นี่คือกระทู้แรกของเรา มันอาจจะยาวไปนิดนะคะแต่มันคือประสบการณ์แย่ที่สุดตั้งแต่ดูกีฬาวอลเลย์บอลที่สนามมา...
ซึ่งอยากมาแชร์ประสบการณ์การไปเข้าชม “การแข่งขันวอลเลย์บอลชิงแชมป์โลกรอบคัดเลือกโซนเอเชียที่นครปฐมวันที่24 คู่ระหว่างไทยพบเกาหลีใต้” อย่างแรกต้องบอกก่อนว่าเราไม่เคยมาดูวอลเลย์ต่างจังหวัดเลย แต่ดูการจัดWGPที่กรุงเทพมาตลอดตั้งแต่สมัยที่เปิดให้ชมฟรีที่สนามไทยญี่ปุ่น-ดินแดง จนมาจัดแบบขายบัตรที่อินดอร์หัวหมาก ยิ่งที่อินดอร์คือเราไปดูทุกปีไปทุกวันดูทุกคู่แม้แมตช์ที่ไม่มีไทยแข่ง แต่ประสบการณ์วันนี้มันคือการจัดการที่แย่ที่สุดของฝ่ายจัดการแข่งขัน!!!
มาเริ่มกันเลยค่ะ...
เราไปถึงที่จอดรถที่อยู่ห่างออกไปจากสนามแข่ง ที่จอดเป็นสนามหญ้าพอเข้าใจได้เพราะคนดูเยอะหาที่จอดใกล้ๆคงยาก จอดห่างจากสนามแข่งน่าจะประมาณ1กิโลได้ มีรถรับส่งไปสนาม ถึงสนามเวลาประมาณ17.30น. เราไม่ได้มาชมตั้งแต่คู่แรกเนื่องจากติดธุระ เลยตั้งใจมาดูคู่สุดท้าย “เราซื้อบัตรราคาที่นั่ง200บาท โซนD มา2ใบ” บัตรไม่ระบุที่นั่ง ตรงนี้เข้าใจว่าหากใครไปก่อนคงได้เลือกที่นั่งก่อน แต่ยังไงก็ต้องเหลือที่สำหรับเราแน่นอนเพราะเราซื้อบัตรไปแค่อาจจะได้ที่ที่เหลือจากที่คนมาก่อนแค่นั้น แต่ในความเป็นจริงไม่เป็นอย่างนั้น สิ่งที่เราเจอคือเปิดประตูเข้าไปโซนD ยื่นบัตรให้เจ้าหน้าที่ตรวจและฉีกหางบัตรไป พร้อมปั้มที่แขนระบุโซนให้เราเรียบร้อย เจ้าหน้าที่แจ้งกับเราว่าคนเยอะมากเลยจนไม่มีที่นั่งค่ะ!!! เราฮ๊ะ!ยังไงล่ะ??? ลองเดินแบบเบียดเข้าไป เชื่อไหมว่าแม้แต่ทางเดินยังไม่มี บันไดทางเดินขึ้นแน่นไปหมด เราหันกลับมาพูดกับเจ้าหน้าที่ว่าจะให้นั่งตรงไหน เค้าแบบส่ายหัว แล้วมีเสียงผู้ชายเรียกตัวเองว่าพี่ไก่(ขออนุญาตเอ่ยชื่อ)ซึ่งเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่หน้าโซนD บอกว่าให้เราเดินอ้อมไปเข้าอีกประตูซึ่งเป็นโซนอื่นและให้บอกเจ้าหน้าที่ที่ประตูโซนนั้นว่าพี่ไก่ที่เป็นเจ้าหน้าที่โซนDให้มาเข้าที่โซนนี้แทน เราก็เดินไปตามที่เค้าบอกเข้าใจว่าเค้าคงมีการคุยประสานกันไว้แล้ว แต่ปรากฎว่าพอไปถึงประตูอีกโซน เจ้าหน้าที่ในโซนนั้นกลับแจ้งเราว่าเข้าไม่ได้คนละโซนกันกับบัตรที่เราซื้อมา