-ประวัติความเป็นมา-
ประวัติของเจ้าอเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียเกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่19 กลุ่มผู้ที่นิยมสุนัขในประเทศอังกฤษ ไอร์แลนด์ และสก๊อตแลนด์ ได้ริเริ่มที่จะผสมข้ามสายพันธุ์สุนัข ระหว่างบูลด๊อกตัวที่เหนียวที่สุดกับ สุนัขเทอร์เรียตัวที่กล้าหาญที่สุด และดีที่สุดเข้าด้วยกัน ผลจากการผสมข้ามสายนี้ในไม่ช้าก็ได้รู้กันว่าพวกมันคือ สุนัข บูล แอนด์ เทอร์เรีย (Bull-and-Terrier) หรือพวกมันก็คืออเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียนั่นเอง เพื่อต้องการที่ จะได้สุนัขที่มีลักษณะของการล่าเหยื่อ (เกมส์) ของสุนัขพันธุ์เทอร์เรีย กับ ความแข็งแกร่ง และความปราดเปรียวที่เหมือนกับสุนัขพันธุ์บูลด๊อก ผลที่ออกมานั้นก็คือสุนัขที่ประกอบไป ด้วยความเป็นนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ แข็งแรง ทรหด อดทน และอ่อนโยนกับคนที่มันรัก ผลของ การอพยพปรากฏว่ามีคนได้นำสุนัข บูล แอนด์ เทอร์เรีย นี้ไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา ผู้คนที่เป็นเกษตรกรและเจ้าของฟาร์มปศุสัตว์ได้มองเห็นความสามารถ ของสุนัขพันธุ์ อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียและได้ใช้มันในการปกป้องทรัพย์สิน
-ลักษณะทั่วไป-
ลักษณะทั่วไปของเจ้าสุนัขพันธุ์อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียนั้นจะมีขนาดรูปร่างปานกลาง มีสัดส่วนลำตัวที่พอดี มีขนสั้นเรียบ เป็นมันเงางาม และมีกล้ามเนื้อที่เด่นชัดมาก สุนัขสายพันธุ์นี้เต็มไปด้วยพละกำลังและมีความปราดเปรียวเป็นอย่างมาก และมีรูปร่างที่ค่อนข้างยาวกว่าส่วนสูง แต่ตัวเมียอาจมีรูปร่างที่ยาวกว่าตัวผู้ ความยาวของขาหน้า (วัดจากข้อศอกถึงพื้น) ประมาณครึ่งหนึ่งของความสูงของสุนัขทั่วไป หัวมีความยาวปานกลาง กว้าง ส่วนกะโหลกนั้นจะแบนเรียบและค่อนข้างจะกว้าง ประกอบด้วยขากรรไกรที่แข็งแรงและกว้างใหญ่ หูจะมีขนาดที่เล็กจนถึงปานกลาง หูตั้ง และบางทีก็อาจจะมีลักษณะที่เป็นธรรมชาติ (ไม่ได้ตัดหู) หรืออาจจะตัดหูหรือไม่ตัดหูก็ได้ หางสั้นชี้ลง โคนหางใหญ่ และเรียวเล็กลงไปถึงปลายหาง อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียมีทุกสี และมีทุกลาย สุนัขพันธุ์นี้จะต้องปรากฏให้เห็นถึงความแข็งแกร่ง กระฉับกระเฉง สง่างามและไม่ควรที่จะเทอะทะมากไปจนกล้ามเนื้อทั้งหลายขัดขวางต่อการเคลื่อนไหวของร่างกาย ความสมดุลนั้นควรจะมีสัดส่วนที่เหมาะสมต่อกันและกัน สุนัขพันธุ์นี้ไม่ควรที่จะผอมจนเห็นกระดูก
-ลักษณะนิสัย-
ลักษณะนิสัยของเจ้าอเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียคือ มีความแข็งแกร่ง มีความเชื่อมั่นในตัวของมันเอง มีชีวิตที่กระหายใคร่รู้ต่อทุกสิ่งที่อยู่รอบๆตัวมัน กระฉับกระเฉง เต็มไปด้วยพละกำลัง ว่องไว ฉลาด ซื่อสัตย์ เกิดมาเพื่อเป็นสุนัขอารักษ์ขา มีความกระตือรือร้นในการปฏิบัติหน้าที่ พวกเขาชอบให้คนดูแลเอาใจใส่ และมีความกระตือรือร้นมาก เป็นมิตรกับคนในครอบครัว และรักเด็ก อย่างไรก็ตาม พวกเขามักแสดงความก้าวร้าวกับสุนัขตัวอื่นๆ เพื่อแสดงให้เห็นถึงความแข็งแรง และมีอำนาจเหนือ ดังนั้นจึงจำเป็นที่พวกเขาต้องมีเจ้าของที่สามารถอบรมหรือฝึกให้เชื่อฟังคำสั่งได้ มีความเป็นจ่าฝูง เพื่อควบคุมให้พวกเขาอยู่ในโอวาท มีความมั่นคงทางอารมณ์ ไม่มีพฤติกรรมก้าวร้าวทำร้ายผู้คน หรือ สุนัขตัวอื่น
