ลอยทะเลไปไกล ถ้าเป็นละครคุณจะนึกถึงเรื่องไหนเพรคะ

ก็ได้แต่ ลอบมอง เธอห่างห่าง ใจมันว่าง อยากคว้าไว้ เสียเดี๋ยวนี้ ก็คิดถึง มันถึงคิด ทุกนาที ใจที่มี ความหวัง รั้งให้รอ ก็ได้แค่ หลับตา ระลึกภาพ ใจซึมซาบ ได้บ้าง ลางใจขอ ก็อยากรัก จึงหมายนัก ไม่ยักพอ ใ

ยามเรือแล่นแผ่วไหวไปกลางห้วง ลมทะเลพรมทวงความหอมหวาน คลื่นระริกกระซิบร่ำทุกถิ่นธาร ราวเรียกขานนักเดินทางให้วางใจ ผืนอันดามันงดงามดั่งภาพวาด เขาหินผาสลักสาดเส้นสายใหญ่ ฟ้าประดับเมฆบางพริ้วพร่างไพร จัน

ภาพรวมสั้น ๆ ภาคนี้เกิดหลังภาคแรกไม่นาน เซนัว (Senua) ตั้งใจให้พวกไวกิ้งจับตัวไป เพื่อตามรอยพวกค้าทาสจากเกาะออร์กนีย์ข้ามทะเลสู่อีนด์ลันด์ (ไอซ์แลนด์) ระหว่างทางเกิดพายุจนเรืออัปปาง เธอรอดขึ้นฝั่ง และ

ฝนโปรยปรายละอองต้องปลายฟ้า ชะรอยมาพร่ำพรายคล้ายถ้อยฝัน กลิ่นดินหอมลอยล่องกลางจิตพลัน ย้ำคืนวันเหงาเก่ากลับเคล้าคลอ ฟ้าคำรามไกลโพ้นปนเสียงคิด ลมกระซิบเย็นชื้นกลืนใจรอ รอยยิ้มหนึ่งในความหลังยังพะนอ หยด