พัสดุส่งตรงถึง คุณบางลำภูสแควร์ , คุณสมาชิกหมายเลข 1147049 และคุณ superchocolatebear และ fc ฟิลลิป

story ให้น้องหลอดไฟ แบบข้างนอกดูแบ๊วๆใสๆแต่ข้างในแอบดาร์ค ตามสั่งครับ = =
   ถ้าไม่ดีพอ หรือบกพร่องประการใดขออภัย เพราะเค้นแต่งในเวลาเพียงราวๆ 3 ชม

ปล แทคหาน้องโดยตรงไม่ได้ คาดว่ายังไม่มีแทคของตัวเอง จะแทคพี่เกด ก็เกรงจะรบกวน (เพราะผม Fc ทีมหมู) และในนี้ไม่มีพี่เกดแจมอยู่ด้วยเลย เลยแทคไปที่ the face men และ ติช่า แทนครับ

     นักบุญเลือดเย็น

Part 1
การต่อสู้อันยาวนานกำลังจะจบลง  กงกงเติร์ด แห่งพรรคพระจันทร์สีทอง กำลังนั่งปลื้มกับผลงานตนเองอย่างภาคภูมิใจอยู่ภายในปราสาทฮาเร็มอันเหลืองอร่ามไป ด้วยทองคำ  และแวดล้อมไปด้วยชายหนุ่มหน้าตาดีหุ่นบึกบึน
" หึๆๆๆๆ อีกไม่นานหรอก อีกไม่นานเจ้าอาคดยุคแมนจะต้องปราชัยให้กับข้า  และข้าก็จะได้เป็นราชินี เอ้ย...ไม่ใช่สิ...เจ้านครคนใหม่อาณาจักรแห่งนี้ ฮ่าๆๆๆๆ!!! " กงกงรูปหล่อกล่าวกับตัว เองอย่างภาคภูมิพลางแหงนหน้าหัวเราะอย่างสะใจ  แน่นอน...ตอนนี้ผู้คนโดยส่วนใหญ่ไม่ว่าจะระดับรากหญ้าหรือผู้ดีมีตระกูลก็ล้วนแล้วแต่ชิงชังในกลุ่มแนวรบกุหลาบแดงที่ 13 ของอัศวินโดนปลดอย่างอาคดยุคแมนนี่ เปียงยาง เต็มทน  ซึ่งที่มาแห่งความสำเร็จของท่านกงกงรูปงามนัยน์ตาแหลมก็ไม่มีอะไรมาก  เพียงแค่แผนการเล็กๆน้อยๆซึ่งคนที่ทั้งฉลาดและแตกฉานในคัมภีร์เทวดา หรือ “ คัมภีร์ทานตะวัน ” แล้วอย่างท่านเติร์ดสามารถทำได้อย่างง่ายดาย  เริ่มต้นจาก...แฉเรื่องฉ้อฉลต่างๆที่แมนเคยแอบทำในขณะดำรงตำแหน่งเสนาธิการทหาร เช่นการยักยอกส่วยภาษีและสินไหมต่างๆที่เก็บมาจากราษฎรไปเป็นทรัพย์สินส่วนตัว...ให้ท่านหญิงติช่า ชุมม่า ซึ่งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระโอรสวัย 3 ขวบของกษัตริย์และราชินีผู้วายชนม์ได้รับทราบเท่านั้น  ท่านหญิงติช่าผู้เลอโฉมและเปี่ยมด้วยความมั่นใจก็พลันสนับสนุนกงกงเติร์ดทันที  
และกลุ่มผู้กล้าซึ่งใส่ชุดรบอันทำด้วยหนังเสือเหลืองและมีตราจันทร์เสี้ยวสีเหลืองทองเป็นสัญลักษณ์  ก็ได้ถือกำเนิดขึ้นและร่วมกันช่วยปลุกระดมชาวบ้านร้านตลาดและประชาชนคนอื่นๆซึ่งรู้ถึงพิษสงอันตระหนี่ชั่วช้าของแมนนี่ เปียงยางให้มาช่วยกันปิดล้อมปราสาทของอาคดยุคหนุ่มเพื่อเนรเทศอัศวินผู้มีใบหน้าหล่อเหลาแต่เหลี่ยมจัดออกไปจากดินแดน