-โรคที่ควรระวัง-
ส่วนโรคที่ต้องระวังในสุนัขพันธุ์นี้ก็คือ โรคไข้หัดสุนัข (Canine Distemper) ซึ่งเป็นโรคที่พบได้กับสุนัขแทบทุกสายพันธุ์ ไม่เว้นแม้แต่อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรีย สาเหตุจากเชื้อไวรัส Canine Distemper virus หรือ CDV RNA Virus Paramyxovirus การติดต่อ สามารถติดต่อทางระบบหายใจ จะติดทางน้ำมูก ขี้ตา น้ำลาย โดยหายใจเข้าไปหรือ หรือจากการสัมผัสอาการของโรค ถ้าเป็นแบบเฉียบพลัน อาการที่ปรากฎหลังได้รับเชื้อ จะมีไข้สูง เบื่ออาหาร เยื่อตาอักเสบ อาการดังกล่าวจะหายไปและจะกลับมา โดยสุนัขจะซึม เบื่ออาหาร จมูกแห้ง มีน้ำมูกและขี้ตาขุ่นเป็นหนอง ไอ คล้ายอาการของหวัด ปอดบวม อาเจียน ท้องเสีย กล้ามเนื้อกระตุก ชัก ขาหลังเป็นอัมพาตและตายไปในที่สุด แต่ถ้ารักษาได้ไม่เสียชีวิต สุนัขก็จะเป็นโรคนี้แบบเรื้อรัง ฝ่าเท้าจะหนา ผอม ไม่ตอบสนองต่อการรักษาและมักจะตายในเวลาต่อมา แต่ในสุนัขบางตัวที่ไม่ตาย จะใช้เวลารักษาหรือพักฟื้นนาน ในด้านการป้องกันขั้นแรกคือการได้รับวัคซีนป้องกัน และวัคซีนรวมที่จะช่วยกระตุ้นให้ร่างกายเพิ่มภูมิคุ้มกันโรคได้ นอกจากนี้ผู้เลี้ยงควรใส่ใจให้วิตามินตามคำแนะนำของแพทย์ และรักษาตามอาการของโรค เช่น ให้น้ำเกลือ ยาระงับชัก แต่สุดท้ายเจ้าหมาน้อยแสนรักก็จะจากไปในที่สุด ดังนั้น การป้องกันโรคไข้หัดที่ดีที่สุด คือ การฉีดวัคซีนให้กับสุนัขไว้ตั้งแต่ยังเล็กและฉีดสม่ำเสมอทุกปีเป็นดีที่สุด
-การดูแล-
เคล็ดลับการเลี้ยงคือหากสุนัขทำผิด ก็ควรรีบนำตัวเข้ากรงทันที เป็นการลงโทษ เพื่อให้มันได้คิดว่า สิ่งที่มันทำนั้น เป็นความผิด และในระหว่างที่กำลังเจริญเติบโต ต้องฝึกมันเข้าสังคม พาจูงไปเดินสวนสาธารณะ ให้รู้จักคนเยอะๆ และพยายามให้สุนัขแยกออกด้วยตัวเองว่า ใครคือมิตร และใครคือศัตรู เวลาหลุดออกจากเชือกหรือกรง หากจะกัดจะได้กัดถูกคน ส่วนการให้อาหารต้องใส่จาน และต้องฝึกไม่ให้กินอาหารที่พื้น ป้องกันผู้ไม่ประสงค์ดี โยนอาหารปนยาพิษให้กิน
- ผู้เลี่ยงที่เหมาะสม -
ผู้เลี้ยงที่มีความเหมาะสมในการเลี้ยงดูอเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียนั้น ควรจะต้องมีความอดทนอยู่ในระดับหนึ่งเลย แล้วจะต้องทำให้เจ้าพิทบูลรู้สึกว่าคุณเป็นจ่าฝูง จะต้องมีความสุขุม มีความมั่นคงในอารมณ์ และควรจะมีเวลาในการฝึกเจ้าสุนัขของคุณด้วย พาไปออกกำลังกาย ออกสังคมพบปะเพื่อนฝูงอยู่เป็นประจำ เพื่อให้เจ้าพิทบูลได้เรียนรู้กฎกติกาภายในสังคม และคุ้นชินกับผู้คนภายในสังคม ที่สำคัญ ผู้เลี้ยงไม่ควรใช้ความรุนแรงในการทำโทษ การฝึก รวมถึงการเลี้ยงดูเจ้าพิทบูลด้วย.
