สวัสดีครับ
ผมอายุ ๒๖ ทำงานอยู่ แล้วก็โสด
ปัญหาของผมคือ ผมรู้สึกเสมอว่าขาดอะไรอยู่ อยากได้คนที่รัก คนที่จะดูแลกันและแชร์ชีวิตกันได้ ยังไม่เจอใคร แต่ที่น่าเศร้าใจไม่ใช่อันนี้
ที่น่าเศร้าคือ ผมเจอผู้หญิงที่น่าสนใจบ่อย เจอคนแล้วอยากลองคบเกือบทุกวัน บางทีผมกล้าไปทัก ขอไลน์หรืออะไรอย่างนี้
แต่พอเจอคนแบบนี้แล้วผมเริ่มคิดมาก จินตนาว่าจะได้คุยกันนานและทำความรู้จักกัน
ก็เลยถ้าได้ไลน์ของฝ่ายอื่นแล้วปกติผมจะลองส่งข้อความเพื่อคุยกัน แต่ทุกครั้งถูกฝ่ายอื่นไม่ตอบ บางทีแม้ว่าอ่านข้อความของผมก็ไม่ทำด้วย
ผมไม่ได้ส่งข้อความแปลกๆ แค่ทักไปหรือถามว่าสบายดีไหม แล้วทุกๆครั้งถูกมองผ่าน
ทุกครั้งที่มันเกิดขึ้นผมรู้สึกว่าผมไม่มีค่าเลยและในโลกใบนี้ไม่มีใครจะสนใจผม ปกติผมพยายามลืมคนที่มองผ่านผม มักจะใช้เวลาหลายวัน แล้ววันต่อไปมีคนใหม่ที่ผมสนใจและคิดว่าน่ารัก นี่เหมือนวงจรอุบาทว์ ไม่เคยหยุด
ผมทำกิจกรรมเยอะ มีเพื่อน ไม่เคยทำอะไรกับใครที่ไม่เหมาะสมและไม่เคยแกล้งใคร ไม่เข้าใจเลยว่าอะไรที่ผิดกับผม ผมอยากรู้ว่าทำไมคนมองผ่านเยอะขนาดนี้และทำไมผมไม่สามารถไม่ใส่ใจคนอื่นได้ แม้ว่าพยายามยุ่งๆไม่ให้คิดมากเกินไปแต่ก็ไม่คิดมากไม่เป็น
สรุปแล้วผมไม่ชอบใช้ชีวิตอย่างนี้เลย เจอคนหนึ่งแล้วตกหลุมรักแล้วอกหักเร็วมากโดยไม่มีเหตุผล มันทำให้ผมรู้สึกเศร้าและทำงานต่อไม่ไหวด้วย :/
ผมควรทำอย่างไรให้เข้มแข็งขึ้นและหยุดใส่ใจคนอื่นก็ไม่รู้ เคยปรึกษานักจิตวิทยา (หลายคน) ลองนั่งสมาธิ ลองทำให้ตัวเองยุ่ง แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ทำอะไรไม่ถูก ผมเป็นอย่างนี้มาตลอด
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ
รักเร็วเกินไป ถูกมองผ่าน รู้สึกแย่ ฯลฯ
ผมอายุ ๒๖ ทำงานอยู่ แล้วก็โสด
ปัญหาของผมคือ ผมรู้สึกเสมอว่าขาดอะไรอยู่ อยากได้คนที่รัก คนที่จะดูแลกันและแชร์ชีวิตกันได้ ยังไม่เจอใคร แต่ที่น่าเศร้าใจไม่ใช่อันนี้
ที่น่าเศร้าคือ ผมเจอผู้หญิงที่น่าสนใจบ่อย เจอคนแล้วอยากลองคบเกือบทุกวัน บางทีผมกล้าไปทัก ขอไลน์หรืออะไรอย่างนี้
แต่พอเจอคนแบบนี้แล้วผมเริ่มคิดมาก จินตนาว่าจะได้คุยกันนานและทำความรู้จักกัน
ก็เลยถ้าได้ไลน์ของฝ่ายอื่นแล้วปกติผมจะลองส่งข้อความเพื่อคุยกัน แต่ทุกครั้งถูกฝ่ายอื่นไม่ตอบ บางทีแม้ว่าอ่านข้อความของผมก็ไม่ทำด้วย
ผมไม่ได้ส่งข้อความแปลกๆ แค่ทักไปหรือถามว่าสบายดีไหม แล้วทุกๆครั้งถูกมองผ่าน
ทุกครั้งที่มันเกิดขึ้นผมรู้สึกว่าผมไม่มีค่าเลยและในโลกใบนี้ไม่มีใครจะสนใจผม ปกติผมพยายามลืมคนที่มองผ่านผม มักจะใช้เวลาหลายวัน แล้ววันต่อไปมีคนใหม่ที่ผมสนใจและคิดว่าน่ารัก นี่เหมือนวงจรอุบาทว์ ไม่เคยหยุด
ผมทำกิจกรรมเยอะ มีเพื่อน ไม่เคยทำอะไรกับใครที่ไม่เหมาะสมและไม่เคยแกล้งใคร ไม่เข้าใจเลยว่าอะไรที่ผิดกับผม ผมอยากรู้ว่าทำไมคนมองผ่านเยอะขนาดนี้และทำไมผมไม่สามารถไม่ใส่ใจคนอื่นได้ แม้ว่าพยายามยุ่งๆไม่ให้คิดมากเกินไปแต่ก็ไม่คิดมากไม่เป็น
สรุปแล้วผมไม่ชอบใช้ชีวิตอย่างนี้เลย เจอคนหนึ่งแล้วตกหลุมรักแล้วอกหักเร็วมากโดยไม่มีเหตุผล มันทำให้ผมรู้สึกเศร้าและทำงานต่อไม่ไหวด้วย :/
ผมควรทำอย่างไรให้เข้มแข็งขึ้นและหยุดใส่ใจคนอื่นก็ไม่รู้ เคยปรึกษานักจิตวิทยา (หลายคน) ลองนั่งสมาธิ ลองทำให้ตัวเองยุ่ง แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ทำอะไรไม่ถูก ผมเป็นอย่างนี้มาตลอด
ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