    ผลของการระดมมวลชนในครั้งนั้นสำเร็จด้วยดี  เพราะเมื่อเหล่าทหารและอัศวินในหน่วยรบกุหลาบแดงที่ 13 ลงดาบกับเหล่าชาวบ้านตาดำๆซึ่งออกเป็นกองหน้าให้กับกลุ่มปลดแอกของท่านกงกง  กงกงเติร์ดก็ทำหนังสือร้องทุกข์ส่งให้ท่านหญิงติช่าทันที ผลคือความผิดร้ายแรง โทษฐานรังแกประชาชน ตามมาอีก 1 กระทง อาคดยุคแมนจึงถูกท่านหญิงสั่งปลดถอดยศทั้งหมดที่มี  และโดนจับลอยแพทิ้งทะเลไปอย่างน่าสมเพช
    แต่ใครจะคิดว่าการ “ ปล่อยปลาลงน้ำ ” ไปในครั้งนั้น  จะทำให้ปลาที่หลุดรอดไปได้ตัวนั้นกลับมาแว้งกัดได้อย่างคาดไม่ถึง....  คิดมาถึงตอนนี้ท่านกงกงเองก็ยังเจ็บใจตัวเองไม่หายที่ไปยอมให้กับคำขอของบราเธอร์ฟิลลิป นักบวชหนุ่มรูปงามซึ่งท่านหญิงติช่าจัดให้มาเป็นที่ปรึกษา และช่วยในเรื่องการนำสาส์น เพราะในครั้งนั้นบราเธอร์ฟิลลิป ได้ขอให้ท่านหญิงและกงกงเติร์ดละเว้นการประหารแมนนี่เสีย เพื่อเห็นแก่คุณความดีในอดีตที่แมนนี่เคยเป็นทหารปกปักรักษาดินแดน และเพื่อให้ประชาชนเห็นว่า ท่านกงกงและท่านหญิงเป็นคนดีมีเมตตาให้โอกาสกระทั่งศัตรู กงกงจึงยอมลอยแพแมนนี่ไป  โดยไม่รู้ว่าการปล่อยให้แมนรอดชีวิตในครั้งนั้น  จะทำให้เจ้าอัศวินถูกปลดนั่นไปตีสนิทกับพวกโจรสลัด และบรรดานักรบที่ถูกปลดกับผู้ถูกเนรเทศคนอื่นๆที่ยังมีชีวิตอยู่  และรวมพลกันกลับมาเพื่อแก้แค้นและยึดเมืองคืนเช่นนี้...!!!
    กองกำลังกุหลาบแดงที่ 13 เวอร์ชั่นใหม่ของแมนนี่ ซึ่งใส่เกราะสีแดงเลือดและมีสัญลักษณ์เป็นพญาราชสีห์ที่กายชุ่มโชกไปด้วยโลหิตซึ่งกลับมาคิดบัญชีในครั้งนี้ก็น่าเกรงขามไม่ใช่เล่น เพราะนอกจากปริมาณของพวกมันจะมากเกินกว่าที่ท่านกงกงคาดคะเนไว้แล้ว  พวกมันยังไม่ลังเลที่จะฟาดฟันทุกๆคนที่ขวางทางของมันเลย  แม้ว่าจะเป็นกลุ่มนักบวชหรือแม่ชีของบราเธอร์ฟิลลิป ซึ่งเคยออกปากขอนิรโทษกรรมให้นายเหนือหัวของพวกมันก็ตาม  ดังนั้น...แผนการเดิมที่เคยใช้รับมือแมนนี่ได้ผล  จึงไม่อาจใช้ได้กับสถานการณ์แบบนี้
    แต่โชคยังดีที่บราเธอร์ฟิลลิปผู้ชาญฉลาดยังอยู่ข้างเขา  ท่านกงกงจึงกะอาศัยความฉลาดของพวกนักบวชหนุ่มช่วยพลิกวิกฤติให้กลายเป็นโอกาสขึ้นมา  และสิ่งที่ฟิลลิปแนะนำก็คือ ให้เหล่านักรบผู้กล้าของกลุ่มพระจันทร์สีทอง  แต่งกายเป็นพวกกุหลาบแดง และไปคอยปล้นสะดมตามแถบชายแดนของประเทศเพื่อนบ้านใกล้เคียง และฆ่าฟันชาวบ้านเหล่านั้นอย่างไร้ปรานี  แล้วป้ายความผิดให้พวกแมนนี่!!
