เราได้ไปค่ายที่ต่างจังหวัด ทำให้เราได้รู้จัก เพื่อนๆ และก็ มีคนๆนึงเข้ามาคุยกับเรา เราก็ คุยแบบปกตินะ เพราะตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร เพราะเราพึ่งโดนทิ้ง เจ็บแต่ต้องสตรองไง ไปค่ายเพื่อคณะ เราของแทนว่านานเอนะ นายเอเป็นคนดูแลพวกเรา แล้วเพื่อนที่ไปกับเราก็ แซวเราแบบ พึ่งโดนทิ้งใหม่ๆงี้อ่ะ คือนายเอ ก็ ได้ยินทุกเรื่อง คือ รู้ว่าเราโดนทิ้งแหละ หลังจากกลับค่าย นายเอก็ ทักแชทมาหาเรา ตอนอยุ่ค่ายก็ พยามๆเข้าหา เราไม่ได้คิดไรตอนนั้นนะ ก็เจ็บอยู่ก็ ไม่อยากมโน แต่พอคุยได้สักประมาณ เดือนนึง เค้าขอเราเป็นแฟน เราก็ ไม่ได้ตอบอะไร คุยกับนายเอ สนุกนะ ยิ้มได้หัวเราะได้ แต่เราก็ ยังกลัวถูกทิ้งไง บ้านเรากับบ้านนายเอ นี้ไกลกันมากกก (ตอนนั้นคิดว่าระยะทางมีผลกับชีวิตนะ) เราก็ ไม่ได้ตอบอะๆร คุยกันไปอีกสักพัก นายเอก็ พยามยามขอนะ เเต่จู่ๆ นายเอ ก็ เอาเรื่องแฟนเก่านายเอมาให้เราฟัง ก็นะ ผญ ก็ มี นอยๆมั้งแหละ เค้าถามว่าเรารับได้มั้ยกับ อากานอิ้นดี้ๆบ้างานๆอ่ะ เรารับได้นะ เพราะเราก็ เป็น มันถึงทำให้เรา คุยกันสไตย์เดียวกันอ่ะ แต่อยู่ๆ นายเอก็ หายไป ระหว่างนั้นนะ นายเอ เรียกเรา ว่า "เตง" มาตลอด อยุ่ๆนายเอ ได้หายไป นายเอให้เหตุผลว่า งานเยอะ เรียนหนัก เห้ยย เราเข้าใจนะ เราไม่จี้ไม่จุ๊กจิก เค้าเลยหายไปเลย ไม่ทักไม่กดไลท์ แต่กดเป็นบางอัน ระหว่างนั้น คือ มีรุ่นน้องเข้ามา ในชีวิต ทุกคนคิดว่า รุ่นน้องมาจีบเรา แต่จริงๆไม่ใช่ไง คือ เหมือนถูกชะตากันงี้ เลยไปดูหนังกินข้าวแบบพี่น้อง ก็ มีลงรู้บ้าง เพื่อนก็ มาเเซว จร้สาา นายเอ มากดไลท์ รูปที่เราถ่ายคู่กับน้อง แล้วนายเอ ก็ หายไปเลย ระหว่างที่เราไม่ได้ติดต่อกัน นายเอก็ มีสาวๆบ้างแหละ ธรรมดา ของคนทำงานเนอะ จนมาอีกปี ที่เราต้องไปค่าย จริงๆแล้วเราไม่อยากไปนะ เหตุผลคือ เรากลัวที่จะเจอนายเอ เรารู้สึกดีกับนายเอไง กลัวทำใจไม่ได้ แต่ก็นะ ทีมงานเราคนไม่พอไง เราก็ ต้องไป เราไป 3 วัน 2 คืน วันเเรกตอนรายงานตัว เราพยามหนีนายเอนะ แต่ก็ มีพวกพี่ๆ ที่รู้เรื่องเราสองคนเคยคุยกัน ก็ พยามยามแกล้ว พยามแซว แต่เหมือนเราสองคนก็ พยามยามหนีนะ แอบกลัวๆกันทั้งคู่แหละ เราก็ ทำกิจกรรมกันไปเรื่อย แต่คืนที่สองนี้ดิ พวกเราต้องทำการแสดง ปกติเราไม่เคยแต่หน้าแต่ตัวด้วยซ้ำ เราทำได้ ทุกอย่างเลยนะ ยกของ แต่หน้า ทำผม ให้คนอื่น นายเอ เห็นเราวุ่นๆ ยกของ นางก็ จะเข้ามาช่วยนะ แต่เราก็ บอกไม่เป็นไร พอตกกลางคืน มันก็ มีการแสดง กินเรียงอะไรปกตินี้แหละ เราเป็นคนไม่กินเหล้านะ แต่บุคลิกเราอ่ะ เหมือนคนกิน วันนั้นเราเป็นพี่ใหญ่สุดในทีมล่ะ แล้วน้องๆก็ เป็น ผญ เราเลยตัดสินใจกิน แต่ดีนะ เราเป็น นักกีฬา เลยไม่เมา ตอนแก้วแรกที่กินคือ ยาดอง เราเห็นนายเอมองเรานะ นายเอรู้ว่าเราไม่ดื่ม แต่ก็ ทำอะไรไม่ได้ไง เราก็ ดื่มจร้า พอสักพัก ก็ เริ่มเมา เหล้าเริ่มหมด เราก็ ส่งตัวเเทนแต่ละทีมงานออกไปซื้อ ซึ่งเราเป็นตัวแทนออกไป เราสมบูรณ์สุด ไปประมาณ 10 คน เราเป็น ผญ คนเดียวที่ไปนะ แล้วนายเอก็ เป็นทีมงาน ที่เป็นตัวแทนออกไป เราได้คุยกันด้วยแหละ เราเป็น ผญ คนเดียวไง เเล้ว ทีมงาน ม. คือก็ชวนคุยไรงี้ พอกลับมาค่อย นายเอก็ จะช่วยดรายกแหละ แต่เราก็ ปฏิเสธ อีกแล้วววว พอดึกมาหน่อย คนเริ่มน้อย พวกเราก็ รวมวงกันซึ่ง พวกพี่ๆ เค้าเห็นเรื่องเราสองคนมันคลุมเคลือ เลยกะมอมเหล้าเราสองคนซึ่งเค้า มอมเราไม่ได้ไง แต่มอนนายเอได้ เค้าเลยจับนายเอ มานั่งข้างๆเรา พี่เค้าถามนายเอว่า ชอบเรามั้ย นายเอ บอก "ไม่ได้ชอบ" แต่ "รักเลย" เราสตั้นมาเลยนะ เรากลับคิดอีกว่า คนเมา มักพูดความจริง จริงหรอ พอเจ้าวันรุ่งขึ้น พวกเราก็ ต้องกลับม.กันแล้ว นายเอก็ ทักมาหาเรานะ แบบ ถึงยัง เมารถมั้ย เหมือนใส่ใจเราเลยล่ะ อยู่ๆนางไปดูรูปที่พี่ๆถ่ายเเล้วมาถามเรา ว่า นางมานั่งข้าเราได้ยังไง เราเลยถามกลับ จำไม่ำด้เลยหรอ ว่า เมื่อคือพูดไร ทำไรบ้าง นางบอก จำไม่ได้ เราสตั้นเลยนะ ทำใจเลยลาะ พอแยกย้ายจากค่าย เราก็ ห่างกันอีกแล้ววว เหตุการณ์ปีที่แล้วย้อนกลับมาเลย พาผ่านมาหลายเดือน นางทักเรามา เรียกเราว่า เตง (ตอนมีธุระ) เรททักนายเอไปตอนมีธุระเหมือนกัน นางจะใช้เรียกเราว่าเตง ตลอด ยิ่งช่วงนี้เราทำวิจัย นายเอก็ ทำวิจัย เราก็ ท้อบ้าง นายเอ ก็ ทักมาป่วนบ้าง เหมือน อะไรๆไม่ชัดเจน เราเคยคิดเข้าข้างจัวเองนะ ว่าเรารอนายเอ ทั้งๆที่ระหว่างนั้น มีคนเข้ามา แต่เราก็ คุยด้วยไม่ได้นาน บางที ถึงขั้นเก็บไปฝันถึงนายเอ จริงๆเราก็เเค่อยากรู้ว่านายเอคิดกับเรายังไง ทำไม ยังเรียกเราว่า เตง ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไร ทำไมต้องกดโกรธ แค่เราไปเเซวเพื่อนบอกเบอร์โทรศัพท์ แค่ 3 ตัวท้าย ทำไมต้องให้เราคิดไปเอง ทำไมต้องทำให้เรารู้สึกว่า นาย มองเราตลอด ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรเลย แล้วทำไม เราต้องรอนายมาเกือบ 2 ปีแล้ว นายเอ.... ขอบคุณทุกการช่ยเหลือนะ แต่ขออีกอย่างเหอะ ช่วยบอกเราให้ชัดเจนได้มั้ย รึไม่ก็ มีแฟนเปิดตัวเลย เราจะได้ทำใจ😂
ใช้สรรพนาเรียก เตง แต่ไม่ได้เป็นอะไรกัน