- มาตรฐานสายพันธุ์ -
ขนาด: สำหรับเพศเมีย น้ำหนังจะอยู่ที่ประมาณ 40-70 ปอนด์ สำหรับเพศผู้จะอยู่ที่ประมาณไม่เกิน 80 ปอนด์ ก็ไม่ผิดมาตรฐานหรอกครับ หากมองดูแล้วได้สัดส่วน ดูสง่าสมส่วน บึกบึน เพียงแต่ว่า พิทบูล ที่มีน้ำหนักถึง 80 ปอนด์ หรือมากกว่านั้น มีไม่มากหรือพบกันไม่บ่อยเท่านั้น
ศีรษะ: สุนัขพันธ์อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียนั้น ลักษณะที่ดีจะต้องมีศีรษะเหมือนลิ่ม ที่มีปลายแหลม คือด้านระหว่างตา กับตอนบนสุดของศรีษะจะเป็นรูปสี่เหลี่ยม แล้วค่อยๆ มนแหลมลงมาบริเวณจมูก
ฟัน: มีขากรรไกรที่แข็งแรง และมีลักษณะฟันแบบขบกรรไกร.
ปาก: มีปากที่กว้างและลึก โดยมีความเรียวเล็กน้อยมราปลายจมูก และลาดลงเล็กน้อยใต้ตา ความยาวของปากสั้นกว่าความยาวของกะโหลก เส้นบนของปากเป็นเส้นตรง ส่วนกรามล่างนั้นจะกว้าง และลึก ริมฝีปากสะอาดและตึง.
ตา: มีขนาดตาปานกลาง กลมเป็นทรงอัลมอนด์ ตาเป็นประกาย สามารถออกมามีสีอะไรก็ได้ ยกเว้นสีฟ้า หรือตา 2 สี หากเป็นอย่างที่ว่า ถือได้ว่าเป็นข้อบกพร่องที่ร้ายแรง.
หู: หูมีขนาดปานกลาง พับลง โดยปกติที่พบกันบ่อยคือ จะตัดขลิบที่ใบหูให้ตั้งขึ้น.
จมูก: บริเวณจมูกของสุนัขพันธุ์ อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรีย ที่ดีนั้น ควรจะมีขนาดปากปานกลาง และจะต้องมีรอยเว้าหรือดั้งพอประมาณ.
คอ: เพราะความที่มีสายเลือดของสุนัขนักสู้ที่เต็มตัว เจ้าพิทบูล เทอร์เรีย จึงควรที่จะมีลำคอที่มีขนาดปานกลาง หากลำคอสั้น จะทำให้เสียเปรียบในการต่อสู้ เพราะขาดความยืดหยุ่นที่ดี.
อก: เพราะความที่เป็นสุนัขนักสู้ที่แข็งแกร่ง หน้าอกจึงถือได้ว่ามีความสำคัญไม่น้อย จะต้องมีหน้าอกที่ลึกและกว้าง แสดงถึงความมีพลังซ่อนเร้น.
ลำตัว: มีขนาดลำตัวที่ใหญ่ กว้าง กลมและลึกลงมาตลอดลำตัวจนถึงบริเวณอก ซึ่งพื้นที่สำหรับหัวใจและปอด ความกว้างของช่วงอก ควรมีสัดส่วนที่พอดีกับความลึก ไม่ควรมีความกว้างมากกว่าความลึก ช่วงหน้าอกไม่ควรขยายมากเกินกว่าหัวไหล่ ซี่โครงแผ่ขยายจากกระดูกสันหลัง ช่วงท้องสั้น โค้งเล็กน้อย ไปจนถึงส่วนบนของสะโพก และมีสะโพกลาดลงเล็ดน้อย.