    ซึ่งมันก็ได้ผลเกินคาด  เพราะนั่นทำให้ท่านกงกงได้รับการสนับสนุนจากประเทศเพื่อนบ้านจนมีกองทัพใหญ่โตและน่าเกรงขาม  จนพวกกุหลาบแดงที่แท้จริงคร้ามเกรงถึงขนาดไม่กล้าเข้ามาต่อตีราวี  ทำได้เพียงแค่จับกลุ่มกันด่าอยู่หน้าค่ายหรือหอรบเท่านั้น  
    คำบริภาษด่าทอของพวกกุหลาบแดงที่กล่าวโจมตีท่านกงกงและพวกพระจันทร์สีทองบางคำก็เสียดแทงหัวใจท่านกงกงพอควร  โดยเฉพาะเรื่องที่ท่านไม่ยอมแต่งงานเสียทีเพราะนิยมชมชอบ “ ป่าเดียวกัน ” ก็เป็นหนามยอกอกท่านกงกงอย่างเหลือรับประทาน   แต่โชคยังดีที่ท่านกงกงยังมีที่ปรึกษาผู้ทั้งหล่อ ฉลาด และสุขุม อย่างฟิลลิปคอยช่วยเตือนสติและให้กำลังใจตลอดจนคำแนะนำดีๆมาโดยตลอด
    แน่นอนว่า ความใฝ่ฝันสูงสุดของท่านกงกงหลังจากพิชิตคู่อริได้ก็คือ...การได้ร่วมหลับนอนกับฟิลลิป (รวมถึงแมนนี่ หากสามารถจับเป็นกลับมาได้อีกครั้ง) “ คอยดูนะแมนนี่ คราวนี้ข้าจะทำลายเกียรติของเจ้า ด้วยการพรากสวาทเจ้าซะ และข้าจะเล่นสนุกกับเจ้า จนกว่าเจ้าจะหมดแรงขาดใจตายไปเอง โฮะๆๆๆๆ ” กงกงหนุ่มแอบนึกกระหยิ่มในใจ ก่อนที่ฟิลลิปจะเปิดประตูเข้ามา และถามเรียบๆว่า
“ ท่านกงกงดูยิ้มมีความสุขดี ”
“ จะว่าสุข มันก็ไม่เชิง ศัตรูยังอยู่...แถมคำปรามาสที่มันใช้โจมตีข้า ก็ทำร้ายข้าได้มากกว่าที่ใครๆคิด ผิว่า...เพียงแค่ข้าได้เห็นดวงตาอันสดใสของเจ้า ความทุกข์ในใจที่มีทั้งหมด ก็อันตรธานไปสิ้น ”
    กงกงเติร์ดกล่าวคำหวานด้วยหมายจะใช้คำเหล่านั้นพิชิตใจนักบวชหนุ่ม แต่ฟิลลิปก็ค้อมศีรษะให้อย่างสุภาพพลางตอบกลับมาด้วยคำพูดหวานละมุนว่า
    “ เป็นเกียรติอย่างยิ่งขอรับ แต่โดยความเป็นจริงท่านกงกงก็ไม่เห็นจะต้องใส่ใจคำว่าร้ายพวกนั้นเลยนี่ขอรับ  การที่พวกเขาไม่กล้าจับอาวุธมาต่อสู้และได้แต่ด่าทอหยาบๆคายๆแบบนั้น ก็ชี้ให้เห็นแล้วว่าพวกเขากำลังเข้าถึงความปราชัยไปเรื่อยๆ  และเรื่องเพียงแค่ลมปากคนที่กำลังจะแพ้...มันก็ไม่ต่างอะไรจากเสียงแมงหวี่แมงวัน หากท่านกงกงทำเฉยไม่สนใจเสีย  ประเดี๋ยวผู้คนทั้งหลายก็เชื่อว่าเป็นการใส่ร้ายเอง  แต่ถ้าท่านกงกงโมโหเต้นตาม แล้วเผลอบันดาลโทสะไปสั่งฆ่าเหล่าผู้คนที่ด่าท่านเช่นนั้นไปเพียงแม้คนเดียว  สถานการณ์จะพลิกผันทันทีขอรับ  ดังนั้นถือว่า น้องขอนะครับ ตอนนี้ขอให้ท่านกงกงใจเย็นๆแล้วรอดูความสำเร็จอยู่เฉยๆดีกว่า แต่หากท่านกงกงไม่อาจระงับความร้อนแห่งโทสะในใจได้ด้วยตัวเอง  ฟิลลิปผู้นี้...ก็จะช่วยดับมันให้เอง ”  
ขาดคำชายหนุ่มก็ถอดเสื้อคลุมนักบวชของตนเองออกเพื่อเชิญชวนให้ท่านกงกงผู้มีจิตพิสมัยในตัวหนุ่มหล่อรูปงามอยู่แล้วทำการระบายความเครียดด้วยการเสพสุขกับเขาแทน  ซึ่งเมื่อฟิลลิปเสนอที่จะให้ของปลอบใจอันดีเลิศขนาดนั้นแล้ว  ใยท่านกงกงจะโง่พอที่จะปฏิเสธเสียล่ะ...
