สวัสดีครับ นี่คือกระทู้แรกในชีวิตของผมในพันทิปเลย
ปกติชอบตามอ่าน แต่ก็ไม่เคยคิดว่าจะได้มาตั้งกระทู้ให้คนอื่นอ่านเลย
วันนี้ทนไม่ไหว หัวร้อนสุด ๆ ขอระบายเรื่องราวของตัวเองให้คนอื่นฟังบ้าง
ก่อนอื่นขอยืนยัน นั่งยัน นอนยันเลยว่าเรื่องที่จะพูดต่อไปนี้ คือเรื่องจริงที่เกิดกับผมเองในช่วงเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
จุดเริ่มต้นมาจากทุกวันผมจะเดินทางไปรถส่วนตัวเพื่อทำงาน แต่วันนี้รถผมเสีย
จึงต้องใช้บริการรถเมสายหนึ่ง ไปสะพานพุทธละกัน บอกอ้อม ๆ ทีนี้ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงรถเม
แต่ปัญหามันเกิดในระหว่างที่ผมกำลังอยู่บนรถเมนั่นแหละครับ จะเล่าละ (น้ำเยอะเหลือเกิน ยังไม่เข้าเนื้อเลย)
ผมเดินทางไปได้ประมาณนึง ก็มีผู้หญิงแต่งชุดเดรส รูปร่างอวบนิด ๆ แต่บริเวณพุงมันยื่นออกมาพอสมควร
ซึ่งผมเล็งเขาไว้ตั้งแต่ก่อนเดินขึ้นรถมาแล้วว่าผมจะต้องลุกให้เธอนั่งแน่ ๆ เนื่องจาก 1 เธอเป็นผู้หญิง และ 2 เธออาจจะท้อง
หลังจากที่เธอโหนบาร์คู่อยู่สักพักผมจึงเดินไปสะกิดเธอเพื่อที่จะให้มานั่งในที่ของผม โดยพูดสั้น ๆ ว่า
"นั่งที่ผมได้นะครับ"
เธอหันมามอง ผมแล้วก็หันหน้ากลับไป เสมอนว่าผมไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น
แต่ผมก็ยังใจดีสู้เสืออยู่ คือจะกลับไปมันก็เสียฟอร์มแล้วไง ก็เลยบอกกับเขาอีกทีแต่พูดยาวขึ้น
"คุณผู้หญิงนั่งที่ผมได้นะครับ อีกแปปนึงผมจะลงแล้ว" ครั้งนี้เธอหันมาตะโกนใส่ผมอย่างดังเลย เธอพูดว่า
"นี่คุณ ฉันเป็นผู้หญิงแต่ฉันก็ไม่ได้เป็นง่อยนะ แล้วนี่ก็แค่อ้วน ไม่ได้ท้อง จบป่ะ"
คือผมยืนนิ่งเลย แล้วก็หันไปมองจุดที่ผมลุกขึ้นมา มันเขียนว่าที่นั่งสำรองสำหรับสตรีมีครรภ์
เธอคงจะโกรธผมตรงนี้ ผมรู้สึกเขินมาก รีบกดกริ่งลงทันทีตีเนียนว่าถึงแล้ว จริง ๆ คืออาย
ดอกแรกจบไป ถ้าคิดว่าเรื่องนี้จบแล้วคือยัง...........
