มีนักธุรกิจหนุ่มชื่อดัง จากประเทศอเมริกา ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ชื่อ โจน โจนเป็นผู้บริหารหนุ่มหล่อไฟแรง แต่ก็มีเรื่องราวเกี่ยวกับการขัดแย้งผลประโยชน์ภายในบริษัทที่ทำอยู่เพราะโจน คือ ลูกของผู้บริหารคนก่อน ที่ถือหุ้นอยู่มากถึง 90 เปอร์เซ็น ในองกรณ์นั้น และอีก 10 เปอร์เซ็น เป็นของลุง แฟรง ซึ่งลุงแฟรง เป็นคนที่ฆ่าพ่อแม่ของโจน และหมายเอาชีวิต ของโจน อยู่ ตอนนี้ วันหนึ่ง โจนต้องเดินทางไปติดต่อธุรกิจในต่างประเทศ นั่นคือ ประเทศไทย
เรื่องราวเกิดขึ้นจากตอนนั้น
โจนอยากหนีปัญหาต่างๆ ที่พบเจอมา ทั้งเครียดจากปัญหา เรื่องงาน และ ชีวิต ที่ว่างเปล่า การเดินทางมาถึง กรุงเทพในครั้งนี้ อนึ่ง เพื่อติดต่อธุรกิจที่เขาทำอยู่และ เที่ยวไปในเวลาเดียวกัน โจน กำหนด เวลาการทำงานที่กรุงเทพอยู่ 10 วัน แล้วเดินทางกลับ
ผ่านไปแล้ว 2 วันการเจราจาทางธุรกิจเป็นไปได้ด้วยดี ตามที่เขาวางแผนไว้ เขามีเพื่อนที่เมืองไทย 1 คน ชื่อ มานพ มานพ เป็นทั้งเพื่อนในชีวิตจริง และ ผู้บริหารกิจการที่อยู่เมืองไทย ตกเย็นหลังเสร็จจากงาน มานพ ได้ชวนโจนไปเที่ยวบาร์แห่งหนึ่ง โจนก็ตอบรับ โดยที่ไม่รู้ว่าลุงแฟรงและพักพวก ได้แอบตามเขามา จาก อเมริกา เพื่อหมายเอาชีวิตของโจน แล้ว ยึดบริษัทของ โจน เสีย
เมื่อถึงบาร์ มานพ ได้สั่ง เบียร์ ให้โจน แล้ว พูดคุยเกี่ยวกับ ผู้หญิง ที่โจน คบหา ว่าเป็นอย่างไรบ้าง ยัง คบกันอยู่หรือเปล่า โจนได้ตอบไปว่า ตอนนี้ เลิกกันแล้ว ตัวเองโสดอยู่ โจนได้ถามกลับไป คำถามเดียวกันกับที่มานพถาม ซึ่งชีวิตของมานพ มีพร้อมทุกอย่าง ทั้ง ชีวิตคู่ มีความสุขมากมาย กับ แพรไหม แฟนสาวสุดที่รัก ของมานพ ตอนนี้ เธอก็ตั้งครรภ์อยู่ 6 เดือน
ทั้ง 2 พูดคุยกัน อยู่ไม่นาน ก็เกิดเหตุ ชุลมุนขึ้น เนื่องจากคนในบาร์ ทะเลาะกัน แย่งผู้หญิง โจน และมานพ ก็หลบหลีกออกจากบาร์ทางด้านหลัง ของร้าน มานพก็ขอแยกตัวออกไป เพื่อที่จะกลับบ้าน โจน ตกลง โจนโบกแท็กซี่ เพื่อที่จะกลับไปโรงแรม ที่ตนเองพักอยู่ พอถึงครึ่งทาง ลุงแฟรงก็ให้คนไปจัดการ โจน ด้วยการให้คนขับรถชนรถแท็กซี่ ที่โจน นั่งมาให้เหมือนกับอุบัติเหตุ จากนั้น ไฟก็ลุกท่วม คนขับที่ชนซึ่งเป็นพวกของลุงแฟรง ก็หลบหนีไปทิ้งให้ไฟค่อยๆลุกท่วมรถแท็กซี่ที่โจนนั่งมา แต่แล้ว นิชา ซึ่งมาประสบเหตุพอดี ก็ได้ช่วยเหลือ โจน และ ลุง ขับรถแท็กซี่ไว้ได้ทัน ก่อนที่รถจะระเบิด นิชา เป็นกู้ภัยหญิง เธอเป็นคนเชียงรายและมาเรียนต่อที่กรุงเทพ เธอชอบงานจิตอาสา เลยไปสมัคร เป็นกู้ภัยหญิง และ เธอทำงานพิเศษ ในช่วงที่เธอว่างจากเรียนหนังสือภาคค่ำ เมื่อเธอช่วยโจน และลุงคนขับรถแท็กซี่ได้ เธอก็แจ้งไปที่สถานีตำรวจ และ ประสานงานรถโรงพยาบาล ให้มารับผู้บาดเจ็บ เมื่อรถพยาบาลมาถึง นิชา ได้ตามโจน และลุงคนขับรถแท็กซี่ไปที่โรงพยาบาล โจนนั้น ไม่ได้สติเพราะหัวกระแทกอย่างแรง