ความรักครั้งหนึ่งในวัยเรียน..

สวัสดีครับ....พี่ๆน้องๆ ชาวพันทิปทุกคน ผมเชื่อว่าหลายๆคนต้องเคยมีความรักสมัยเรียนกัน ไม่ว่าจะช่วงปฐม มัธยมตอนต้น มัธยมตอนปลาย หรือระดับมหาวิทยาลัย ซึ่งมันก็เป็นทั้งความทรงจำที่ดีและอาจจะมีไม่ดีบ้าง แต่มันก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ความรักที่ดี เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปผมความรักของผมกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งที่เป็นความรักที่ดีความทรงจำที่ดี ผมมาแชร์เรื่องนี้เพื่อเป็นเกียรติแด่เธอคนนั้น ซึ่งปัจจุบันได้แยกทางกันไปแล้ว...เริ่มเลย ขออนุญาติใช้ชื่อสสมมตินะครับ ขออภัยด้วย ผมมีเหตุผลบ้างประการ ผมขอใช้ชื่อแทนตัวเองว่า เอ็ม และแทนเธอคนนั้นว่า ใหม่ ผมเป็นเด็กบ้านนอกอาศัยอยู่จังหวัดนึ่งของภาคตะวันตกเช่นเดียวกับใหม่ เราสองคนเจอกันที่โรงเรียนแห่งนึ่งซึ่งผมมาเรียนต่อที่นี่ตอนมัธยมศึกษาปีที่ 4 ส่วนใหม่เรียนที่นี่ตั้งแต่ ม.3 อยู่แล้ว เราเรียนห้องเดียวกัน ผมเป็นคนที่หน้าตาไม่ได้หล่อ ดำนิดๆ ส่วนใหม่ ขาวออกเหลืองๆ หน้าตาออกหมวยๆ เพราะบ้านเธอมีเชื้อสายจีน ครั้งแรกที่ผมพบเธอ ผมก็แอบชอบเธอเลยนะ ในต่างจังหวัดไม่ได้มีสาวสวยเหมือนใน กทม ซักเท่าไร ผมถือว่าเธอสวยที่สุดในห้อง ในช่วงแรกเราแทบไม่ได้คุยกัน ผมก็อยู๋กับกลุ่มผู้ชายของผม ส่วนเธออยู่กับแก็งค์สาวๆของเธอ เธอมักจะมาโรงเรียนสายเกือบทุกวัน ซึ่งบ้านเธออยู่ใกล้กับโรงเรียนแค่ 1 กิโลเมตร ส่วนผมหรอ ไกลจากโรงเรียน 15 กิโลเมตรได้ ผมมารถรับส่ง เราสองคนอยู่คนล่ะตำบลกัน ในแต่วันล่ะ ผมมักจะเข้าแถวเคารพธงชาติคนสุดท้าย ทำไมนะหรอครับ เพราะว่าเวลาใหม่มา ก็จะมาต่อแถวผมซึ่งมีจำนวนผู้ชายน้อยกว่า ซึ่งผมก็จะมีโอกาสใกล้ชิดเธอเกือยทุกๆวันในช่วงเวลาเช้า ช่วงเทอมแรกเราแทบไม่ค่อยได้คุยกันเลย ก็เพื่อนผู้ชายในห้องก็ชอบเธอ เดินตามเธอนั่งกับเธออยู่เรื่อย ซึ่งผมเองก็แอบอิจฉาไอ้หนุ่มคนนั้นที่มันใจกล้ามากๆ ส่วนผมก็ได้แต่แอบมองเธออยู่ห่างๆ หลายครั้งที่ผมพยายามขอเบอร์ของ ใหม่ ด้วยการอ้างเหตุผลเรื่องเรียนต่างๆ แต่ก็ไม่ได้ผล ซึ่งเธอค่อนข้างเข้มงวดเรื่องนี้มาก เพราะบ้านของเธอเข้มงวดเรื่องแฟน ใหม่ไม่เคยมีแฟนมาก่อน แต่ใหม่ก็เคยเล่าให้ฟังว่าตอนม.