สวัสดีครับ ผมจะมาเล่าเรื่องแปลกๆ ที่ผมประสบพบเจอเมื่อ 7 ปีที่แล้ว โดยปกติ ผมจะวิ่งขึ้น ทางเหนือ 2ครั้งต่อปี เนื่องจากญาติผู้ใหญ่ได้ย้าย ตั้งรักรากปักฐานที่นั่น และ ครอบครัวผมมีบ้านที่นั่นด้วย(ซื้อไว้เวลาขึ้นไปเที่ยว ทีแรกก็กะซื้อให้พ่อไว้อยู่ ช่วงอายุเยอะๆ) ด้วยที่ผมทำงานประจำ หยุดเฉพาะ เสาร์-อาทิตย์และวันหยุดราชการ เวลาขึ้นจะขึ้นไปช่วงวันหยุดยาวหรือไม่ก็ช่วงเทศกาล
ถ้าคนที่ขึ้นเหนือบ่อยๆ น่าจะทราบดีว่าเส้นทางหลักที่ขึ้นจะเป็นสายเอเชีย อยุธยา อ่างทอง สิงห์บุรี ไปเรื่อยจนถึง นครสวรรค์ แต่จะมีอีกสายนึง ที่ใช้สำหรับเลี่ยงช่วงเทศกาล รถติด นั่นคือเส้น สุพรรณฯ ชัยนาทแล้วไปตัด สายเอเชีย ที่อำเภอมโนรมย์
พ่อผม(ปัจจุบันเสียแล้ว) เวลาจะขึ้นทางเหนือเค้าสอนว่าให้ออกกลางคืนประมาณ เที่ยงคืน ตีหนึ่ง เพราะว่า สมัยก่อน จะยังไม่มีกล้องจับความเร็ว ตำรวจทางหลวงจะใช้รถทางหลวงจอดแอบถ่ายรูป แล้วว.ไปด้านหน้า อีกเหตุผลนึงคือ ทำเวลาได้เนื่องจาก รถน้อยมากแทบไม่มี
เมื่อปี 2553 ช่วงปลายๆปี ผมมีโอกาสขึ้นไปที่ภาคเหนือ ปกติจะไปกัน 4-6 คน พี่ๆน้องๆ จะไปด้วยกันคันเดียวรถพี่ชายจะเป็น รถครอบครัว MPV แต่ครั้งนั้น เค้าติดงาน จึงต้องแยกเป็นสองคัน โดยผมบอกว่าขอไปก่อน ใจจริงๆจะไปเที่ยว แม่กำปอง เลยลาก่อนวันนึง ไม่งั้นคนเที่ยวจะเยอะมาก จึงนัดน้องชายไปด้วย เนื่องจาก ปิดเทอมเลยชวนไปเที่ยวด้วยกัน
พอถึงวันก็จัดเตรียมกระเป๋า แล้วนอนเอาแรง ตื่นมาตอน 5 ทุ่ม เปิดฟังรายการวิทยุเกี่ยวกับการจราจร เห็นว่า เส้นสายเอเชีย รถติดมาก ขนาดเป็นวันก่อนวันหยุดยาว 1 วันก็ยังติด แต่เส้นสุพรรณ รถเยอะแต่โล่งวิ่งได้ เลยคิดว่าไปเส้นนี้ดีกว่า โล่ง ขับสบายๆ ถึง เชียงใหม่ ลำปาง คงราวๆ แปดโมงได้สบายๆ นอนพักแปปนึง ค่อยไปเที่ยวแม่กำปองต่อ
ผมมากันสองคน แต่พอเข้าเส้นสุพรรณ น้องชายผมหลับ(อายุ 17 ขับรถยังไม่แข็ง,ไม่มีใบขับขี่) รถเริ่มน้อยลงแบบว่า คันๆนึง ประมาณ 200-300 เมตรเลย แรกๆก็ไม่กลัว ระแวง แต่พอเข้าจังหวัด ชัยนาท สองข้างทางเป็นทุ่งนา ไม่มีไฟทาง เริ่มมีบรรยากาศ ความหลอนเข้ามา ข้างหน้าจะเป็นไปสีแดงๆ ลิบๆ แบบไฟท้ายรถสิบล้อ นานๆเราจะแซงคันนึง พอแซงแล้วถนนก็โล่งยาวๆ พาหลอนมาก ผมปลุกน้องชายผมขึ้นมานั่งเป็นเพื่อนเนื่องจากเปลี่ยวมากกลัวทั้งคนกลัวทั้งผี พอตื่นมาน้องถามว่าถึงไหนแล้วทำไมมืดจัง ผมบอกว่าจะถึงชัยนาทแล้ว เค้าตกใจแล้วบอกว่า ทำไมไม่มีรถเลยพี่หลงป่าวอ่ะ ผมบอกว่ามาถูกแล้ววิ่งตาม