สวัสดีค่ะ😁เราเพิ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรกไม่มีเจตนาอะไรทั้งนั้นแค่อยากมาแชร์ให้เพื่อนได้รู้ว่าคนเราเคยมีผิดพลาดและกำลังใจอีกหนึ่งสิ่งสำคัญที่ทำให้เรามีความพยายามมากขึ้นคือใครก็คือการตามศิลปินตามEXOนี่แหละค่ะ😊😁
เมื่อ3-4ปีที่แล้วมันจะมีครั้งนึงคือช่วงม.2-3ที่เราพลาดๆแบบชีวิตนี้หักโค้งหลุดโค้งไปไกลมากไม่เอาอะไรเลยในชีวิตเป็นคนไม่ชอบเรียนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?มันพังมากๆค่ะนี่ก็หาคำตอบไม่ได้เลยติดเพื่อนมากจนไม่เป็นอันเรียนดื้อจนแม่แทบจะทนไม่ไหวจำไม่ได้ว่าทำแม่ร้องไห้และเหนื่อยใจกี่ครั้งแต่มันบ่อยมาก😢ตอนนั้นใช้ความคิดและตรรกะแบบเด็กๆอ่ะอะไรนิดหน่อยก็โวยวายร้องไห้หนีออกจากบ้านไม่สนใจด้วยใครจะทุกข์แค่ไหน เรียนต่อม.ปลายปีแรกก็ยังไม่เอาไหนอยู่ดีแม่เลยให้กลับมาคิดแต่ช่วงแรกๆก็ยังคิดไม่ได้หรอกแต่พอกลับมาอยู่บ้านไปนานๆทำงานไปก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าเออทำไมตอนนั้นเราไม่ตั้งใจเรียนวะ?ทำไมตอนนั้นเราเห้ขนาดนั้น😂นี่ก็คิดถ้าเราตั้งใจเรียนป่านนี้เราไปถึงไหนแล้วเห็นเพื่อนๆไปเรียนไปสนุกกันนี่ก็คิดมาตลอดเออทำไม ทำไมวะ? แล้วบอกตรงๆว่าเป็นคนไม่ชอบเรียนภาษามากๆไม่ว่าจะภาษาอะไรก็แล้วแต่ไม่สนใจอ่ะปวดหัว5555 จนเรากลับมาเจอEXOอีกครั้งช่วงCall me baby(จริงๆต้องบอกก่อนว่าเจอexoมาก่อนหน้านี้แต่ไม่ได้ตามจริงจังแต่ก็รู้ว่าเออนี่คือนักร้องเกาหลีนะเรารู้จักเพิ่มอีกวงแล้วนอกจากsjที่พ่อก็ติ่ง😂แต่ก่อนยังจำหน้าไม่ค่อยได้ยังคิดว่าจงแดเป็นเรนพี่จุนเป็นชานยอลเลยโว้ย5555)เข้าเรื่องต่อ555 จนเรากลับมาตามexoอีกครั้งตอนนั้นเหมือนเป็นสิ่งเดียวที่ยึดเหนี่ยวจิตใจไว้ไม่ให้เตลิดไปมากกว่านี้แล้วอะก็ตามไปเรื่อยๆก็คือว่างอ่ะไม่ได้เรียนก็ขายของออนไลน์และก็ช่วยงานที่บ้านไปพลางๆรอเรียนอีกทีจนตามเรื่อยๆเเล้วเคยรู้สึกฟังใครพูดไม่รู้เรื่องจนรู้สึกหงุดหงิดมั้ยนี่เป็นแบบอปป้าพูดไรวะอะไรประมาณนี้ไม่รู้เรื่องบางอันหาอ่านซับไทยไม่เจอ55555 อ่านซับอังกฤษเอาก็ไม่ได้อีกมันสมองมันติดๆขัดๆมันไม่ลื่นเพราะต้องนึกคำแปลนานเลยขอแม่ไปเรียนภาษาเพิ่มคือภ.