าเริ่มเห็นแก่ตัวมากขึ้น จนตอนนี้เราเริ่มรู้สึกอึดอัดมาก รักก็ส่วนรัก แต่เรามาอยู๋บ้านเค้าอะความรู้สึกมันไม่มีที่ยึดเหนี่ยวไม่มีที่พึ่งพิงเวลาที่เรารู้สึกเหนื่อยกับเค้า ที่เค้าไม่ยอมปรับตัวเข้าหาเราเลย เราพยายามปรับตัวเข้าหาเค้าทุกอย่าง เค้าไม่แคร์ความรู้สึกของเราเลย จนทุกวันนี้คิดอยู่ว่าเราทนเพื่ออะไร ? เพื่อใคร ? ตัวเราหรือเค้า ? ใจเราก็กลัวนะ อยากขอกำลังใจ+ความคิดเห็นของเพื่อนๆใน pantip เราเหนื่อยมาก ในชิวิตของเราเจอแต่อะไรมามากเจอแต่คนเอารัดเอาเปรียบ คน
ๆ จนตอนนี้เราคิดว่าชีวิตของเราเองจะตายวันไหนก็ไม่คิดอะไรแล้ว เพียงแค่ครอบครัวสุขสบาย คนที่เรารักเค้ามีความเป็นอยู่ที่ดี ขอความเห็นจากหลายๆคนหน่อยนะว่าเราควรเดินทางไหนต่อดี
แฟนติดเชื้อ HIV
ก่อนอื่นขอบอกว่าคู่รักเราเป็น ชาย-ชาย เราคบกันมาได้ 5 เดือนแล้ว ตอนเราคบกันได้สัก 2 เดือนผมจับได้ว่าเค้ามีเชื้อ HIV ซึ่งเค้าไม่เคยบอกผมมาก่อน พอตอนผมจับได้เราทะเลาะกัน เราถามเค้าว่าเป็นแล้วทำไมไม่บอกเราตรงๆ เค้าตอบมาว่า ถึงเค้าบอกไปก็ไม่มีใครรับเค้าได้หรอก เราก็ถามตอบไปว่าแล้วจะมาทำร้ายคนอื่นแบบนี้หรอคุณไม่รักเค้าใช่ใหมถึงเลือกที่จะไม่บอกเค้า เค้าก็เงียบ สุดท้ายด้วยความที่เราเป็นคนขี้สงสารคน ในหัวเราคิดไปต่างๆนาๆว่าเรารักเค้าใหม เราพร้อมจะอยู่กับเค้ารึปล่าว เรายอมรับเค้าได้จริงหรอ แล้วถ้าเกิดมันพลาดขึ้นมาหล่ะ ?? แต่ในหัวตอนนั้นคำตอบคือเรารักเค้าถ้าไม่ใช่เราจะมีคนอื่นยอมรับเค้าได้รึปล่าวเค้าต้องอยู่คนเดียวแล้วใครจะดูแลเค้า เราตัดสินใจคบกันมาจนตอนนี้ 6 ตุลาคม 2560 เราเริ่มคบกัน 5 พฤษภาคม 2560 คบกันมาได้ 5 เดือนแล้ว (พอเรารู้เราก็รีบไปตรวจเลือก ผลตรวจคือเลือกปรกติ) เรามาอยู่ที่บ้านเค้าเค้าอาศัยอยู่กับน้ากับอา อาและน้าเค้ายอมรับและรับในสิ่งที่เค้าเป็นได้ เราก็เลยมาช่วยที่ร้านของเค้าซึ่งเค้าทำธุรกิจเล็กๆ ก็ช่วยกันดูแลไป เราเรียนอยู่จะได้มาหาเค้าหรืออยู่ด้วยกันก็เสาร์-อารทิตย์ เพราะเราเรียนในเมือง เค้าอยู่ในชนบท ไกลจากในเมืองเกือบ 70 กิโล วันเสาร์-อาทิตย์ถ้าเราไม่กลับบ้านเค้าก็จะรับเรามาอยู่ที่บ้านเค้า พอวันอาทิตย์เย็นก็ไปส่งที่หอ เราทำแบบนี้อยู่เกือบ 4 เดือน จนเดือนที่ 5 เราได้มาอยู่ที่บ้านเค้าเพระาเราเรียนไกล้จะจบแล้ว เรามีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะขึ้น เริ่มรู้จักนิสัยกัน แต่เค้าเป็นคนที่ให้เกียรติเรามาก เค้าจะดูแลเราเหมือนภรรยาของเค้าเหมือนแฟนหนุ่มสาวทั่วไป