สักวันก็คงต้องปล่อย

เราว่าเราเดิมมาถึงจุดอิ่มตัว ความรักระหว่างเรากะคนรักของเราแล้วแหระ มันจืด ไม่คิดถึง  แต่พอเค้าโกดเรา เราก็ยังอยากง้อเค้าอยู่ แต่เราเหนื่อย เราอยากหยุดความสัมพันธ์นี้เพราะเราพยายามอยู่คนเดียวเรา เราพยายามที่จะหาช่องว่างเผื่อที่จะใช้เวลาอยู่กัน พยายามที่จะทำอะไรที่เป็นคู่ แต่เหมือนทำอยู่คนเดียว เรื่องปรับตัวเข้าหากัน เค้าให้เราปรับอยู่ฝ่ายเดียว บางอย่างเราให้เค้าปรับ เค้ากลับบอกมาว่า"พี่ก็เป็นของพี่แบบนี้ พี่ไม่ชอบ ไม่นู้น ไม่นี่"เราเหนื่อยว่ะ บอกตรงๆ เราคิดว่าเราจะไปด้วยกันได้ดีกว่านี้ แต่นับวันมันยิ่งแย่ลง  เมื่อก่อนคิดว่าเดี๋ยวมันก็เปลี่ยนไป ทุกอย่างมันจะดีขึ้น
   แต่แล้วมันก็แค่ความคิดชั่วครู่
ตอนนี้อยากเจอคนที่ชอบอะไรๆเหมือนกัน อยากเจอคนที่รักและชอบในสิ่งที่เราเป็น อยู่ด้วยไม่อึดอัด มีความคิด มีความเข้าใจ มีเหตุผล รักครอบครัว #ติส ยื้นมือมาช่วยในยามที่เราไม่โอเคร อยู่เป็นเพื่อนเราในเวลาที่เราต้องการเค้า ...
      ไม่ใช่หายไปทุกครั้ง ให้เราผ่านเรื่องร้ายๆเพียงลำพัง ทำให้เราเสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า คิดว่าจะเป็นที่พักพิง แต่กลับเป็นเสาไม้ที่มอดไช ....