Where My Love - คู่ชีวิต

อาทิตย์คล้อยลอยต่ำค่ำลงแล้ว ลมพัดแผ่วแว่วกล่อมย้อมอุษา เงาไม้ทอดแนวยาวคราวนิทรา กลบเวลาทั้งวันอันเหนื่อยล้า ฝูงนกน้อยล่องลมกลับรังเร้น สยายเส้นปีกโบยพลอยอ่อนค่า เสียงเจื้อยแจ้วแว่วหายกลางเวหา ดั่งลาท

เธอเดินห่างร่างลับไปกับเนตรช้ำเทวษครวญถวิลหมดสิ้นสุขไร้พลังหลั่งน้ำตาซบหน้าซุกเรี่ยวแรงลุกเชื่องช้าหมดมานะ"เฝ้าเร่งคืนเร่งวันให้ผันผ่านรอวันวารนัดหมายได้พบปะรอเวลาตาเราสองจ้องปะทะฉุดอุระหวิวพลั่น

ความจำเป็นที่เราต้องเดินทาง ฉันมีเหตุผลกี่วันสุขล้น ถึงวันต้องจากเพิ่งรู้การเฝ้ารอ นั้นมันว่างเปล่า แค่ไหนวันเวลาผ่านไปปฏิทินนับวันเปลี่ยนผันแต่ในใจฉันบอกช้าเกินไปหลับฝันยังละเมอ ถึงวันได้เจอ ที่ตรงนั

ขอบคุณเธอเดินเข้ามาในชีวิต มืดสนิทเพราะยังจมกับความหลัง เธอเป็นเหมือนหยาดน้ำค้างเติมพลัง ชุ่มชื่นดั่งสวรรค์โปรยหยาดละไม ใสวะวับกับน้ำใจของเกล็ดแก้ว จุดประกายเพริศแพร้วมุมมองใหม่ มีชีวิตต่างจากเดิมเติ