แต่เค้าเป็นคนอารมณ์ร้อน แบบถึงขึ้นรุนแรง เป็นคนนิสัยก้าวร้าว แต่ระหว่างที่เราคบกันมา ก็มีทะเลาะกัน หนักบ้าง เบาบ้าง แต่ก็คืนดีกันทุกรอบ จนมีครั้งหนึ่ง เราทะเลาะกัน จนตัดสินใจเลิกกันไปได้ 5 วัน ในระหว่างนั้นซึ่งเค้าหาแฟนใหม่ได้แล้ว แล้วพามาที่บ้านแล้ว แต่ที่แย่กว่านั้นคือ เค้ามีอะไรกันแล้ว(แต่ป้องกัน) เค้าก็ไม่เคยบอกเราอีก จนแฟนใหม่เค้าคนนั้นแอดมาหาเราและทักแชทเรามาถามว่า ยังคบกับคนนี้อยู่หรอ(ก็คือแฟนเรา) เราก็บอกว่าคบอยู่(ซึ่งตอนนั้นเราคืนดีกันแล้ว) เค้าก็ตอบมาว่าอ่อหรอ เราก็เริ่มตะหงิดๆละว่ามันแปลกๆ เลยไปเค้นถามแฟนเราจนได้เรื่องมา พอเรารู้เรื่องว่าเค้ามีอะไรกันแล้ว ความรู้สึกตอนนั้นมันร้องไม่ออก มือไม้สั่นไปหมด ทำอะไรไม่ถูก ใจเต้นรัวๆ คืนนั้นทั้งคืนเรานอนไม่หลับในหัวมัวแต่คิดว่า เค้าเอากันแบบไม่นึกถึงหน้าเราเลยใช่มั้ย ก่อนหน้าที่เราคบกันมา มันไม่ได้มีค่ากับเค้าเลยหรือปล่าว พอเราก็เลยบอกเค้าไปว่าแบบนี้เรารับไม่ได้นะ เราขอจบแค่นี้ดีกว่า เค้าก็บอกให้เราเป็นคนเลือกเพราะเค้าเลือกออะไรไม่ได้อยู่แล้ว แต่ละวันที่ผ่านไปมันทรมานมาก เราอยู่ไม่ได้แบบไม่มีเค้า เราเลยหน้าด้านกลับไปขอคืนเค้าและบอกอย่าทำแบบนี้อีกนะ แต่ระหว่างนั้นเค้าก็ยังคุยกันอยู่ จนแฟนใหม่เค้าคนนั้นก็ถามว่าจะเอายังไง(แฟนใหม่เค้ายังไม่รู้ว่ามีเชื้อ) แต่เค้าตอบแฟนใหม่ไปว่าเค้าเลือกเรานะ โอเครเรื่องนี้เป็นอันจบเพราะเราก็ฝืนใจตัวเองพยายามลืมแต่ก็ยังไม่ลืมมาจนถึงทุกวันนี้ ตอนนี้เค้าก็ไม่ได้มีใครเพราะตอนนี้เราอยู่ด้วยกันแล้ว แต่คือเรื่องของเรื่องพอคนเราอยู่ด้วยกันนานๆเข้า นิสัยที่เรียกว่าสันดานมันเริ่มออกมาทีละนิดๆ เค้าเริ่มเป็นคนเห็นแก่ตัว เริ่มพูดอะไรแบบไม่แคร์ความรู้สึกเรา ตอนปรกติเค้าก็พูดดีนะ พอเวลาที่เค้าไม่พอใจเค้าก็จะพูดสอดเสียด และเค้าแสดงกิริยาหลายๆอย่างที่มันแสดงให้เราคิดว่าเค้าเริ่มเห็นแก่ตัวมากขึ้น จนตอนนี้เราเริ่มรู้สึกอึดอัดมาก รักก็ส่วนรัก แต่เรามาอยู๋บ้านเค้าอะความรู้สึกมันไม่มีที่ยึดเหนี่ยวไม่มีที่พึ่งพิงเวลาที่เรารู้สึกเหนื่อยกับเค้า ที่เค้าไม่ยอมปรับตัวเข้าหาเราเลย เราพยายามปรับตัวเข้าหาเค้าทุกอย่าง เค้าไม่แคร์ความรู้สึกของเราเลย จนทุกวันนี้คิดอยู่ว่าเราทนเพื่ออะไร ? เพื่อใคร ? ตัวเราหรือเค้า ? ใจเราก็กลัวนะ อยากขอกำลังใจ+ความคิดเห็นของเพื่อนๆใน pantip เราเหนื่อยมาก ในชิวิตของเราเจอแต่อะไรมามากเจอแต่คนเอารัดเอาเปรียบ คน