ขาหน้า: กระดูกหัวไหล่จะมีความยาวเกือบเท่ากับความยาวของกระดูกขาท่อนบน และกระดูกจะต้องอยู่ในมุมได้อย่างถูกต้อง ขาหน้าแข็งแรง และเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ข้อศอกอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้กับลำตัว เมื่อมองจากด้านหน้า ตำแหน่งของขาหน้านั้นจะสั้น ดูแข็งแรงตั้งตรง และมีความยืดหยุ่นได้เป็นอย่างดี เมื่อมองจากด้านข้าง กระดูกที่ติดกับกระดูกขาท่อนล่างของขาหน้านี้ เกือบจะตั้งตรง.
ขาหลัง: สะโพกมีสัดส่วนที่ดูดี กว้างและหนาทั้งสองด้าน กระดูกและกล้ามเนื้อช่วงหลังสมดุลกับช่วงหน้า ขาท่อนบนหนาได้รูป เห็นกล้ามเนื้อได้อย่างชัดเจน อุ้งเท้าหลังอยู่ในตำแหน่งที่ดี ตั้งฉากกับพื้น เมื่อมองจากด้านหลัง อุ้มเท้าหลังจะตรงเป็นรูปขนาน.
หาง: ในส่วนตรงนี้ขึ้นอยู่กับบุคคล แล้วแต่คนชอบ ไม่มีมาตรฐานว่าจะต้องตัดสั้นหรือยาว.
ขน: ขนมีลักษณะเป็นเส้นตรง สั้น เรียบติดตัว เป็นเงางาม ละเอียด และการจัดวางของเส้นขนจะหยาบเพียงพอสำหรับที่จะป้องกันผิวหนังได้.
สีขน: สามารถมีสีได้หลากหลาย จากสีครีมไปจนถึงสีดำ หรือเฉดสีน้ำตาลแกมเหลืองและสีแดง ลายเสือ หรือรูปแบบของลายหลายๆ เฉดสี.
เอว: -
American Pitbull Terrier
-ประวัติความเป็นมา-
ประวัติของเจ้าอเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียเกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่19 กลุ่มผู้ที่นิยมสุนัขในประเทศอังกฤษ ไอร์แลนด์ และสก๊อตแลนด์ ได้ริเริ่มที่จะผสมข้ามสายพันธุ์สุนัข ระหว่างบูลด๊อกตัวที่เหนียวที่สุดกับ สุนัขเทอร์เรียตัวที่กล้าหาญที่สุด และดีที่สุดเข้าด้วยกัน ผลจากการผสมข้ามสายนี้ในไม่ช้าก็ได้รู้กันว่าพวกมันคือ สุนัข บูล แอนด์ เทอร์เรีย (Bull-and-Terrier) หรือพวกมันก็คืออเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียนั่นเอง เพื่อต้องการที่ จะได้สุนัขที่มีลักษณะของการล่าเหยื่อ (เกมส์) ของสุนัขพันธุ์เทอร์เรีย กับ ความแข็งแกร่ง และความปราดเปรียวที่เหมือนกับสุนัขพันธุ์บูลด๊อก ผลที่ออกมานั้นก็คือสุนัขที่ประกอบไป ด้วยความเป็นนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ แข็งแรง ทรหด อดทน และอ่อนโยนกับคนที่มันรัก ผลของ การอพยพปรากฏว่ามีคนได้นำสุนัข บูล แอนด์ เทอร์เรีย นี้ไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา ผู้คนที่เป็นเกษตรกรและเจ้าของฟาร์มปศุสัตว์ได้มองเห็นความสามารถ ของสุนัขพันธุ์ อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียและได้ใช้มันในการปกป้องทรัพย์สิน
-ลักษณะทั่วไป-
