แฟนขอให้เป็นเพื่อน แต่เรายังอยู่ด้วยกัน ทั้งๆ ที่เขามีคนใหม่แล้ว

เราคบกับแฟนมา 4 ปี กว่าแล้ว เราเริ่มจากการเป็นเพื่อนกันมาก่อน เจอกกันครั้งแรกตอนปี 1 จากนั้นก็สนิทกันมาเรื่อยๆ ตอนนั้นแฟนเราเขามีแฟนอยู่แล้วแต่เราก็แอบชอบเขา จนวันนึง เขาตัดสินใจเลิกกับแฟนเพื่อที่จะมาคบกับเรา  เลือกได้ว่าเราเป็นมือที่ 3 ทำให้เขาเลิกกัน แต่เราก็ดีใจมากที่ได้คบกันเขา เราสองคนคบกันโดยไม่ได้บอกให้คนอื่นรู้ว่าเป็นแฟนกัน เพราะว่าเราเป็นเพศเดียวกัน ก็คือทอมกับดี้นั้นแหละ เราชอบผู้หญิงหมือนกัน แต่เราไม่กล้าจะบอกที่บ้านว่าเราเป็นเพราะไม่อยากให้เสียใจ เรากับแฟนไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดตัวติดกันตลอด สนิทกันมากๆ อยู่บ้านเดียวกัน จนกะทั้ง อยู่ปี 4 ต้องออกไปฝึกงาน เราเลือกที่ฝึกคนละที่กัน มันทำให้เราสองคนห่างกัน แต่ที่ฝึกก็ไม่ไกลกันมาก จนถึงวันที่ใกล้จะฝึกเสด เราเริ่มสงสัยว่าแฟนเราทำตัวไม่เหมือนเดิม เหมือนมีคนอื่น ก่อนหน้าสงสัยมาตลอด จนเราจับได้ว่าแฟนแอบไปนอนกับผู้ชายพี่ที่ฝึกงาน ทั้งที่เขาก็มีลูกเมียแล้ว เราเสียใจมากๆ เราอยากให้เขาคิดได้ว่ามันเป็นเรื่องที่ผิด ทะเลาะกันหนัก เขาโกหกเราโน่นนี้นั่น จนเราดึงเขากลับมาได้ เรารักเขามาก เราก็คบกันไปเรื่อย ผ่านไปครึ่งปี จนเรียนจบ เราได้งานทำเลยที่บ้าน     แฟนเรายังไม่มีงานทำเราเลยเลือกที่จะพาเขามาอยู่ด้วยที่บ้าน พยายามทุกอย่างเพื่อที่จะพาเขาไปหางานทำจะได้อยู่ใกล้ๆกัน จนเขาสอบติดเป็นพนักงานสถานที่ราชการแห่งหนึ่ง เขาทำงานได้ประมาณ 2 เดือนกว่า เรื่องเดิมๆ มันก็เกิดขึ้นอีกแล้ว เราจับได้ว่าแฟนมีคนอื่น เขาก็โกหกเราซ้ำแล้ว ซ้ำอีก ทะเลาะกันหนักขึ้นมาเรื่อยๆ แฟนเราแอบไปมีกิ๊กกั๊กอะรัยกับพี่ที่ทำงานที่เป็นทอม เขามีพร้อมทุกอย่าง จนเราตัดสินใจบอกเขาว่าเรารู้เรื่องหมดแล้วนะ รู้มานานแล้วแค่เราไม่ได้พูด แฟนเราร้องไห้หนักมากเขามาขอโทษเรากับที่ทำไปเพราะมันหลายรอบแล้ว เขาไม่อยากให้เราต้องเสียใจอีกเขาเลยบอกให้เราเพื่อนแค่เพื่อนกันเหมือนเดิม ซึ่งเราไม่รู้ว่าจะทำยังไงเลยตัดสินใจว่าเลิกกับเขาแล้วเป็นเพื่อนกัน แต่ในใจเราเจ็บมาก เมื่อแฟนเราบอกว่าเขาอยากจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ เขาไม่อยากลำบาก ไม่อยากเหนื่อยอีกแล้ว ต้องการคนที่ทำให้เขาสบายได้ ที่ผ่านมาเราก็ทำทุกอย่างให้เขามีความสุขที่สุด สบายที่สุด เมื่อเขาทำผิดทำไมใจเราถึงให้อภัยเขาได้ หรือเรารักเขามากเกินไปเลยไม่ยอมปล่อย แต่ถึงเราจะเลิกกันแล้วเรากับแฟนก็ยังอยู่ด้วยกันทุกวัน แต่แ่เราไม่มีสิทธิ์ที่จะไปหึงหวงเขาเหมือนเดิม เขาจะทำอะไรไปไหนกับใครเราห้ามไม่ได้แล้ว เป็นแบบนี้แล้วมันรู้สึกว่าเราได้เขาแค่ตัว แต่ใจไม่ได้อยู่กับเราแล้ว เราพยายามตั้งใจหาเงินเพื่อให้ได้ในสิ่งที่เขาอยากได้ เพื่อให้เขาได้อยู่กับเราตลอดถึงแม่ว่าสักวันเขาต้องไปจากเราก็ตาม เพราะคำว่ารักคำเดียว และมันอาจจะเป็นเวรกรรมของเราที่ไปแย่งแฟนคนอื่นเขามาก่อน แต่เรารู้ว่าวันนี้ต้องมาถึง เรามันคนโง่ ที่ยอมมาตลอด