สวัสดีคะขอเเนะนำตัวเองว่าเจนนะคะ.....
เจนอยากจะมาเล่าปัญหาของตัวเองคะ เจนมีวิชานึง ที่เจนไม่ชอบตั้งเเต่เด็กๆ บางคนอาจหาว่าเจนบ้าก็ได้นะคะ....วิชาที่เจนไม่ชอบคือ คอมพิวเตอร์คะ
วิชานี้เป็นวิชาที่เจนเกลียดมากๆๆๆคะ เริ่มตั้งเเต่ประมาณป.6คะที่ไม่ชอบจนตอนนี้ถึงมัธยมเเล้วคะยอมรับเลยว่าตัวเองมีอคติกับวิชานี้เเน่นอนคะ จนตอนที่มัธยมเนี้ยห้องที่เจนเรียนอยู่คะเค้าเน้นทางด้านคอมพิวเตอร์ เหตุที่เจนต้องเรียนโรงเรียนนี้นะคะเพราะโรงเรียนที่เจนสอบติดเนี้ยเป็นโรงเรียนที่มีนักเรียนเก่งอยู่มากคะ เจนเลยคิดว่ามันคงเป็นวิชาที่คุณครูอาจจะเข้าใจเรามากกว่าโรงเรียนเก่า เจนจึงเรียนที่นั้นคะ เทอมเเรกที่เรียนเป็นพาวเวอร์พ้อยต์คะ ไม่ค่อยยากมาก ทำได้ถือว่าดีมากคะ
จนกระทั่งเจนขึ้นเทอมสอนหลักสูตรเข้าเน้นคอมเน้อคะ ก็เรียนเกี่ยวกับภาษาซีคะ ครั้งเเรกอ.สอนยอมรับเลยว่ามันยากมากๆบางครั้งพอเราลองทำหลายๆรอบมันไม่ได้จิงๆคะ อ.ก็ดันสอนเเค่ครั้งเดียว
บางคนต้องให้เพื่อนสอน บางคนให้เพื่อนทำให้หมดเลยตนเองไม่ได้ทำ ของเจนเองขอให้เพื่อนสอนคะ
มันคงผิดที่เจนเองเเน่เลยที่ตัวเองเป็นคนมีอคติ ตอนนั้นเครียดมากๆคะ มันจะมีปัญหาตรงตอนอ.ให้การบ้านมานี่เเหละคะ ปัญหาใหญ่มากจิงๆคะ บางครั้งงานนัดส่งวันที่สั่งเลยคะมันรวบรัดมากๆ...ทำเจนจิตตกไปหลายวันเลยคะถ้ามีการบ้านของอ.มา
เจนจะไม่ชอบเลยคะจนเหมือนคนบ้าจิงๆ...เกือบทุกครั้งเมื่อเรียนคาบกับอ.เจนจะเป็นคนเดียวในห้องคะ ที่ก้มหัวลงไปดูใต้โต๊ะเพื่อดูปลั๊กไฟว่ามันดีรึเปล่าเพราะกลัวว่าระหว่างที่ตัวเองกำลังเรียนอยู่เนี๊ย...ปลั๊กคอมมันจะหลุดมั้ย..เพราะถ้าปลั๊กหลุดเมื่อไหร่มีค่าเท่ากับงานของเจนหายหมดเลยคะ เพราะคอมที่นั้นถ้าคอมดับคืองานทั้งหมดที่ทำอยู่หายคะ...ซึ่งสาเหตุที่เจนต้องเช็คปลั๊กตลอดเพราะมีเหตุการณ์นึงกับเพื่อนเจน ตอนนั้นคอมเค้าดับคะงานหายหมดเลยเพื่อนเลยไปบอกอ.โดนกลับมากับคำว่า"งานคุณผมไม่สนใจ คุณต้องรับผิดชอบเอง" เป็นคำที่โหดร้ายมากคะสำหรับเจน เจนจึงต้องระวังมากๆในการรับผิดชอบงานที่อ.