เราก็บอกว่าพี่ไก่แจ้งให้เรามาเข้าที่โซนนี้แทนนะ เค้าก็บอกว่าเข้าไม่ได้เพราะถ้าให้เราเข้าจะถือว่าเราเสมือนเป็นการแอบเข้าไปเอง (เข้าใจเจ้าหน้าที่โซนนี้นะคะเค้าทำถูกต้องตามกฎแล้ว) ตอนนั้นอารมณ์โมโหเพิ่มทวีคูณ เราเดินกลับมาที่โซนD บอกกับคุณไก่คนเดิม ว่าเจ้าหน้าที่ฝั่งที่คุณให้เราเดินไปเค้าไม่ให้เราเข้าตามที่คุณแจ้งนะ เจ้าหน้าที่ที่ชื่อคุณไก่คนนี้กลับบ่นออกมากับเราว่า”โอ้โหทำไมมันแร้งน้ำใจจังว๊ะ” เราอึ้งกับคำที่ได้ยิน เราเลยถามว่าสรุปคือจะทำยังไงคะ เพราะว่าเราซื้อบัตรเสียเงินอย่างถูกต้อง แต่เรากลับไม่มีที่นั่งหรือแม้กระทั่งที่จะยืน ในที่ที่เราซื้อหรอ แล้วจะขายบัตรทำไม ทำแบบนี้มันเอาเปรียบกันนะ คุณไก่คนนี้กลับพยายามพูดบอกให้เราเดินไปเข้าอีกโซนเป็นครั้งที่2 เหมือนครั้งแรกที่เราเชื่อเค้า เราเลยถามกลับไปว่าสรุปเราต้องเดินไปเดินมาตามโซนที่คุณแนะนำอีกรอบเป็นครั้งที่2หรอ ในเมื่อครั้งแรกที่เราเชื่อเรากลับโดนไล่กลับมาเหมือนเราเป็นพวกขอเข้าฟรีๆ นี่หรือคือการจัดการ สิ่งที่เจ้าหน้าที่ที่อยู่หน้าประตูรับผิดชอบทำได้แค่นี้จริงๆหรือ มันไม่มีความเป็นมืออาชีพ ใครจะเข้าก็เข้าเพราะฉันมีน้ำใจ? ที่ถูกต้องควรจัดการหาที่นั่งให้คนมีบัตรก่อนหรือเปล่า
ในส่วนนี้...จากความคิดเห็นของเรานะคะ เราเข้าใจว่ากรณีที่ซื้อบัตรดูแบบไม่fixที่นั่ง คนที่เข้ามาในแต่ละโซนยังไงก็ตามเราจะมาช้าหรือมาเร็วเราคนที่ซื้อบัตรก็ควรมีสิทธิ์ได้นั่งสักที่ในโซนนั้นไม่ว่าจะเป็นที่ดีหรือไม่ดีก็ตามเราเข้าใจและรับได้แต่นี่คือแค่เปิดประตูเข้าไปคือไม่มีที่แม้กระทั่งที่ยืน เราเลยเกิดคำถามนะคะว่าเวลาขายบัตรขายทุกพื้นที่เลยหรอคะ เช่น บันไดขึ้นลง , ทางเดิน แม้กระทั่งเก้าอี้เอามาตั้งเองก็มี ซึ่งตอนที่เราจองมันไม่ใช่แบบนี้ผังที่นั่งกับความเป็นจริงแตกต่างกันสุดขั้ว สุดท้ายต้องเดินออกจากสนามกลับไปเอารถที่อยู่ห่างออกไปจากสนามแข่งเพื่อกลับบ้าน เสียเงิน เสียเวลา ที่สำคัญเสียความรู้สึกค่ะ
เราก็แค่กระบอกเสียงเล็กๆ ที่นำประสบการณ์จริงมาแชร์ เผื่อว่าผู้เกี่ยวข้องมาอ่านเจอจะนำไปแก้ไขและปรับปรุงค่ะ
แชร์ประสบการณ์ คนมีบัตรแต่ไม่สามารถเข้าชมการแข่งขันได้!!!
