คุยกันทุกวัน ไม่คิดอะไรมันมีอยู่จริงไหม !?

เราคุยกับคนคนนึงมาจะครึ่งปีละคะ ตั้งแต่ก่อนเราไป work ที่เมกา 2 เดือนครึ่งจนกลับมา แต่สถานะก็ยังอยู่ที่เดิม อยู่นู้นก็คอลกันทุกวันนะคะ เค้ารอเรายันดึกตลอด แต่เราก็ไม่ได้อยากเข้าข้างตัวเองนะคะ เพราะที่ผ่านมาพอเริ่มโตขึ้น เราก็ไม่เคยสมหวังในเรื่องความรักเลย บางทีก็ท้อ ว่าเราไม่ดีตรงไหน เราเลยกลายเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง พอเราเริ่มพยามเปิดใจให้ใคร พอถึงเวลาที่เราถาม คำตอบที่ได้มามันดันเป็นสิ่งที่เรากลัวตั้งแต่แรก สีหน้าท่าทางเหมือนเค้ารู้สึกผิดที่ทำให้เราคิดไปคนเดียว เราเลยเลือกที่จะไม่ถาม แต่ เค้าบอกว่าเค้าชอบแกล้งเราอะคะ ไปดูหนังก็ชวน กลับบ้านก็ชวน
แต่ชอบพูดเล่น เรียกแฟน เรียกที่รัก แกล้งขอเป็นแฟนอยู่บ่อยพูดจาหวานๆใส่ บางทีบอกคิดถึง แต่สักพักก็บอกว่าล้อเล่น  บางทีเราถามว่าถ้าเราคิดขึ้นมาจะทำไง เค้าก็บอกว่า ขอโทษนะ นี่คิดจริงหรอ ทำเราตัวชาไปสักพัก ตอนนั้นก็ตอบไรไม่ถูกอะคะไอเราก็ว่าจะไม่คิด แต่พอเจอเข้าทุกวันมันเหมือนผูกพันธ์ไปเฉยๆ ทุกวันนี้ ก็คอลไลน์กันทุกวันนะคะ เหมือนกิจวัต บางทีเค้าก็พูดประมาณน้อยใจเราที่เราไม่เคยคอลไปก่อน หรือ บางทีก็บอกว่าเราไม่อยากคุย แต่เราว่าสิ่งที่เราแสดงออกมันชัดเจนละนะคะ ไม่งั้นเราคงไม่คุยกับเค้าทุกวัน เราอยากถามนะคะ แต่เราเลือกที่จะเก็บไว้ เพราะตอนนี้เรามีความสุข ถึงมันจะผสมกับความอึดอัดก็เถอะ เค้าเองก็บอกว่าไม่ได้คุยกับใครอันนี้เราก็ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่า ในใจแอบหวังเล็กๆอยากให้คิดเหมือนกัน แต่ก็เอาเถอะคะ
เราสามารถหาข้ออ้างมาทำให้เราสบายใจ ตอนเรากำลังจิตตกได้เสมอ แต่เราก็ไม่รู้ว่ามันจะทนไปได้อีกนานแค่ไหน
เรายังไม่อยากเสียเค้าไป เพราะเราก็ไม่ได้คุยกับใคร เราไม่รู้อันนี้เรียกหลอกตัวเองไหม หรือเราควรถามและยอมรับความจริงไปให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยดีคะ แล้วหลังจากนี้เราจะปลอบใจตัวเองยังไง จากการที่เจอแต่คนที่ไม่เคยชัดเจนกับเราเลย เราไม่ได้ต้องการสถานะแฟนนะคะ แต่เราต้องการความรู้สึกที่เหมือนกันก็พอ ไม่ใช่เราคิดไปเอง

ควรทำยังไงต่อไปดีคะ เพื่อนๆคนอื่น เคยเจอแบบนี้ จุดจบสุดท้ายเป็นยังไงคะ