ผมมารอรถคันใหม่ที่ป้ายรถเม แถว ๆ มหาลัยหนึ่ง เนื่องจากเรื่องด้านบนผมจึงยังไม่ไปถึงที่ทำงาน
ซึ่งก็มีโอกาศได้ยืนรอพร้อมกับน้อง ๆ นักศึกษากลุ่มนึง หน้าตาจิ้มลิ้มทีเดียว
ทันได้นั้นเองมีน้องคนนึงทำถุงยาสีขาวหล่นจากกระเป๋าถือ
ขณะที่กำลังจะเดินขึ้นรถเม (เห็นคาตาเพราะเราจ้องอยู่)
ที่รู้ว่าเป็นถุงยา เนื่องจากเห็นโลโก้เครื่องหมายบวกสีเขียวอยู่บนถุง
ด้วยความคิดที่ไม่รู้ว่าน้องป่วยเป็นโรคร้ายแรงหรือปล่าว ยานั้นมันมันอาจจะสำคัญกับเขามากก็ได้
และบวกกับเวลาที่ตัดสินใจเพียงเสียวนาทีว่าจะบอกเขา หรือจะช่างมัน
ผมจึงรีบฉวยถุงยาแล้วรีบตามขึ้นบนรถเมไป ทั้ง ๆ ที่มันไปคนละที่ ๆ ผมจะไป แต่ก็ไม่เป็นไร ทำดี รู้สึกมีความสุข
แต่หลาย ๆ คนคงจะเคยขึ้นรถเมในชั่วโมงเร่งด่วนกันใช่ไหม
การที่จะฝ่าดง people ไปให้ถึงด้านหน้ารถนั่นมันไม่ง่ายเลย
ซึ่งผมเองก็พยายามเบียดเบียนชาวบ้านไปเพื่อเอาถึงยาไปคืนน้องเค้า แล้วจะได้รีบลงไปทำงาน
ตอนเดินไป ผมเหยียบตีนป้าที่ถือถุงส้มอยู่ด้วย ผมขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
และแล้วผมก็มาถึง ผมไม่รอช้า รีบสะกิดน้องเขาแล้วยื่นถุงยาให้ พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอันเหนื่อยหอบ
"น้องลืมถุงยาครับ......" ผมยิ้มด้วยตอนพูด
แต่เพื่อนเธอคงไม่ได้ยินแบบนั้น จึงด่าทอผมกลับด้วยถ้อยคำที่ออกอากาศไม่ได้
คราวนี้ผมตั้งใจพูดให้ชัดขึ้น เพราะตอนนี้ทุกคนเริ่มมองมาทางผมแล้ว
และคิดว่าถ้าเราไม่รีบพูดอะไรซักอย่าง ผมได้โดนถ่ายคลิปไปออกช่อง 3 แน่นอน
ผมจึงพูดช้า ๆ และชัด ๆ ว่า
"น้องทำถุงยาตกตอนขึ้นรถครับ ถุงยาสีเขียว ๆ เนี่ย พี่เห็นก็เลยรีบเอาขึ้นมาให้ครับ"
จุดพีคคือน้องตอบมาสั้น ๆ
"นั่นมันถุงขยะพี่ หนูทิ้งไปแล้ว" พร้อมกับทำหน้าเซ็ง (ประมาณว่าไปเก็บมาทำไม)
บางทีเจอเรื่องแบบนี้ก็อยากหัวเรานะครับ แต่ตอนนั้นคือจุก
คิดในใจแบบหยาบคายมาก ๆ ว่า
"อิห่าน ทำไมไม่ไปทิ้งที่ถังขยะกทม"
คือโดนไป 2 ดอกเต็ม ๆ กับการทำความดีประจำวัน
และเข้างานสายไป 40 นาที
เฮ้ออ ......
เจอแบบนี้ ท้อใจมากครับบอกเลย
ปกติชอบตามอ่าน แต่ก็ไม่เคยคิดว่าจะได้มาตั้งกระทู้ให้คนอื่นอ่านเลย
วันนี้ทนไม่ไหว หัวร้อนสุด ๆ ขอระบายเรื่องราวของตัวเองให้คนอื่นฟังบ้าง
ก่อนอื่นขอยืนยัน นั่งยัน นอนยันเลยว่าเรื่องที่จะพูดต่อไปนี้ คือเรื่องจริงที่เกิดกับผมเองในช่วงเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
จุดเริ่มต้นมาจากทุกวันผมจะเดินทางไปรถส่วนตัวเพื่อทำงาน แต่วันนี้รถผมเสีย
จึงต้องใช้บริการรถเมสายหนึ่ง ไปสะพานพุทธละกัน บอกอ้อม ๆ ทีนี้ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงรถเม
แต่ปัญหามันเกิดในระหว่างที่ผมกำลังอยู่บนรถเมนั่นแหละครับ จะเล่าละ (น้ำเยอะเหลือเกิน ยังไม่เข้าเนื้อเลย)
ผมเดินทางไปได้ประมาณนึง ก็มีผู้หญิงแต่งชุดเดรส รูปร่างอวบนิด ๆ แต่บริเวณพุงมันยื่นออกมาพอสมควร
ซึ่งผมเล็งเขาไว้ตั้งแต่ก่อนเดินขึ้นรถมาแล้วว่าผมจะต้องลุกให้เธอนั่งแน่ ๆ เนื่องจาก 1 เธอเป็นผู้หญิง และ 2 เธออาจจะท้อง
หลังจากที่เธอโหนบาร์คู่อยู่สักพักผมจึงเดินไปสะกิดเธอเพื่อที่จะให้มานั่งในที่ของผม โดยพูดสั้น ๆ ว่า
"นั่งที่ผมได้นะครับ"
เธอหันมามอง ผมแล้วก็หันหน้ากลับไป เสมอนว่าผมไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น
แต่ผมก็ยังใจดีสู้เสืออยู่ คือจะกลับไปมันก็เสียฟอร์มแล้วไง ก็เลยบอกกับเขาอีกทีแต่พูดยาวขึ้น
"คุณผู้หญิงนั่งที่ผมได้นะครับ อีกแปปนึงผมจะลงแล้ว" ครั้งนี้เธอหันมาตะโกนใส่ผมอย่างดังเลย เธอพูดว่า
"นี่คุณ ฉันเป็นผู้หญิงแต่ฉันก็ไม่ได้เป็นง่อยนะ แล้วนี่ก็แค่อ้วน ไม่ได้ท้อง จบป่ะ"
คือผมยืนนิ่งเลย แล้วก็หันไปมองจุดที่ผมลุกขึ้นมา มันเขียนว่าที่นั่งสำรองสำหรับสตรีมีครรภ์
เธอคงจะโกรธผมตรงนี้ ผมรู้สึกเขินมาก รีบกดกริ่งลงทันทีตีเนียนว่าถึงแล้ว จริง ๆ คืออาย
ดอกแรกจบไป ถ้าคิดว่าเรื่องนี้จบแล้วคือยัง...........
