You Don't Love This Person, You Love The Idea Of This Person
"เราไม่ได้รักคนๆ นั้น เราเพียงรักความคิดที่เรามีต่อคนๆ นั้น"
ความรักนั้นซับซ้อนอย่างไม่น่าเชื่อ ไม่ใช่เพราะมันถูกสร้างขึ้นจากเหตุอื่นใดในโลก
แต่เพราะมันเกิดขึ้นในจิตใจของเรา และจิตใจของคนเราก็ยุ่งเหยิงซับซ้อน
บางช่วงเวลา คนเราก็ต้องการใครสักคนในชีวิต แม้ว่าจะไม่เหมาะกันเลยก็ตาม มนุษย์ต้องการการถูกรัก ถูกห่วงใย
ต้องการคนกล่าวชมเชย ต้องการการดูแล บางครั้งคนเราก็แค่ไม่อยากอยู่คนเดียว บางขณะเราก็ต้องการมีคนให้แบ่งปันประสบการณ์
แชร์ความคิด เรื่องตลกขบขัน ความสุข ความทุกข์
บางครั้งเราก็ต้องการเป็นมากกว่าเพียงตัวเราเอง ...เราต้องการคู่ทางจิตวิญญาณ
แต่ทุกคนก็ยังต้องการช่วงเวลาอิสระของตนเองด้วย จนกว่าจะถึงเวลาที่ความเหงาจะค่อย ๆ เข้ามา
มันง่ายเมื่อคุณมีเพื่อนมากมาย ที่ดึงความสนใจ แต่มันยากมากขึ้นเมื่อคุณรู้สึกว่ายังอยู่คนเดียว
ความต้องการใครสักคน อาจเป็นเพียงการการเบี่ยงเบนทางจิตวิญญาณ เพื่อมองผ่านปัญหาหรือความทุกข์ที่มี
เรามักจะจินตนาการเกินว่าใครบางคนนั้นจะดีกว่าตัวตนที่พวกเขาเป็นอยู่จริงๆ
คนเรามักยึดติดกับคนที่เขาเคยเป็น ไม่ใช่คนที่เขาหรือเธอเป็นอยู่ตอนนี้
ใช่ ผู้คนเปลี่ยน
เป็นความจริงที่สรรพสิ่งย่อมต้องเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่มนุษย์เพียงอย่างเดียว คนเราอาจไม่ได้เปลี่ยนไปหมดทุกอย่าง อาจเป็นบางส่วนที่สลักสำคัญในชีวิต
เช่น เปลี่ยนความคิด เปลี่ยนวิธีที่เรามองปัญหา เปลี่ยนวิธีที่เราปฏิบัติต่อผู้คน ไม่ทุกครั้งที่การเปลี่ยนแปลงจะเป็นไปในทางที่ดีขึ้น
ปัญหาคือเมื่อพูดถึงความรัก เรามักไม่ค่อยเต็มใจที่จะเห็นคนอื่นในแบบที่พวกเขาเป็น
เราอยากจะจดจำสิ่งต่างๆที่ดีงามที่ครั้งหนึ่ง "เคยเป็น" และหวังว่ามันจะยอดเยี่ยมแบบนั้นอีก
We see what we want to see, not what we need to see. ..เราเห็นสิ่งที่เราต้องการเห็น ไม่ใช่สิ่งที่เราจำต้องเห็น
ความสัมพันธ์ตอนเริ่มต้นมักสวยงาม ส่วนใหญ่คุณคงเคยได้ยินเรื่อง "ช่วงฮันนีมูนเฟส"
น่าเศร้าเพราะแม้แต่วันหยุดพักผ่อนเอง ก็ยังมีจุดสิ้นสุด นั่นรวมถึงช่วงฮันนีมูนด้วย สำหรับบางความสัมพันธ์ มันอาจเป็นสัปดาห์ เป็นเดือน หรืออาจจะสองสามปี
เมื่อช่วงเริ่มต้นเหล่านี้หมดไป ความสัมพันธ์ส่วนใหญ่จะล้มครืน เพราะจะกลับมาอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง หาใช่ปุยอันเบาหวิวของความปรุงแต่ง
ทำไมช่วงเวลาฮันนีมูนจึงสั้นยาวแตกต่างกัน นั่นเพราะมันต้องใช้เวลาที่คนสองคนซึ่งแตกต่างกันจะทำความรู้จัก และอนุญาตให้อีกฝ่ายรู้จักพวกเขา
เมื่อสีที่แท้จริงของกันและกันเริ่มปรากฏ ทุกๆ อย่างจะเริ่มชัดเจน
มันเป็นเรื่องตลกที่เมื่อความเป็นจริงปรากฏแล้ว พวกเราก็ยังคิดว่ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น และเราจะจัดการเติมช่องว่างเหล่านั้นด้วยจินตนาการของเรา
เราจะสรุป จะสร้างความเชื่อที่ไม่ได้มีอยู่บนความจริง แต่เป็นการคิดปรารถนาและความหวังมืดบอด สิ่งเหล่านี้มักจะถูกยึดถือเป็นจริงเป็นจังอยู่ช่วงหนึ่ง
ผู้คนที่ไม่อาจตระหนักหรือเข้าใจได้ ไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงเหล่านั้นไม่ได้อยู่ตรงหน้า แต่เป็นเพราะพวกเขาไม่ต้องการเผชิญหน้ากับความเป็นจริง
ที่สุดแล้วคุณไม่รู้หรอกว่าคนอื่นคิดอย่างไร
มันเป็นไปได้ทั้งนั้น ..เราเพียงแต่เลือกเชื่อเฉพาะความจริงเพียงเล็กน้อย เพราะมันน่าพึงใจกว่า ใช่มั้ย
-- เมื่อคุณรักใครสักคนมากกว่าที่พวกเขาสมควรได้รับ แน่นอนพวกเขาจะทำร้ายคุณมากกว่าที่คุณสมควรได้รับ
ถึงแม้บางเวลา ความรักจะ"ยาก" ถ้าหลายคนก็อยากจะลองดูสักตั้ง จนกว่าจะถึงวันที่ "รักนั้นไม่ยาก" แล้ว
Love is hard sometimes... บางครั้งความรักมันก็ยาก
"เราไม่ได้รักคนๆ นั้น เราเพียงรักความคิดที่เรามีต่อคนๆ นั้น"
ความรักนั้นซับซ้อนอย่างไม่น่าเชื่อ ไม่ใช่เพราะมันถูกสร้างขึ้นจากเหตุอื่นใดในโลก
แต่เพราะมันเกิดขึ้นในจิตใจของเรา และจิตใจของคนเราก็ยุ่งเหยิงซับซ้อน
บางช่วงเวลา คนเราก็ต้องการใครสักคนในชีวิต แม้ว่าจะไม่เหมาะกันเลยก็ตาม มนุษย์ต้องการการถูกรัก ถูกห่วงใย
ต้องการคนกล่าวชมเชย ต้องการการดูแล บางครั้งคนเราก็แค่ไม่อยากอยู่คนเดียว บางขณะเราก็ต้องการมีคนให้แบ่งปันประสบการณ์
แชร์ความคิด เรื่องตลกขบขัน ความสุข ความทุกข์
บางครั้งเราก็ต้องการเป็นมากกว่าเพียงตัวเราเอง ...เราต้องการคู่ทางจิตวิญญาณ
แต่ทุกคนก็ยังต้องการช่วงเวลาอิสระของตนเองด้วย จนกว่าจะถึงเวลาที่ความเหงาจะค่อย ๆ เข้ามา
มันง่ายเมื่อคุณมีเพื่อนมากมาย ที่ดึงความสนใจ แต่มันยากมากขึ้นเมื่อคุณรู้สึกว่ายังอยู่คนเดียว
ความต้องการใครสักคน อาจเป็นเพียงการการเบี่ยงเบนทางจิตวิญญาณ เพื่อมองผ่านปัญหาหรือความทุกข์ที่มี
เรามักจะจินตนาการเกินว่าใครบางคนนั้นจะดีกว่าตัวตนที่พวกเขาเป็นอยู่จริงๆ
คนเรามักยึดติดกับคนที่เขาเคยเป็น ไม่ใช่คนที่เขาหรือเธอเป็นอยู่ตอนนี้
ใช่ ผู้คนเปลี่ยน
เป็นความจริงที่สรรพสิ่งย่อมต้องเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่มนุษย์เพียงอย่างเดียว คนเราอาจไม่ได้เปลี่ยนไปหมดทุกอย่าง อาจเป็นบางส่วนที่สลักสำคัญในชีวิต
เช่น เปลี่ยนความคิด เปลี่ยนวิธีที่เรามองปัญหา เปลี่ยนวิธีที่เราปฏิบัติต่อผู้คน ไม่ทุกครั้งที่การเปลี่ยนแปลงจะเป็นไปในทางที่ดีขึ้น
ปัญหาคือเมื่อพูดถึงความรัก เรามักไม่ค่อยเต็มใจที่จะเห็นคนอื่นในแบบที่พวกเขาเป็น
เราอยากจะจดจำสิ่งต่างๆที่ดีงามที่ครั้งหนึ่ง "เคยเป็น" และหวังว่ามันจะยอดเยี่ยมแบบนั้นอีก
We see what we want to see, not what we need to see. ..เราเห็นสิ่งที่เราต้องการเห็น ไม่ใช่สิ่งที่เราจำต้องเห็น
ความสัมพันธ์ตอนเริ่มต้นมักสวยงาม ส่วนใหญ่คุณคงเคยได้ยินเรื่อง "ช่วงฮันนีมูนเฟส"
น่าเศร้าเพราะแม้แต่วันหยุดพักผ่อนเอง ก็ยังมีจุดสิ้นสุด นั่นรวมถึงช่วงฮันนีมูนด้วย สำหรับบางความสัมพันธ์ มันอาจเป็นสัปดาห์ เป็นเดือน หรืออาจจะสองสามปี
เมื่อช่วงเริ่มต้นเหล่านี้หมดไป ความสัมพันธ์ส่วนใหญ่จะล้มครืน เพราะจะกลับมาอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง หาใช่ปุยอันเบาหวิวของความปรุงแต่ง
ทำไมช่วงเวลาฮันนีมูนจึงสั้นยาวแตกต่างกัน นั่นเพราะมันต้องใช้เวลาที่คนสองคนซึ่งแตกต่างกันจะทำความรู้จัก และอนุญาตให้อีกฝ่ายรู้จักพวกเขา
เมื่อสีที่แท้จริงของกันและกันเริ่มปรากฏ ทุกๆ อย่างจะเริ่มชัดเจน
มันเป็นเรื่องตลกที่เมื่อความเป็นจริงปรากฏแล้ว พวกเราก็ยังคิดว่ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น และเราจะจัดการเติมช่องว่างเหล่านั้นด้วยจินตนาการของเรา
เราจะสรุป จะสร้างความเชื่อที่ไม่ได้มีอยู่บนความจริง แต่เป็นการคิดปรารถนาและความหวังมืดบอด สิ่งเหล่านี้มักจะถูกยึดถือเป็นจริงเป็นจังอยู่ช่วงหนึ่ง
ผู้คนที่ไม่อาจตระหนักหรือเข้าใจได้ ไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงเหล่านั้นไม่ได้อยู่ตรงหน้า แต่เป็นเพราะพวกเขาไม่ต้องการเผชิญหน้ากับความเป็นจริง
ที่สุดแล้วคุณไม่รู้หรอกว่าคนอื่นคิดอย่างไร
มันเป็นไปได้ทั้งนั้น ..เราเพียงแต่เลือกเชื่อเฉพาะความจริงเพียงเล็กน้อย เพราะมันน่าพึงใจกว่า ใช่มั้ย
-- เมื่อคุณรักใครสักคนมากกว่าที่พวกเขาสมควรได้รับ แน่นอนพวกเขาจะทำร้ายคุณมากกว่าที่คุณสมควรได้รับ
ถึงแม้บางเวลา ความรักจะ"ยาก" ถ้าหลายคนก็อยากจะลองดูสักตั้ง จนกว่าจะถึงวันที่ "รักนั้นไม่ยาก" แล้ว