แต่ลุงคนขับรถปลอกภัยดีและมี ญาติมารับตัวไปดูแลต่อแล้ว เมื่อหมอได้ทำการตรวจโจนอย่างละเอียด พบว่า สมองของโจนได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนัก จึงอยากให้โจนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลสักพัก นิชาเลย ต้องอยู่ เฝ้า โจน เพราะ โจนไม่มีญาติ ที่อยู่ในประเทศไทยเลย นิชาสงสาร เลยอยู่เฝ้า โจน หลายวันต่อมา โจนได้สติ แต่จำอะไรไม่ได้ เห็นนิชานั่งเฝ้าอยู่ จึงแปลกใจ ว่าทำไมตัวเอง ถึงได้มานอนอยู่ที่โรงพยาบาล โจนได้ถามนิชาว่า เธอเป็นใคร แล้วตัวเขาเองเป็นใคร นิชาเลยหยิบกระเป๋าเงินของโจนให้โจนดู แต่โจนก็จำเหตุการณ์อะไรไม่ได้อยู่ดี ด้านลุงแฟรง เมื่อเห็นข่าว อุบัติเหตุ แล้วมีผู้รอดชีวิต ลุงแฟรงก็โมโห และยิงลูกน้องคนที่ขับรถชนโจนแล้วทำงานพลาดปล่อยให้โจนรอดชีวิตนั้น ตาย อย่าง เลือดเย็น ลุงแฟรงได้ให้ลูกน้องอีกคน ไปสืบหาที่อยู่โรงพยาบาลที่โจนพักรักษาตัวอยู่ เพื่อที่จะ เอาชีวิตของโจน ด้านนิชาก็ดูแล โจนอย่างดี จนวันนึง นิชาบอกกับโจนว่าเธอต้องกลับ เชียงราย แล้ว และ โจนก็ สภาพร่างกายดีขึ้นมากแล้ว คุณหมอก็ให้กลับไปรักษาตัวที่บ้านได้ นิชาเลย ชวนโจน ไปเชียงรายกับเธอ จนกว่า โจนจะจำอะไรได้บ้าง ทั้งสองคนได้คุยกัน โดยหารู้ไม่ว่า มี ลูกน้องของลุงแฟรง แอบฟังอยู่ เมื่อทั้งสอง ออกจากโรงพยาบาล ลุงแฟรงก็ปรากฏตัว ลุงแฟรงได้เดินไปชนกับโจนอย่างจัง แต่โจนก็จำลุงแฟรงไม่ได้ โจนก็ได้แต่พูด ขอโทษ ลุงแฟรงก็ขอโทษ เช่นกัน นิชาเรียกแท็กซี่ และ พาโจน กลับไปที่ห้องพักของเธอ ลุงแฟรงก็สั่งให้ลูกน้องตามไป หากสบโอกาสจัดการได้ทันที เมื่อนิชาเก็บข้าวของเสร็จ ก็ชวนโจนไปเชียงรายกับเธออีกครั้ง โจนก็ตกลง ระหว่างการเดินทาง จากกรุงเทพ ไป เชียงราย โจน ได้ฝันถึงเหตุการณ์ที่เข้าได้พบเจอมา เกี่ยวกับผู้ชายและผู้หญิงที่โดนยิงตาย แต่ไม่รู้ว่าใคร เป็นคนฆ่าและใครที่เป็นคนตาย แต่แล้วก็ ต้องสะดุ้งตื่น เพราะรถที่โดยสารมา ยางระเบิด นิชาและโจนได้ลงจากรถ ทันใดนั้นเอง ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น ปัง ปัง 2 นัด นิชาและโจนได้หมอบลง และมองหาว่า กระสุนมาจากทิศทางไหน จากนั้น ก็มีผ้ามาคลุมหัวทั้งนิชา และโจน ทั้งสองได้ถูกจับตัวไปโดยลูกน้องของลุงแฟรง ไป ที่ โกดังร้างแห้งหนึ่ง ทั้งสองถูกมัดมือ มัดเท้าและปิดตา นิชากลัวมาก แต่โจนก็ปลอบนิชา ว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวทุกอย่างก็จะโอเค ทั้งสองได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาจากหลายทิศทาง และ ได้ยินเสียง เครื่องยนต์ ของรถ เคลื่อนที่เข้ามาจอดตรงหน้า และ ได้ยินเสียง ชายคนหนึ่ง สั่ง ให้ เอาผ้าคลุมหัวทั้งสองคนออก เสียงนั้นทำให้ โจน ต้องหยุดคิดว่าเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน ความจำของโจนเริ่มกลับมา เมื่อเปิดผ้าคลุมหน้าออก