ยาวหน่อยนะคะ ขี้เกียจอ่าน เข้ามาปลอบเฉยๆก็ได้ค่ะ ตอนนี้ทำใจไม่ได้เลย
เรากับแฟนคบกันมาปีกว่าแล้วค่ะ ตอนนี้จขทก.อายุ20ปีนะคะ ตอนนี้เขาไม่เหมือนเดิมเลยค่ะ แต่ก่อนเวลาไปไหนมาไหน ไปเที่ยวด้วยกันจะถ่ายรูปเราตลอด ลงโซเชี่ยลบ้างไม่ลงบ้าง แต่ตั้งแต่เราบอกให้เขาบล็อคคนคุยเก่าไปซึ่งเขารักมาก ตรงสเปคเขา (เราไม่ตรง) ทะเลาะกันจนเขายอมบล็อก จากนั้นเขาก็ไม่ค่อยลงรูปเราหรืออะไรเลยค่ะ ตอนแรกๆเราออกจะนิสัยผู้ชายมา อย่ามาจับมือ ไม่กอดเอว ไม่แท็ก ไม่เชคอิน ไม่ถ่ายรูปคู่ เขาก็จะงอนทำไมเราไม่ทำ พอเราเริ่มทำเขาก็ทำ ลงรูปคู่ ซ้อนท้ายผช.เอามือไปกอดเอวเขา จนเราเริ่มชองความรู้สึกแบบนี้ขึ้นมา จากนั้นเขาก็ค่อยๆลดลง ลดลง จนตอนนี้ไม่เหลือ เราเป็นผญ.เราก็เสียใจ น้อยใจ เคยทะเลาะนะคะ เขาถามว่าเป็นอะไร เราตอบไปทุกอย่าง เขาก็เลือกที่จะเงียบ เราก็ร้องไห้ เขาก็มาปลอบ แบบโอ๋ เราก็หาย ทุกครั้งที่มาง้อ ไม่ได้มาปรับความเข้าใจกัน มันทำให้เรื่องที่เราน้อยใจอยู่มันอัดอั้นในใจเรื่อยมา บางทีเราก็คิดนะคะว่าเราอ้วนขึ้นรึป่าว ขี้เหร่กว่าเดิมมั้ย เขาอายที่มีเราเป็นแฟนรึป่าว ทุกครั้งที่เรานอยด์เราจะฟูมฟายมาก
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ ยังไม่ถึงขั้นฆ่าตัวตาย แค่คิดว่าตัวเองไม่ควรอยู่ตรงนี้ เราไม่อยากเป็นโรคตามเทรนนะคะ จริงๆเป็นนานแล้ว แต่ไม่รู้ว่าป่วย เพิ่งมารู้ตอนมันฮิต ว่าตัวเองป่วย
คือเราสองคนเรียนอยู่แล้วอยู่หอพักด้วยกันค่ะ เราบอกแม่ว่าเราอยู่คนเดียว จริงๆเราอยากอยู่คนเดียว แต่แฟนมาอยู่ด้วย ด้วยความที่รัก มันเลยยอม เราไม่เคยคิดเลยว่าเราจะกลายมาเป็นคนแบบนี้ ตอนนี้เกลียดตัวเองมา สมัยนี้แฟนกันเขาก็อยู่ด้วยกันแล้ว แต่ขอให้ไม่ใช่เราได้มั้ย แต่มันก็เป็นไปแล้ว เราเสียให้เขาแล้ว เราไม่กล้ามีแฟนอีกแล้วในชีวิตนี้ ทั้งๆที่คิดว่าจะให้สามีคนเดียวแท้ๆ แล้วผช.ช่วยแชร์แค่ค่าน้ำ-ไฟค่ะ ค่าหอเราจ่ายเอง เราสองคนไม่ได้ฐานะดีนะคะ แต่เราจะมีฐานะกว่าเขานิดนึง เวลาไปไหนเราจะออกให้ก่อน พอมาเก็บเงินเราจะให้เขาออกแค่ 1/3 เพราะรู้ว่าเขาไม่ค่อยมีเงิน ไม่อยากให้สิ้นเปลืองเงินเพราะเรา เรามีรถมอไซต์คนละคัน เวลาไปไหนด้วยกันส่วนมากจะไปรถเราค่ะ แล้วค่าน้ำมันเราเติมเอง ไม่มีหาร ที่พีคสุดคือถุงยาง ตอนแรกบอกว่าจะซื้อเอง แล้วก็บอกให้เราสั่งในเน็ตให้ แต่เราบอกให้สั่งเอง ให้ก็ให้ฟรีแล้ว ก็พยายามหน่อย ก็ไม่ทำ แล้วก็งอน จากนั้นก็ให้หารค่าถุงกัน ตอนแรกเราไม่ยอมนะคะ แต่สุดท้ายเราก็ยอมมมม ทั้งสั่งเองและจ่ายครึ่งหนึ่ง เขาบอกว่าตอนใช้ก็ใช้ด้วยกัน มีความสุขด้วยกัน.....
