ผมเป็นกลุ่มชายรักชายครับ
คบกับแฟนมา ปีกว่าๆ จะสองปีละครับ ความสัมพันธ์
คือเป็นเมียน้อยครับ คือแฟนผมมีเมีย
ที่เป็นผู้ชายอยู่แล้ว ถามว่าทั้งคู่รักกันไหม
รักกันครับ ดูแลกันดี เพราะทั้งคู่ โตๆ กันแล้ว
แฟนผม อายุ 40 ส่วนเมียหลวง อายุ 50
อยู่กินกันแบบผู้ใหญ่ ตัวผมนั้น ตอนแรกไม่รู้ว่ามันมีแฟนอยู่แล้ว
แต่พอคบไปได้เกือบปี ก็รู้ความจริง
เหนื่อยในเรื่องแบบไหนนะหรอครับ
อย่างว่าอะครับ คนเป็นเมียน้อย ก็ต้องหลบๆ ซ้อนๆ เป็นธรรมดา
จะทำอะไรมากก็ไม่ได้ เพราะกลัวเมียหลวงจะรู้
ผมเหนื่อยในความสัมพันธ์ที่ต้องรอครับ รอวันที่จะมาเจอกันในแต่ละเดือน
ถามว่าเค้าดูแลผมดีไหม ดูแลดีครับ ดีทุกอย่าง เอาใจใส่ เทคแคร์ดีทุกอย่าง
ผมเหนื่อยที่จะต้องคิดมากในเรื่องต่างๆ น้อยใจในเรื่องต่างๆ
เพราะเราอยู่ไกลกัน ต่างคนก็ต่างทำงาน
ถามว่ามันมีความสุขไหม ก็มีความสุขดีครับ สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ปนๆ กันไป
แต่แค่รู้สึกว่ามันเหนื่อยแค่นั้นครับ เหนื่อยใจ เหนื่อยที่ต้องอดทน เหนื่อยที่ต้องเฝ้ารอ
หลายคนถาม ทั้งเพื่อน พี่ น้อง ว่าทำไม ไม่หาแฟนเป็นของตัวเอง จะไปเป็นเมียน้อยเค้าทำไม
ผมก็ไม่ได้อยากเป็นหรอกครับ แต่ความสัมพันธ์เรามันซับซ้อน จะถอยก็ถอยไม่ได้ครับ
ทุกๆคนที่รู้จักบอกให้ผมเลิก แล้วหาใหม่ แต่ก็อย่างว่าครับ มันเลิกไม่ได้
จริงๆ เราทั้งคู่ เคยคุยกันตั้งหลายครั้งแล้วครับ ถามว่า เราเลิกกันดีไหม ห่างกันซักพักดีไหม
จริงๆ เราทั้งคู่ อยากเลิกกันครับ แต่ด้วยความผูกพันธ์ เราจึงไม่สามารถเลิกกันได้
แต่ผมแค่รู้สึกเหนื่อย ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร
ช่วงหลังๆ นี้ เราทะเลาะกันบ่อย ทำให้ชีวิตรักของเราน่าเบื่อ
รักกันน้อยลงหรือเปล่า ?? ชีวิตคู่ในโลกโซเชียวของเรา หลายคนต้องอิจฉา
แต่หารู้ไม่ว่า ชีวิตจริง ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด หลายคนที่มีคู่ก็น่าจะรู้ดีกันอยู่
ผมควรทำไงดีครับ ให้แก้ไขปัญหา หรือ เดินออกมาดีครับ
รู้ทั้งรู้ว่าเดินออกมา มันก็จะเจ็บ แต่เดี๋ยวก็หาย แต่มันทำใจยากครับ
ทุกวันนี้ผมรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก จะร้องก็ร้องไม่ออก
เหมือนสร้างเกาะป้องกันปิดกั้นความรู้สึกของตนเอง จนดูเป็นคนที่ไม่รู้สึกอะไร
แต่ข้างในมันช้ำจนไม่มีชิ้นดี
เหนื่อยใจครับ เหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก
เหนื่อยกับความรักแบบนี้ ทำไงดีครับ ?