โจนและนิชา ก็ได้เจอกับผู้ชายรูปร่างสูง หน้าตาหน้ากลัว หลายคน และ 1 ในนั้นก็เดินเข้ามา คนๆนั้น คือ ลุงแฟรง ลุงแฟรงได้พูด กับโจน ว่า ฉันฆ่าพ่อแม่ของแกแล้วฉันยังต้องมาฆ่าแกอีก แกนี่มันโง่ทั้งครอบครัว จริงๆ เมื่อโจนได้ยินดังนั้น ความทรงจำก็หวนกลับคืนมา ทั้งเรื่องที่ตัวเองเป็นผู้บริหารหนุ่มไฟแรงในองกรณ์ และเรื่องที่พ่อแม่ของตัวเองเสียชีวิต โจนโกรธจนอยากฆ่าลุงแฟรงมาก ลุงแฟรงสั่งให้ลูกน้อง พาโจนและนิชา ไปไว้ในห้องที่ซ่อนอยู่โกดังก่อน เพราะยังไม่ถึงเวลาที่ต้องฆ่า เพราะอยากทำให้เหมือนอุบัติเหตุมากที่สุดจะได้ไม่มีใคร โยงตัวเองไปเกี่ยวข้องไม่ได้ ในขณะเดียวกัน โจนและนิชา ได้พยายาม ดิ้น จนเชือกที่มัดอยู่ที่มือโจนหลุด โจนก็ช่วยแกมัดให้นิชา แล้วก็หนีออกจากห้องในโกดังนั้นได้ พอลูกน้องลุงแฟรงมาเจอแต่เชือก ไม่พบโจนและนิชา จึงพากันออกตามหา นิชาและโจนได้พากันหนีเข้าซอยแล้วไปโผล่ในตลาดแห่งหนึ่ง แล้วแอบขึ้นไปบนรถบรรทุกผักของชาวบ้าน ลูกน้องลุงแฟรงตามมาไม่พบ ก็แจ้งไปให้ลุงแฟรงทราบ ว่าทั้งสองได้หลบหนีไปแล้ว ทันใดนั้นเอง รถบรรทุกผักของชาวบ้าน ก็เคลื่อนขับออกไป ไปจอดบริเวณปั้มน้ำมันแห่งหนึ่ง โจนและนิชา ก็แอบลงรถ แล้ว เดินทางกลับไปเชียงรายต่อ ระหว่างทาง โจนและนิชาก็ สนิทสนมกันมากขึ้น นิชาดูแลโจนและโจนก็รู้สึกดีกับนิชา แบบไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในชีวิตนี้ พอถึงเชียงราย นิชาได้พาโจน ไปที่บ้าน แนะนำ ให้พ่อและแม่ ของตัวเอง ได้รู้จัก และพักที่นั้น พ่อแม่ ของนิชาก็เข้าใจดี และ รู้สึกสงสารโจนด้วยซ้ำไป ที่บ้านของนิชาเป็นค่ายมวยเล็กๆในเชียงราย มีคนมาฝึกชกมวยและ พ่อของนิชาเคยเป็นนักมวยเก่าที่เคยมีชื่อเสียงระดับประเทศมาก่อน เป็นผู้สอนโดยไม่คิดเงิน กับ เด็กและ เยาวชน โจนรู้สึกชอบมวยไทยและอยากลองฝึกชกมวยไทยดูบ้าง เพราะใจหนึ่งก็อยากกลับไปแก้แค้นลุงแฟรงที่ฆ่าพ่อและแม่ของตน และทำกับตนแบบนี้ โจนเลยขอให้พ่อของนิชาช่วยสอนมวยไทยให้ เวลาผ่านไป โจนก็เริ่มชกมวยไทยเป็นถึงขั้นใช้ได้ในระดับดีเลยทีเดียว เพราะได้พ่อของนิชาช่วยฝึกสอนให้ โจนอยากกลับไปแก้แค้นลุงแฟรง เลยบอกกับนิชาว่า ตัวเองอยากกลับไปเคลียเรื่องราวต่างๆที่ อเมริกา แต่นิชาอยากไปด้วย แต่โจน อยากให้นิชาปลอดภัยอยู่ที่เมืองไทย นิชาบอกว่าก็ได้งั้นก่อนที่โจนจะกลับไป นิชาอยากพาโจนเที่ยวที่เชียงรายซะก่อน อย่างน้อยก็จะได้มีความสุขร่วมกัน เพราะไม่รู้ว่าโจนจะได้กลับมาที่ไทยอีกหรือเปล่า นิชาได้พาโจนไปเที่ยว กราบพระธาตุดอยตุง ที่ พระตำหนักดอยตุงและสวนแม่ฟ้าหลวง วัดร่องขุน ดอยแม่สลอง ดอยวาวี วนอุทยานภูชี้ฟ้า และ ถนนคนเดินเชียงราย ซึ่งโจน รู้สึกประทับใจมาก ทั้งสอง รู้สึกเหมือนกัน คือ ยิ่งใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ก็ยิ่งผูกพัน และมันก็กลายเป็นความรักเกินกว่าที่ทั้งสองจะรู้ตัวด้วยซ้ำ เมื่อถึงเวลาเดินทางกลับ โจนก็ได้บอกลา นิชา และบอกว่า ตัวเองจะกลับมาหานิชาให้ได้ โจนสัญญากับนิชา นิชาบอกกับโจนว่า นิชาจะรอ แต่ก่อนกลับโจนได้ติดต่อ มานพ ขอให้มานพ ช่วยหาคนมาดูแล ครอบครัวของนิชา เพราะกลัวว่าลุงแฟรง จะรู้เรื่องที่ตน มาใช้ชีวิตที่ จ.