เรื่องมันมีอยู่ว่าเราแอบชอบเพื่อนรุ่นเดียวกัน เราก็ไม่ได้สวย น่ารักอะไร เป็นคนที่ไม่สวยค่ะ เพราะอ้วน ถ้าผอมอาจจะดีกว่าดีค่ะ เริ่มเลยนะคะ&nbsp; ตอนสมัยม.ต้น เราอยู่ห้องเดียวกันกับเขา พอขึ้นม.ปลาย ก็อยู่แยกห้องกัน เขาเรียนสายศิลป์ เราเรียนสายวิทย์ แล้ว ร.ร. เราเป็น ร.ร. แบบเดินเรียน แน่นอนว่าก็ไม่ค่อยได้เจอกันเหมือนตอนม.ต้น เราแอบชอบเขาตั้งแต่ม.ต้น ก็ยอมรับว่าเขาเป็นป็อปปูลาร์ใน ร.ร. คือเขาก็หน้าตาดีแหละ เรียนเก่ง คือแบบประพฤติตัวดี ตัวสูงตามมาตรฐานผู้ชายอ่ะเเหละ มีผู้หญิงมาชอบเยอะ ละคือพอเวลาผ่านไป อะไรมันก็เปลี่ยน จากที่เคยชอบเขามากๆก็เฉยๆ อาจเป็นเพราะไม่ค่อยได้เจอกันบวกกับเราเรียนหนัก ก็อาจจะเพลาๆไปบ้าง แต่ก็ยังชอบอยู่ดี คือวันไหนที่เจอกันแบบบังเอิญเราจะใจเต้นแรงมาก ตื่นเต้น เนื้อตัวสั่น ทำอะไรไม่ถูก เขิน แล้วก็ไม่อยากอยู่ใกล้ๆเค้า ทั้งๆที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดแล้ว ก็นะ..เคยคิดว่าตัวเองเลิกชอบเขาแล้ว.เพราะเวลาที่เจอเค้า บางทีเราก็รู้สึกเฉยๆ บางครั้งที่เจอกันก็หวั่นไหว ใจเต้นแรงมาก ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าจะเลิกชอบเขายังดี ไม่อยากชอบเค้าแล้ว เพราะมันทำให้เราเจ็บ อยากจะโฟกัสเรื่องเรียนมากกว่าแต่ทำไม่ได้เลย และยังรู้สึกว่าเรายังชอบเค้าอยู่เลย และตอนม.4 เคยบอกชอบเค้าในแชทด้วย แต่เค้าก็ปฏิเสธ เค้าบอกเป็นแค่เพื่อนกันก็พอ อกหักยังไม่ทันได้ขอเป็นเเฟนเลย 5555 ตอนแรกนึกว่าถ้าบอกว่าชอบไป ก็อาจจะเลิกชอบเค้าบ้าง แต่เปล่าเลย ชอบเขามากขึ้น คิดถึงและอยากเจอเค้ามาก ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้เพื่อนๆจะทำยังไงให้เลิกชอบดีค่ะ ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าคะ<br>