เขาขี้เกียจมากค่ะ ติดเกมส์ หนังสือไม่ยอมอ่าน เราบอกให้เลิกเล่นเกมส์มาสนใจเราบ้าง สุดท้ายก็เล่น ทั้งในห้อง กินข้าว ทุกอย่าง แล้วตอนสอบนี้เล่นเกมส์หนังสือก็ไม่อ่าน เราก็ห่วงอนาคตกลัวติดเอฟ ก็บอกดีๆ ก็ไม่เลิกเล่น เราด่าก็งอนแต่ยังเล่นอยู่ จนเราหลับก่อน ไม่รู้ว่าตอนดึกอ่านมั้ย พอสอบเสร็จก็มาบ่นว่าทำข้อสอบไม่ได้
เราก็ไม่ใช่ว่าดีหรอกค่ะ เอาแต่ใจตัวเองมาก เห็นแก่ตัว เวลาเศร้าๆที่ ความรู้สึกมันชอบ down ลงมาก ทำให้เขาเครียดไปด้วย ภายนอกเราร่าเริงมาก ใครอยู่ใกล้ก็ขำ แต่พออยู่กับแฟนก็อารมณ์ดีนะคะ แต่พอกลับมาห้อง มันจะเป็นช่วงเวลาที่ครั้งนึงของวันจะต้องเฟล กลายเป็นว่าเราเฟลให้เขาเห็น เราพยายามฝืนแล้ว อยากให้เขามีความสุขแต่เราก็ทำไม่ได้
ตอนนี้เกลียดตัวเองมาที่เป็นแบบนี้ นึกถึงหน้าพ่อแม่แล้วรู้สึกผิดตลอด และสงสารแฟนที่ต้องมาทนกับเราที่อะไรนิดๆหน่อยๆก็ทนไม่ได้ เราเลยบอกเลิกไป ตอนนี้ทำใจไม่ได้ รักมาก ห่วงมากค่ะ
บอกเลิกแฟนทั้งที่ยังรัก ตอนนี้ทำใจไม่ได้เลยค่ะ
เรากับแฟนคบกันมาปีกว่าแล้วค่ะ ตอนนี้จขทก.อายุ20ปีนะคะ ตอนนี้เขาไม่เหมือนเดิมเลยค่ะ แต่ก่อนเวลาไปไหนมาไหน ไปเที่ยวด้วยกันจะถ่ายรูปเราตลอด ลงโซเชี่ยลบ้างไม่ลงบ้าง แต่ตั้งแต่เราบอกให้เขาบล็อคคนคุยเก่าไปซึ่งเขารักมาก ตรงสเปคเขา (เราไม่ตรง) ทะเลาะกันจนเขายอมบล็อก จากนั้นเขาก็ไม่ค่อยลงรูปเราหรืออะไรเลยค่ะ ตอนแรกๆเราออกจะนิสัยผู้ชายมา อย่ามาจับมือ ไม่กอดเอว ไม่แท็ก ไม่เชคอิน ไม่ถ่ายรูปคู่ เขาก็จะงอนทำไมเราไม่ทำ พอเราเริ่มทำเขาก็ทำ ลงรูปคู่ ซ้อนท้ายผช.เอามือไปกอดเอวเขา จนเราเริ่มชองความรู้สึกแบบนี้ขึ้นมา จากนั้นเขาก็ค่อยๆลดลง ลดลง จนตอนนี้ไม่เหลือ เราเป็นผญ.เราก็เสียใจ น้อยใจ เคยทะเลาะนะคะ เขาถามว่าเป็นอะไร เราตอบไปทุกอย่าง เขาก็เลือกที่จะเงียบ เราก็ร้องไห้ เขาก็มาปลอบ แบบโอ๋ เราก็หาย ทุกครั้งที่มาง้อ ไม่ได้มาปรับความเข้าใจกัน มันทำให้เรื่องที่เราน้อยใจอยู่มันอัดอั้นในใจเรื่อยมา บางทีเราก็คิดนะคะว่าเราอ้วนขึ้นรึป่าว ขี้เหร่กว่าเดิมมั้ย เขาอายที่มีเราเป็นแฟนรึป่าว