ซึ่งอยากมาแชร์ประสบการณ์การไปเข้าชม “การแข่งขันวอลเลย์บอลชิงแชมป์โลกรอบคัดเลือกโซนเอเชียที่นครปฐมวันที่24 คู่ระหว่างไทยพบเกาหลีใต้” อย่างแรกต้องบอกก่อนว่าเราไม่เคยมาดูวอลเลย์ต่างจังหวัดเลย แต่ดูการจัดWGPที่กรุงเทพมาตลอดตั้งแต่สมัยที่เปิดให้ชมฟรีที่สนามไทยญี่ปุ่น-ดินแดง จนมาจัดแบบขายบัตรที่อินดอร์หัวหมาก ยิ่งที่อินดอร์คือเราไปดูทุกปีไปทุกวันดูทุกคู่แม้แมตช์ที่ไม่มีไทยแข่ง แต่ประสบการณ์วันนี้มันคือการจัดการที่แย่ที่สุดของฝ่ายจัดการแข่งขัน!!!
มาเริ่มกันเลยค่ะ...
เราไปถึงที่จอดรถที่อยู่ห่างออกไปจากสนามแข่ง ที่จอดเป็นสนามหญ้าพอเข้าใจได้เพราะคนดูเยอะหาที่จอดใกล้ๆคงยาก จอดห่างจากสนามแข่งน่าจะประมาณ1กิโลได้ มีรถรับส่งไปสนาม ถึงสนามเวลาประมาณ17.30น. เราไม่ได้มาชมตั้งแต่คู่แรกเนื่องจากติดธุระ เลยตั้งใจมาดูคู่สุดท้าย “เราซื้อบัตรราคาที่นั่ง200บาท โซนD มา2ใบ” บัตรไม่ระบุที่นั่ง ตรงนี้เข้าใจว่าหากใครไปก่อนคงได้เลือกที่นั่งก่อน แต่ยังไงก็ต้องเหลือที่สำหรับเราแน่นอนเพราะเราซื้อบัตรไปแค่อาจจะได้ที่ที่เหลือจากที่คนมาก่อนแค่นั้น แต่ในความเป็นจริงไม่เป็นอย่างนั้น สิ่งที่เราเจอคือเปิดประตูเข้าไปโซนD ยื่นบัตรให้เจ้าหน้าที่ตรวจและฉีกหางบัตรไป พร้อมปั้มที่แขนระบุโซนให้เราเรียบร้อย เจ้าหน้าที่แจ้งกับเราว่าคนเยอะมากเลยจนไม่มีที่นั่งค่ะ!!! เราฮ๊ะ!ยังไงล่ะ??? ลองเดินแบบเบียดเข้าไป เชื่อไหมว่าแม้แต่ทางเดินยังไม่มี บันไดทางเดินขึ้นแน่นไปหมด เราหันกลับมาพูดกับเจ้าหน้าที่ว่าจะให้นั่งตรงไหน เค้าแบบส่ายหัว แล้วมีเสียงผู้ชายเรียกตัวเองว่าพี่ไก่(ขออนุญาตเอ่ยชื่อ)ซึ่งเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่หน้าโซนD บอกว่าให้เราเดินอ้อมไปเข้าอีกประตูซึ่งเป็นโซนอื่นและให้บอกเจ้าหน้าที่ที่ประตูโซนนั้นว่าพี่ไก่ที่เป็นเจ้าหน้าที่โซนDให้มาเข้าที่โซนนี้แทน เราก็เดินไปตามที่เค้าบอกเข้าใจว่าเค้าคงมีการคุยประสานกันไว้แล้ว แต่ปรากฎว่าพอไปถึงประตูอีกโซน เจ้าหน้าที่ในโซนนั้นกลับแจ้งเราว่าเข้าไม่ได้คนละโซนกันกับบัตรที่เราซื้อมา