เชียงราย ประเทศไทย มานพให้สัญญา ว่าจะดูแลให้ไม่ต้องห่วง เมื่อโจนได้ขึ้นเครื่องบินกลับอเมริกา โจนก็คิดถึงแต่รอยยิ้มของนิชา และสัญญากับตัวเองว่าจะกลับไปหานิชาให้ได้ แล้วจะขอนิชาแต่งงาน เมื่อถึง อเมริกา โจนได้เรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่ บริษัท ของตัวเองทันที แต่หารู้ไม่ ว่า ลุงแฟรงได้ให้ลูกน้องปลอมตัวเป็นคนขับแท็กซี่ เตรียมพร้อมเอาไว้อยู่แล้ว คนขับแท็กซี่ ซึ่งเป็นลูกน้องของลุงแฟรง ได้ขับพาโจนไปที่โรงงานร้างแห่งหนึ่ง ตามคำสั่งลุงแฟรงแล้วจัดการ โจน ซะ เมื่อโจนสังเกตเห็นว่า เส้นทางที่มาบริษัทไม่ใช่เส้นทางดังกล่าว จึงถามคนขับรถแท็กซี่ ว่ามาทำไมที่นี่ คนขับรถแท็กซี่ก็จอดรถ และ ชักปืนขึ้นมา จ่อที่หน้าของโจน บอกให้โจนลงจากรถ เมื่อลงจากรถก็เกิดการต่อสู้ระหว่างโจนและลูกน้องลุงแฟรง โจนได้ใช้ มวยไทย จัดการลูกน้องลุงแฟรงได้สำเร็จ แล้ว ขับรถแท็กซี่ ไปที่บริษัท เมื่อถึงถึงบริษัทของตนเอง ก็ถูกพบว่า ทั้งบริษัทได้ถูก ลุงแฟรงยึดไปเป็นของตนแล้ว เมื่อเดินเข้าบริษัท มีแต่พนักงานมอง เพราะคิดว่าตนเองนั้นตายตอนที่อยู่ประเทศไทย ตามที่ ลุงแฟรงได้บอกกับพนักงาน เมื่อโจนขึ้นไปชั้นบนสุดตรงไปที่ห้องประชุมได้เจอกับลุงแฟรงและ คณะกรรมการบริษัทกำลังประชุมกันอยู่ ทุกคนต่างตกใจเมื่อเห็นหน้าโจน คณะกรรมการหลายคน รู้เลยทันทีว่า ลุงแฟรง ต้องการบริษัทเป็นของตนเองแต่เพียงผู้เดียว เมื่อลุงแฟรงเห็นโจน ก็ชักปืนขึ้นมา ขู่ทุกคนแล้วจับโจนเป็นตัวประกันเพื่อเปิดเส้นทาง หนีไปและโทรเรียกลูกน้องให้มารับ เมื่อออกจากห้องไป คณะกรรมการท่านหนึ่งจึงตาม รปภ.และ เรียกเจ้าหน้าที่ตำรวจ เมื่อไปถึงชั้นล่างสุดตำรวจก็มาถึงพอดี ลุงแฟรงเมื่อไม่เห็นทางหนี จึงยิงตำรวจ แล้วใช้ปืนทุบหัวของโจน หนีไป แต่ก็หนีไม่ทัน เพราะกำลังเสริมของตำรวจล้อมบริษัทไว้หมดแล้ว ลุงแฟรงเลยแอบไปด้านหลังของบริษัท ให้ลูกน้องมารับ ด้านหลังแต่หารู้ใม่ ลูกน้องลุงแฟรงได้ถูกตำรวจมือดีจัดการไปเรียบร้อยแล้ว เมื่อถึงที่นัด ลุงแฟรงก็โทรตามลูกน้องแต่ไม่รับสาย เมื่อโจนลุกขึ้นได้และถามตำรวจว่าจับลุงแฟรงได้แล้วหรือยัง ตำรวจบอกยังจับกุมไม่ได้และหนีไปด้านหลัง โจนเลยรีบลุกขึ้นตามไป เมื่อโจนเจอลุงแฟรง ก็ได้เตะ ปืนที่ลุงแฟรงถืออยู่ จนปืนกระเด็นออกจากมือลุงแฟรง โจนได้บอกให้ลุงแฟรงมอบตัวซะ และรับโทษในคดี ฆ่าพ่อแม่ ของตน แต่ลุงแฟรงไม่ยอมและเล่าว่า ที่ตนเองฆ่าพ่อแม่ของโจน เพราะอยากได้บริษัทนี้แต่เพียงผู้เดียว จึง เกิดการต่อสู้ โดยโจนพลาดท่าให้ลุงแฟรง แต่การต่อสู้เกิดขึ้นได้ไม่นานนักตำรวจ ก็มา และ จับตัว ลุงแฟรงไปในที่สุด เมื่อเวลาผ่านไป โจนก็ได้จัดการเรื่องธุรกิจบริษัทของตน และ ขึ้นศาลให้การคดีที่ลุงแฟรงก่อ ลุงแฟรงถูกตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิต และ โจนก็เดินทางกลับมาประเทศไทย เมื่อเดินทางมาถึงเชียงราย โจนก็เดินทางไปหานิชา เมื่อนิชาเห็นโจน และโจนได้เห็นนิชา ต่างคนต่างวิ่งเข้าไปกอดกันทันที โจนได้ขอนิชาแต่งงาน นิชาก็ตอบตกลงทันที และได้จัดงานแต่งงานประเพณีแบบไทยๆ ที่เชียงราย ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
อยากทราบว่าเนื้อเรื่องที่เขียนขึ้นเองนี้ใช้ได้หรือเปล่า ยังไม่ได้ตั้งชื่อ ช่วยติชมหน่อยนะ
เรื่องราวเกิดขึ้นจากตอนนั้น
โจนอยากหนีปัญหาต่างๆ ที่พบเจอมา ทั้งเครียดจากปัญหา เรื่องงาน และ ชีวิต ที่ว่างเปล่า การเดินทางมาถึง กรุงเทพในครั้งนี้ อนึ่ง เพื่อติดต่อธุรกิจที่เขาทำอยู่และ เที่ยวไปในเวลาเดียวกัน โจน กำหนด เวลาการทำงานที่กรุงเทพอยู่ 10 วัน แล้วเดินทางกลับ
ผ่านไปแล้ว 2 วันการเจราจาทางธุรกิจเป็นไปได้ด้วยดี ตามที่เขาวางแผนไว้ เขามีเพื่อนที่เมืองไทย 1 คน ชื่อ มานพ มานพ เป็นทั้งเพื่อนในชีวิตจริง และ ผู้บริหารกิจการที่อยู่เมืองไทย ตกเย็นหลังเสร็จจากงาน มานพ ได้ชวนโจนไปเที่ยวบาร์แห่งหนึ่ง โจนก็ตอบรับ โดยที่ไม่รู้ว่าลุงแฟรงและพักพวก ได้แอบตามเขามา จาก อเมริกา เพื่อหมายเอาชีวิตของโจน แล้ว ยึดบริษัทของ โจน เสีย
เมื่อถึงบาร์ มานพ ได้สั่ง เบียร์ ให้โจน แล้ว พูดคุยเกี่ยวกับ ผู้หญิง ที่โจน คบหา ว่าเป็นอย่างไรบ้าง ยัง คบกันอยู่หรือเปล่า โจนได้ตอบไปว่า ตอนนี้ เลิกกันแล้ว ตัวเองโสดอยู่ โจนได้ถามกลับไป คำถามเดียวกันกับที่มานพถาม ซึ่งชีวิตของมานพ มีพร้อมทุกอย่าง ทั้ง ชีวิตคู่ มีความสุขมากมาย กับ แพรไหม แฟนสาวสุดที่รัก ของมานพ ตอนนี้ เธอก็ตั้งครรภ์อยู่ 6 เดือน
ทั้ง 2 พูดคุยกัน อยู่ไม่นาน ก็เกิดเหตุ ชุลมุนขึ้น เนื่องจากคนในบาร์ ทะเลาะกัน แย่งผู้หญิง โจน และมานพ ก็หลบหลีกออกจากบาร์ทางด้านหลัง ของร้าน มานพก็ขอแยกตัวออกไป เพื่อที่จะกลับบ้าน โจน ตกลง โจนโบกแท็กซี่ เพื่อที่จะกลับไปโรงแรม ที่ตนเองพักอยู่ พอถึงครึ่งทาง ลุงแฟรงก็ให้คนไปจัดการ โจน ด้วยการให้คนขับรถชนรถแท็กซี่ ที่โจน นั่งมาให้เหมือนกับอุบัติเหตุ จากนั้น ไฟก็ลุกท่วม คนขับที่ชนซึ่งเป็นพวกของลุงแฟรง ก็หลบหนีไปทิ้งให้ไฟค่อยๆลุกท่วมรถแท็กซี่ที่โจนนั่งมา แต่แล้ว นิชา ซึ่งมาประสบเหตุพอดี ก็ได้ช่วยเหลือ โจน และ ลุง ขับรถแท็กซี่ไว้ได้ทัน ก่อนที่รถจะระเบิด นิชา เป็นกู้ภัยหญิง เธอเป็นคนเชียงรายและมาเรียนต่อที่กรุงเทพ เธอชอบงานจิตอาสา เลยไปสมัคร เป็นกู้ภัยหญิง และ เธอทำงานพิเศษ ในช่วงที่เธอว่างจากเรียนหนังสือภาคค่ำ เมื่อเธอช่วยโจน และลุงคนขับรถแท็กซี่ได้ เธอก็แจ้งไปที่สถานีตำรวจ และ ประสานงานรถโรงพยาบาล ให้มารับผู้บาดเจ็บ เมื่อรถพยาบาลมาถึง นิชา ได้ตามโจน และลุงคนขับรถแท็กซี่ไปที่โรงพยาบาล โจนนั้น ไม่ได้สติเพราะหัวกระแทกอย่างแรง แต่ลุงคนขับรถปลอกภัยดีและมี ญาติมารับตัวไปดูแลต่อแล้ว เมื่อหมอได้ทำการตรวจโจนอย่างละเอียด พบว่า สมองของโจนได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนัก จึงอยากให้โจนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลสักพัก นิชาเลย ต้องอยู่ เฝ้า โจน เพราะ โจนไม่มีญาติ ที่อยู่ในประเทศไทยเลย นิชาสงสาร เลยอยู่เฝ้า โจน หลายวันต่อมา โจนได้สติ แต่จำอะไรไม่ได้ เห็นนิชานั่งเฝ้าอยู่ จึงแปลกใจ ว่าทำไมตัวเอง ถึงได้มานอนอยู่ที่โรงพยาบาล โจนได้ถามนิชาว่า เธอเป็นใคร แล้วตัวเขาเองเป็นใคร นิชาเลยหยิบกระเป๋าเงินของโจนให้โจนดู แต่โจนก็จำเหตุการณ์อะไรไม่ได้อยู่ดี ด้านลุงแฟรง เมื่อเห็นข่าว อุบัติเหตุ แล้วมีผู้รอดชีวิต ลุงแฟรงก็โมโห และยิงลูกน้องคนที่ขับรถชนโจนแล้วทำงานพลาดปล่อยให้โจนรอดชีวิตนั้น ตาย อย่าง เลือดเย็น ลุงแฟรงได้ให้ลูกน้องอีกคน ไปสืบหาที่อยู่โรงพยาบาลที่โจนพักรักษาตัวอยู่ เพื่อที่จะ เอาชีวิตของโจน ด้านนิชาก็ดูแล โจนอย่างดี จนวันนึง นิชาบอกกับโจนว่าเธอต้องกลับ เชียงราย แล้ว และ โจนก็ สภาพร่างกายดีขึ้นมากแล้ว คุณหมอก็ให้กลับไปรักษาตัวที่บ้านได้ นิชาเลย ชวนโจน ไปเชียงรายกับเธอ จนกว่า โจนจะจำอะไรได้บ้าง ทั้งสองคนได้คุยกัน โดยหารู้ไม่ว่า มี ลูกน้องของลุงแฟรง แอบฟังอยู่ เมื่อทั้งสอง ออกจากโรงพยาบาล ลุงแฟรงก็ปรากฏตัว ลุงแฟรงได้เดินไปชนกับโจนอย่างจัง แต่โจนก็จำลุงแฟรงไม่ได้ โจนก็ได้แต่พูด ขอโทษ ลุงแฟรงก็ขอโทษ เช่นกัน นิชาเรียกแท็กซี่ และ พาโจน กลับไปที่ห้องพักของเธอ ลุงแฟรงก็สั่งให้ลูกน้องตามไป หากสบโอกาสจัดการได้ทันที เมื่อนิชาเก็บข้าวของเสร็จ ก็ชวนโจนไปเชียงรายกับเธออีกครั้ง โจนก็ตกลง ระหว่างการเดินทาง จากกรุงเทพ ไป เชียงราย โจน ได้ฝันถึงเหตุการณ์ที่เข้าได้พบเจอมา เกี่ยวกับผู้ชายและผู้หญิงที่โดนยิงตาย แต่ไม่รู้ว่าใคร เป็นคนฆ่าและใครที่เป็นคนตาย แต่แล้วก็ ต้องสะดุ้งตื่น เพราะรถที่โดยสารมา ยางระเบิด นิชาและโจนได้ลงจากรถ ทันใดนั้นเอง ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น ปัง ปัง 2 นัด นิชาและโจนได้หมอบลง และมองหาว่า กระสุนมาจากทิศทางไหน จากนั้น ก็มีผ้ามาคลุมหัวทั้งนิชา และโจน ทั้งสองได้ถูกจับตัวไปโดยลูกน้องของลุงแฟรง ไป ที่ โกดังร้างแห้งหนึ่ง ทั้งสองถูกมัดมือ มัดเท้าและปิดตา นิชากลัวมาก แต่โจนก็ปลอบนิชา ว่าไม่เป็นไร เดี๋ยวทุกอย่างก็จะโอเค ทั้งสองได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาจากหลายทิศทาง และ ได้ยินเสียง เครื่องยนต์ ของรถ เคลื่อนที่เข้ามาจอดตรงหน้า และ ได้ยินเสียง ชายคนหนึ่ง สั่ง ให้ เอาผ้าคลุมหัวทั้งสองคนออก