สวัสดีทุกคนครับตอนนี้ผมรู้สึกอึดอัดใจกับตัวเองจริงๆครับ ปัญหาทุกอย่างมันเริ่มที่ความคิดของผมแต่ผมก็สลัดมันออกไปไม่ได้ ที่ตั้งกระทู้นี้ก็อยากจะระบายเรื่องราวให้ใครฟังบ้าง ขอบคุณทุกท่านล่วงหน้าที่ช่วยรับฟังนะครับ
เรื่องมีอยู่ว่าสมัยก่อนผมเคยจีบผู้หญิงคนนึงครับ แล้วเคยเค้าเหมือนกั๊กไว้ประมาณ 1 ปี จนมีจุดแตกหักทำให้เขาเทผม เอาจริงๆผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่มีอิทธิพลกับชีวิตผมมากครับ เพราะการที่เค้าเทผมในวันนั้นทำให้ผมเซไปหาผู้หญิงอีกคนนึงทั้งๆที่ลึกไผมไม่ได้รักเขาเลย แต่ก็คบกับเค้าเป็นแฟนอยู่ประมาณ 3 ปี สุดท้ายก็เลิกกันครับ เรื่องนี้ผมยอมรับตัวเองเลยว่าผมเป็นคนเห็นแก่ตัวมากในตอนนั้นที่ให้ผู้หญิงคนนึงเป็นตัวแทนของผู้หญิงอีกคนนึงทั้งๆที่ไม่ได้รัก ซึ่งเหตุการณ์เหล่านี้ได้สร้างปมในใจผมมาถึงทุกวันนี้ครับ
หลังจากเลิกกับแฟนคนนี้ครับ บอกตามตรงตอนเลิกไม่ได้เสียใจเลย รู้สึกโล่งใจด้วยซ้ำ (ยอมรับว่าเลวครับ) หลังจากกลับมาโสดผมใช้ชีวิตโสดได้สตรองมาก ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ กิน เที่ยว อิสระมาก ถึงจะเหงาบ้างบางครั้งแต่ก็โสดอย่างแฮปปี้ครับ ปิดกั้นตัวเองเยอะมากเพราะเข็ดกับความรัก เฟสบุ๊คมีแต่เพื่อน ตั้งส่วนตัวขั้นสุดอีกต่างหาก เรื่องจีบผู้หญิงไม่ต้องพูดถึง จีบไม่เป็น เริ่มต้นไม่เป็น ชีวิตวันๆทำอะไรเดิม ตื่น ทำงาน ออกกำลังกาย กลับบ้าน โอกาสมีคู่เกือบเป็นศูนย์ แต่ตอนนั้นก็ไม่แคร์ครับ โสดสตรอง จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์หนึ่งขึ้นมาที่ทำให้ผมขัดใจตัวเองจนต้องมาตั้งกระทู้ครับ
เรื่องเริ่มจากผมได้ย้ายไปเริ่มงานที่ใหม่ครับ มีน้องในที่ทำงานคนหนึ่ง เค้าเป็นคนสวยครับ แต่ตอนผมเข้าไปแรกๆเค้ามีแฟนครับ ตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรกับเขานะครับเพราะผมก็โสดสตรองของผมได้ แต่หลังจากนั้นน้องเขาเลิกกับแฟนครับ คนในห้องก็เริ่มแซวน้องเค้ากับผม ผมก็เริ่มหวั่นไหวครับ ประกอบกับน้องเค้าก็ดูมีใจครับ แต่ผมก็พลาดตรงที่วันนั้นผมเมาครับแล้วก็บอกกับน้องเขาไปว่าผมรู้สึกพิเศษ ซึ่งพอบอกไปเนี้ยน้องเขาก็เริ่มถอยครับโดยให้เหตุผลว่าพึ่งเลิกกับแฟน ยังไม่พร้อมมีใคร แต่น้องเค้าก็ไม่ได้ตัดเยื่อใยโดยสิ้นเชิงครับ สรุปคือผมโดนกั๊กซ้ำร้อยเดิม ซึ่งผมก็รู้ทุกอย่าง ประกอบกับผมก็พอรู้ว่านอกจากผมน้องเค้ายังคุยอีกหลายคน ถึงยังไม่โดนเทแต่ก็พอจะดูออกว่าไม่มีหวัง แต่จะตัดใจเป็นไปได้ยากครับเพราะทำงานที่เดียวกัน เจอกันทุกวัน แถมพอผมมีที่ท่าทำใจออกห่างน้องเขาก็เขยิบเข้ามา จนถึงขนาดตอนนี้ผมขอย้ายงานเพื่อให้เจอกับน้องเขาน้อยลง แต่เขาก็มาหามาหยอกตลอด จากรูปการณ์คือผมเป็นคนแก้เหงาเป็นของตายในช่วงเวลางาน พอเลิกงานก็เป็นเวลาของคนอื่น
ซึ่งสถานการณ์แบบนี้ทำให้ผมเฟลมากครับ พอจะตัดใจได้ก็เข้ามาให้ความหวังอีกแล้ว จะตัดแรงๆก็ต้องร่วมงานกัน ลึกๆก็ยังรักยังคาดหวัง เอาจริงความรู้สึกตอนนี้คือผมรู้เหตุผลทุกอย่างแต่ผมบังคับใจตัวเองไม่ได้ สมัยก่อนน้องเค้าก็อยู่ที่เดิมแต่ผมโสดสตรองได้ แต่ตอนนี้ผมกลับไปโสดสตรองไม่ได้แล้ว
แล้วจากเหตุการณ์นี้ทำให้ตอนนี้ผมโหยหาความรักมากครับ ผมต้องการใครสักคนมาเป็นเพื่อนคุยแต่ก็ไม่มีเลยครับ อาจจะเป็นเพราะบาปกรรมที่ผมเคยทำกับผู้หญิงคนนึงไว้ ประกอบกับผมปิดตัวเองมานาน ตอนนี้เลยเหงามาก อยากมีคนคุยอยากมีคนคอยรับฟัง แต่ลึกก็กลัวว่าผมจะไปทำบาปซ้ำอีกเอาใครไปแทนใครอีก
จากที่เล่ามาทั้งหมดอยากจะระบายให้เพื่อนๆฟังครับ และอยากจะทราบความเห็นว่าผมจะแก่ปัญหาความขัดแย้งในใจทั้งหมดของผมได้ยังไงดี บางอารมณ์ก็อยากกลับไปโสดสตรอง แต่ตอนนี้อยู่ในอารมณ์ก็โหยหาอยากมีใครสักคน ตอนนี้ผมก็เริ่มเปิดตัวเองมากขึ้นครับ แต่พอปิดไปนานเครือข่ายต่างๆก็หาย แถมจีบผู้หญิงไม่เคยจะสำเร็จ ที่เคยมีแฟนเป็นเพราะโดนจีบ555 แต่พอจะจีบจะคุยกับใครก็กลัวจะไปทำร้ายเขาอีก แถมน้องคนนั้นปัจจุบันก็ยังไม่ปล่อยผมไป ทั้งหมดนี้ทำให้อึดอัดใจมากๆครับ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยให้ความเห็นและรับฟังที่ผมระบายนะครับ ขอบคุณครับ
ขัดใจตัวเองทำไมถึงอยู่คนเดียวอย่างเข้มแข็งเหมือนเดิมไม่ได้
เรื่องมีอยู่ว่าสมัยก่อนผมเคยจีบผู้หญิงคนนึงครับ แล้วเคยเค้าเหมือนกั๊กไว้ประมาณ 1 ปี จนมีจุดแตกหักทำให้เขาเทผม เอาจริงๆผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่มีอิทธิพลกับชีวิตผมมากครับ เพราะการที่เค้าเทผมในวันนั้นทำให้ผมเซไปหาผู้หญิงอีกคนนึงทั้งๆที่ลึกไผมไม่ได้รักเขาเลย แต่ก็คบกับเค้าเป็นแฟนอยู่ประมาณ 3 ปี สุดท้ายก็เลิกกันครับ เรื่องนี้ผมยอมรับตัวเองเลยว่าผมเป็นคนเห็นแก่ตัวมากในตอนนั้นที่ให้ผู้หญิงคนนึงเป็นตัวแทนของผู้หญิงอีกคนนึงทั้งๆที่ไม่ได้รัก ซึ่งเหตุการณ์เหล่านี้ได้สร้างปมในใจผมมาถึงทุกวันนี้ครับ
หลังจากเลิกกับแฟนคนนี้ครับ บอกตามตรงตอนเลิกไม่ได้เสียใจเลย รู้สึกโล่งใจด้วยซ้ำ (ยอมรับว่าเลวครับ) หลังจากกลับมาโสดผมใช้ชีวิตโสดได้สตรองมาก ไปไหนมาไหนคนเดียวได้ กิน เที่ยว อิสระมาก ถึงจะเหงาบ้างบางครั้งแต่ก็โสดอย่างแฮปปี้ครับ ปิดกั้นตัวเองเยอะมากเพราะเข็ดกับความรัก เฟสบุ๊คมีแต่เพื่อน ตั้งส่วนตัวขั้นสุดอีกต่างหาก เรื่องจีบผู้หญิงไม่ต้องพูดถึง จีบไม่เป็น เริ่มต้นไม่เป็น ชีวิตวันๆทำอะไรเดิม ตื่น ทำงาน ออกกำลังกาย กลับบ้าน โอกาสมีคู่เกือบเป็นศูนย์ แต่ตอนนั้นก็ไม่แคร์ครับ โสดสตรอง จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์หนึ่งขึ้นมาที่ทำให้ผมขัดใจตัวเองจนต้องมาตั้งกระทู้ครับ
