ขอเล่านิทานก่อน เพื่อให้เข้าใจถึงหัวข้อกระทู้555
มีจิ้งจอกหิวโซตัวหนึ่ง
มันไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้ว
วันนึงมันเดินผ่านไปเห็นองุ่นพวงใหญ่ห้อยอยู่
มันก็กระโดดเพื่อจะกิน
แต่องุ่นอยู่สูงเกินที่จะกระโดดถึง
มันเหนื่อยมากและตัดใจจากองุ่นพวงนั้น
แล้วเดินจากไปพร้อมกับบ่นว่าองุ่นนั่นคงไม่อร่อยหรอก ต้องเปรี้ยว แถมยังฝาดอีกแน่เลย
แล้วมันก็ต้องปล่อยให้ตัวเองหิวต่อไป
เอาล่ะ เข้าเรื่อง!
คือเรามีเพื่อนอยู่คนนึง เค้าเป็นเสป็คเราเลย
เรียนเก่ง กวนตีน เป็นตัวฮา บางครั้งก็ใจดีกับเรา
เค้าให้ความหวังเราบ่อยครั้งจนเราหวั่นไหว
แต่พอเราไปคนละทางกับเค้า(ไปเรียนต่อคนละที่)
เราก็พอได้ฟังข่าวคราวเรื่องเค้าบ้างจากการติดตามไอจีหรือเฟสของเค้า
เวลาเพื่อนถามแกยังชอบมันอยู่รึเปล่าวะ(ก่อนหน้านี้มีเพื่อนถามเราเลยบอกๆมันไป)
เราก็จะบอกว่า ห๊ะ มันเนี่ยนะ บ้าหรอ เดี๋ยวนี้มันเต๊าะสาวไปทั่วเราไม่เอามันหรอก
แต่ถึงจะพูดอย่างงี้ เวลาเข้าไปส่องไอจีมันทีไรก็ใจเต้นทุกที
จนผ่านไปประมาณสองปี.....
คนที่เราแอบชอบมันก็มีแฟน
แฟนมันเป็นคนหน้าตาน่ารัก
พูดง่ายๆคือขาวสวยหมวยเอ็กซ์มาก
ชอบมีรูปคู่มาลงตลอด
เราก็พยายามข่มใจสุดชีวิตแล้วคิดตลอดว่า
แฟนมันน่ารักดีนี่หว่า
เห้ย รูปนี้ถ่ายคู่กันน่ารักดี
แฟนมันดูนิสัยดีจัง คนอะไรดีทั้งหน้าตาและนิสัย
ถ้าลองได้เจอตัวจริงเค้าต้องเป็นคนน่ารักอย่างที่คิดแน่ๆเลย
...
อืม...จะคิดเองเศร้าเองทำไมวะ
พอกลับมาคิดๆดู เราเองดูเหมือนคนที่กำลังปลอบใจตัวเองแบบโง่ๆยังไงไม่รู้-__-
เห้ย!!!
แต่ถึงแม้ว่าเราจะยังชอบเค้าอยู่
เราก็จะขอให้รักของเค้าในครั้งนี้อยู่ให้นานตราบนานเท่านาน ไม่อยากให้เค้าสองคนเลิกกัน
เพราะถ้านี่คือความสุขของเค้าเราก็อยากให้มันดำเนินต่อไป
เราอาจจะไม่ใช่จิ้งจอกที่ด่าทอองุ่นว่าไม่อร่อย
แต่เราจะเป็นจิ้งจอกที่บอกว่าองุ่นนี้ต้องหวานและหอมอร่อยเป็นแน่แท้ ไม่เหมาะกับจิ้งจอกอย่างข้า
และเดินจากไปรอให้คนที่เหมาะสมกับองุ่นพวงนั้นมาเป็นเจ้าของที่คู่ควรกับมัน
ที่เราเขียนเรื่องนี้เอาจริงๆคืออยากเนียนให้ข้อคิดด้วยแหละ55555
คือเรากำลังจะบอกว่า
ความรู้สึกเรื่องพวกนี้มีสองแบบ
คือ"หลง"
กับ"รัก"
สองอย่างนี้แตกต่างกันแม้จะถูกเอามารวมกันเป็นคำว่าหลงรักก็ตาม
หลง คือ การที่อยากให้เค้ามารักเรา อยากให้เต้าสนใจเรา อยากให้เค้าเป็นของเรา
แต่รัก คือ การที่เรามอบความรักให้ใครบางคนโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนจากเค้า
เวลาคุณมีใครซักคนในใจและพยายามทำบางอย่างเพื่อเค้า
ให้คิดทบทวนก่อนทุกครั้งว่าคุณกำลังหลงหรือรัก
หรือถ้าจิ้งจอกอย่างคุณได้กินองุ่นพวงนั้นเข้าไปและมีความสุข อย่าลืมถามองุ่นด้วยว่ามันเต็มใจให้คุณกินมันเข้าไปรึเปล่า
ขอให้ผู้ที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้สมหวังในเรื่องความรักกันทุกคน
และอย่ารักโดยขาดสตินะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องของเราค่ะ
เคยเป็นจิ้งจอกกับพวงองุ่นบ้างมั๊ยคะ
มีจิ้งจอกหิวโซตัวหนึ่ง
มันไม่ได้กินอะไรมาหลายวันแล้ว
วันนึงมันเดินผ่านไปเห็นองุ่นพวงใหญ่ห้อยอยู่
มันก็กระโดดเพื่อจะกิน
แต่องุ่นอยู่สูงเกินที่จะกระโดดถึง
มันเหนื่อยมากและตัดใจจากองุ่นพวงนั้น
แล้วเดินจากไปพร้อมกับบ่นว่าองุ่นนั่นคงไม่อร่อยหรอก ต้องเปรี้ยว แถมยังฝาดอีกแน่เลย
แล้วมันก็ต้องปล่อยให้ตัวเองหิวต่อไป
เอาล่ะ เข้าเรื่อง!
