ขาแตกลาย

คือเมื่อก่อนอะตอนเราเป็นเด็กอายุสัก12ปี เราป่วยไม่สบายแล้วคราวนี้หมอให้ยาชนิดหนึ่งมากินแล้วเรารู้สึกคันมากๆตรงส่วนขาอะเราก็ให้มือเกาแบบแรงมากจนมันเกิดรอยแตกลายตอนแรกๆจะเป็นสีแดงเราก็ตกใจมากทำไมขาเราเป็นแบบนี้แล้วพอไปพบหมออีกทีก็เลยเปิดรอยแตกลายให้หมอดูหมอบอกที่เป็นเเบบนี้เพราะกินยาที่มีสเตรอยที่หมอให้ไปมันก็เลยเกิดอาการคันก็เลยหลังๆมาหมอก็ให้ยาทามาแต่รอยก็ไม่จางหายเลยจนถึงตอนนี้เราอายุได้20แล้วรู้สึกทุกข์ใจมากว่าที่ผ่านมาเรายังเด็กและไม่รู้ว่าผลที่ตามมาจากการคันๆเเละเกานั้นจะทำให้ขาเป็นแบบนี้รู้สึกเหมือนเป็นปมด้อยอะใส่ขาสั้นก็ไม่ได้เราเครียดมากเลยเห็นเขาบอกว่ามันไม่มีทางหายดีแค่จางหายไปนิดๆเรามาคิดดูตอนนี้อะถ้าย้อนเวลากลับไปได้ถ้าตอนเด็กรู้สักนิดว่าถ้าเกาแล้วมันจะเป็นแบบนั้นเราคงอดทนไม่เก่าแล้วมันก็คงไม่เป็นแบบนี้เรารู้สึกน้อยใจมากอะเครียดด้วยทำไมเกิดมาแล้วขาไม่สวยไม่รู้จะทำไงแล้วถ้ารู้ก่อนหน้าตอนเป็นใหม่ๆนะเราจะรีบรักษาไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านมาเเล้วมาเป็นปมด้อยตอนโตแบบนี้หรอกคือเอาจริงนะถ้าใครไม่เจอกับตัวมันไม่เกิดขึ้นกะตัวเองอะไม่มีทางเข้าใจได้จริงๆหรอกว่าความรู้สึกมันเป็นยังไงรู้สึกน้อยใจตัวเองแค่ไหนรู้สึกคิดเล้กคิดน้อยตลอดเวลาทุกวันนี้เราก็พยายามจะไม่คิดแต่ก็อดคิดไม่ได้ร้องไห้เกือบทุกคืนเรารู้สึกเสียใจกะสิ่งที่มันเกิดขึ้นกะเราตอนนี้จริงๆเง้อออออออไม่รู้ว่าชาติที่แล้วไปทำกรรมอะไรไว้ชาตินี้เลยต้องมาเผชิญกะเรื่องแบบนี้