วันที่ 02/10/2017วันที่นี้เราไปเข้าค่ายเนตรนารีกับของที่โรงเรียนที่โรงเรียนเซนต์คาเบียล ปากเกร็ด จ.นนทบุรี เเล้วเราก้ต้องไปนอนค้าง
ที่นั้นเเล้วพอเราไปถึงที่นั้นเราก้เอากระเป๋าไปวางเเล้วครูก้ให้ออกมาเข้าฐานเนตรนารีหรือทำฐานนั้นเองเราเลยต้องออกมาเเล้วฐานเเรก
ที่เราได้ออกมาเล่นนั้นก้คือฐานการเรียนเรื่องเชือกหรือเงื่อนนั้นเอง เงื่อนเเรกคือเงื่อนตะกรุดเบ็ดเเละโรงเรียนเราอ่า เค้าเชิญนักเรียนโรงเรียน
.......ขอไม่บอกชื่อโรงเรียนนั้นๆนะ เเล้วพี่เค้าอยู่มอสามเปนกองร้อยพิเศษเเล้วเราอยู่เเค่มอหนึ่งเราก้เลยทำได้เเค่เเอบมอง เเล้วตั้งเเต่ตอนเเรกเเล้ว
ที่เราหันไปบอกกับเพื่อนว่า เห้ยๆเเกๆคนนั้นน่ารักจังเลยอ่ะ^^ เเล้วเพื่อนเราเลยบอกว่า ชอบ??? เราเลยบอกว่า ใช่ เเล้วพอเราทำเชือกเงื่อนนี้ได้
พี่เค้าก้เดินเข้ามาเเล้วลูบหัวเราเเล้วบอกว่า เก่งมาก^^ตอนนั้นเราก้เเบบเขินมากจ้าาา หัวใจเรานี้เต้นตุบๆเลยไม่ใช่ตื่นเต้นนะ เเต่มันเขินอ่า
พี่น่ารักมากๆๆๆๆ พอกลับจากค่ายเราเลยตั้งใจว่าจะหาไอจีพี่เค้าให้เจอให้ได้เเล้ววันนั้นที่เราคอยก้มาถึงเราเจอไอจีพี่เค้าเเล้ว
จึงเริ่มกดเข้าไปที่ไดเรคเเละกดชื่อพี่เค้าเเล้วจึงเริ่มคุย เราก้เริ่มคุยว่า หวัดดีพี่....จำเราได้ไม??? เราคือน้องคนนั้นที่พี่จับหัวเราอ่า^^พี่เค้าก้ตอบ
ว่า จำได้สิ เราเลยถามวันเกิดพี่เค้าพี่เค้าก้บอกเรา เเเล้วคุยไปคุยมาเราก้เริ่มรู้สึกที่มากกว่าหวั่นไหวและมากกว่าเเอบชอบนั้นก้คือ เเอบรักนั้นเอง
เรารักพี่เค้าเเละจนวันนั้นที่เราคอยก้มาถึงนัน้คือ เราถามพี่เค้าว่า พี่....มีคนคุยยังอ่ะ???พี่เค้าก้ตอบว่า ยัง น้องอ่ะ??เราเลยบอกไปว่ายังเหมือนกัน
งันเราขอพี่เปนคนคุยได้ป่ะ???พี่เค้าก้บแกว่า จยย เเกอยู่ มอ ไรเนี่ย?? เราก้ไม่อยากโกหกเพื่อให้พี่เค้าเชื่อตอนนี้เท่านั้นอ่า เเล้วแบบสุดท้ายบมารู้ความจริง
ตอนหลังเเเล้วมันเจ็บว่ะ ไม่อยากให้เปนเเบบนั้น เราเลยบอกความจริงไปว่า เราอยู่ มอ หนึ่ง พี่เค้าตอบกลับมาว่า เด็กไปอ่ะ พอเราได้ยินประโยคนั้นอ่าเราเเบบค่ตเจ้บอ่ะ เเเต่เราก้ทำได้เเค่ทำใจอ่ะเนอะ เเค่นี้เเหละเรื่องของเรา#poppy#
แอบชอบ ทำได้เพียงทำใจ
ที่นั้นเเล้วพอเราไปถึงที่นั้นเราก้เอากระเป๋าไปวางเเล้วครูก้ให้ออกมาเข้าฐานเนตรนารีหรือทำฐานนั้นเองเราเลยต้องออกมาเเล้วฐานเเรก
ที่เราได้ออกมาเล่นนั้นก้คือฐานการเรียนเรื่องเชือกหรือเงื่อนนั้นเอง เงื่อนเเรกคือเงื่อนตะกรุดเบ็ดเเละโรงเรียนเราอ่า เค้าเชิญนักเรียนโรงเรียน
.......ขอไม่บอกชื่อโรงเรียนนั้นๆนะ เเล้วพี่เค้าอยู่มอสามเปนกองร้อยพิเศษเเล้วเราอยู่เเค่มอหนึ่งเราก้เลยทำได้เเค่เเอบมอง เเล้วตั้งเเต่ตอนเเรกเเล้ว
ที่เราหันไปบอกกับเพื่อนว่า เห้ยๆเเกๆคนนั้นน่ารักจังเลยอ่ะ^^ เเล้วเพื่อนเราเลยบอกว่า ชอบ??? เราเลยบอกว่า ใช่ เเล้วพอเราทำเชือกเงื่อนนี้ได้
พี่เค้าก้เดินเข้ามาเเล้วลูบหัวเราเเล้วบอกว่า เก่งมาก^^ตอนนั้นเราก้เเบบเขินมากจ้าาา หัวใจเรานี้เต้นตุบๆเลยไม่ใช่ตื่นเต้นนะ เเต่มันเขินอ่า
พี่น่ารักมากๆๆๆๆ พอกลับจากค่ายเราเลยตั้งใจว่าจะหาไอจีพี่เค้าให้เจอให้ได้เเล้ววันนั้นที่เราคอยก้มาถึงเราเจอไอจีพี่เค้าเเล้ว
จึงเริ่มกดเข้าไปที่ไดเรคเเละกดชื่อพี่เค้าเเล้วจึงเริ่มคุย เราก้เริ่มคุยว่า หวัดดีพี่....จำเราได้ไม??? เราคือน้องคนนั้นที่พี่จับหัวเราอ่า^^พี่เค้าก้ตอบ
ว่า จำได้สิ เราเลยถามวันเกิดพี่เค้าพี่เค้าก้บอกเรา เเเล้วคุยไปคุยมาเราก้เริ่มรู้สึกที่มากกว่าหวั่นไหวและมากกว่าเเอบชอบนั้นก้คือ เเอบรักนั้นเอง
เรารักพี่เค้าเเละจนวันนั้นที่เราคอยก้มาถึงนัน้คือ เราถามพี่เค้าว่า พี่....มีคนคุยยังอ่ะ???พี่เค้าก้ตอบว่า ยัง น้องอ่ะ??เราเลยบอกไปว่ายังเหมือนกัน
งันเราขอพี่เปนคนคุยได้ป่ะ???พี่เค้าก้บแกว่า จยย เเกอยู่ มอ ไรเนี่ย?? เราก้ไม่อยากโกหกเพื่อให้พี่เค้าเชื่อตอนนี้เท่านั้นอ่า เเล้วแบบสุดท้ายบมารู้ความจริง
ตอนหลังเเเล้วมันเจ็บว่ะ ไม่อยากให้เปนเเบบนั้น เราเลยบอกความจริงไปว่า เราอยู่ มอ หนึ่ง พี่เค้าตอบกลับมาว่า เด็กไปอ่ะ พอเราได้ยินประโยคนั้นอ่าเราเเบบค่ตเจ้บอ่ะ เเเต่เราก้ทำได้เเค่ทำใจอ่ะเนอะ เเค่นี้เเหละเรื่องของเรา#poppy#