เห็นหมาบ้านตัวนึง น่าเพิ่งมาโดนปล่อย เออ เจ้าของเขาไม่ผูกพันกับมันบ้างเลยเหรอ

เมื่อคืนตอนหัวค่ำ ผมปั่นจักรยานกลับจากทำงาน ผมทำงานแถวพระราม5
ฝนตกปรอยๆ
จะกลับบ้านที่เทเวศน์ มาถึงสะพานลอยข้ามทางรถไฟ ผมยกข้ามสะพานลอยจะข้ามไปตรงบางพลัด
เจอน้องหมาตัวนึงท่าทางตื่นๆ เดินตามตั้งแต่หัวสะพานอีกฝั่งมาถึงอีกฝั่ง
ผมถามน้อง เดินตามมาทำไมลูก เขาครางหงิงๆ เอามือสะกิดขา ผมเลยลูบหัวน้องเขา เขาก็นั่งให้ลูบ
น้องเขาสะอาด เหมือนหมาเพิ่งอาบน้ำมาวันนี้ เพราะไม่เหม็น (เจ้าของเขาคงอาบน้ำมันให้ก่อนเอามาปล่อย)
หรือ ว่ามันหลงมาก็ไม่แน่ใจ แต่หมาไทยส่วนมากไม่หลงไปไกลจากบ้านเท่าไหร่หรอก
ผมบอกน้องเขา หนูมาจากไหนลูก ไม่กลับบ้านไป
ผมยกรถลงจากสะพาน น้องเขาเดินตามลงไป แล้วเขาตะกายเกาะไม่ยอมให้ไปไหน ครางหงิงๆ ตัวสั่นเหมือนเขากลัว
ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ผมเลยขี่จากไป ขี่ไปถึงแถวเซเว่น แล้วนึกถึงน้องเขา กลัวเขาหิวเลยซื้อไส้กรอกอีสานหน้าเซเว่น2ไม้
แล้วขี่กลับไปที่เดิมให้เขากิน เขาก็เหมือนเดิมกระโดดกอดผมเลยอะ เหมือนไม่ให้ไปไหน
ผมขี่รถกลับมาถึงบ้าน ก็ยังนึกถึงหมาตัวนี้อยู่ จนเช้าวันนี้ผมรู้สึกเป็นห่วงมันแบบแปลกๆ มันจะรู้จักการข้ามถนนมั้ย
ถ้ารถชนมัน หรือ มันกินข้าวรึยัง หรือ เตลิดไปไหนแล้ว
แต่ผมก้อคิดในแง่ดี มันเป็นหมาเชื่อง อ้อนคนเป็น เดี๋ยวก็คงไปอ้อนคนเองมั้ง

ผมก้อคิดนะ เลี้ยงมันมา อยู่ๆเอามาปล่อย
ปล่อยทำไม หมาแค่ให้ข้ามันกินมื้อนึงมันก้ออยู่ได้แล้ว
ไม่เข้าใจเหตุผลคนที่เอาหมาน่ารักแบบนี้ไปปล่อยเลยจริงๆ