ต้น เธอแอบก็เคยแอบชอบรุ่นพี่คนนึ่งแต่ก็ไม่ได้มีอะไร ตลอดระยะเวลา 1 ปีของ ม.4 ผมก็ได้คุยกับใหม่บ้างเป็นครั้งคราว ส่วนมากก็เรื่องเรียน ใหม่เคยบอกผมว่า เธอสาบานว่าจะไม่คุยกับผม เพราะผมน่ากลัว อันนี้มารู้ทีหลังหลังจากครบกัน 2 ปี กาลเวลาผ่านมาถึงช่วง ม.5 เราก็เริ่มใกล้กัน คุยกันมากขึ้น ผมก็อาศัยเข้าทางเพื่อเธอ 555 และแล้วจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความรักที่ผมจะสมหวังก็มาถึง ทางโรงเรียนมีกิจกรรมให้ได้ไปทัศนศึกษาที่นึ่ง และเลยมาถึงสวนสนุกดรีมเวิร์ด ด้วยความที่รถบัสของพวกเราชั้น ม.5 อยู่คันเดียวกันผมก็ได้คุยกับเธอในวันนั้นมากๆเลยล่ะ จนสุดท้ายตอนกลับบ้าน ผมได้ขอเบอร์โทรศัพท์ของเธออีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เธอยอมให้ ผมใช้มุก ขอเบอร์เพื่อนเธอในกลุ่มก่อนจากนั้น ก็ขอเบอร์ของเธอคนสุดท้าย ได้ผล มุกนี้เก่าแต่ใครจะเอาไปใช้ก็ใช้ได้นะครับ 555 ไม่ว่ากัน จากวันนั้นที่ผมได้เบอร์โทรศัพท์มา เย็นของอีกวันผมก็โทรซิครับ แม้รอมาเป็นปี โทรหลายสายมากๆกว่าเธอจะรับสาย ความรู้สึกตอนนั้นคงไม่ต้องบอกนะครับ ดีใจสุดๆเลย กระโดดตีลังกาไปหลายรอบ เราคุยกันไม่นานมาก แต่มันเป็นอะไรที่ดีมากๆ ผมจำไม่ได้แล้วว่าคุยเรื่องอะไรกัน บ้านของเธอค่อนข้างมีฐานะเธอไม่ได้เป็นลูกคนเดียว ผมโทรหาเธออีกทีวันเสาร์ช่วงเที่ยงๆ เพราะเธอตื่นสายประมาณ 10 โมงครึ่ง วันนั้นเราคุยกันเรื่องทั่วๆไปเสมือนเป็นการแนะนำตัวกันแบบจริงๆจังๆ ผมก็เลยทราบมาว่า นอกจากใหม่จะตื่นสาย มื้อแรกของใหม่แต่ล่ะวันก็ไข่ทอด จากนนั้นเธอก็จะไปช่วยแม่เฝ้าหน้าร้านขายของ ส่วนโทรศัพท์จะไม่ค่อยพก เพราะเธอบอกว่าแม่กับพ่อค่อนข้างดุ เลยไม่ค่อยมีหนุ่มหรือเพื่อนคนไหนโทรมาหาเธอเท่าไร แหละผมก็เป็นไอ้หนุ่มคนนั้นโทรบ่อยที่สุดเท่าที่มีคนเคยโทรมา ก็คนจะจีบอ่ะนะมันก็ต้องโทรบ่อยๆ เธอเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองและไม่ค่อยแคร์ใครเท่าไรยอกจากเพื่อนที่สนิทและครอบครัว อย่างผมหรอ แรกๆก็เธอก็เงียบฟังผมซะมากกว่า เป็นผมเองที่เป็นฝ่ายคุย เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมาเล่าต่อนะครับ เลิกงงานล่ะ