เรื่องเริ่มจากผมได้ย้ายไปเริ่มงานที่ใหม่ครับ มีน้องในที่ทำงานคนหนึ่ง เค้าเป็นคนสวยครับ แต่ตอนผมเข้าไปแรกๆเค้ามีแฟนครับ ตอนนั้นผมก็ไม่คิดอะไรกับเขานะครับเพราะผมก็โสดสตรองของผมได้ แต่หลังจากนั้นน้องเขาเลิกกับแฟนครับ คนในห้องก็เริ่มแซวน้องเค้ากับผม ผมก็เริ่มหวั่นไหวครับ ประกอบกับน้องเค้าก็ดูมีใจครับ แต่ผมก็พลาดตรงที่วันนั้นผมเมาครับแล้วก็บอกกับน้องเขาไปว่าผมรู้สึกพิเศษ ซึ่งพอบอกไปเนี้ยน้องเขาก็เริ่มถอยครับโดยให้เหตุผลว่าพึ่งเลิกกับแฟน ยังไม่พร้อมมีใคร แต่น้องเค้าก็ไม่ได้ตัดเยื่อใยโดยสิ้นเชิงครับ สรุปคือผมโดนกั๊กซ้ำร้อยเดิม ซึ่งผมก็รู้ทุกอย่าง ประกอบกับผมก็พอรู้ว่านอกจากผมน้องเค้ายังคุยอีกหลายคน ถึงยังไม่โดนเทแต่ก็พอจะดูออกว่าไม่มีหวัง แต่จะตัดใจเป็นไปได้ยากครับเพราะทำงานที่เดียวกัน เจอกันทุกวัน แถมพอผมมีที่ท่าทำใจออกห่างน้องเขาก็เขยิบเข้ามา จนถึงขนาดตอนนี้ผมขอย้ายงานเพื่อให้เจอกับน้องเขาน้อยลง แต่เขาก็มาหามาหยอกตลอด จากรูปการณ์คือผมเป็นคนแก้เหงาเป็นของตายในช่วงเวลางาน พอเลิกงานก็เป็นเวลาของคนอื่น
ซึ่งสถานการณ์แบบนี้ทำให้ผมเฟลมากครับ พอจะตัดใจได้ก็เข้ามาให้ความหวังอีกแล้ว จะตัดแรงๆก็ต้องร่วมงานกัน ลึกๆก็ยังรักยังคาดหวัง เอาจริงความรู้สึกตอนนี้คือผมรู้เหตุผลทุกอย่างแต่ผมบังคับใจตัวเองไม่ได้ สมัยก่อนน้องเค้าก็อยู่ที่เดิมแต่ผมโสดสตรองได้ แต่ตอนนี้ผมกลับไปโสดสตรองไม่ได้แล้ว
แล้วจากเหตุการณ์นี้ทำให้ตอนนี้ผมโหยหาความรักมากครับ ผมต้องการใครสักคนมาเป็นเพื่อนคุยแต่ก็ไม่มีเลยครับ อาจจะเป็นเพราะบาปกรรมที่ผมเคยทำกับผู้หญิงคนนึงไว้ ประกอบกับผมปิดตัวเองมานาน ตอนนี้เลยเหงามาก อยากมีคนคุยอยากมีคนคอยรับฟัง แต่ลึกก็กลัวว่าผมจะไปทำบาปซ้ำอีกเอาใครไปแทนใครอีก
จากที่เล่ามาทั้งหมดอยากจะระบายให้เพื่อนๆฟังครับ และอยากจะทราบความเห็นว่าผมจะแก่ปัญหาความขัดแย้งในใจทั้งหมดของผมได้ยังไงดี บางอารมณ์ก็อยากกลับไปโสดสตรอง แต่ตอนนี้อยู่ในอารมณ์ก็โหยหาอยากมีใครสักคน ตอนนี้ผมก็เริ่มเปิดตัวเองมากขึ้นครับ แต่พอปิดไปนานเครือข่ายต่างๆก็หาย แถมจีบผู้หญิงไม่เคยจะสำเร็จ ที่เคยมีแฟนเป็นเพราะโดนจีบ555 แต่พอจะจีบจะคุยกับใครก็กลัวจะไปทำร้ายเขาอีก แถมน้องคนนั้นปัจจุบันก็ยังไม่ปล่อยผมไป ทั้งหมดนี้ทำให้อึดอัดใจมากๆครับ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยให้ความเห็นและรับฟังที่ผมระบายนะครับ ขอบคุณครับ