คบแฟนได้เกือบ3ปี ต้องแยกทางกัน เพราะผมทำตัวไร้สาระไปวันๆ ติดเล่น ติดเพื่อน

ผมเคยแอบรักเธอเมื่อตอนม.ต้น แต่ช่วงนั้นเธอมีแฟนอยู่ จนเวลาผ่านไป5ปีกว่าในเวลานั้นเธอได้มีลูก1คน (เธอพลาดครับเลยเป็นหม่าย) ผมเองก็รู้ข่าว แต่แล้วจู่ๆวันนึงเราได้มีโอกาศคุยกันในเฟส เธอชวนผมไปงานวันเกิดเพื่อนในถานะเพื่อนคนนึง ผมก็ไปเพราะเห็นเธอชวน คืนนั้นผมเมามากครับ จนเธอเองต้องแบกผมไปนอนบ้านเพื่อน พอหลังคืนนั้นทุกๆอย่างเปลี่ยนไปครับ เราได้คุยกันมากกว่าเดิมเราสนิทกันมากกว่าเดิม จนได้คบหาดูใจกัน ช่วงนั้นผมรู้สึกว่าอยากหยุดที่คนนี้ จะดูแลคนนี้ให้ดีที่สุด ผมโชคดีนะที่ได้คบกับคนที่รัก จนปีแรกก็อาจทะเลาะกันบ้างครับแต่ไม่ได้ถึงขั้นเลิก เข้าปี2ผมเริ่มทำงานแล้วเราย้ายไปเช่าห้องอยู่ข้างนอกกัน แต่แล้วก็ไม่รอดเลยต้องกลับมาอยู่บ้านผม ช่วงนั้นเรามีปากเสียงกันบ่อยครับ ก็ถือว่าแรงถึงขึ้นเลิกกัน ช่วงนั้นผมออกงานแล้วด้วย เลยไม่มีกระจิกกระใจจะทำอะไร จนสุดท้ายเราคืนดีกันครับ พอใกล้เข้าปี3 พักหลังเราทะเลาะกันหนักมากถึงมาก งานผมก็ไม่ได้ทำ ติดเพื่อนอีก เธอเองก็เบื่อที่ผมไม่สนใจ อยู่แต่กับเพื่อน จนเวลาผ่านไปสักพัก แม่แฟนเห็นลูกสาวเค้ามาอยู่กับเราทำไมถึงลำบาก จึงขอให้กลับไปที่ตจว. เพื่อไปช่วยขายของและเลี้ยงดูลูกของเธอ ซึ่งผมได้เงียบทำอะไรไม่ได้เลย มัวแต่สมเพศตัวเองอยู่ เอาจริงๆผมรักเค้า แต่ทำไมถึงไม่ทำอะไรสักอย่าง จนถึงวันที่เธอจะไป ผมได้แต่หวังลึกๆในใจว่าไม่ไปไม่ได้เหรอ แต่แล้วเธอต้องไปครับ เพราะมัวแต่สมเพศตัวเองเลยไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง จนผมคิดว่าถ้าไปแล้วเราต้องเลิกกันเหรอ ? แต่เธอก็บอกผมว่า แล้วทำไมไม่ทำอะไรสักอย่างละ งานก็ไม่ทำ ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไปวันๆ เธอก็พูดถูกทำไมผมถึงไม่ทำอะไร เพราะผมห่วงแต่เล่น ติดแต่เพื่อน จนไม่เป็นทำมาหากิน ทำให้เธอลำบาก ผมผิดแบบดิ้นไม่หลุด สุดท้าย ผมได้แต่บอกรักเธอและก็ขอโทษ เอาจริงๆเธอรักผมมากใส่ใจผมทุกอย่าง ผมเองที่ละเลย
ใครมีความรักดีๆแบบนี้ ดูแลเค้าให้ดี ใส่ใจคนรักมากๆนะครับ ปล.ผมจะลองเปลี่ยนตัวเอง แล้วหวังลึกๆว่าเราจะกลับมาคบกันครับ เพราะเราเคยสัญญาว่าถ้าเลิกคบ อย่าเพิ่งเลิกรัก
#กินข้าวคลุกน้ำตา #หวังว่า……