เสียงนั้นทำให้ โจน ต้องหยุดคิดว่าเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน ความจำของโจนเริ่มกลับมา เมื่อเปิดผ้าคลุมหน้าออก โจนและนิชา ก็ได้เจอกับผู้ชายรูปร่างสูง หน้าตาหน้ากลัว หลายคน และ 1 ในนั้นก็เดินเข้ามา คนๆนั้น คือ ลุงแฟรง ลุงแฟรงได้พูด กับโจน ว่า ฉันฆ่าพ่อแม่ของแกแล้วฉันยังต้องมาฆ่าแกอีก แกนี่มันโง่ทั้งครอบครัว จริงๆ เมื่อโจนได้ยินดังนั้น ความทรงจำก็หวนกลับคืนมา ทั้งเรื่องที่ตัวเองเป็นผู้บริหารหนุ่มไฟแรงในองกรณ์ และเรื่องที่พ่อแม่ของตัวเองเสียชีวิต โจนโกรธจนอยากฆ่าลุงแฟรงมาก ลุงแฟรงสั่งให้ลูกน้อง พาโจนและนิชา ไปไว้ในห้องที่ซ่อนอยู่โกดังก่อน เพราะยังไม่ถึงเวลาที่ต้องฆ่า เพราะอยากทำให้เหมือนอุบัติเหตุมากที่สุดจะได้ไม่มีใคร โยงตัวเองไปเกี่ยวข้องไม่ได้ ในขณะเดียวกัน โจนและนิชา ได้พยายาม ดิ้น จนเชือกที่มัดอยู่ที่มือโจนหลุด โจนก็ช่วยแกมัดให้นิชา แล้วก็หนีออกจากห้องในโกดังนั้นได้ พอลูกน้องลุงแฟรงมาเจอแต่เชือก ไม่พบโจนและนิชา จึงพากันออกตามหา นิชาและโจนได้พากันหนีเข้าซอยแล้วไปโผล่ในตลาดแห่งหนึ่ง แล้วแอบขึ้นไปบนรถบรรทุกผักของชาวบ้าน ลูกน้องลุงแฟรงตามมาไม่พบ ก็แจ้งไปให้ลุงแฟรงทราบ ว่าทั้งสองได้หลบหนีไปแล้ว ทันใดนั้นเอง รถบรรทุกผักของชาวบ้าน ก็เคลื่อนขับออกไป ไปจอดบริเวณปั้มน้ำมันแห่งหนึ่ง โจนและนิชา ก็แอบลงรถ แล้ว เดินทางกลับไปเชียงรายต่อ ระหว่างทาง โจนและนิชาก็ สนิทสนมกันมากขึ้น นิชาดูแลโจนและโจนก็รู้สึกดีกับนิชา แบบไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในชีวิตนี้ พอถึงเชียงราย นิชาได้พาโจน ไปที่บ้าน แนะนำ ให้พ่อและแม่ ของตัวเอง ได้รู้จัก และพักที่นั้น พ่อแม่ ของนิชาก็เข้าใจดี และ รู้สึกสงสารโจนด้วยซ้ำไป ที่บ้านของนิชาเป็นค่ายมวยเล็กๆในเชียงราย มีคนมาฝึกชกมวยและ พ่อของนิชาเคยเป็นนักมวยเก่าที่เคยมีชื่อเสียงระดับประเทศมาก่อน เป็นผู้สอนโดยไม่คิดเงิน กับ เด็กและ เยาวชน โจนรู้สึกชอบมวยไทยและอยากลองฝึกชกมวยไทยดูบ้าง เพราะใจหนึ่งก็อยากกลับไปแก้แค้นลุงแฟรงที่ฆ่าพ่อและแม่ของตน และทำกับตนแบบนี้ โจนเลยขอให้พ่อของนิชาช่วยสอนมวยไทยให้ เวลาผ่านไป โจนก็เริ่มชกมวยไทยเป็นถึงขั้นใช้ได้ในระดับดีเลยทีเดียว เพราะได้พ่อของนิชาช่วยฝึกสอนให้ โจนอยากกลับไปแก้แค้นลุงแฟรง เลยบอกกับนิชาว่า ตัวเองอยากกลับไปเคลียเรื่องราวต่างๆที่ อเมริกา แต่นิชาอยากไปด้วย แต่โจน อยากให้นิชาปลอดภัยอยู่ที่เมืองไทย นิชาบอกว่าก็ได้งั้นก่อนที่โจนจะกลับไป นิชาอยากพาโจนเที่ยวที่เชียงรายซะก่อน อย่างน้อยก็จะได้มีความสุขร่วมกัน เพราะไม่รู้ว่าโจนจะได้กลับมาที่ไทยอีกหรือเปล่า นิชาได้พาโจนไปเที่ยว กราบพระธาตุดอยตุง ที่ พระตำหนักดอยตุงและสวนแม่ฟ้าหลวง วัดร่องขุน ดอยแม่สลอง ดอยวาวี วนอุทยานภูชี้ฟ้า และ ถนนคนเดินเชียงราย ซึ่งโจน รู้สึกประทับใจมาก