อังกฤษก็เรียนมาเรื่อยๆจนได้อ่ะก็ดูอปป้าไปเรื่อยๆจนตอนนี้เวลาแปลอะไรก็ลื่นสมองหน่อยละไม่ว่าจะแปลงานหรือการบ้านหรือแปลซับที่อปป้าพูดก็ตามจริงจังเลยอ่ะก็กลายเป็นตามดูทุกวงที่เราสนใจแล้วนี่ก็เหนือเมนคือชานยอลก็เห็นจากทวิตเห็นจากข่าวบ้างว่าชานยอลเก่งชานยอลทำนู้นเป็นทำนี่เป็นนี่ก็ตามไปเรื่อยแล้วก็คิดตามอ่ะชานยอลคือไอดอลนะคือคนที่ตารางงานต้องแน่นมากแน่ๆแต่ทำไมชานยอลถึงทำได้ทุกอย่างอ่ะมันไม่ใช่แค่ชานยอลอ่ะคนอื่นก็ด้วยที่แบบไม่ว่างแค่ไหนก็หาเวลามาเรียนหากิจกรรมที่ตัวเองอยากทำจนได้อ่ะแล้วเราอ่ะเราคือใครตารางงานเราแน่นแบบเค้ามั้ยก็ไม่...แล้วทำไมเราไม่เอาแบบเค้าอ่ะจะหายใจทิ้งไปวันๆเกาะแม่กินหรอ?คนอื่นจะมองว่าไงโตจนป่านนี้แล้วยังเกาะพ่อแม่กินอยากโดนคนอื่นเหยียดหรอเลยปฏิญาณตนเลยว่าถ้ากลับไปเรียนแล้วจะตั้งใจเรียนให้มากๆจะตั้งใจทำงานให้ดีก็ตั้งใจเรียนเอาเกรดดีๆมาให้แม่ภูมิใจมีเงินเดือนให้แม่บ้างซื้อของให้แม่บ้าง แม่จะได้รู้ว่าเราโตขึ้นอีกก้าวแล้วน่ะจนตอนนี้เราไม่ถือว่าเราประสบความสำเร็จในชีวิตได้หรอกเพราะเราก็ยังเรียนไม่จบเลี้ยงแม่ได้ไม่เต็มที่ แต่เราอยากจะฝากไว้ให้กับน้องๆวัยรุ่นที่คิดว่าทุกอย่างสำคัญกว่าคนที่บ้านติดเพื่อนติดทุกอย่างคิดว่าโตแล้วเราจะอะไรก็ได้จนทำให้อนาคตมันบิดเบือนไปถ้าเราพลาดแค่ก้าวเดียวก้าวต่อไปของเรามันก็จะพลาดไปด้วยนะคะ เราคิดถึงอดีตทีไรก็ละอายแก่ใจตัวเองทุกทีแต่ก็นะ..อดีตเรากลับไปแก้ไขไม่ได้แล้วแต่เราสามารถทำให้ปัจจุบันและอนาคตของเรามันดีขึ้นได้นะทุกอย่างอยู่ที่เรากำหนดและเดินไปตามทางของมันถ้าผิดแล้วเรารู้ตัวเราก็ยังปรับใหม่ให้มันดีกว่าเดิมได้แต่ถ้าเราผิดแล้วเรายังหลงระเริงอยู่กับมันๆก็จะผิดพลาดอยู่อย่างงั้นตลอด
เราไม่มีอะไรมากเราแค่อยากจะมาแชร์ความรู้สึกดีๆเราอยากให้ใครหลายๆคนมองติ่งเกาหลีใหม่บ้างอย่าคิดว่ามันไร้สาระเลย บางทีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจคนเรามันไม่เหมือนกันค่ะอย่างเราแค่กลับบ้านมาเจอโปสเตอร์รูปเมนตัวเองเปิดโทรศัพท์เจอรูปเมนตัวเองแค่นี้ก็ยิ้มได้หายเหนื่อยไปครึ่งนึงแล้วค่ะ😊😊
การหันมาตามศิลปินมาฟังเพลงที่เราชอบมันก็เป็นการผ่อนคลายอย่างนึงนะมันทำให้เราไม่เตลิดไปกว่านี้กลับกันกลับมีความพยายามที่จะเรียนภาษาขยันทำงานเก็บเงินเพื่อที่เราจะได้มีตังเยอะๆมาซื้ออัลบั้มมาซื้อของที่อย่างได้(ให้แม่นั้นก็อีกส่วน)การตามศิลปินมันทำให้เรามีความพยายามขึ้นอ่ะไม่รู้เพราะอะไรแต่ต้องขอบคุณEXOมากที่ทำให้คิดได้ขนาดนี้😂❤💕
