หน้าที่ความรับผิดต่อพ่อแม่ กับภาระของชีวิตครอบครัว

ครอบครัวหนึ่งมีพ่อคนเดียว แม่เสียนานแล้ว มีลูก 4 คน เสียไป 1 เหลือ 3 คน คนโต 2 คนเป็นผู้หญิง คนที่ 3 ผู้ชาย ตอนนี้ทั้ง 3 คนมีครอบครัวแล้วแล้สทุกคน อาศัยอยู่ในเมืองหมด พ่ออยู่ต่างจังหวัดคนเดียว เงินได้มาจากค่าครองชีพเงินชราเดือนละ 600 บาท มีที่นาทำกิน ได้บ้างไม่ได้บ้าง เงินลงทุนก็ลูกชายส่งให้ ใช้ชีวิตวันๆเรื่อยๆ เพราะเมียตายไปนาานแล้ว ลูกสาวส่งให้บ้างบางครั้งคราว หรือเฉพาะกลับบ้านตามเทศกาลปีละครั้ง อยู่ๆๆมาพ่อน้อยใจบอกว่าลูกไม่เลี้ยง บ่าง ต่างๆนานา เลยตกลงกันว่าลูก 3 คนคนละ 1 พันบาท ให้พ่อทุกเดือนน่าจะได้มั้ง จากที่พูดไม่มีใครทำได้ นอกจากลูกชายคนเล็กซึ่งให้มากกว่า 1 พันบาท แถมพ่อขอเงินมาลงทุนอีก บ่อยครั้ง คนโตนานๆให้เพราะบางทีคิดว่าให้ไปพ่อไม่ได้ใช้ เอาไปเลี้ยงลูกเมียใหม่หมด ซึ่งเพิ่งมีเมียใหม่มีลูกติดด้วย ลูกสาวไม่ชอบ ส่วนคนที่ 2 ไม่จ่ายเพราะบอกว่าไม่มีกิน ค่าใช้จ่ายไม่พอ ไม่ค่อยให้ ดังนั้น หลักๆๆๆคลจ ของพ่อจึงตกมาเป็นของลูกชายคนเล็ก เวลาโทรไปขอเงินบอกว่าไม่มีเอาไปทำไร เลยทำให้พ่อโทรมาขอจากลูกคนเล็กมากกว่า คุณคิดว่าแบบนี้มันสมควรกับลูกเมียของลูกชายหรือไม่ การเลี้ยงดูพ่อแม่ ลูกสาวน่าจะทำได้ดีกว่าไหม และอีกอย่าง ในฐานะคนเป็นพี่ กับผลักภาระ มาให้น้อง เพราะแค่คุณไม่พอกินนี่เหรอ ในฐานะถ้าเราเป็นลูกเมียเราจะรู้สุกอย่างไรกับครอบครัวของสามีแบบนี้ อยากได้ความคิดเห็นของคนอื่นบ้าง มีแบบนี้ไหม และทำไงกันบ้าง..