นานมากแล้วที่ไม่ได้เข้ามาตั้งกระทู้อะไรในพันทิปเลย แต่คราวนี้เห็นทีจะต้องตั้งสักหน่อย
จริงๆ สิ่งที่จะพูดก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกค่ะ เพียงแค่รู้สึกโหยหาความรักความเมตตาบ้างสักหน่อยเท่านั้น จะบอกว่าแอบหื่นเล็กๆ ก็ได้
แค่อยากให้มีฉากเลิฟซีนมากกว่านี้หน่อย เพราะอยากเห็นฉากเจ้าน้อยกับเจ้าแม้นเมืองแสดงความรัก หรือความผูกพันกันให้มากกว่านี้
ถ้าจำไม่ผิดในนิยายให้ความสำคัญกับเลิฟซีน บทรักใคร่ หรือแม้แต่คำหวานใดๆ มากพอที่จะทำให้ใจชุ่มชื้นเพื่อเตรียมรับมือกับความโศกเศร้าในภายหลังได้ แต่ในเวอร์ชั่นละครนั้น ทำเอาใจแห้งใจเหี่ยวไปมาก เจ้าน้อยกับแม้นเมืองจะพูดจาหวานหูกันแต่ละทีช่างยากเย็น ต่อให้เจ้าน้อยเหมาอ้อยทั้งสวนมาให้ แต่แม้นเมืองก็ช่างเย็นชาเหลือเกิน ยิ่งเพิ่มบทตัวละครที่สร้างความร้าวฉานอย่าง ละอองคำ เข้ามาอีก
ทำเอาจิตอิฉันแทบจะหลุดออกจากร่างเลยค่ะ
เศร้าจริงๆ หรือว่าอิฉันต้องอดทนรอ อาจมีฉากที่เรียกร้องในตอนหลังๆ หรือว่ารอแล้วก็ไม่ได้อะไร
เฮ้อ มาค่ะ มาคุยกันเถอะ มีใครรู้สึกเหมือนเหมือนกันบ้างไหมคะ
โหยหาความรักความเมตตาาาา (กรุณาอ่านชื่อกระทู้เป็นเพลง)
จริงๆ สิ่งที่จะพูดก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกค่ะ เพียงแค่รู้สึกโหยหาความรักความเมตตาบ้างสักหน่อยเท่านั้น จะบอกว่าแอบหื่นเล็กๆ ก็ได้
แค่อยากให้มีฉากเลิฟซีนมากกว่านี้หน่อย เพราะอยากเห็นฉากเจ้าน้อยกับเจ้าแม้นเมืองแสดงความรัก หรือความผูกพันกันให้มากกว่านี้
ถ้าจำไม่ผิดในนิยายให้ความสำคัญกับเลิฟซีน บทรักใคร่ หรือแม้แต่คำหวานใดๆ มากพอที่จะทำให้ใจชุ่มชื้นเพื่อเตรียมรับมือกับความโศกเศร้าในภายหลังได้ แต่ในเวอร์ชั่นละครนั้น ทำเอาใจแห้งใจเหี่ยวไปมาก เจ้าน้อยกับแม้นเมืองจะพูดจาหวานหูกันแต่ละทีช่างยากเย็น ต่อให้เจ้าน้อยเหมาอ้อยทั้งสวนมาให้ แต่แม้นเมืองก็ช่างเย็นชาเหลือเกิน ยิ่งเพิ่มบทตัวละครที่สร้างความร้าวฉานอย่าง ละอองคำ เข้ามาอีก
ทำเอาจิตอิฉันแทบจะหลุดออกจากร่างเลยค่ะ
เศร้าจริงๆ หรือว่าอิฉันต้องอดทนรอ อาจมีฉากที่เรียกร้องในตอนหลังๆ หรือว่ารอแล้วก็ไม่ได้อะไร
เฮ้อ มาค่ะ มาคุยกันเถอะ มีใครรู้สึกเหมือนเหมือนกันบ้างไหมคะ