ถ้าเราจะได้เป็นเนื้อคู่กัน หรือ เหมาะที่จะได้แชร์ความรักด้วยกัน ก็คงต้องมีสักวัน...ที่ได้รักกัน(เอง)ใช่ไหม?

ตามที่ถามเลยค่ะ ถ้าเกิดว่าทุกคนติดเฟรนด์โซน แต่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตามทำให้คงจะไม่ได้เจอเขาแล้ว จะบอกความรู้สึกที่มีต่อเขา หรือจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ให้มันตายไปกับเราดีคะ

เนื้อคู่เราอยู่ไหนน้อ...กำลังตามหาเราอยู่หรือเปล่า เร็วๆ เราอยู่ทางนี้....::*:D ...........

ตามหัวข้อเลยจ้า

วันก่อนได้ดูหนังเรื่องนึง gravity of love ส่วนตัวเราเชื่อเรื่องพรหมลิขิตนะ เชื่อว่าการที่คนเราได้มารู้จักกันเจอกัน มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เราดันกลับไม่เชื่อเรื่องเนื้อคู่ เราว่าคนเราจะอยู่ด้วยกันได

.

มีเคยเคยโกรธตัวเองบ้างไหมคะ อยากฟังเรื่องราวของทุกคน ส่วนนี่โกรธตัวเองเรื่อง นิสัยไม่กล้าแสดงความรู้สึก โดยเฉพาะตอนยิ้ม ตอนดีใจ หรือรัก กับครอบครัว โกรธตัวเองที่ไม่กล้า ไม่ใช่เพราะไม่รักนะคะ แต่รักมาก

เรารู้สึกแค้นใจแฟนเก่าที่ทำให้เราเศร้าเสียใจอยู่บ่อยๆ ทั้งๆ ที่เราซื่อสัตย์กับเขามาตลอด แต่มันมั่วกาม:) จนเรามีรอยแผลที่ขาไม่รู้ติดโรคจากมันมาหรือเปล่า ขอวิธีล้างแค้นทีค่ะ รวมถึงเพื่อนเลวๆ ที่ไม่เคยพู

คือ ชีวิตช่ววนี้มันพบเจออะไรมามากมาย ตอนมปลายก็ เคยคบสาวมา 3 ปี เเต่มาเลิกตอนมหาลัย ตอนนี้ก็เป็น นักศึกษา ฝึกวาดภาพไปวันๆ หน้าตาก็ไม่ได้ดี เเต่พอช่วงนี้ได้เจอตนมากมายที่มีความรักกัน มันทําให้นึกถึงอดี