ทุกครั้งที่เรานอยด์เราจะฟูมฟายมาก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คือเราสองคนเรียนอยู่แล้วอยู่หอพักด้วยกันค่ะ เราบอกแม่ว่าเราอยู่คนเดียว จริงๆเราอยากอยู่คนเดียว แต่แฟนมาอยู่ด้วย ด้วยความที่รัก มันเลยยอม เราไม่เคยคิดเลยว่าเราจะกลายมาเป็นคนแบบนี้ ตอนนี้เกลียดตัวเองมา สมัยนี้แฟนกันเขาก็อยู่ด้วยกันแล้ว แต่ขอให้ไม่ใช่เราได้มั้ย แต่มันก็เป็นไปแล้ว เราเสียให้เขาแล้ว เราไม่กล้ามีแฟนอีกแล้วในชีวิตนี้ ทั้งๆที่คิดว่าจะให้สามีคนเดียวแท้ๆ แล้วผช.ช่วยแชร์แค่ค่าน้ำ-ไฟค่ะ ค่าหอเราจ่ายเอง เราสองคนไม่ได้ฐานะดีนะคะ แต่เราจะมีฐานะกว่าเขานิดนึง เวลาไปไหนเราจะออกให้ก่อน พอมาเก็บเงินเราจะให้เขาออกแค่ 1/3 เพราะรู้ว่าเขาไม่ค่อยมีเงิน ไม่อยากให้สิ้นเปลืองเงินเพราะเรา เรามีรถมอไซต์คนละคัน เวลาไปไหนด้วยกันส่วนมากจะไปรถเราค่ะ แล้วค่าน้ำมันเราเติมเอง ไม่มีหาร ที่พีคสุดคือถุงยาง ตอนแรกบอกว่าจะซื้อเอง แล้วก็บอกให้เราสั่งในเน็ตให้ แต่เราบอกให้สั่งเอง ให้ก็ให้ฟรีแล้ว ก็พยายามหน่อย ก็ไม่ทำ แล้วก็งอน จากนั้นก็ให้หารค่าถุงกัน ตอนแรกเราไม่ยอมนะคะ แต่สุดท้ายเราก็ยอมมมม ทั้งสั่งเองและจ่ายครึ่งหนึ่ง เขาบอกว่าตอนใช้ก็ใช้ด้วยกัน มีความสุขด้วยกัน.....
เขาขี้เกียจมากค่ะ ติดเกมส์ หนังสือไม่ยอมอ่าน เราบอกให้เลิกเล่นเกมส์มาสนใจเราบ้าง สุดท้ายก็เล่น ทั้งในห้อง กินข้าว ทุกอย่าง แล้วตอนสอบนี้เล่นเกมส์หนังสือก็ไม่อ่าน เราก็ห่วงอนาคตกลัวติดเอฟ ก็บอกดีๆ ก็ไม่เลิกเล่น เราด่าก็งอนแต่ยังเล่นอยู่ จนเราหลับก่อน ไม่รู้ว่าตอนดึกอ่านมั้ย พอสอบเสร็จก็มาบ่นว่าทำข้อสอบไม่ได้
เราก็ไม่ใช่ว่าดีหรอกค่ะ เอาแต่ใจตัวเองมาก เห็นแก่ตัว เวลาเศร้าๆที่ ความรู้สึกมันชอบ down ลงมาก ทำให้เขาเครียดไปด้วย ภายนอกเราร่าเริงมาก ใครอยู่ใกล้ก็ขำ แต่พออยู่กับแฟนก็อารมณ์ดีนะคะ แต่พอกลับมาห้อง มันจะเป็นช่วงเวลาที่ครั้งนึงของวันจะต้องเฟล กลายเป็นว่าเราเฟลให้เขาเห็น เราพยายามฝืนแล้ว อยากให้เขามีความสุขแต่เราก็ทำไม่ได้
ตอนนี้เกลียดตัวเองมาที่เป็นแบบนี้ นึกถึงหน้าพ่อแม่แล้วรู้สึกผิดตลอด และสงสารแฟนที่ต้องมาทนกับเราที่อะไรนิดๆหน่อยๆก็ทนไม่ได้ เราเลยบอกเลิกไป ตอนนี้ทำใจไม่ได้ รักมาก ห่วงมากค่ะ