เราก็บอกว่าพี่ไก่แจ้งให้เรามาเข้าที่โซนนี้แทนนะ เค้าก็บอกว่าเข้าไม่ได้เพราะถ้าให้เราเข้าจะถือว่าเราเสมือนเป็นการแอบเข้าไปเอง (เข้าใจเจ้าหน้าที่โซนนี้นะคะเค้าทำถูกต้องตามกฎแล้ว) ตอนนั้นอารมณ์โมโหเพิ่มทวีคูณ เราเดินกลับมาที่โซนD บอกกับคุณไก่คนเดิม ว่าเจ้าหน้าที่ฝั่งที่คุณให้เราเดินไปเค้าไม่ให้เราเข้าตามที่คุณแจ้งนะ เจ้าหน้าที่ที่ชื่อคุณไก่คนนี้กลับบ่นออกมากับเราว่า”โอ้โหทำไมมันแร้งน้ำใจจังว๊ะ” เราอึ้งกับคำที่ได้ยิน เราเลยถามว่าสรุปคือจะทำยังไงคะ เพราะว่าเราซื้อบัตรเสียเงินอย่างถูกต้อง แต่เรากลับไม่มีที่นั่งหรือแม้กระทั่งที่จะยืน ในที่ที่เราซื้อหรอ แล้วจะขายบัตรทำไม ทำแบบนี้มันเอาเปรียบกันนะ คุณไก่คนนี้กลับพยายามพูดบอกให้เราเดินไปเข้าอีกโซนเป็นครั้งที่2 เหมือนครั้งแรกที่เราเชื่อเค้า เราเลยถามกลับไปว่าสรุปเราต้องเดินไปเดินมาตามโซนที่คุณแนะนำอีกรอบเป็นครั้งที่2หรอ ในเมื่อครั้งแรกที่เราเชื่อเรากลับโดนไล่กลับมาเหมือนเราเป็นพวกขอเข้าฟรีๆ นี่หรือคือการจัดการ สิ่งที่เจ้าหน้าที่ที่อยู่หน้าประตูรับผิดชอบทำได้แค่นี้จริงๆหรือ มันไม่มีความเป็นมืออาชีพ ใครจะเข้าก็เข้าเพราะฉันมีน้ำใจ? ที่ถูกต้องควรจัดการหาที่นั่งให้คนมีบัตรก่อนหรือเปล่า
ในส่วนนี้...จากความคิดเห็นของเรานะคะ เราเข้าใจว่ากรณีที่ซื้อบัตรดูแบบไม่fixที่นั่ง คนที่เข้ามาในแต่ละโซนยังไงก็ตามเราจะมาช้าหรือมาเร็วเราคนที่ซื้อบัตรก็ควรมีสิทธิ์ได้นั่งสักที่ในโซนนั้นไม่ว่าจะเป็นที่ดีหรือไม่ดีก็ตามเราเข้าใจและรับได้แต่นี่คือแค่เปิดประตูเข้าไปคือไม่มีที่แม้กระทั่งที่ยืน เราเลยเกิดคำถามนะคะว่าเวลาขายบัตรขายทุกพื้นที่เลยหรอคะ เช่น บันไดขึ้นลง , ทางเดิน แม้กระทั่งเก้าอี้เอามาตั้งเองก็มี ซึ่งตอนที่เราจองมันไม่ใช่แบบนี้ผังที่นั่งกับความเป็นจริงแตกต่างกันสุดขั้ว สุดท้ายต้องเดินออกจากสนามกลับไปเอารถที่อยู่ห่างออกไปจากสนามแข่งเพื่อกลับบ้าน เสียเงิน เสียเวลา ที่สำคัญเสียความรู้สึกค่ะ
เราก็แค่กระบอกเสียงเล็กๆ ที่นำประสบการณ์จริงมาแชร์ เผื่อว่าผู้เกี่ยวข้องมาอ่านเจอจะนำไปแก้ไขและปรับปรุงค่ะ