Note: 1.เพื่อไม่ให้ งง ขอเล่าอิงตามTimeline ตั้งแต่เจอโครงการจนไปญี่ปุ่นนะครับ
2.ประสบการณ์ที่เจอมันเยอะมากเล่ารอบเดียวน่าจะไม่จบง่ายๆ ขอเล่าย่อยเป็นเรื่องๆ
3.เพิ่งสมัครเข้ามาเขียนกระทู้เป็นครั้งแรก ผิดพลาดยังไงช่วยแนะนำด้วยนะครับ
ผมชื่อ ‘เอิร์ธ’ อยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์ดีดี ตลอด 1 ปีที่ไปเป็นอาสาสมัครที่ประเทศญี่ปุ่นมา
ผมไปกับโครงการของ IYF รู้จักจากรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัย (ม.บูรพา )
ในกลุ่มมีด้วยกัน 7 คนที่สมัครเข้าร่วม World Camp สุดท้ายมีผมคนเดียวที่ไปต่างประเทศกับโครงการ 5555
เริ่มจากเข้า World Camp ที่ ม.ธรรมศาสตร์ เพื่อไปเป็นอาสาสมัครต่างประเทศที่รุ่น 10 ต้องบอกก่อนว่า ผมไปเป็นอาสาสมัครที่เมืองนาโกย่า ประเทศญี่ปุ่น 1 ปี โดยที่ไม่มีพื้นฐานภาษาญี่ปุ่น ไม่รู้จักเกี่ยวกับประเทศญี่ปุ่นมาก่อน ปกติเป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว ยิ่งเจอภาษาต่างประเทศยิ่งไปกันใหญ่ ทั้งญี่ปุ่น อังกฤษ นี่ไม่ได้เลย ไปแบบภาษาไทยล้วนดิบๆ เลย แถมตอนเข้าค่ายผมยังไม่รู้เลยว่าตัวเองอยากจะไปประเทศไหน แค่รู้อย่างเดียวว่า "อยากไปต่างประเทศแค่นั้น"
ต่อครับ เพื่อที่จะได้รู้ว่าตัวเองอยากไปประเทศไหนกันแน่ ตอนเข้า World camp มันจะมีกิจกรรมให้เข้าไปเลือกเรียนภาษาต่างๆ ผมเลยเข้าไปเรียนมันทุกภาษาเลย สุดท้ายมาค้นพบตัวเองที่คลาสภาษาญี่ปุ่น พี่คนที่สอนตลกดี สอนเข้าใจง่ายไม่น่าเบื่อ (ตอนเข้าคลาสภาษาอังกฤษ ผมนี่หลับไปเลย เบื่อมาก) ไม่รู้ตอนนั้นประทับใจอะไรในคลาสภาษาญี่ปุ่นนี้นักหนา รู้อย่างเดียวว่ามันสนุก หลังจากนั้นผมเลยตัดสินใจเลือกเลยว่า ‘จะไปเป็นอาสาสมัครที่ประเทศญี่ปุ่น’ (ไม่ดูใจง่ายไปใช่ไหม?)
ที่ประทับใจใน World Camp อาจจะไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านเขาเท่าไรนะครับ ผมชอบช่วงบรรยาย (Mind Training) ยอมรับเลยว่า เป็นช่วงที่นั่งฟังแล้วง่วงมาก อาจารย์ Ock soo park พูดถึงหนังเรื่อง Alive เกี่ยวกับทีมรักบี้ที่มีชีวิตรอดกลับมาหลังจากเครื่องบินของเขาตกกลางเทือกเขา พอไม่มีอะไรกินคนที่รอดจึงตัดสินใจกินเนื้อเพื่อนตัวเองที่เสียชีวิตไปแล้ว
ฟังดูสยองนิดๆ แต่เขาบรรยายเพื่อให้เห็นจิตใจของคน แล้วตอนที่ฟังถึงผมจะจับใจความไม่ค่อยได้แต่ก็ได้ข้อคิดมานะว่า แม้คนที่ตกอยู่กลางเทือกเขา กลางหิมะหนาวๆ เห็นคนเพื่อนร่วมทีมเสียชีวิตไปทีละคน พวกเขายังรอดชีวิตกลับมาได้ แล้วผมที่กำลังใช้ชีวิตแค่เจอปัญหาเข้ามาไม่ถึงตาย ก็ต้องผ่านปัญหาต่างๆไปได้เหมือนกัน คงเพราะเป็นช่วงนั้นกำลังเผชิญปัญหากับการทำวิจัยจบ 6 ตัว แล้วก็ปัญหาที่บ้านด้วยก็เลยเครียดๆ กดดันพอมาฟังที่อาจารย์พูด ผมเลยรู้สึกมีกำลังใจเรียนต่อขึ้นมา
ส่วนต่อๆไปจะเป็นเรื่องเล่าประสบการณ์ตอนไปอยู่ที่ญี่ปุ่นแล้ว
กิจกรรมต่างๆที่ได้ทำ World camp in Japan
แล้วก็ประสบการณ์จากการทำ "ภารกิจโหด Moneyless Trip"
เดินทาง 4 จังหวัด 5 วัน ในญี่ปุ่นแบบไม่มีเงินติดตัวสักเยน
(นอนข้างถนน,โดนพาหลงเข้าไปในป่าช้า,โดนเอาตะหลิวไล่ปาหัว,ถูกตำรวจญี่ปุ่นจับ)
โหด มัน ร้องไห้ยิ่งกว่าเกมโชว์อีกครับ
