เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรานะ ผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะ
เรากับแฟนคบกันมาตอนนี้ก็ 8 ปี แล้ว คบกันตั้งแต่สมัยมัธยมจนตอนนี้ เราเรียนจบ ป.ตรี แล้ว เค้าเป็นรุ่นน้องเรา 2 ปี
ระหว่างที่คบกันแฟนเรานอกใจเรามาตลอด เกือบ6ครั้ง เราจับได้ทุกครั้งและทุกครั้งเค้าก็บอกว่าจะไม่ทำและง้อเรา ซึ่งที่จริงเราน่าจะเลิกกับเค้าไปตั้งแต่เราจับได้ว่านอกใจครั้งแรกแล้ว แต่ คือคบกันมานานมันเสียดายเวลา มันรู้สึกผูกพันธ์ คือเราสนิทกับทางบ้านเค้ามาก อีกอย่างเรานึกถึงข้อดีเค้าเป็นส่วนใหญ่ถึงให้อภัยเค้าได้ แต่การนอกใจครั้งล่าสุดเมื่อปีที่แล้ว เราจับได้และคิดจะเลิกแต่สุดท้ายเราก็เลิกไม่ได้ เราตรอมใจ กินไม่ได้ ผอมมากช่วงนั้น เพื่อนต้องมาดึงเราออกจากเค้า แต่เค้าไม่ได้กลับมาง้อเรานะ เค้าหลงผู้หญิงใหม่มาก แต่เรานั้นตรอมใจกินข้าวไม่ค่อยได้เลย พยายามจะกินแล้วนะแต่มันกินไม่ได้ไม่รู้สึกหิวเบื่อไปหมด เราทำใจเป็นอาทิตย์ แต่มันเหมือนเหตุการณ์ต้องให้กลับไปหาเค้า คือ เค้าประสบอุบัติเหตุขาหัก แล้ววันที่เกิดเหตุเค้าโทรมาหาเราคนแรกให้เราไปหา คือเค้าจำเบอร์ใครไม่ได้นอกจากเรา เราก็ติดต่อแม่เค้าให้แล้วไปหาที่ รพ สรุปแล้ว พอเค้าขาหัก ผญ หายหมด คนที่ดูแลเค้าจริงๆเป็นเรา เพราะแม่เค้าต้องไปสอน เราเป็นคนเฝ้าเค้าเองดูแลทุกอย่าง สุดท้ายก็กับมาคบกันเหมือนเดิม คือเค้ากลับมาง้อเราดีกับเรา ขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำกับเรา มันก็รู้สึกดีนะที่เค้ากลับมาแต่เรา อึดอัดใจแปลกๆ กังวลว่าเค้าจะกลับไปทำอีก จริงๆตอนนี้ มัน 50/50 กับความรู้สึก จริงๆตลอดเวลาที่คบกันมาเราก็เป็นทั้งเพื่อนพี่แฟน คอยแนะนำปรึกษากันมาตลอด รักเค้าไหมเราก็รักนะ แล้วตอนนี้เราจบแล้วทำงานแล้ว แต่เค้ายังเรียนอยู่ บางอย่างมันทำให้เราคิดอะไรได้เยอะแยะ เราอยากก้าวผ่านอดีตที่ไม่ดีของเค้า ถ้าตัดเรื่องนอกใจออก เค้าเป็นคนดีมากๆเลย เค้าขาหักตั้งแต่ตุลาปีที่แล้วแต่ตอนนี้ก็ยังใช้ไม้อยู่ เพราะแอบเดินก่อนที่หมอกำหนดเหล็กเลยหักแล้วต้องผ่าตัดใหม่ จริงๆเค้าเข้าใจเราทุกอย่างรับฟังดีแหละ แต่เรากลัวการถูกนอกใจอีก ถามว่าทุกวันนี้มีความสุขป่าวมีนะกับมาคบกันปกติเรื่อยๆแบบที่เป็นมา แต่พอถ้าเราได้อยู่คนเดียวเงียบๆนึกถึงเรื่องที่เค้าทำกับเราเท่านั้นแหละ ความรู้สึกมันจะดิ่งลงหลุมสีดำเหม่อลอยเบื่อไปเลยไม่หิวข้าวเบื่อทุกอย่างเรารู้แค่ว่าอยากนอนๆแล้วไม่อยากตื่นเลยอยากลืมเรื่องราวต่างๆ ทุกครั้งที่คิดถึงเราปวดหัวต้องพึ่งยาคลายเครียดตลอด แต่ถ้าไม่นึกแล้วไม่ได้อยู่คนเดียวหรือหาไรทำชีวิตก็ปกติดีไม่รุ้สึกอะไรคือความรู้สึกปกติดีทุกอย่าง
คือตอนนี้เราเป็นอะไรแล้วเราจะจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไง เรารู้สึกว่าเวลาที่เราอยู่คนเดียวเราชอบเอาเรื่องในอดีตมาทำร้ายจิตใจตัวเอง เราอยากก้าวผ่านมันไป
*จริงๆเรื่องราวมันเยอะกว่านี้เราตัดแค่ประเด็นๆสำคํญมา