ป้ายมาเรื่อยๆเนี่ย(ปกติ เวลาช่วงเทศกาล จะมีป้ายแบบชั่วคราว ว่าเส้นทางขึ้นเหนือ เส้นทางลัด ทางเลี่ยง พื้นขาวๆ ตัวหนังสือแดง ตลอดทาง เพื่อให้ผู่ใช้ทางเลือกใช้กรณี รถติดหรือจะเลี่ยงทางหลัก) ช่วงที่กำลังเพ่งเส้นทางเพราะผมเปิดไฟสูง ตลอดเนื่องจากมืดแล้วไม่มีรถสวนมาเลย นานๆจะมาคันนึงค่อยดิฟท์ไฟลง จังหวะนั้น ผมเห็นถนนที่ผมจะวิ่งไป มีสีแดงทึ่มๆ เหมือนคนทำสีหก หรือไม่ก็เลือดแบบแดงๆคล้ำๆ กองใหญ่มาก สาดอยู่เต็มถนนทั้งสองเลน ตกใจมาก น้องผมก็เห็นหลังจากที่ผมสะกิดให้ดูยาวประมาณ 20 เมตรได้ ตอนนั้นกลัวรถไถลลื่นมาก จมูกเริ่มดม เผื่อได้กลิ่นของเหลวสิ่งนี้เข้ามาในรถ ปรากฏว่า กลิ่นออกคาวๆ แต่ไม่แรงมากเนื่องจากรถผม มี พวกที่ดับกลิ่นเยอะ กะชลอรถ เข้าข้างทางเพื่อดูว่ามีอะไรติดรถมาหรือเปล่า แต่ถนนช่วงนั้น มืดมาก เลยบอกกับน้องว่า รอถึงโซนที่สว่างๆ ค่อยจอดดู พอขับมาประมาณ 1 กม. ก็จอดดู สองข้างทาง ไม่มีบ้านคนแต่เป็นสามแยกเล็กๆ จึงพอมีไฟทางให้จอดดู ไม่น่ากลัวมาก ตามปกติ เวลาเราขับผ่าน พวกของเหลว เช่นน้ำหรือยางมะตอย มันต้องมีดีดขึ้นรถมาติดบังโคลน แต่อันนี้ แปลกที่ไม่มีรอยเลย มีแต่ฝุ่นติดแค่นั้น ซึ่ง ไม่ได้ตาฝาดแน่ๆ คิดในใจ ไม่ใช่แล้ว โดนแน่ๆ เลยกดโทรศัพท์กะโทรถามพี่ชายเรื่องเส้นทาง ตอนกด สัญญาณที่โทรศัพท์ 2-3 ขีด พอโทรออก กลับเงียบแบบทางเราไม่มีสัญญาณ เลยตัดสินใจ ขับไปกันต่อแบบกลัวๆ
มีต่อครับ
เส้นทางลัด เส้นนี้เค้าไม่วิ่งกันนะ
ถ้าคนที่ขึ้นเหนือบ่อยๆ น่าจะทราบดีว่าเส้นทางหลักที่ขึ้นจะเป็นสายเอเชีย อยุธยา อ่างทอง สิงห์บุรี ไปเรื่อยจนถึง นครสวรรค์ แต่จะมีอีกสายนึง ที่ใช้สำหรับเลี่ยงช่วงเทศกาล รถติด นั่นคือเส้น สุพรรณฯ ชัยนาทแล้วไปตัด สายเอเชีย ที่อำเภอมโนรมย์
พ่อผม(ปัจจุบันเสียแล้ว) เวลาจะขึ้นทางเหนือเค้าสอนว่าให้ออกกลางคืนประมาณ เที่ยงคืน ตีหนึ่ง เพราะว่า สมัยก่อน จะยังไม่มีกล้องจับความเร็ว ตำรวจทางหลวงจะใช้รถทางหลวงจอดแอบถ่ายรูป แล้วว.ไปด้านหน้า อีกเหตุผลนึงคือ ทำเวลาได้เนื่องจาก รถน้อยมากแทบไม่มี
เมื่อปี 2553 ช่วงปลายๆปี ผมมีโอกาสขึ้นไปที่ภาคเหนือ ปกติจะไปกัน 4-6 คน พี่ๆน้องๆ จะไปด้วยกันคันเดียวรถพี่ชายจะเป็น รถครอบครัว MPV แต่ครั้งนั้น เค้าติดงาน จึงต้องแยกเป็นสองคัน โดยผมบอกว่าขอไปก่อน ใจจริงๆจะไปเที่ยว แม่กำปอง เลยลาก่อนวันนึง ไม่งั้นคนเที่ยวจะเยอะมาก จึงนัดน้องชายไปด้วย เนื่องจาก ปิดเทอมเลยชวนไปเที่ยวด้วยกัน