ติดตามอ่านได้ในกล่องความคิดเห็นนะครับ
ขอบคุณทิ่ติดตามครับ
[CR] โอฮาโย! ใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นในฐานะอาสาสมัคร 1 ปี (โครงการ IYF/ World Camp in Japan)
2.ประสบการณ์ที่เจอมันเยอะมากเล่ารอบเดียวน่าจะไม่จบง่ายๆ ขอเล่าย่อยเป็นเรื่องๆ
3.เพิ่งสมัครเข้ามาเขียนกระทู้เป็นครั้งแรก ผิดพลาดยังไงช่วยแนะนำด้วยนะครับ
ผมชื่อ ‘เอิร์ธ’ อยากจะมาแบ่งปันประสบการณ์ดีดี ตลอด 1 ปีที่ไปเป็นอาสาสมัครที่ประเทศญี่ปุ่นมา
ผมไปกับโครงการของ IYF รู้จักจากรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัย (ม.บูรพา )
ในกลุ่มมีด้วยกัน 7 คนที่สมัครเข้าร่วม World Camp สุดท้ายมีผมคนเดียวที่ไปต่างประเทศกับโครงการ 5555
เริ่มจากเข้า World Camp ที่ ม.ธรรมศาสตร์ เพื่อไปเป็นอาสาสมัครต่างประเทศที่รุ่น 10 ต้องบอกก่อนว่า ผมไปเป็นอาสาสมัครที่เมืองนาโกย่า ประเทศญี่ปุ่น 1 ปี โดยที่ไม่มีพื้นฐานภาษาญี่ปุ่น ไม่รู้จักเกี่ยวกับประเทศญี่ปุ่นมาก่อน ปกติเป็นคนไม่ค่อยพูดอยู่แล้ว ยิ่งเจอภาษาต่างประเทศยิ่งไปกันใหญ่ ทั้งญี่ปุ่น อังกฤษ นี่ไม่ได้เลย ไปแบบภาษาไทยล้วนดิบๆ เลย แถมตอนเข้าค่ายผมยังไม่รู้เลยว่าตัวเองอยากจะไปประเทศไหน แค่รู้อย่างเดียวว่า "อยากไปต่างประเทศแค่นั้น"
ต่อครับ เพื่อที่จะได้รู้ว่าตัวเองอยากไปประเทศไหนกันแน่ ตอนเข้า World camp มันจะมีกิจกรรมให้เข้าไปเลือกเรียนภาษาต่างๆ ผมเลยเข้าไปเรียนมันทุกภาษาเลย สุดท้ายมาค้นพบตัวเองที่คลาสภาษาญี่ปุ่น พี่คนที่สอนตลกดี สอนเข้าใจง่ายไม่น่าเบื่อ (ตอนเข้าคลาสภาษาอังกฤษ ผมนี่หลับไปเลย เบื่อมาก) ไม่รู้ตอนนั้นประทับใจอะไรในคลาสภาษาญี่ปุ่นนี้นักหนา รู้อย่างเดียวว่ามันสนุก หลังจากนั้นผมเลยตัดสินใจเลือกเลยว่า ‘จะไปเป็นอาสาสมัครที่ประเทศญี่ปุ่น’ (ไม่ดูใจง่ายไปใช่ไหม?)
ที่ประทับใจใน World Camp อาจจะไม่ค่อยเหมือนชาวบ้านเขาเท่าไรนะครับ ผมชอบช่วงบรรยาย (Mind Training) ยอมรับเลยว่า เป็นช่วงที่นั่งฟังแล้วง่วงมาก อาจารย์ Ock soo park พูดถึงหนังเรื่อง Alive เกี่ยวกับทีมรักบี้ที่มีชีวิตรอดกลับมาหลังจากเครื่องบินของเขาตกกลางเทือกเขา พอไม่มีอะไรกินคนที่รอดจึงตัดสินใจกินเนื้อเพื่อนตัวเองที่เสียชีวิตไปแล้ว
ฟังดูสยองนิดๆ แต่เขาบรรยายเพื่อให้เห็นจิตใจของคน แล้วตอนที่ฟังถึงผมจะจับใจความไม่ค่อยได้แต่ก็ได้ข้อคิดมานะว่า แม้คนที่ตกอยู่กลางเทือกเขา กลางหิมะหนาวๆ เห็นคนเพื่อนร่วมทีมเสียชีวิตไปทีละคน พวกเขายังรอดชีวิตกลับมาได้ แล้วผมที่กำลังใช้ชีวิตแค่เจอปัญหาเข้ามาไม่ถึงตาย ก็ต้องผ่านปัญหาต่างๆไปได้เหมือนกัน คงเพราะเป็นช่วงนั้นกำลังเผชิญปัญหากับการทำวิจัยจบ 6 ตัว แล้วก็ปัญหาที่บ้านด้วยก็เลยเครียดๆ กดดันพอมาฟังที่อาจารย์พูด ผมเลยรู้สึกมีกำลังใจเรียนต่อขึ้นมา
กิจกรรมต่างๆที่ได้ทำ World camp in Japan
แล้วก็ประสบการณ์จากการทำ "ภารกิจโหด Moneyless Trip"
เดินทาง 4 จังหวัด 5 วัน ในญี่ปุ่นแบบไม่มีเงินติดตัวสักเยน
(นอนข้างถนน,โดนพาหลงเข้าไปในป่าช้า,โดนเอาตะหลิวไล่ปาหัว,ถูกตำรวจญี่ปุ่นจับ)
โหด มัน ร้องไห้ยิ่งกว่าเกมโชว์อีกครับ
ติดตามอ่านได้ในกล่องความคิดเห็นนะครับ
ขอบคุณทิ่ติดตามครับ