* * * * * บ่ น * * * * *

เพี้ยนสู้สู้เพี้ยนสู้สู้  บ่นล้วนๆค่ะ ....



งานการสลดใจ
เศรษฐกิจไทยละลายน้ำ
กลยุทธ์บนลงต่ำ
เคยได้ทำเองบ้างมั้ย
ต่างด้าวราวตัดตอน
มือแขนอ่อนขากร่อนไหม้
ค่าแรงแสลงใจ
ตะเตือนไตขายไม่ทัน  (จะขายไตสู้แล้วเนี่ย)
ภาษี/ดอกเบี้ยรัด
เหมือนโดนหมัดฮุกสองชั้น
นำเข้าส่งออกตัน
barrier กั้นเกือบสิ้นลม  
คนงานก็เหือดแห้ง
ความหวังแล้งกัดฟันข่ม
เด็กไทยยุคไทยคม
งานประจำเท่ากับควาย   (เด็กสมัยนี้ใครจะอยากทำงานประจำเงินเดือนน้อยๆใช่มั้ยคะ ขายของออนไลน์ดีกว่า)
วงจรก็สั้นกุด (วงจรเศรษฐกิจ เมื่อก่อนยังมี ผู้ผลิต - ค้าส่ง - ค้าปลีก - ผู้บริโภค)
ตัดตอนสุดคนกลายหาย
เงินผ่านต้นกับปลาย
ค่าใช้จ่ายไม่หายซักคน  (คนที่ได้เงินคือผู้ผลิต ปลายทางได้ของถูกลง แต่คนกลางอาจจะตายได้ง่ายๆเพราะไม่มีเงินผ่านมือ )


เล่นหุ้นกันดีกว่า
รถรอท่าเบียดกันล้น
ทำงานแล้วหลือทน
ปิดปิดปิดให้จบไป


มีคำกล่าวว่า SME ไทยแข็งแกร่งมากๆๆๆๆๆๆๆ เพราะรัฐไม่เคยช่วยเรา เราต้องช่วยเหลือตัวเองตลอด นโยบายที่ออกมาก็เอื้อให้ผลประโยชน์กับหลายๆภาคแต่ไม่ใช่ SME มีคนรู้จักหลายคนที่ปิดร้าน ปิดบริษัทไปนอนเล่นหุ้นเพราะเบื่อทุกปัญหา ส่วนตัวยังไม่ถึงขั้นนั้นแต่ก็เบื่อมาก คนงานเป็นปัญหาใหญ่จริงๆ ทั้งคนงานแรงงานและคนงานสมอง ปวดตับค่ะ

นานนานเข้ามาที แต่กลับมาบ่นยืดยาว ขออภัยทุกท่านด้วยนะคะ แต่หายละค่ะ บ่นเสร็จสงบแล้ว จิกหมอน

รักษาสุขภาพนะคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่