เรื่องมีอยู่ว่าผมเป็นพลทหารครับ จบ วศ.ไฟฟ้า มหาลัยทางภาคอีสาน สมัครมารับใช้ชาติ แต่ใครจะรู้หล่ะว่าชีวิตพลทหารมันจะเหงาขนาดนี้ ก็เลยไปโหลดแอพในโทรศัพมาเล่นดู ถือว่าฆ่าเวลาไปวันๆ หละครับจนวันหนึ่งผมก็ได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งครับ ตอนแรกก็คุยกันสนุกคุยกันถูกคอครับ เราคุยกันทุกวันจนวันนึงผมเองก็เผลอมีใจให้เธอไปซะแล้ว จนถึงวันที่ผมรอคอยครับ ผลัดลาพัก ผมเองได้ออกมาจากที่ๆ มีแต่ ผช. ออกมาสู่โลกภายนอกก็ชวนเธอไปดูหนังไปเที่ยวกัน มันเป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขที่สุดตั้งแต่เข้าไปเป็นพลทหาร จนคิดว่าตั้งแต่เด็กจนโตต้องเป็นคนนี้แน่ๆ ตอนเรียนมหาลัยก็ไม่เคยมีความรักแบบนี้กับใคร
แต่แล้วเมื่อมันเกม วันนั้นก็มาถึงเธอหายไป ไล ไม่อ่าน โทรไม่ติดผมพยามมากที่จะรู้ไห้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น จนความจริงถูกเปิดเผย เธอมีแฟนแล้ว อ้าวว ผมช๊อคสิครับ มันเป็นความรู้สึกที่จุกอึ้งมันชาไปทั้งตัว ขนาดที่ว่าพี่หมู่สั่งผมพุ่งหลังยังเทียบไม่ติด เรี่ยวแรงมันหายไปหมด เอ้าแล้วที่ผ่านมาละ มีแฟนอยู่แล้วมาคุยกับเราทำไม คำตอบเธอทะเลาะกับแฟน แฟนไม่สนใจ ผมเองไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี จะร้องก็ร้องไม่ออก ถามว่าโกรธไหมก็ไม่ความรู้สึกมันยังเหมือนเดิม ในใจก็ยังรักเธออยู่ แต่เขามีแฟนแล้วนะพลทหาร ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับผมควรทำไงดี ใจยังอยากคุยกับเธออยู่ถึงรู้ว่ามันผิด เห้ออวันลาของผมหรรษามาก ขอบคุณที่ให้ระบายนะครับ
และแล้วความจริงก็เปิดเผย ผมควรจะทำยังไง ดี
แต่แล้วเมื่อมันเกม วันนั้นก็มาถึงเธอหายไป ไล ไม่อ่าน โทรไม่ติดผมพยามมากที่จะรู้ไห้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น จนความจริงถูกเปิดเผย เธอมีแฟนแล้ว อ้าวว ผมช๊อคสิครับ มันเป็นความรู้สึกที่จุกอึ้งมันชาไปทั้งตัว ขนาดที่ว่าพี่หมู่สั่งผมพุ่งหลังยังเทียบไม่ติด เรี่ยวแรงมันหายไปหมด เอ้าแล้วที่ผ่านมาละ มีแฟนอยู่แล้วมาคุยกับเราทำไม คำตอบเธอทะเลาะกับแฟน แฟนไม่สนใจ ผมเองไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี จะร้องก็ร้องไม่ออก ถามว่าโกรธไหมก็ไม่ความรู้สึกมันยังเหมือนเดิม ในใจก็ยังรักเธออยู่ แต่เขามีแฟนแล้วนะพลทหาร ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับผมควรทำไงดี ใจยังอยากคุยกับเธออยู่ถึงรู้ว่ามันผิด เห้ออวันลาของผมหรรษามาก ขอบคุณที่ให้ระบายนะครับ