ลักษณะทั่วไปของเจ้าสุนัขพันธุ์อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียนั้นจะมีขนาดรูปร่างปานกลาง มีสัดส่วนลำตัวที่พอดี มีขนสั้นเรียบ เป็นมันเงางาม และมีกล้ามเนื้อที่เด่นชัดมาก สุนัขสายพันธุ์นี้เต็มไปด้วยพละกำลังและมีความปราดเปรียวเป็นอย่างมาก และมีรูปร่างที่ค่อนข้างยาวกว่าส่วนสูง แต่ตัวเมียอาจมีรูปร่างที่ยาวกว่าตัวผู้ ความยาวของขาหน้า (วัดจากข้อศอกถึงพื้น) ประมาณครึ่งหนึ่งของความสูงของสุนัขทั่วไป หัวมีความยาวปานกลาง กว้าง ส่วนกะโหลกนั้นจะแบนเรียบและค่อนข้างจะกว้าง ประกอบด้วยขากรรไกรที่แข็งแรงและกว้างใหญ่ หูจะมีขนาดที่เล็กจนถึงปานกลาง หูตั้ง และบางทีก็อาจจะมีลักษณะที่เป็นธรรมชาติ (ไม่ได้ตัดหู) หรืออาจจะตัดหูหรือไม่ตัดหูก็ได้ หางสั้นชี้ลง โคนหางใหญ่ และเรียวเล็กลงไปถึงปลายหาง อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียมีทุกสี และมีทุกลาย สุนัขพันธุ์นี้จะต้องปรากฏให้เห็นถึงความแข็งแกร่ง กระฉับกระเฉง สง่างามและไม่ควรที่จะเทอะทะมากไปจนกล้ามเนื้อทั้งหลายขัดขวางต่อการเคลื่อนไหวของร่างกาย ความสมดุลนั้นควรจะมีสัดส่วนที่เหมาะสมต่อกันและกัน สุนัขพันธุ์นี้ไม่ควรที่จะผอมจนเห็นกระดูก
-ลักษณะนิสัย-
ลักษณะนิสัยของเจ้าอเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียคือ มีความแข็งแกร่ง มีความเชื่อมั่นในตัวของมันเอง มีชีวิตที่กระหายใคร่รู้ต่อทุกสิ่งที่อยู่รอบๆตัวมัน กระฉับกระเฉง เต็มไปด้วยพละกำลัง ว่องไว ฉลาด ซื่อสัตย์ เกิดมาเพื่อเป็นสุนัขอารักษ์ขา มีความกระตือรือร้นในการปฏิบัติหน้าที่ พวกเขาชอบให้คนดูแลเอาใจใส่ และมีความกระตือรือร้นมาก เป็นมิตรกับคนในครอบครัว และรักเด็ก อย่างไรก็ตาม พวกเขามักแสดงความก้าวร้าวกับสุนัขตัวอื่นๆ เพื่อแสดงให้เห็นถึงความแข็งแรง และมีอำนาจเหนือ ดังนั้นจึงจำเป็นที่พวกเขาต้องมีเจ้าของที่สามารถอบรมหรือฝึกให้เชื่อฟังคำสั่งได้ มีความเป็นจ่าฝูง เพื่อควบคุมให้พวกเขาอยู่ในโอวาท มีความมั่นคงทางอารมณ์ ไม่มีพฤติกรรมก้าวร้าวทำร้ายผู้คน หรือ สุนัขตัวอื่น
-โรคที่ควรระวัง-
ส่วนโรคที่ต้องระวังในสุนัขพันธุ์นี้ก็คือ โรคไข้หัดสุนัข (Canine Distemper) ซึ่งเป็นโรคที่พบได้กับสุนัขแทบทุกสายพันธุ์ ไม่เว้นแม้แต่อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรีย สาเหตุจากเชื้อไวรัส Canine Distemper virus หรือ CDV RNA Virus Paramyxovirus การติดต่อ สามารถติดต่อทางระบบหายใจ จะติดทางน้ำมูก ขี้ตา น้ำลาย โดยหายใจเข้าไปหรือ หรือจากการสัมผัสอาการของโรค ถ้าเป็นแบบเฉียบพลัน อาการที่ปรากฎหลังได้รับเชื้อ จะมีไข้สูง เบื่ออาหาร เยื่อตาอักเสบ อาการดังกล่าวจะหายไปและจะกลับมา โดยสุนัขจะซึม เบื่ออาหาร จมูกแห้ง มีน้ำมูกและขี้ตาขุ่นเป็นหนอง ไอ คล้ายอาการของหวัด ปอดบวม อาเจียน ท้องเสีย กล้ามเนื้อกระตุก ชัก ขาหลังเป็นอัมพาตและตายไปในที่สุด