    และการปฏิบัติตามคำแนะนำของฟิลลิป  ก็ให้ผลที่ดีเลิศตามนั้นจริงๆ นอกจากท่านกงกงจะได้รับความสุขีดุจได้เทพบุตรจากสวรรค์มาครอบครองในอ้อมอกแล้ว  ผู้คนและประชาชนส่วนใหญ่ทั้งในประเทศและในแถบชายแดนของประเทศเพื่อนบ้านและประเทศราช  ต่างเห็นพ้องต้องกันว่า พวกกุหลาบแดงเป็นเพียงโจรที่ไร้คุณธรรม  ได้แต่ปล้นสะดมผู้คนไม่มีทางสู้ แล้วพอเจอของแข็งที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ก็กลายเป็นพวกดีแต่ปากไปโดยปริยาย  
และในวันนี้คือวันตัดสินแตกหัก  ซึ่งผู้นำประเทศเพื่อนบ้านทั้งหลายได้กำหนดไว้ว่า “ หากอาคดยุคแมนไม่ยอมออกมามอบตัวภายในเที่ยงวันนี้ พวกเขาก็จะทำการ “ ฆ่าล้างบาง ” พวกกุหลาบแดงทั้งหมดให้สิ้นซากไปจากโลกทั้งโลกในทันที ”
    นึกมาถึงตรงนี้ ท่านกงกงก็ยิ้มกริ่มอีกครั้ง พลางเหลือบสายตาไปมองตำแหน่งของดวงอาทิตย์ซึ่งใกล้จะถึงยามเที่ยงไปเรื่อยๆด้วยความลำพองหมายมาดว่า “ จุดจบของศัตรูน่ารำคาญและหนามยอกอกชิ้นใหญ่ทั้งหลายจะมาถึงแล้ว  และต่อจากเที่ยงวันนี้ไปข้าก็จะกลายเป็นผู้ครอบครองอาณาจักรนี้…!! (และอาจจะได้ครอบครองร่างกายของเจ้าแมนนี่ตัวแสบอีกด้วย โฮะๆๆๆ) ”  
Part 2 จุดจบแห่งสงคราม

อีกด้านหนึ่ง ณ ค่ายอันเป็นฐานที่มั่นหลักของกองทัพกุหลาบแดง “ แมนนี่...” ผู้กำลังจะพบกับความปราชัยในอีกไม่ช้า  ก็กำลังคิดไม่ตกว่า “ จะเอาตัวรอดยังไงดี...? ” เพราะคนเหลี่ยมจัดอย่างอาคดยุคแมน  ไม่มีทางยอมแพ้หรือมอบตัวกับศัตรูอยู่แล้ว  แต่ถ้าจะให้สู้ตายเยี่ยงนักรบผู้กล้าทั้งหลาย...แมนเองก็ทำไม่ได้เหมือนกัน  เพราะเขากลัวตายเป็นที่สุด โดยเฉพาะการตายอย่างไร้ค่าเหมือนกับหมาข้างถนนตัวหนึ่งแบบนี้...
“ จะทำยังไงดี จะทำยังไงเราถึงจะพลิกเกมได้นะ...? ”  อดีตอัศวินหนุ่มถามตัวเองวนกลับไปกลับมาเช่นนั้นด้วยความกลุ้มใจจนแทบสติแตก  ก่อนที่เสียงนุ่มๆของสตรีเพศจะดังขึ้นที่หน้าประตูว่า
“ ท่านกำลังปริวิตกกับสิ่งที่ควรจะทำในตอนเที่ยงวันนี้ใช่ไหม แมน ”
“ เจสซี่... ” อัศวินหนุ่มรูปงามผู้ถูกปลดหันกลับไปสบตาหญิงสาวโฉมงามผู้เข้ามาโดยวิสาสะด้วยนัยน์ตาสิ้นหวัง  เธอผู้นั้นเคยเป็นนางในปกครองของท่านหญิงติช่า  แต่ออกมาเข้าพวกกับเขาเพราะไม่พอใจที่ติช่าร่วมมือกับกงกง  เจสซี่จึงทิ้งชีวิตเลิศหรูในวังมาร่วมต่อสู้กับพวกเขาด้วยการแฉความลับต่างๆของกงกงเติร์ดเท่าที่เธอรู้แก่เหล่าผู้คน  แต่ก็น่าเสียดายที่ไม่มีใครเชื่อเธอเลย  แม้ว่าเธอจะพูดความจริง...