พอถึงวันก็จัดเตรียมกระเป๋า แล้วนอนเอาแรง ตื่นมาตอน 5 ทุ่ม เปิดฟังรายการวิทยุเกี่ยวกับการจราจร เห็นว่า เส้นสายเอเชีย รถติดมาก ขนาดเป็นวันก่อนวันหยุดยาว 1 วันก็ยังติด แต่เส้นสุพรรณ รถเยอะแต่โล่งวิ่งได้ เลยคิดว่าไปเส้นนี้ดีกว่า โล่ง ขับสบายๆ ถึง เชียงใหม่ ลำปาง คงราวๆ แปดโมงได้สบายๆ นอนพักแปปนึง ค่อยไปเที่ยวแม่กำปองต่อ
ผมมากันสองคน แต่พอเข้าเส้นสุพรรณ น้องชายผมหลับ(อายุ 17 ขับรถยังไม่แข็ง,ไม่มีใบขับขี่) รถเริ่มน้อยลงแบบว่า คันๆนึง ประมาณ 200-300 เมตรเลย แรกๆก็ไม่กลัว ระแวง แต่พอเข้าจังหวัด ชัยนาท สองข้างทางเป็นทุ่งนา ไม่มีไฟทาง เริ่มมีบรรยากาศ ความหลอนเข้ามา ข้างหน้าจะเป็นไปสีแดงๆ ลิบๆ แบบไฟท้ายรถสิบล้อ นานๆเราจะแซงคันนึง พอแซงแล้วถนนก็โล่งยาวๆ พาหลอนมาก ผมปลุกน้องชายผมขึ้นมานั่งเป็นเพื่อนเนื่องจากเปลี่ยวมากกลัวทั้งคนกลัวทั้งผี พอตื่นมาน้องถามว่าถึงไหนแล้วทำไมมืดจัง ผมบอกว่าจะถึงชัยนาทแล้ว เค้าตกใจแล้วบอกว่า ทำไมไม่มีรถเลยพี่หลงป่าวอ่ะ ผมบอกว่ามาถูกแล้ววิ่งตาม ป้ายมาเรื่อยๆเนี่ย(ปกติ เวลาช่วงเทศกาล จะมีป้ายแบบชั่วคราว ว่าเส้นทางขึ้นเหนือ เส้นทางลัด ทางเลี่ยง พื้นขาวๆ ตัวหนังสือแดง ตลอดทาง เพื่อให้ผู่ใช้ทางเลือกใช้กรณี รถติดหรือจะเลี่ยงทางหลัก) ช่วงที่กำลังเพ่งเส้นทางเพราะผมเปิดไฟสูง ตลอดเนื่องจากมืดแล้วไม่มีรถสวนมาเลย นานๆจะมาคันนึงค่อยดิฟท์ไฟลง จังหวะนั้น ผมเห็นถนนที่ผมจะวิ่งไป มีสีแดงทึ่มๆ เหมือนคนทำสีหก หรือไม่ก็เลือดแบบแดงๆคล้ำๆ กองใหญ่มาก สาดอยู่เต็มถนนทั้งสองเลน ตกใจมาก น้องผมก็เห็นหลังจากที่ผมสะกิดให้ดูยาวประมาณ 20 เมตรได้ ตอนนั้นกลัวรถไถลลื่นมาก จมูกเริ่มดม เผื่อได้กลิ่นของเหลวสิ่งนี้เข้ามาในรถ ปรากฏว่า กลิ่นออกคาวๆ แต่ไม่แรงมากเนื่องจากรถผม มี พวกที่ดับกลิ่นเยอะ กะชลอรถ เข้าข้างทางเพื่อดูว่ามีอะไรติดรถมาหรือเปล่า แต่ถนนช่วงนั้น มืดมาก เลยบอกกับน้องว่า รอถึงโซนที่สว่างๆ ค่อยจอดดู พอขับมาประมาณ 1 กม. ก็จอดดู สองข้างทาง ไม่มีบ้านคนแต่เป็นสามแยกเล็กๆ จึงพอมีไฟทางให้จอดดู ไม่น่ากลัวมาก ตามปกติ เวลาเราขับผ่าน พวกของเหลว เช่นน้ำหรือยางมะตอย มันต้องมีดีดขึ้นรถมาติดบังโคลน แต่อันนี้ แปลกที่ไม่มีรอยเลย มีแต่ฝุ่นติดแค่นั้น ซึ่ง ไม่ได้ตาฝาดแน่ๆ คิดในใจ ไม่ใช่แล้ว โดนแน่ๆ เลยกดโทรศัพท์กะโทรถามพี่ชายเรื่องเส้นทาง ตอนกด สัญญาณที่โทรศัพท์ 2-3 ขีด พอโทรออก กลับเงียบแบบทางเราไม่มีสัญญาณ เลยตัดสินใจ ขับไปกันต่อแบบกลัวๆ
มีต่อครับ