#EXO คืออีกหนึ่งกำลังใจและแรงผลักดันของเรา
เมื่อ3-4ปีที่แล้วมันจะมีครั้งนึงคือช่วงม.2-3ที่เราพลาดๆแบบชีวิตนี้หักโค้งหลุดโค้งไปไกลมากไม่เอาอะไรเลยในชีวิตเป็นคนไม่ชอบเรียนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?มันพังมากๆค่ะนี่ก็หาคำตอบไม่ได้เลยติดเพื่อนมากจนไม่เป็นอันเรียนดื้อจนแม่แทบจะทนไม่ไหวจำไม่ได้ว่าทำแม่ร้องไห้และเหนื่อยใจกี่ครั้งแต่มันบ่อยมาก😢ตอนนั้นใช้ความคิดและตรรกะแบบเด็กๆอ่ะอะไรนิดหน่อยก็โวยวายร้องไห้หนีออกจากบ้านไม่สนใจด้วยใครจะทุกข์แค่ไหน เรียนต่อม.ปลายปีแรกก็ยังไม่เอาไหนอยู่ดีแม่เลยให้กลับมาคิดแต่ช่วงแรกๆก็ยังคิดไม่ได้หรอกแต่พอกลับมาอยู่บ้านไปนานๆทำงานไปก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าเออทำไมตอนนั้นเราไม่ตั้งใจเรียนวะ?ทำไมตอนนั้นเราเห้ขนาดนั้น😂นี่ก็คิดถ้าเราตั้งใจเรียนป่านนี้เราไปถึงไหนแล้วเห็นเพื่อนๆไปเรียนไปสนุกกันนี่ก็คิดมาตลอดเออทำไม ทำไมวะ? แล้วบอกตรงๆว่าเป็นคนไม่ชอบเรียนภาษามากๆไม่ว่าจะภาษาอะไรก็แล้วแต่ไม่สนใจอ่ะปวดหัว5555 จนเรากลับมาเจอEXOอีกครั้งช่วงCall me baby(จริงๆต้องบอกก่อนว่าเจอexoมาก่อนหน้านี้แต่ไม่ได้ตามจริงจังแต่ก็รู้ว่าเออนี่คือนักร้องเกาหลีนะเรารู้จักเพิ่มอีกวงแล้วนอกจากsjที่พ่อก็ติ่ง😂แต่ก่อนยังจำหน้าไม่ค่อยได้ยังคิดว่าจงแดเป็นเรนพี่จุนเป็นชานยอลเลยโว้ย5555)เข้าเรื่องต่อ555 จนเรากลับมาตามexoอีกครั้งตอนนั้นเหมือนเป็นสิ่งเดียวที่ยึดเหนี่ยวจิตใจไว้ไม่ให้เตลิดไปมากกว่านี้แล้วอะก็ตามไปเรื่อยๆก็คือว่างอ่ะไม่ได้เรียนก็ขายของออนไลน์และก็ช่วยงานที่บ้านไปพลางๆรอเรียนอีกทีจนตามเรื่อยๆเเล้วเคยรู้สึกฟังใครพูดไม่รู้เรื่องจนรู้สึกหงุดหงิดมั้ยนี่เป็นแบบอปป้าพูดไรวะอะไรประมาณนี้ไม่รู้เรื่องบางอันหาอ่านซับไทยไม่เจอ55555 อ่านซับอังกฤษเอาก็ไม่ได้อีกมันสมองมันติดๆขัดๆมันไม่ลื่นเพราะต้องนึกคำแปลนานเลยขอแม่ไปเรียนภาษาเพิ่มคือภ.