ปล.เขียนกระทู้ครั้งแรก อาจจะอ่าน งง บ้าง อย่าด่าเรานะ แท็กห้องผิดขออภัย
อึดอัดใจกับความรัก ทำไงดี
เรากับแฟนคบกันมาตอนนี้ก็ 8 ปี แล้ว คบกันตั้งแต่สมัยมัธยมจนตอนนี้ เราเรียนจบ ป.ตรี แล้ว เค้าเป็นรุ่นน้องเรา 2 ปี
ระหว่างที่คบกันแฟนเรานอกใจเรามาตลอด เกือบ6ครั้ง เราจับได้ทุกครั้งและทุกครั้งเค้าก็บอกว่าจะไม่ทำและง้อเรา ซึ่งที่จริงเราน่าจะเลิกกับเค้าไปตั้งแต่เราจับได้ว่านอกใจครั้งแรกแล้ว แต่ คือคบกันมานานมันเสียดายเวลา มันรู้สึกผูกพันธ์ คือเราสนิทกับทางบ้านเค้ามาก อีกอย่างเรานึกถึงข้อดีเค้าเป็นส่วนใหญ่ถึงให้อภัยเค้าได้ แต่การนอกใจครั้งล่าสุดเมื่อปีที่แล้ว เราจับได้และคิดจะเลิกแต่สุดท้ายเราก็เลิกไม่ได้ เราตรอมใจ กินไม่ได้ ผอมมากช่วงนั้น เพื่อนต้องมาดึงเราออกจากเค้า แต่เค้าไม่ได้กลับมาง้อเรานะ เค้าหลงผู้หญิงใหม่มาก แต่เรานั้นตรอมใจกินข้าวไม่ค่อยได้เลย พยายามจะกินแล้วนะแต่มันกินไม่ได้ไม่รู้สึกหิวเบื่อไปหมด เราทำใจเป็นอาทิตย์ แต่มันเหมือนเหตุการณ์ต้องให้กลับไปหาเค้า คือ เค้าประสบอุบัติเหตุขาหัก แล้ววันที่เกิดเหตุเค้าโทรมาหาเราคนแรกให้เราไปหา คือเค้าจำเบอร์ใครไม่ได้นอกจากเรา เราก็ติดต่อแม่เค้าให้แล้วไปหาที่ รพ สรุปแล้ว พอเค้าขาหัก ผญ หายหมด คนที่ดูแลเค้าจริงๆเป็นเรา เพราะแม่เค้าต้องไปสอน เราเป็นคนเฝ้าเค้าเองดูแลทุกอย่าง สุดท้ายก็กับมาคบกันเหมือนเดิม คือเค้ากลับมาง้อเราดีกับเรา ขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำกับเรา มันก็รู้สึกดีนะที่เค้ากลับมาแต่เรา อึดอัดใจแปลกๆ กังวลว่าเค้าจะกลับไปทำอีก จริงๆตอนนี้ มัน 50/50 กับความรู้สึก จริงๆตลอดเวลาที่คบกันมาเราก็เป็นทั้งเพื่อนพี่แฟน คอยแนะนำปรึกษากันมาตลอด รักเค้าไหมเราก็รักนะ แล้วตอนนี้เราจบแล้วทำงานแล้ว แต่เค้ายังเรียนอยู่ บางอย่างมันทำให้เราคิดอะไรได้เยอะแยะ เราอยากก้าวผ่านอดีตที่ไม่ดีของเค้า ถ้าตัดเรื่องนอกใจออก เค้าเป็นคนดีมากๆเลย เค้าขาหักตั้งแต่ตุลาปีที่แล้วแต่ตอนนี้ก็ยังใช้ไม้อยู่ เพราะแอบเดินก่อนที่หมอกำหนดเหล็กเลยหักแล้วต้องผ่าตัดใหม่ จริงๆเค้าเข้าใจเราทุกอย่างรับฟังดีแหละ แต่เรากลัวการถูกนอกใจอีก ถามว่าทุกวันนี้มีความสุขป่าวมีนะกับมาคบกันปกติเรื่อยๆแบบที่เป็นมา แต่พอถ้าเราได้อยู่คนเดียวเงียบๆนึกถึงเรื่องที่เค้าทำกับเราเท่านั้นแหละ ความรู้สึกมันจะดิ่งลงหลุมสีดำเหม่อลอยเบื่อไปเลยไม่หิวข้าวเบื่อทุกอย่างเรารู้แค่ว่าอยากนอนๆแล้วไม่อยากตื่นเลยอยากลืมเรื่องราวต่างๆ ทุกครั้งที่คิดถึงเราปวดหัวต้องพึ่งยาคลายเครียดตลอด แต่ถ้าไม่นึกแล้วไม่ได้อยู่คนเดียวหรือหาไรทำชีวิตก็ปกติดีไม่รุ้สึกอะไรคือความรู้สึกปกติดีทุกอย่าง
คือตอนนี้เราเป็นอะไรแล้วเราจะจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไง เรารู้สึกว่าเวลาที่เราอยู่คนเดียวเราชอบเอาเรื่องในอดีตมาทำร้ายจิตใจตัวเอง เราอยากก้าวผ่านมันไป
*จริงๆเรื่องราวมันเยอะกว่านี้เราตัดแค่ประเด็นๆสำคํญมา
ปล.เขียนกระทู้ครั้งแรก อาจจะอ่าน งง บ้าง อย่าด่าเรานะ แท็กห้องผิดขออภัย