คือเรามีเพื่อนอยู่คนนึง เค้าเป็นเสป็คเราเลย
เรียนเก่ง กวนตีน เป็นตัวฮา บางครั้งก็ใจดีกับเรา
เค้าให้ความหวังเราบ่อยครั้งจนเราหวั่นไหว
แต่พอเราไปคนละทางกับเค้า(ไปเรียนต่อคนละที่)
เราก็พอได้ฟังข่าวคราวเรื่องเค้าบ้างจากการติดตามไอจีหรือเฟสของเค้า
เวลาเพื่อนถามแกยังชอบมันอยู่รึเปล่าวะ(ก่อนหน้านี้มีเพื่อนถามเราเลยบอกๆมันไป)
เราก็จะบอกว่า ห๊ะ มันเนี่ยนะ บ้าหรอ เดี๋ยวนี้มันเต๊าะสาวไปทั่วเราไม่เอามันหรอก
แต่ถึงจะพูดอย่างงี้ เวลาเข้าไปส่องไอจีมันทีไรก็ใจเต้นทุกที
จนผ่านไปประมาณสองปี.....
คนที่เราแอบชอบมันก็มีแฟน
แฟนมันเป็นคนหน้าตาน่ารัก
พูดง่ายๆคือขาวสวยหมวยเอ็กซ์มาก
ชอบมีรูปคู่มาลงตลอด
เราก็พยายามข่มใจสุดชีวิตแล้วคิดตลอดว่า
แฟนมันน่ารักดีนี่หว่า
เห้ย รูปนี้ถ่ายคู่กันน่ารักดี
แฟนมันดูนิสัยดีจัง คนอะไรดีทั้งหน้าตาและนิสัย
ถ้าลองได้เจอตัวจริงเค้าต้องเป็นคนน่ารักอย่างที่คิดแน่ๆเลย
...
อืม...จะคิดเองเศร้าเองทำไมวะ
พอกลับมาคิดๆดู เราเองดูเหมือนคนที่กำลังปลอบใจตัวเองแบบโง่ๆยังไงไม่รู้-__-
เห้ย!!!
แต่ถึงแม้ว่าเราจะยังชอบเค้าอยู่
เราก็จะขอให้รักของเค้าในครั้งนี้อยู่ให้นานตราบนานเท่านาน ไม่อยากให้เค้าสองคนเลิกกัน
เพราะถ้านี่คือความสุขของเค้าเราก็อยากให้มันดำเนินต่อไป
เราอาจจะไม่ใช่จิ้งจอกที่ด่าทอองุ่นว่าไม่อร่อย
แต่เราจะเป็นจิ้งจอกที่บอกว่าองุ่นนี้ต้องหวานและหอมอร่อยเป็นแน่แท้ ไม่เหมาะกับจิ้งจอกอย่างข้า
และเดินจากไปรอให้คนที่เหมาะสมกับองุ่นพวงนั้นมาเป็นเจ้าของที่คู่ควรกับมัน
ที่เราเขียนเรื่องนี้เอาจริงๆคืออยากเนียนให้ข้อคิดด้วยแหละ55555
คือเรากำลังจะบอกว่า
ความรู้สึกเรื่องพวกนี้มีสองแบบ
คือ"หลง"
กับ"รัก"
สองอย่างนี้แตกต่างกันแม้จะถูกเอามารวมกันเป็นคำว่าหลงรักก็ตาม
หลง คือ การที่อยากให้เค้ามารักเรา อยากให้เต้าสนใจเรา อยากให้เค้าเป็นของเรา
แต่รัก คือ การที่เรามอบความรักให้ใครบางคนโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนจากเค้า
เวลาคุณมีใครซักคนในใจและพยายามทำบางอย่างเพื่อเค้า
ให้คิดทบทวนก่อนทุกครั้งว่าคุณกำลังหลงหรือรัก
หรือถ้าจิ้งจอกอย่างคุณได้กินองุ่นพวงนั้นเข้าไปและมีความสุข อย่าลืมถามองุ่นด้วยว่ามันเต็มใจให้คุณกินมันเข้าไปรึเปล่า
ขอให้ผู้ที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้สมหวังในเรื่องความรักกันทุกคน
และอย่ารักโดยขาดสตินะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องของเราค่ะ