อังกฤษก็เรียนมาเรื่อยๆจนได้อ่ะก็ดูอปป้าไปเรื่อยๆจนตอนนี้เวลาแปลอะไรก็ลื่นสมองหน่อยละไม่ว่าจะแปลงานหรือการบ้านหรือแปลซับที่อปป้าพูดก็ตามจริงจังเลยอ่ะก็กลายเป็นตามดูทุกวงที่เราสนใจแล้วนี่ก็เหนือเมนคือชานยอลก็เห็นจากทวิตเห็นจากข่าวบ้างว่าชานยอลเก่งชานยอลทำนู้นเป็นทำนี่เป็นนี่ก็ตามไปเรื่อยแล้วก็คิดตามอ่ะชานยอลคือไอดอลนะคือคนที่ตารางงานต้องแน่นมากแน่ๆแต่ทำไมชานยอลถึงทำได้ทุกอย่างอ่ะมันไม่ใช่แค่ชานยอลอ่ะคนอื่นก็ด้วยที่แบบไม่ว่างแค่ไหนก็หาเวลามาเรียนหากิจกรรมที่ตัวเองอยากทำจนได้อ่ะแล้วเราอ่ะเราคือใครตารางงานเราแน่นแบบเค้ามั้ยก็ไม่...แล้วทำไมเราไม่เอาแบบเค้าอ่ะจะหายใจทิ้งไปวันๆเกาะแม่กินหรอ?คนอื่นจะมองว่าไงโตจนป่านนี้แล้วยังเกาะพ่อแม่กินอยากโดนคนอื่นเหยียดหรอเลยปฏิญาณตนเลยว่าถ้ากลับไปเรียนแล้วจะตั้งใจเรียนให้มากๆจะตั้งใจทำงานให้ดีก็ตั้งใจเรียนเอาเกรดดีๆมาให้แม่ภูมิใจมีเงินเดือนให้แม่บ้างซื้อของให้แม่บ้าง แม่จะได้รู้ว่าเราโตขึ้นอีกก้าวแล้วน่ะจนตอนนี้เราไม่ถือว่าเราประสบความสำเร็จในชีวิตได้หรอกเพราะเราก็ยังเรียนไม่จบเลี้ยงแม่ได้ไม่เต็มที่ แต่เราอยากจะฝากไว้ให้กับน้องๆวัยรุ่นที่คิดว่าทุกอย่างสำคัญกว่าคนที่บ้านติดเพื่อนติดทุกอย่างคิดว่าโตแล้วเราจะอะไรก็ได้จนทำให้อนาคตมันบิดเบือนไปถ้าเราพลาดแค่ก้าวเดียวก้าวต่อไปของเรามันก็จะพลาดไปด้วยนะคะ เราคิดถึงอดีตทีไรก็ละอายแก่ใจตัวเองทุกทีแต่ก็นะ..อดีตเรากลับไปแก้ไขไม่ได้แล้วแต่เราสามารถทำให้ปัจจุบันและอนาคตของเรามันดีขึ้นได้นะทุกอย่างอยู่ที่เรากำหนดและเดินไปตามทางของมันถ้าผิดแล้วเรารู้ตัวเราก็ยังปรับใหม่ให้มันดีกว่าเดิมได้แต่ถ้าเราผิดแล้วเรายังหลงระเริงอยู่กับมันๆก็จะผิดพลาดอยู่อย่างงั้นตลอด
เราไม่มีอะไรมากเราแค่อยากจะมาแชร์ความรู้สึกดีๆเราอยากให้ใครหลายๆคนมองติ่งเกาหลีใหม่บ้างอย่าคิดว่ามันไร้สาระเลย บางทีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจคนเรามันไม่เหมือนกันค่ะอย่างเราแค่กลับบ้านมาเจอโปสเตอร์รูปเมนตัวเองเปิดโทรศัพท์เจอรูปเมนตัวเองแค่นี้ก็ยิ้มได้หายเหนื่อยไปครึ่งนึงแล้วค่ะ😊😊
การหันมาตามศิลปินมาฟังเพลงที่เราชอบมันก็เป็นการผ่อนคลายอย่างนึงนะมันทำให้เราไม่เตลิดไปกว่านี้กลับกันกลับมีความพยายามที่จะเรียนภาษาขยันทำงานเก็บเงินเพื่อที่เราจะได้มีตังเยอะๆมาซื้ออัลบั้มมาซื้อของที่อย่างได้(ให้แม่นั้นก็อีกส่วน)การตามศิลปินมันทำให้เรามีความพยายามขึ้นอ่ะไม่รู้เพราะอะไรแต่ต้องขอบคุณEXOมากที่ทำให้คิดได้ขนาดนี้😂❤💕