ให้มา ซึ่งบางครั้งที่เจนไม่เข้าใจอ.สอน เพื่อนบางคนเค้าก้อไม่เข้าใจ บางคนพอเข้าใจเพราะเค้าเรียนจากข้างนอกมาคะ มันจะมีช่วงนึงที่เจนกดดันมากที่สุดคือ สอบคะ เจนเครียดหนักมากช่วงนั้น มันทั้งกดดัน เครียด รู้ตัวเองว่าไม่เก่งเเต่พยายาม จนคะเเนนก้อพอผ่านนะคะ......ขอโทษจิงๆนะคะเเต่เจนอยากจะบอกเลยว่าอ.ดูเป็นคนที่มีอคติกับเด็กคะ ทุกคนมันจะให้เป๊ะๆ เพอเฟคก้อไม่ได้ใช่มั้ยคะ อ.ค่อนข้างต้องการให้เป๊ะ โดยการให้มันเป๊ะเนี้ยในความคิดเราการที่จะเขียนโปรเเกรมตามทราอ.สั้ง มันสามารถมีหลายทางคะ เเต่อ.ไม่ยอมคะโดยให้เหตุผมว่า"มันให้ทำเเบบนี้"อะนี้ไม่ได้ล้ำเส้นหรือว่าอะไรจิงๆนะคะ
อันนี้คือเพื่อนเล่าให้ฟังคะ....เราก้อเออเข้าใจเเหละมีหลายทางเเต่ทำไม่เเกไม่ให้เราลองดูในเเบบใหม่ๆซึ่งเพื่อนยืนยันหลายคนคะว่ามันลองได้หลายเเบบซึ่งการที่อ.เเกบอกเเบบนี้เท่ากับปิดกั้นไม่ให้เราลองดูใหม่ๆ อันนี้เราไม่อยากเป็นคนที่ออกนอกกรอบจิงๆนะคะอย่าด่ากันนะคะ จนเวลาผ่านมานานคะเราก้อทำไม่ค่อยได้ตกบ้าง...เเต่มันจะมีความคิดนึงทำให้เราเครียดกดดันตัวเองมาก...เพราะเอาตามตรงเราไม่จำเป์นต้องเรียนมาขนานภาษาซีก้อได้......เราก้อยังอึ้งๆอยู่กับตัวเอง ไม่นึกว่าเราเรียนยากขนาดนี้พี่ที่อยู่ต่างโรงเรียนยังหาว่าเราบ้าไปเเล้วเรียนอะไรยากขนานนั้น...มันเหมือนความรู้สึกตัวเองว่ามันยากอยู่เเล้ว..
.จนถึงเกรดเฉลี่ยออกมาวิชาคอม..3.5 ข้อนข้างน่าพอใจอยู่ติดเเค่ว่าเรายังงงว่าผ่านมาได้ยังไงกัน
จนตอนนี้เรายอมรับเลยว่าตนเองเริ่มอาการเเบบนี้อีกเเล้วกลัวว่าจะทำไม่ได้ กลัวสิ่งที่มันเกิดขึ้น..บางคนสงสัยว่าเรารู้ได้ไง???.....เราเป็นคนที่เครียดเเล้วจะถามพี่คะ ซึ้งพี่คนนี้เค้าเรียนมาก่อนเราปีนึง...ำจะมาเล่าให้ฟังคะ สรุปที่เล่ามาคือต้องเจออ.ผู้เเสนโหดร้ายอีกเเล้วคะ....เรากลัวมากซึ่งพี่คนนี้เค้าดีจิงๆนะ....เเต่ครั้งนี้นางบอกกับเจนว่ายากมากมีการเขียภาษาซีอีกเเล้วเราเครียดจนนอนไม่หลับจิงๆคะ เราอยากรู้จิงๆคะถ้าเป็นเหมือนเราคุณจะทำยังไง
ขอบคุณจิงๆนะคะที่ฟังเราบ่น..