คบกับแฟนมา ปีกว่าๆ จะสองปีละครับ ความสัมพันธ์
คือเป็นเมียน้อยครับ คือแฟนผมมีเมีย
ที่เป็นผู้ชายอยู่แล้ว ถามว่าทั้งคู่รักกันไหม
รักกันครับ ดูแลกันดี เพราะทั้งคู่ โตๆ กันแล้ว
แฟนผม อายุ 40 ส่วนเมียหลวง อายุ 50
อยู่กินกันแบบผู้ใหญ่ ตัวผมนั้น ตอนแรกไม่รู้ว่ามันมีแฟนอยู่แล้ว
แต่พอคบไปได้เกือบปี ก็รู้ความจริง
เหนื่อยในเรื่องแบบไหนนะหรอครับ
อย่างว่าอะครับ คนเป็นเมียน้อย ก็ต้องหลบๆ ซ้อนๆ เป็นธรรมดา
จะทำอะไรมากก็ไม่ได้ เพราะกลัวเมียหลวงจะรู้
ผมเหนื่อยในความสัมพันธ์ที่ต้องรอครับ รอวันที่จะมาเจอกันในแต่ละเดือน
ถามว่าเค้าดูแลผมดีไหม ดูแลดีครับ ดีทุกอย่าง เอาใจใส่ เทคแคร์ดีทุกอย่าง
ผมเหนื่อยที่จะต้องคิดมากในเรื่องต่างๆ น้อยใจในเรื่องต่างๆ
เพราะเราอยู่ไกลกัน ต่างคนก็ต่างทำงาน
ถามว่ามันมีความสุขไหม ก็มีความสุขดีครับ สุขบ้าง ทุกข์บ้าง ปนๆ กันไป
แต่แค่รู้สึกว่ามันเหนื่อยแค่นั้นครับ เหนื่อยใจ เหนื่อยที่ต้องอดทน เหนื่อยที่ต้องเฝ้ารอ
หลายคนถาม ทั้งเพื่อน พี่ น้อง ว่าทำไม ไม่หาแฟนเป็นของตัวเอง จะไปเป็นเมียน้อยเค้าทำไม
ผมก็ไม่ได้อยากเป็นหรอกครับ แต่ความสัมพันธ์เรามันซับซ้อน จะถอยก็ถอยไม่ได้ครับ
ทุกๆคนที่รู้จักบอกให้ผมเลิก แล้วหาใหม่ แต่ก็อย่างว่าครับ มันเลิกไม่ได้
จริงๆ เราทั้งคู่ เคยคุยกันตั้งหลายครั้งแล้วครับ ถามว่า เราเลิกกันดีไหม ห่างกันซักพักดีไหม
จริงๆ เราทั้งคู่ อยากเลิกกันครับ แต่ด้วยความผูกพันธ์ เราจึงไม่สามารถเลิกกันได้
แต่ผมแค่รู้สึกเหนื่อย ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร
ช่วงหลังๆ นี้ เราทะเลาะกันบ่อย ทำให้ชีวิตรักของเราน่าเบื่อ
รักกันน้อยลงหรือเปล่า ?? ชีวิตคู่ในโลกโซเชียวของเรา หลายคนต้องอิจฉา
แต่หารู้ไม่ว่า ชีวิตจริง ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด หลายคนที่มีคู่ก็น่าจะรู้ดีกันอยู่
ผมควรทำไงดีครับ ให้แก้ไขปัญหา หรือ เดินออกมาดีครับ
รู้ทั้งรู้ว่าเดินออกมา มันก็จะเจ็บ แต่เดี๋ยวก็หาย แต่มันทำใจยากครับ
ทุกวันนี้ผมรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก จะร้องก็ร้องไม่ออก
เหมือนสร้างเกาะป้องกันปิดกั้นความรู้สึกของตนเอง จนดูเป็นคนที่ไม่รู้สึกอะไร
แต่ข้างในมันช้ำจนไม่มีชิ้นดี
เหนื่อยใจครับ เหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก