ควรทำใจแล้วใช่ไหมค่ะ กับผู้ชายแบบนี้

จริงๆเคยตั้งกระทู้ไปครั้งนึงแล้วค่ะ มีคนแนะนำว่าใครเราคุยกับแฟนตรงๆไปเลย
คราวนี้ลองคุยลองเปิดใจเลยค่ะ
คำถาม : ถ้าเราไม่หาแฟนที่หอพักที่ทำงานของเขา เราจะได้เจอกันไหม
คำตอบ : เพราะเรามีรถยนต์แต่แฟนมีรถมอไซต์ หรือจะให้เขาขี่มอไซต์มาจอดที่ทำงานเราหรอ แล้วค่อยไปไหนกัน
คำถาม : เราชวนไปไหน แฟนไม่ค่อยไปด้วย
คำตอบ : ถ้าไม่ติดงานอะไรก็จะไป (**อันนี้เราเถียงกลับเลยค่ะ เพราะบางทีที่เขาก็ว่างอยู่ห้อง เขาก็บอกกับเราว่าขี้เกียจ แต่สั่งเราให้ซื้อของเข้าไปที่ห้องเขา เช่น เราชวนเขาไปห้างสรรพสินค้าเขาบอกเขาขี้เกียจ แต่ถ้าเราไปฝากซื้อน้ำสองแพ็คเข้ามาให้เขาที่หอด้วยประมาณนี้ค่ะ ) (เขาก็ให้เหตุผลมาใหม่คือไม่อยากให้เราขับรถย้อนไปย้อนมา ไม่อยากให้เราขับรถดึกๆ) (และตอนนี้เขาก็พยายามชวนเราไปเที่ยวแล้วไง จะต้องให้เขาทำยังไงอีก เขาพยายามเปลี่ยนแปลงแล้วไง "แต่บอกแล้วว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดูแลใครไม่ได้" คำนี้แหละค่ะที่จุก
คำถาม : ครั้งนั้นที่ไม่ไปเยี่ยมแม่เรา ตอนนั้นแม่เราเข้า รพ.ค่ะ
คำตอบ : เงียบ.....

คบกันเราก็ไม่ได้เสียหายเรื่องเงินทอง หรือชีวิตความเป็นอยู่นะค่ะ แต่เราแค่รู้สึกเหมือนเราถูกจมในความรู้สึก มันจมลงไปเรื่อยๆ
///คือจริงๆแล้วเขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่เริ่มคุยกันก่อนจะเป็นแฟนค่ะ คือเราถามหาความชัดเจนจากเขาแต่เขาไม่ให้ความชัดเจน เราเหมือนจะหายไปเขาก็จะตามแสดงความใส่ใจแบบนี้แหละค่ะ
คล้ายๆเหมือนตอนอยุ่ไม่มีค่า พอจะไปแล้วก็ค่อยมาใส่ใจ พอเรากลับไปใส่ใจเขา เขาก็ห่างเหินเราเหมือนเดิม
เหนื่อยกับการทุ่มเทอะไรอยู่คนเดียวค่ะ
ควรตัดใจแล้วจริงๆใช่ไหมค่ะ ...............
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่