ขอบคุณคะ
เมื่อเรามีอคติกับวิชาที่ไม่ชอบ จะทำยังไงดีขอคำปรึกษาด้วยคะ???
เจนอยากจะมาเล่าปัญหาของตัวเองคะ เจนมีวิชานึง ที่เจนไม่ชอบตั้งเเต่เด็กๆ บางคนอาจหาว่าเจนบ้าก็ได้นะคะ....วิชาที่เจนไม่ชอบคือ คอมพิวเตอร์คะ
วิชานี้เป็นวิชาที่เจนเกลียดมากๆๆๆคะ เริ่มตั้งเเต่ประมาณป.6คะที่ไม่ชอบจนตอนนี้ถึงมัธยมเเล้วคะยอมรับเลยว่าตัวเองมีอคติกับวิชานี้เเน่นอนคะ จนตอนที่มัธยมเนี้ยห้องที่เจนเรียนอยู่คะเค้าเน้นทางด้านคอมพิวเตอร์ เหตุที่เจนต้องเรียนโรงเรียนนี้นะคะเพราะโรงเรียนที่เจนสอบติดเนี้ยเป็นโรงเรียนที่มีนักเรียนเก่งอยู่มากคะ เจนเลยคิดว่ามันคงเป็นวิชาที่คุณครูอาจจะเข้าใจเรามากกว่าโรงเรียนเก่า เจนจึงเรียนที่นั้นคะ เทอมเเรกที่เรียนเป็นพาวเวอร์พ้อยต์คะ ไม่ค่อยยากมาก ทำได้ถือว่าดีมากคะ
จนกระทั่งเจนขึ้นเทอมสอนหลักสูตรเข้าเน้นคอมเน้อคะ ก็เรียนเกี่ยวกับภาษาซีคะ ครั้งเเรกอ.สอนยอมรับเลยว่ามันยากมากๆบางครั้งพอเราลองทำหลายๆรอบมันไม่ได้จิงๆคะ อ.ก็ดันสอนเเค่ครั้งเดียว
บางคนต้องให้เพื่อนสอน บางคนให้เพื่อนทำให้หมดเลยตนเองไม่ได้ทำ ของเจนเองขอให้เพื่อนสอนคะ
มันคงผิดที่เจนเองเเน่เลยที่ตัวเองเป็นคนมีอคติ ตอนนั้นเครียดมากๆคะ มันจะมีปัญหาตรงตอนอ.ให้การบ้านมานี่เเหละคะ ปัญหาใหญ่มากจิงๆคะ บางครั้งงานนัดส่งวันที่สั่งเลยคะมันรวบรัดมากๆ...ทำเจนจิตตกไปหลายวันเลยคะถ้ามีการบ้านของอ.มา
เจนจะไม่ชอบเลยคะจนเหมือนคนบ้าจิงๆ...เกือบทุกครั้งเมื่อเรียนคาบกับอ.เจนจะเป็นคนเดียวในห้องคะ ที่ก้มหัวลงไปดูใต้โต๊ะเพื่อดูปลั๊กไฟว่ามันดีรึเปล่าเพราะกลัวว่าระหว่างที่ตัวเองกำลังเรียนอยู่เนี๊ย...ปลั๊กคอมมันจะหลุดมั้ย..เพราะถ้าปลั๊กหลุดเมื่อไหร่มีค่าเท่ากับงานของเจนหายหมดเลยคะ เพราะคอมที่นั้นถ้าคอมดับคืองานทั้งหมดที่ทำอยู่หายคะ...ซึ่งสาเหตุที่เจนต้องเช็คปลั๊กตลอดเพราะมีเหตุการณ์นึงกับเพื่อนเจน ตอนนั้นคอมเค้าดับคะงานหายหมดเลยเพื่อนเลยไปบอกอ.โดนกลับมากับคำว่า"งานคุณผมไม่สนใจ คุณต้องรับผิดชอบเอง" เป็นคำที่โหดร้ายมากคะสำหรับเจน เจนจึงต้องระวังมากๆในการรับผิดชอบงานที่อ.