ขอกำลังใจ ให้คนหมดไฟคนนี้ ได้รู้สึกว่าโลกยังมีอะไรอีกเยอะด้วยค่ะ

หลังจากที่ได้ทุ่มเทกับการสอบท้องถิ่นที่ผ่านมาแล้วไม่ได้ฝนรหัสแบบทดสอบ
กลับมาบ้านรู้สึกอยู่ไม่เป็นคนเลยค่ะ ยิ่งกว่าคนอกหัก
เราจบมาได้ปีกว่า ไม่ค่อยได้ไปสมัครงานที่ไหนเลย
อ่านหนังสือมาปีกว่าเพื่อกะว่าตัวเองจะรับราชการเหมือนพ่อเหมือนแม่
อีกสองปีข้างหน้าแม่เกษียณแล้วค่ะ กังวลว่าถ้าแม่เกษียณ
เราจะเลี้ยงแม่ได้ยังไงบ้าง เครียดมากค่ะตอนนี้
อยากให้แม่ไปฝากทำงาน แต่รู้สึกอายชาวบ้านมาก
ถ้าได้งานทำเพราะเส้นสายของแม่ เราอยากพิสูจน์ตัวเอง
ว่าเราไม่ได้โง่ ก่อนจะถึงวันสอบแม่ให้เวลาเราอ่านหนังสือเต็มที่มาก
เราอยุ่บ้านไม่ทำอะไรเลย ทั้งๆที่แม่ออกไปทำงานเช้า
กลับมาบ้านทำกับข้าวอีก พอเราจะทำแม่ว่าไปอ่านหนังสือเถอะ
แม่ทำเอง วันสอบเรากลับถึงบ้านเที่ยงคืน
แม่รอเรากลับแม่บอกว่าจะนอนแต่ก็ตื่นเต้น
จะรอเรากลับไปเล่าว่าสอบได้ไหม ทำได้หรือป่าว
วินาทีที่เราถึงบ้าน แม่ยังไม่นอน น้ำตาคลอเลยค่ะ
การสอบครั้งนี้ไม่ใช่เราคนเดียวที่ทุ่มเทไม่นอน
แต่แม่เราทุ่มเทพอๆกับเราเลย
เราเข้าไปกอดแม่ แล้วบอกแม่ว่า เราพลาดเอง
หนูว่าข้อสอบตรงตามที่หนูพยายามอ่าน พยายามทำความเข้าใจเลยค่ะ
แต่หนูไม่ได้ฝนรหัสข้อสอบ หนุแจ้งผู้คุมแล้วค่ะ
แต่เขาไม่รับผิดชอบ ผิดที่หนูสะเพร่าเอง
ตอนนี้ยังมึนๆกับตัวเอง เหมือนอยู่ในความฝันตลอดเวลา
อยากให้วันสอบครั้งนั้นเป็นแค่ฝันร้าย
แล้วเกิดการสอบใหม่อีกครั้ง