สวัสดีคะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องของเรา เราคุยกับ ผช คนหนึ่ง ซึ่งเคยอยู่ โรงเรียนเก่า แต่ไม่ได้เรียนอยู่ห้องเดียวกัน แต่ก็ไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าจะได้มาคุยกัน อยู่ดีๆ ยังงัยก็ไม่ทราบเหมือนกันคะ เรามาคุยกันทุกวัน จนวันหนึ่งเขาตัดสินใจถามเราว่าเราจริงจังกับเขามั้ย ที่เราเข้าไปคุยกับเขา เราคิดในใจว่าคุยกันทุกวันขนาดนี้เราชอบแม่เธอมั้ง555 เราตอบไปว่าจริงจัง เขาบบอกเราว่า สัญญาได้มั้ย ว่าจะไม่หายไปไหน เราก็สัญญาค่ะ พอวันหนึ่ง เราทักไปบอกเพื่อนสนิทของเรา เพื่อนเราบอกว่า อย่าไปยุ่งเลยคนนี้เจ้าชู้ให้เผื่อใจบ้าง แต่เผลอไปชอบเขาแล้ว เราเลยบอกเพื่อนประมาณว่าทำไงได้ก็ชอบไปแล้ว เพื่อนเราเลยทักไปหา ผช คนนั้น แล้วเขาก็ตอบว่าเลิกคุยกับทุกคนเพราะเราเลย พอเรานัดเจอเขา เราไปหาเขาค่ะ เราไม่เคยมีแฟน พออยู่ด้วยกัน 2 ต่อ 2 เราทำหน้าขึมๆนิ่งๆใส่เขาเพราะเราเกรงๆค่ะ เราเป็นคนที่เจอแรกๆจะนิ่งๆเขินๆ อายๆใส่ค่ะ ไม่ค่อยพูดแต่ถ้ารู้จักเราจริงๆเราจะเป็นคนพูดมากๆเลยร่าเริงแบบบ้ามากๆค่ะ พอกลับมา อ่อลืมบอกค่ะ เราอยุ่กรุงเทพนั่งรถไปหาที่ต่างจังหวัดค่ะ เราไปหาเขา 2 คืน2วัน ค่ะ มีเพื่อนเราคอยดูแลด้วย ตอนกลับเราร้องไห้เพราะกลัวว่าอะไรมันจะไม่เหมือนเดิมบวกกับคิดถึงด้วย ตอนไปเราขอดูแชทเขาก็ให้ดูค่ะ แล้วเผลอไปเห็นข้อความหนึ่งที่คุยกับ ผญ คนหนึ่งค่ะ เขาบอกกับ ผญ คนนั้นว่าเขาไม่มีแฟน ในใจเราก็รู้สึกนอยๆแหละค่ะ แล้วเราไปเจอข้อความที่เขาคุยกับเพื่อนเราว่า เขาไม่ค่อยจะโอเคในหน้าตาของเรา แต่เขาจะพยายาม เราก็เริ่มรู้สึกนอยๆคูนสองไปเลยค่ะ พอเรานัดเพื่อนไปร้านๆหนึ่งก็ไปดื่ม ไปกินอะไรตามประสาค่ะ เราทำหน้าเครียดค่ะ เรากลัวว่าเขาจะหายไป กลัวว่าจะไม่เหมือนเดิม เรานั่งซึมๆสักพักค่ะ แล้วเราก็คุยกับเพื่อนคุยอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะ แต่ ณ ตอนนั้นเราม่รู้ว่าเขาจะคิดกับเรายังงัยบ้าง พอกกลับจากต่างจังหวัด ได้ 2วันเราขอสมมติชื่อนะคะ เราเลยตัดสินใจถามเขาไปว่า
แตงโม:ตกลงเราเป็นอะไรกัน
เขาเลยถามเราว่า
เอ:รักเขาแล้วหรอ
เราตอบไปว่าใช่ เขาบอกเราว่าเขายังไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา คือเรารู้สึกรักเขาไปแล้วค่ะนะตอนนั้น ตอนนั้นมันเลยทำให้เราไม่มีเหตุผลไปเลยวูปหนึ่ง เราถามเขาว่า ที่ทำอยู่คืออะไร ที่เป็นอยู่คืออะไร เอเลยตอบว่า เพื่อน รู้สึกกับเราแค่เพื่อนค่ะ เราสตั้นไปเลย พอสักพักเราถามว่าจะหายไปไหม เขาตอบว่าจะหายไปไหน เราเลยตอบว่าเรากลัวเขาหาย คิดในใจเพราะเธอไม่ค่อยโอเคกับหน้าตาเรางัย