แต่ถ้ารักษาได้ไม่เสียชีวิต สุนัขก็จะเป็นโรคนี้แบบเรื้อรัง ฝ่าเท้าจะหนา ผอม ไม่ตอบสนองต่อการรักษาและมักจะตายในเวลาต่อมา แต่ในสุนัขบางตัวที่ไม่ตาย จะใช้เวลารักษาหรือพักฟื้นนาน ในด้านการป้องกันขั้นแรกคือการได้รับวัคซีนป้องกัน และวัคซีนรวมที่จะช่วยกระตุ้นให้ร่างกายเพิ่มภูมิคุ้มกันโรคได้ นอกจากนี้ผู้เลี้ยงควรใส่ใจให้วิตามินตามคำแนะนำของแพทย์ และรักษาตามอาการของโรค เช่น ให้น้ำเกลือ ยาระงับชัก แต่สุดท้ายเจ้าหมาน้อยแสนรักก็จะจากไปในที่สุด ดังนั้น การป้องกันโรคไข้หัดที่ดีที่สุด คือ การฉีดวัคซีนให้กับสุนัขไว้ตั้งแต่ยังเล็กและฉีดสม่ำเสมอทุกปีเป็นดีที่สุด
-การดูแล-
เคล็ดลับการเลี้ยงคือหากสุนัขทำผิด ก็ควรรีบนำตัวเข้ากรงทันที เป็นการลงโทษ เพื่อให้มันได้คิดว่า สิ่งที่มันทำนั้น เป็นความผิด และในระหว่างที่กำลังเจริญเติบโต ต้องฝึกมันเข้าสังคม พาจูงไปเดินสวนสาธารณะ ให้รู้จักคนเยอะๆ และพยายามให้สุนัขแยกออกด้วยตัวเองว่า ใครคือมิตร และใครคือศัตรู เวลาหลุดออกจากเชือกหรือกรง หากจะกัดจะได้กัดถูกคน ส่วนการให้อาหารต้องใส่จาน และต้องฝึกไม่ให้กินอาหารที่พื้น ป้องกันผู้ไม่ประสงค์ดี โยนอาหารปนยาพิษให้กิน
- ผู้เลี่ยงที่เหมาะสม -
ผู้เลี้ยงที่มีความเหมาะสมในการเลี้ยงดูอเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียนั้น ควรจะต้องมีความอดทนอยู่ในระดับหนึ่งเลย แล้วจะต้องทำให้เจ้าพิทบูลรู้สึกว่าคุณเป็นจ่าฝูง จะต้องมีความสุขุม มีความมั่นคงในอารมณ์ และควรจะมีเวลาในการฝึกเจ้าสุนัขของคุณด้วย พาไปออกกำลังกาย ออกสังคมพบปะเพื่อนฝูงอยู่เป็นประจำ เพื่อให้เจ้าพิทบูลได้เรียนรู้กฎกติกาภายในสังคม และคุ้นชินกับผู้คนภายในสังคม ที่สำคัญ ผู้เลี้ยงไม่ควรใช้ความรุนแรงในการทำโทษ การฝึก รวมถึงการเลี้ยงดูเจ้าพิทบูลด้วย.
- มาตรฐานสายพันธุ์ -
ขนาด: สำหรับเพศเมีย น้ำหนังจะอยู่ที่ประมาณ 40-70 ปอนด์ สำหรับเพศผู้จะอยู่ที่ประมาณไม่เกิน 80 ปอนด์ ก็ไม่ผิดมาตรฐานหรอกครับ หากมองดูแล้วได้สัดส่วน ดูสง่าสมส่วน บึกบึน เพียงแต่ว่า พิทบูล ที่มีน้ำหนักถึง 80 ปอนด์ หรือมากกว่านั้น มีไม่มากหรือพบกันไม่บ่อยเท่านั้น
ศีรษะ: สุนัขพันธ์อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรียนั้น ลักษณะที่ดีจะต้องมีศีรษะเหมือนลิ่ม ที่มีปลายแหลม คือด้านระหว่างตา กับตอนบนสุดของศรีษะจะเป็นรูปสี่เหลี่ยม แล้วค่อยๆ มนแหลมลงมาบริเวณจมูก
ฟัน: มีขากรรไกรที่แข็งแรง และมีลักษณะฟันแบบขบกรรไกร.
ปาก: มีปากที่กว้างและลึก โดยมีความเรียวเล็กน้อยมราปลายจมูก และลาดลงเล็กน้อยใต้ตา ความยาวของปากสั้นกว่าความยาวของกะโหลก เส้นบนของปากเป็นเส้นตรง ส่วนกรามล่างนั้นจะกว้าง และลึก ริมฝีปากสะอาดและตึง.