แต่ถึงกระนั้นเจสซี่ก็เป็นดั่งนางฟ้าและดอกไม้กลางทะเลทรายสำหรับแมน  เพราะหลังจากถูกปลดถูกเนรเทศ ลูกเมียของเขาก็ตัดเขาออกจากกองมรดก  และไม่รับเข้าบ้านอีกต่อไป  ชีวิตที่เหลืออยู่ของแมนซึ่งอยู่ในกองทัพกุหลาบแดงอันมีแต่บุรุษ  จึงสามารถหาความสุขได้จากสาวน้อยโฉมงามผู้นี้เท่านั้น  และจนวันนี้ซึ่งเป็นวันแตกหักชี้เป็นชี้ตายกับศัตรูซึ่งยังหาทางเอาชนะไม่ได้  เจสซี่ก็ยังอยู่เคียงข้างเขา  และการปรากฏตัวของเธอก็ให้คำตอบแก่คำถามที่เขาคิดไม่ตกเมื่อครู่ขึ้นมาทันที
“ เจสซี่ เราสองคนหนีไปด้วยกันเถอะนะ... ”
“ แล้วคนอื่นๆล่ะเจ้าคะ...? ” เธอแย้งขึ้นมาด้วยสายตาอันแสดงถึงอาการตกใจและไม่คาดฝันว่าจะได้ยินคำนั้นจากเขา  ซึ่งมันทำให้แมนต้องกลืนก้อนอากาศที่มาจุกอยู่ในลำคอลงไปอึกใหญ่ๆ ก่อนจะกล้ำกลืนอารมณ์เอ่ยประโยคต่อไปกับหญิงงามผู้อยู่เบื้องหน้าว่า
“ ยังไงเราก็ไม่มีทางชนะ  และจะอย่างไรเสียพวกมันก็ต้องฆ่าเราทิ้งหมดอยู่ดี เพราะพวกมันคงไม่ยอมปล่อยให้เรากลับมาแว้งกัดพวกมันได้อีกเป็นรอบสองแล้ว ”
“ แล้วท่านจะหนีออกไปได้ยังไงล่ะเจ้าคะ ในเมื่อตอนนี้พวกพ้องของเราทั้งหมดก็กำลังรอคำสั่งจากท่านว่าจะให้สู้ตาย หรือว่าจะอยู่เฉยๆและปล่อยให้ท่านไปมอบตัวกันอยู่อย่างใจจดใจจ่อ  แล้วท่าน...ไม่สิเราสองคนจะหลบลี้หนีออกไปจากค่ายแห่งนี้ได้อย่างไร  ในเมื่อทุกๆคนกำลังจับตามองท่านอยู่อย่างเคร่งเครียดเช่นนี้ ”
ประโยคย้อนถามของสาวน้อยโฉมงามทำให้แมนต้องขบกรามแน่น และพยายามใช้ความคิดอีกครั้ง  และแล้วด้วยสติปัญญาอันฉลาดชั่วร้ายไม่แพ้ท่านกงกงผู้เป็นคู่อริ  แมนนี่ก็สามารถคิดแผนเอาตัวรอดที่สกปรกที่สุดแผนหนึ่งออกมาได้  
“ เอาอย่างนี้นะ เจสซี่ ตั้งแต่ข้าต่อสู้กับไอ้กงกงวิปริตนั้นมาเนี่ย  ข้าไม่เคยออกหน้าลูกน้องเลยแม้แต่ครั้งเดียว  ซึ่งแม้แต่เจ้ากงกงบ้ากามเองมันก็ไม่เคยทำ  ดังนั้นคราวนี้ข้าจะแกล้งทำเป็นออกหน้าเพื่อปลุกกำลังใจของกำลังพลทุกๆคนให้สู้ตาย  แล้วข้ากับเจ้าก็จะทำทีเป็นสู้ไปถอยไปจนได้จังหวะที่จะหนีออกจากการต่อสู้  แล้วเราก็จะหลบลี้ออกไปด้วยกันโดยไม่มีใครรู้ ดีไหม... ”
“ เจ้าค่ะ... ” เจสซี่ตอบพลางพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มหวานชื่นและอ้าแขนเข้ากอดอดีตอัศวินหนุ่มรูปงามผู้โฉดชั่วทันที
................................