ให้มา ซึ่งบางครั้งที่เจนไม่เข้าใจอ.สอน เพื่อนบางคนเค้าก้อไม่เข้าใจ บางคนพอเข้าใจเพราะเค้าเรียนจากข้างนอกมาคะ มันจะมีช่วงนึงที่เจนกดดันมากที่สุดคือ สอบคะ เจนเครียดหนักมากช่วงนั้น มันทั้งกดดัน เครียด รู้ตัวเองว่าไม่เก่งเเต่พยายาม จนคะเเนนก้อพอผ่านนะคะ......ขอโทษจิงๆนะคะเเต่เจนอยากจะบอกเลยว่าอ.ดูเป็นคนที่มีอคติกับเด็กคะ ทุกคนมันจะให้เป๊ะๆ เพอเฟคก้อไม่ได้ใช่มั้ยคะ อ.ค่อนข้างต้องการให้เป๊ะ โดยการให้มันเป๊ะเนี้ยในความคิดเราการที่จะเขียนโปรเเกรมตามทราอ.สั้ง มันสามารถมีหลายทางคะ เเต่อ.ไม่ยอมคะโดยให้เหตุผมว่า"มันให้ทำเเบบนี้"อะนี้ไม่ได้ล้ำเส้นหรือว่าอะไรจิงๆนะคะ
อันนี้คือเพื่อนเล่าให้ฟังคะ....เราก้อเออเข้าใจเเหละมีหลายทางเเต่ทำไม่เเกไม่ให้เราลองดูในเเบบใหม่ๆซึ่งเพื่อนยืนยันหลายคนคะว่ามันลองได้หลายเเบบซึ่งการที่อ.เเกบอกเเบบนี้เท่ากับปิดกั้นไม่ให้เราลองดูใหม่ๆ อันนี้เราไม่อยากเป็นคนที่ออกนอกกรอบจิงๆนะคะอย่าด่ากันนะคะ จนเวลาผ่านมานานคะเราก้อทำไม่ค่อยได้ตกบ้าง...เเต่มันจะมีความคิดนึงทำให้เราเครียดกดดันตัวเองมาก...เพราะเอาตามตรงเราไม่จำเป์นต้องเรียนมาขนานภาษาซีก้อได้......เราก้อยังอึ้งๆอยู่กับตัวเอง ไม่นึกว่าเราเรียนยากขนาดนี้พี่ที่อยู่ต่างโรงเรียนยังหาว่าเราบ้าไปเเล้วเรียนอะไรยากขนานนั้น...มันเหมือนความรู้สึกตัวเองว่ามันยากอยู่เเล้ว..
.จนถึงเกรดเฉลี่ยออกมาวิชาคอม..3.5 ข้อนข้างน่าพอใจอยู่ติดเเค่ว่าเรายังงงว่าผ่านมาได้ยังไงกัน
จนตอนนี้เรายอมรับเลยว่าตนเองเริ่มอาการเเบบนี้อีกเเล้วกลัวว่าจะทำไม่ได้ กลัวสิ่งที่มันเกิดขึ้น..บางคนสงสัยว่าเรารู้ได้ไง???.....เราเป็นคนที่เครียดเเล้วจะถามพี่คะ ซึ้งพี่คนนี้เค้าเรียนมาก่อนเราปีนึง...ำจะมาเล่าให้ฟังคะ สรุปที่เล่ามาคือต้องเจออ.ผู้เเสนโหดร้ายอีกเเล้วคะ....เรากลัวมากซึ่งพี่คนนี้เค้าดีจิงๆนะ....เเต่ครั้งนี้นางบอกกับเจนว่ายากมากมีการเขียภาษาซีอีกเเล้วเราเครียดจนนอนไม่หลับจิงๆคะ เราอยากรู้จิงๆคะถ้าเป็นเหมือนเราคุณจะทำยังไง
ขอบคุณจิงๆนะคะที่ฟังเราบ่น..
ขอบคุณคะ