ตา: มีขนาดตาปานกลาง กลมเป็นทรงอัลมอนด์ ตาเป็นประกาย สามารถออกมามีสีอะไรก็ได้ ยกเว้นสีฟ้า หรือตา 2 สี หากเป็นอย่างที่ว่า ถือได้ว่าเป็นข้อบกพร่องที่ร้ายแรง.
หู: หูมีขนาดปานกลาง พับลง โดยปกติที่พบกันบ่อยคือ จะตัดขลิบที่ใบหูให้ตั้งขึ้น.
จมูก: บริเวณจมูกของสุนัขพันธุ์ อเมริกัน พิทบูล เทอร์เรีย ที่ดีนั้น ควรจะมีขนาดปากปานกลาง และจะต้องมีรอยเว้าหรือดั้งพอประมาณ.
คอ: เพราะความที่มีสายเลือดของสุนัขนักสู้ที่เต็มตัว เจ้าพิทบูล เทอร์เรีย จึงควรที่จะมีลำคอที่มีขนาดปานกลาง หากลำคอสั้น จะทำให้เสียเปรียบในการต่อสู้ เพราะขาดความยืดหยุ่นที่ดี.
อก: เพราะความที่เป็นสุนัขนักสู้ที่แข็งแกร่ง หน้าอกจึงถือได้ว่ามีความสำคัญไม่น้อย จะต้องมีหน้าอกที่ลึกและกว้าง แสดงถึงความมีพลังซ่อนเร้น.
ลำตัว: มีขนาดลำตัวที่ใหญ่ กว้าง กลมและลึกลงมาตลอดลำตัวจนถึงบริเวณอก ซึ่งพื้นที่สำหรับหัวใจและปอด ความกว้างของช่วงอก ควรมีสัดส่วนที่พอดีกับความลึก ไม่ควรมีความกว้างมากกว่าความลึก ช่วงหน้าอกไม่ควรขยายมากเกินกว่าหัวไหล่ ซี่โครงแผ่ขยายจากกระดูกสันหลัง ช่วงท้องสั้น โค้งเล็กน้อย ไปจนถึงส่วนบนของสะโพก และมีสะโพกลาดลงเล็ดน้อย.
ขาหน้า: กระดูกหัวไหล่จะมีความยาวเกือบเท่ากับความยาวของกระดูกขาท่อนบน และกระดูกจะต้องอยู่ในมุมได้อย่างถูกต้อง ขาหน้าแข็งแรง และเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ข้อศอกอยู่ในตำแหน่งที่ใกล้กับลำตัว เมื่อมองจากด้านหน้า ตำแหน่งของขาหน้านั้นจะสั้น ดูแข็งแรงตั้งตรง และมีความยืดหยุ่นได้เป็นอย่างดี เมื่อมองจากด้านข้าง กระดูกที่ติดกับกระดูกขาท่อนล่างของขาหน้านี้ เกือบจะตั้งตรง.
ขาหลัง: สะโพกมีสัดส่วนที่ดูดี กว้างและหนาทั้งสองด้าน กระดูกและกล้ามเนื้อช่วงหลังสมดุลกับช่วงหน้า ขาท่อนบนหนาได้รูป เห็นกล้ามเนื้อได้อย่างชัดเจน อุ้งเท้าหลังอยู่ในตำแหน่งที่ดี ตั้งฉากกับพื้น เมื่อมองจากด้านหลัง อุ้มเท้าหลังจะตรงเป็นรูปขนาน.
หาง: ในส่วนตรงนี้ขึ้นอยู่กับบุคคล แล้วแต่คนชอบ ไม่มีมาตรฐานว่าจะต้องตัดสั้นหรือยาว.
ขน: ขนมีลักษณะเป็นเส้นตรง สั้น เรียบติดตัว เป็นเงางาม ละเอียด และการจัดวางของเส้นขนจะหยาบเพียงพอสำหรับที่จะป้องกันผิวหนังได้.
สีขน: สามารถมีสีได้หลากหลาย จากสีครีมไปจนถึงสีดำ หรือเฉดสีน้ำตาลแกมเหลืองและสีแดง ลายเสือ หรือรูปแบบของลายหลายๆ เฉดสี.
เอว: -