เราคบกับแฟนคนนี้มาได้ประมาณเกือบ 3 ปีค่ะ
เราต้องบอกก่อนว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า แล้วเลิกกับแฟนเก่า บังเอิญได้มาเจอผู้ชายคนนี้
ปีแรก เขาเป็นคนดี เอาใจเรา ใส่ใจเราทุกอย่าง จนเราคิดว่านี่คือนิสัยเขาจริงๆ
พอเข้าปีที่2 นิสัยแท้จริงเริ่มออกมาเรื่อยๆ จนทำให้เราเครียด มีปัญหาทางจิต (จิตตก + วิตกจริต + หลอน)
เราต้องทำจิตบำบัดตลอดทุกสัปดาห์กับจิตแพทย์ เพราะความเครียดที่ผู้ชายคนนี้ก่อขึ้น
เขาหึงและหวงเราจนเราไม่มีเพื่อนสนิท ไม่มีเพื่อนร่วมงาน ไม่มีใครอยากจะยุ่งด้วย
จากนิสัยที่ร่าเริงของเรา คุยเล่นกันได้กับทุกคน หัวเราะยิ้มแย้ม หายไปหมดเลย
ชีวิตเราแทบจะต้องมีแต่เขาคนเดียว (แต่เราไม่เคยคิดจะแต่งงานกับเขา เพราะความต่างหลายๆอย่างที่ยังไงก็ไม่ผ่านเกณฑ์ครอบครัวเรา)
............
พอเขาอารมณ์ไม่ดี จากการหึงหวงเรา ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย เขาก็จะด่าด้วยคำหยาบคาย
ชอบเปรียบเทียบตัวเขากับแฟนเก่าเรา บอกว่าเขาดีกว่าแฟนเก่าเราทุกอย่าง
ชอบไปส่องเฟสบุ๊คของคนนั้นคนนี้ที่เป็น Friend กับเราแทบทุกคน
บางทีก็มโนใส่ร้ายเรา ไม่ให้เพื่อนที่เป็นผู้ชายคุยกับเรา เรียกว่าเราจะประสาทกินเลยก็ว่าได้
.............
เราบอกเลิกเขาไปหลายรอบ ขอร้องให้ปล่อยเราไปหลายครั้ง จนครั้งสุดท้าย เรียกว่าเราตัดขาด ตัดจบทุกสิ่งไม่ต้องยุ่งกันอีก
เขาก็พยายามติดต่อเราทุกทาง ทั้งเปิดเฟสบุ๊คใหม่ส่งข้อความมาหา เปิดเบอร์มือถือใหม่โทรเข้ามาหา โทรมาที่เบอร์โต๊ะทำงาน
ติดต่อผ่านเพื่อนเราทาง inbox ในเฟสบุ๊ค สารพัดวิธีที่เขาสามารถทำได้
เราเครียดจนเหนื่อย จนพยายามฆ่าตัวตายหนีปัญหานี้ไปเลย แต่จริงๆแล้วความรับผิดชอบของเรามันยังมีอีกหลายอย่าง
เราทุกข์กับคนๆนี้มาก ทำยังไงถึงจะสลัดเขาหลุดไปจากชีวิตเราซักที
............
เคยคิดว่าจะโทรไปเล่าให้พี่อ้อยพี่ฉอดฟัง แต่ก็จะกลายเป็นว่าเราไปประจานเขา
เราไม่รู้ว่าเราควรจะทำยังไงดี เหตุผลที่เอามาด่ามาว่าก็เรื่องเดิมๆ คำเดิมๆค่ะ ด่าเพื่อนเรา ด่าเรา แต่เขาไม่เคยดูนิสัยแท้จริงของเขาเลย
............
เราเป็นผู้หญิงแท้ (30+) เขาก็เป็นผู้ชายแท้ (40+)
............