ผมมารอรถคันใหม่ที่ป้ายรถเม แถว ๆ มหาลัยหนึ่ง เนื่องจากเรื่องด้านบนผมจึงยังไม่ไปถึงที่ทำงาน
ซึ่งก็มีโอกาศได้ยืนรอพร้อมกับน้อง ๆ นักศึกษากลุ่มนึง หน้าตาจิ้มลิ้มทีเดียว
ทันได้นั้นเองมีน้องคนนึงทำถุงยาสีขาวหล่นจากกระเป๋าถือ
ขณะที่กำลังจะเดินขึ้นรถเม (เห็นคาตาเพราะเราจ้องอยู่)
ที่รู้ว่าเป็นถุงยา เนื่องจากเห็นโลโก้เครื่องหมายบวกสีเขียวอยู่บนถุง
ด้วยความคิดที่ไม่รู้ว่าน้องป่วยเป็นโรคร้ายแรงหรือปล่าว ยานั้นมันมันอาจจะสำคัญกับเขามากก็ได้
และบวกกับเวลาที่ตัดสินใจเพียงเสียวนาทีว่าจะบอกเขา หรือจะช่างมัน
ผมจึงรีบฉวยถุงยาแล้วรีบตามขึ้นบนรถเมไป ทั้ง ๆ ที่มันไปคนละที่ ๆ ผมจะไป แต่ก็ไม่เป็นไร ทำดี รู้สึกมีความสุข
แต่หลาย ๆ คนคงจะเคยขึ้นรถเมในชั่วโมงเร่งด่วนกันใช่ไหม
การที่จะฝ่าดง people ไปให้ถึงด้านหน้ารถนั่นมันไม่ง่ายเลย
ซึ่งผมเองก็พยายามเบียดเบียนชาวบ้านไปเพื่อเอาถึงยาไปคืนน้องเค้า แล้วจะได้รีบลงไปทำงาน
ตอนเดินไป ผมเหยียบตีนป้าที่ถือถุงส้มอยู่ด้วย ผมขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
และแล้วผมก็มาถึง ผมไม่รอช้า รีบสะกิดน้องเขาแล้วยื่นถุงยาให้ พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอันเหนื่อยหอบ
"น้องลืมถุงยาครับ......" ผมยิ้มด้วยตอนพูด
แต่เพื่อนเธอคงไม่ได้ยินแบบนั้น จึงด่าทอผมกลับด้วยถ้อยคำที่ออกอากาศไม่ได้
คราวนี้ผมตั้งใจพูดให้ชัดขึ้น เพราะตอนนี้ทุกคนเริ่มมองมาทางผมแล้ว
และคิดว่าถ้าเราไม่รีบพูดอะไรซักอย่าง ผมได้โดนถ่ายคลิปไปออกช่อง 3 แน่นอน
ผมจึงพูดช้า ๆ และชัด ๆ ว่า
"น้องทำถุงยาตกตอนขึ้นรถครับ ถุงยาสีเขียว ๆ เนี่ย พี่เห็นก็เลยรีบเอาขึ้นมาให้ครับ"
จุดพีคคือน้องตอบมาสั้น ๆ
"นั่นมันถุงขยะพี่ หนูทิ้งไปแล้ว" พร้อมกับทำหน้าเซ็ง (ประมาณว่าไปเก็บมาทำไม)
บางทีเจอเรื่องแบบนี้ก็อยากหัวเรานะครับ แต่ตอนนั้นคือจุก
คิดในใจแบบหยาบคายมาก ๆ ว่า
"อิห่าน ทำไมไม่ไปทิ้งที่ถังขยะกทม"
คือโดนไป 2 ดอกเต็ม ๆ กับการทำความดีประจำวัน
และเข้างานสายไป 40 นาที
เฮ้ออ ......