พอเราถามว่า
รำคาญมั้ย
เขาตอบว่า
มีบ้าง และเขาเริ่มจะรำคาญ เริ่มเบื่อ ตอนเราไปหาเขา เราไม่พูดไรเลยเอาแต่เงียบทำหน้าเหมือนไม่อยากเจอเขา เขาพยายามชวนเราคุยแต่เรากลับเงียบใส่ เขาเริ่มทนไม่ไหว เขาเลยบอกเราว่า พอแค่นี้ จบแค่นี้ ถามเรื่องเดิมๆ ไม่รู้จะกลัวไปทำมัย ไร้สาระ เราเลยตอบไปว่าที่เป็นอยู่เพราะรัก แต่เขาก็ไม่ฟังเราค่ะ เขาหายไป เขาเงียบใส่ เขาบอกว่าเขาเจ็บ แต่เราฏ้เจ็บไม่ต่างจากเขาค่ะ เราพยายามง้อเท่าไหร่เขาก็ไม่กลับมา ทำยังงัยเขาก็ไม่กลับมาค่ะ เราเลยทักไปบอกเขาประมานว่า เราจะรอเขาแม้ไม่มีวันรู้เลยว่าเขาจะกลับมามั้ย จะพยายามทำตัวเองให้ดีขึ้น จะไม่งี่เง่าแล้ว แต่เขาได้แค่อ่าน แต่ไม่ตอบ ตอนนี้เราก็เริ่มทำตัวเองให้ดีขึ้นค่ะ แต่ไม่รู้ว่าเขาจะกลับมามั้ย เราได้แต่หวังค่ะ อยากรู้ว่าถ้าเป็นเพื่อนๆ จะรู้สึก หรือทำยังงัยต่อดีคะ
อยากรู้สถานะที่คุย เลยตัดสินใจถามสุดท้ายเขาก็หาย
แตงโม:ตกลงเราเป็นอะไรกัน
เขาเลยถามเราว่า
เอ:รักเขาแล้วหรอ
เราตอบไปว่าใช่ เขาบอกเราว่าเขายังไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา คือเรารู้สึกรักเขาไปแล้วค่ะนะตอนนั้น ตอนนั้นมันเลยทำให้เราไม่มีเหตุผลไปเลยวูปหนึ่ง เราถามเขาว่า ที่ทำอยู่คืออะไร ที่เป็นอยู่คืออะไร เอเลยตอบว่า เพื่อน รู้สึกกับเราแค่เพื่อนค่ะ เราสตั้นไปเลย พอสักพักเราถามว่าจะหายไปไหม เขาตอบว่าจะหายไปไหน เราเลยตอบว่าเรากลัวเขาหาย คิดในใจเพราะเธอไม่ค่อยโอเคกับหน้าตาเรางัย
พอเราถามว่า
รำคาญมั้ย
เขาตอบว่า
มีบ้าง และเขาเริ่มจะรำคาญ เริ่มเบื่อ ตอนเราไปหาเขา เราไม่พูดไรเลยเอาแต่เงียบทำหน้าเหมือนไม่อยากเจอเขา เขาพยายามชวนเราคุยแต่เรากลับเงียบใส่ เขาเริ่มทนไม่ไหว เขาเลยบอกเราว่า พอแค่นี้ จบแค่นี้ ถามเรื่องเดิมๆ ไม่รู้จะกลัวไปทำมัย ไร้สาระ เราเลยตอบไปว่าที่เป็นอยู่เพราะรัก แต่เขาก็ไม่ฟังเราค่ะ เขาหายไป เขาเงียบใส่ เขาบอกว่าเขาเจ็บ แต่เราฏ้เจ็บไม่ต่างจากเขาค่ะ เราพยายามง้อเท่าไหร่เขาก็ไม่กลับมา ทำยังงัยเขาก็ไม่กลับมาค่ะ เราเลยทักไปบอกเขาประมานว่า เราจะรอเขาแม้ไม่มีวันรู้เลยว่าเขาจะกลับมามั้ย จะพยายามทำตัวเองให้ดีขึ้น จะไม่งี่เง่าแล้ว แต่เขาได้แค่อ่าน แต่ไม่ตอบ ตอนนี้เราก็เริ่มทำตัวเองให้ดีขึ้นค่ะ แต่ไม่รู้ว่าเขาจะกลับมามั้ย เราได้แต่หวังค่ะ อยากรู้ว่าถ้าเป็นเพื่อนๆ จะรู้สึก หรือทำยังงัยต่อดีคะ