จริงๆแล้วเรื่องราวต่างๆมันมีเยอะมากเลยค่ะ ท้อมาก ล้มมาเยอะมาก แผลเต็มไปหมด แต่เราก็เลือกตัดเขาออกจากชีวิต
ทำให้เขามองว่าเราเป็นต้นเหตุที่ทำให้ชีวิตเขาพัง ทั้งๆที่เขาได้จากเราไปเยอะ แต่เราไม่เคยได้อะไรจากเขาเลย
ล่าสุดเขาก็เรียกร้องว่า เขายื้อเพราะเขารักเรามาก เราเลยไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร และเมื่อไหร่เขาจะคิดได้ซักที
จะต้องทำยังไง ให้เขาคนนั้นเลิกยุ่งกับเราสักที
เราต้องบอกก่อนว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า แล้วเลิกกับแฟนเก่า บังเอิญได้มาเจอผู้ชายคนนี้
ปีแรก เขาเป็นคนดี เอาใจเรา ใส่ใจเราทุกอย่าง จนเราคิดว่านี่คือนิสัยเขาจริงๆ
พอเข้าปีที่2 นิสัยแท้จริงเริ่มออกมาเรื่อยๆ จนทำให้เราเครียด มีปัญหาทางจิต (จิตตก + วิตกจริต + หลอน)
เราต้องทำจิตบำบัดตลอดทุกสัปดาห์กับจิตแพทย์ เพราะความเครียดที่ผู้ชายคนนี้ก่อขึ้น
เขาหึงและหวงเราจนเราไม่มีเพื่อนสนิท ไม่มีเพื่อนร่วมงาน ไม่มีใครอยากจะยุ่งด้วย
จากนิสัยที่ร่าเริงของเรา คุยเล่นกันได้กับทุกคน หัวเราะยิ้มแย้ม หายไปหมดเลย
ชีวิตเราแทบจะต้องมีแต่เขาคนเดียว (แต่เราไม่เคยคิดจะแต่งงานกับเขา เพราะความต่างหลายๆอย่างที่ยังไงก็ไม่ผ่านเกณฑ์ครอบครัวเรา)
............
พอเขาอารมณ์ไม่ดี จากการหึงหวงเรา ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย เขาก็จะด่าด้วยคำหยาบคาย
ชอบเปรียบเทียบตัวเขากับแฟนเก่าเรา บอกว่าเขาดีกว่าแฟนเก่าเราทุกอย่าง
ชอบไปส่องเฟสบุ๊คของคนนั้นคนนี้ที่เป็น Friend กับเราแทบทุกคน
บางทีก็มโนใส่ร้ายเรา ไม่ให้เพื่อนที่เป็นผู้ชายคุยกับเรา เรียกว่าเราจะประสาทกินเลยก็ว่าได้
.............
เราบอกเลิกเขาไปหลายรอบ ขอร้องให้ปล่อยเราไปหลายครั้ง จนครั้งสุดท้าย เรียกว่าเราตัดขาด ตัดจบทุกสิ่งไม่ต้องยุ่งกันอีก
เขาก็พยายามติดต่อเราทุกทาง ทั้งเปิดเฟสบุ๊คใหม่ส่งข้อความมาหา เปิดเบอร์มือถือใหม่โทรเข้ามาหา โทรมาที่เบอร์โต๊ะทำงาน
ติดต่อผ่านเพื่อนเราทาง inbox ในเฟสบุ๊ค สารพัดวิธีที่เขาสามารถทำได้
เราเครียดจนเหนื่อย จนพยายามฆ่าตัวตายหนีปัญหานี้ไปเลย แต่จริงๆแล้วความรับผิดชอบของเรามันยังมีอีกหลายอย่าง
เราทุกข์กับคนๆนี้มาก ทำยังไงถึงจะสลัดเขาหลุดไปจากชีวิตเราซักที
............
เคยคิดว่าจะโทรไปเล่าให้พี่อ้อยพี่ฉอดฟัง แต่ก็จะกลายเป็นว่าเราไปประจานเขา
เราไม่รู้ว่าเราควรจะทำยังไงดี เหตุผลที่เอามาด่ามาว่าก็เรื่องเดิมๆ คำเดิมๆค่ะ ด่าเพื่อนเรา ด่าเรา แต่เขาไม่เคยดูนิสัยแท้จริงของเขาเลย
............
เราเป็นผู้หญิงแท้ (30+) เขาก็เป็นผู้ชายแท้ (40+)
............
จริงๆแล้วเรื่องราวต่างๆมันมีเยอะมากเลยค่ะ ท้อมาก ล้มมาเยอะมาก แผลเต็มไปหมด แต่เราก็เลือกตัดเขาออกจากชีวิต
ทำให้เขามองว่าเราเป็นต้นเหตุที่ทำให้ชีวิตเขาพัง ทั้งๆที่เขาได้จากเราไปเยอะ แต่เราไม่เคยได้อะไรจากเขาเลย
ล่าสุดเขาก็เรียกร้องว่า เขายื้อเพราะเขารักเรามาก เราเลยไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร และเมื่อไหร่เขาจะคิดได้ซักที