สวัสดีเพื่อนๆ Pantip ครับ
ผมขอมาแชร์ประสบการณ์กึ่งอวด กับการผ่อนหนี้ กยศ. หลังจากที่กู้มานานนับสิบปี (เป็นลูกหนี้ดำเนินคดี)
เพราะครบกำหนดชำระแล้วแต่ไม่เคยได้ติดต่อเพื่อขอชำระเลยโดนเรียกให้ไปไกล่เกลี่ยเพื่อผ่อนชำระ
นานมากจนจำแทบจะจำไม่ได้ว่ายืมมาเท่าไร มีแต่ตัวเลขคร่าวๆในสมองบ้าง
หลังจากนั้นก็ตกลงผ่อนมาเดือนละ 900 บาท ต้องต่อสู้กับเงินเดือนค่าครองชีพ สำหรับเด็กน้อยจากบ้านนอกมันโหดร้ายมาก
ผ่อนบ้าง ไม่ผ่อนบ้าง บางเดือนช๊อตหนักแทบอยากย้ายเสื้อผ้าไปนอนใต้สะพานลอย แต่เพราะสู้ไม่เกี่ยงงาน
เป็นเด็กเสิร์ฟ ขายพวงมาลัย ทำหมด (ลืมบอกไปว่าผมออกจากมหาลัยตอนปี 3 เนื่องด้วยเหตุผลส่วนตัวมากๆ)
ทำงานออฟฟิชก็มีเรื่องที่ต้องออก ทำงานร้านอาหารก็พอประทังชีพได้(ของกินเพียบ)
ผ่านไป 5 ปีหลังครบกำหนดจ่าย ได้มีโอกาสค้าขาย เป็นพ่อค้า ตลาดนัด หิ้วของไปขายสนามหลวง
เริ่มดีขึ้น ก็เริ่มทะยอยจ่าย กยศ. อีก ทั้งค่าใช้จ่ายส่วนตัว มันก็ยังจะช็อตๆอยู่บ่อยๆ
โอกาสดีก็มาถึง ผู้ใหญ่ให้โอกาสยืมเงินเซ้งร้านขายของจำนวนมากเยอะมาก จึงเริ่มดีขึ้นมาอีกนิดนึง
ก็ยังทะยอยจ่าย กยศ. มาเรื่อยๆ จนถึงวันนี้ หมดแล้วครับ! ครบทุกบาท ทุกสตางค์ที่เคยเอาไป
เอาไปใช้ในเวลาที่ไม่มีจริงๆ เงิน 2000 มีค่ามากๆ สำหรับ 1 เดือน ของผม
ขอบคุณผู้ใหญ่ที่ทำให้ผมได้กู้
ตอนนี้ถึงคราวที่ผมจะบอกเพื่อนๆ พี่ๆที่ยังไม่ได้ส่งคืน ก็ทะยอยส่งคืนครับ
ให้รุ่นน้องได้มีโอกาสได้ เงิน 100 มันคือทองคำสำหรับผมมากๆในช่วงนั้น
เวลามันจะนานหน่อยสำหรับการจ่าย แต่วันนึงถ้ามันหมดไปแล้ว
จงกำมือแน่นๆ แล้วกัดฟัน ชกขึ้นฟ้า ว่า กูทำได้แล้ว
โชคดีครับ
ยืม กยศ. มา 10 ปี วันนี้ใช้คืนหมดแล้ว โคตรดีใจและโล่งเป็นที่สุด
ผมขอมาแชร์ประสบการณ์กึ่งอวด กับการผ่อนหนี้ กยศ. หลังจากที่กู้มานานนับสิบปี (เป็นลูกหนี้ดำเนินคดี)
เพราะครบกำหนดชำระแล้วแต่ไม่เคยได้ติดต่อเพื่อขอชำระเลยโดนเรียกให้ไปไกล่เกลี่ยเพื่อผ่อนชำระ
นานมากจนจำแทบจะจำไม่ได้ว่ายืมมาเท่าไร มีแต่ตัวเลขคร่าวๆในสมองบ้าง
หลังจากนั้นก็ตกลงผ่อนมาเดือนละ 900 บาท ต้องต่อสู้กับเงินเดือนค่าครองชีพ สำหรับเด็กน้อยจากบ้านนอกมันโหดร้ายมาก
ผ่อนบ้าง ไม่ผ่อนบ้าง บางเดือนช๊อตหนักแทบอยากย้ายเสื้อผ้าไปนอนใต้สะพานลอย แต่เพราะสู้ไม่เกี่ยงงาน
เป็นเด็กเสิร์ฟ ขายพวงมาลัย ทำหมด (ลืมบอกไปว่าผมออกจากมหาลัยตอนปี 3 เนื่องด้วยเหตุผลส่วนตัวมากๆ)
ทำงานออฟฟิชก็มีเรื่องที่ต้องออก ทำงานร้านอาหารก็พอประทังชีพได้(ของกินเพียบ)
ผ่านไป 5 ปีหลังครบกำหนดจ่าย ได้มีโอกาสค้าขาย เป็นพ่อค้า ตลาดนัด หิ้วของไปขายสนามหลวง
เริ่มดีขึ้น ก็เริ่มทะยอยจ่าย กยศ. อีก ทั้งค่าใช้จ่ายส่วนตัว มันก็ยังจะช็อตๆอยู่บ่อยๆ
โอกาสดีก็มาถึง ผู้ใหญ่ให้โอกาสยืมเงินเซ้งร้านขายของจำนวนมากเยอะมาก จึงเริ่มดีขึ้นมาอีกนิดนึง
ก็ยังทะยอยจ่าย กยศ. มาเรื่อยๆ จนถึงวันนี้ หมดแล้วครับ! ครบทุกบาท ทุกสตางค์ที่เคยเอาไป
เอาไปใช้ในเวลาที่ไม่มีจริงๆ เงิน 2000 มีค่ามากๆ สำหรับ 1 เดือน ของผม
ขอบคุณผู้ใหญ่ที่ทำให้ผมได้กู้
ตอนนี้ถึงคราวที่ผมจะบอกเพื่อนๆ พี่ๆที่ยังไม่ได้ส่งคืน ก็ทะยอยส่งคืนครับ
ให้รุ่นน้องได้มีโอกาสได้ เงิน 100 มันคือทองคำสำหรับผมมากๆในช่วงนั้น
เวลามันจะนานหน่อยสำหรับการจ่าย แต่วันนึงถ้ามันหมดไปแล้ว
จงกำมือแน่นๆ แล้วกัดฟัน ชกขึ้นฟ้า ว่า กูทำได้แล้ว
โชคดีครับ