ทั้งสอง รู้สึกเหมือนกัน คือ ยิ่งใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ก็ยิ่งผูกพัน และมันก็กลายเป็นความรักเกินกว่าที่ทั้งสองจะรู้ตัวด้วยซ้ำ เมื่อถึงเวลาเดินทางกลับ โจนก็ได้บอกลา นิชา และบอกว่า ตัวเองจะกลับมาหานิชาให้ได้ โจนสัญญากับนิชา นิชาบอกกับโจนว่า นิชาจะรอ แต่ก่อนกลับโจนได้ติดต่อ มานพ ขอให้มานพ ช่วยหาคนมาดูแล ครอบครัวของนิชา เพราะกลัวว่าลุงแฟรง จะรู้เรื่องที่ตน มาใช้ชีวิตที่ จ.เชียงราย ประเทศไทย มานพให้สัญญา ว่าจะดูแลให้ไม่ต้องห่วง เมื่อโจนได้ขึ้นเครื่องบินกลับอเมริกา โจนก็คิดถึงแต่รอยยิ้มของนิชา และสัญญากับตัวเองว่าจะกลับไปหานิชาให้ได้ แล้วจะขอนิชาแต่งงาน เมื่อถึง อเมริกา โจนได้เรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่ บริษัท ของตัวเองทันที แต่หารู้ไม่ ว่า ลุงแฟรงได้ให้ลูกน้องปลอมตัวเป็นคนขับแท็กซี่ เตรียมพร้อมเอาไว้อยู่แล้ว คนขับแท็กซี่ ซึ่งเป็นลูกน้องของลุงแฟรง ได้ขับพาโจนไปที่โรงงานร้างแห่งหนึ่ง ตามคำสั่งลุงแฟรงแล้วจัดการ โจน ซะ เมื่อโจนสังเกตเห็นว่า เส้นทางที่มาบริษัทไม่ใช่เส้นทางดังกล่าว จึงถามคนขับรถแท็กซี่ ว่ามาทำไมที่นี่ คนขับรถแท็กซี่ก็จอดรถ และ ชักปืนขึ้นมา จ่อที่หน้าของโจน บอกให้โจนลงจากรถ เมื่อลงจากรถก็เกิดการต่อสู้ระหว่างโจนและลูกน้องลุงแฟรง โจนได้ใช้ มวยไทย จัดการลูกน้องลุงแฟรงได้สำเร็จ แล้ว ขับรถแท็กซี่ ไปที่บริษัท เมื่อถึงถึงบริษัทของตนเอง ก็ถูกพบว่า ทั้งบริษัทได้ถูก ลุงแฟรงยึดไปเป็นของตนแล้ว เมื่อเดินเข้าบริษัท มีแต่พนักงานมอง เพราะคิดว่าตนเองนั้นตายตอนที่อยู่ประเทศไทย ตามที่ ลุงแฟรงได้บอกกับพนักงาน เมื่อโจนขึ้นไปชั้นบนสุดตรงไปที่ห้องประชุมได้เจอกับลุงแฟรงและ คณะกรรมการบริษัทกำลังประชุมกันอยู่ ทุกคนต่างตกใจเมื่อเห็นหน้าโจน คณะกรรมการหลายคน รู้เลยทันทีว่า ลุงแฟรง ต้องการบริษัทเป็นของตนเองแต่เพียงผู้เดียว เมื่อลุงแฟรงเห็นโจน ก็ชักปืนขึ้นมา ขู่ทุกคนแล้วจับโจนเป็นตัวประกันเพื่อเปิดเส้นทาง หนีไปและโทรเรียกลูกน้องให้มารับ เมื่อออกจากห้องไป คณะกรรมการท่านหนึ่งจึงตาม รปภ.และ เรียกเจ้าหน้าที่ตำรวจ เมื่อไปถึงชั้นล่างสุดตำรวจก็มาถึงพอดี ลุงแฟรงเมื่อไม่เห็นทางหนี จึงยิงตำรวจ แล้วใช้ปืนทุบหัวของโจน หนีไป แต่ก็หนีไม่ทัน เพราะกำลังเสริมของตำรวจล้อมบริษัทไว้หมดแล้ว ลุงแฟรงเลยแอบไปด้านหลังของบริษัท ให้ลูกน้องมารับ ด้านหลังแต่หารู้ใม่ ลูกน้องลุงแฟรงได้ถูกตำรวจมือดีจัดการไปเรียบร้อยแล้ว เมื่อถึงที่นัด ลุงแฟรงก็โทรตามลูกน้องแต่ไม่รับสาย เมื่อโจนลุกขึ้นได้และถามตำรวจว่าจับลุงแฟรงได้แล้วหรือยัง ตำรวจบอกยังจับกุมไม่ได้และหนีไปด้านหลัง โจนเลยรีบลุกขึ้นตามไป เมื่อโจนเจอลุงแฟรง ก็ได้เตะ ปืนที่ลุงแฟรงถืออยู่ จนปืนกระเด็นออกจากมือลุงแฟรง โจนได้บอกให้ลุงแฟรงมอบตัวซะ และรับโทษในคดี ฆ่าพ่อแม่ ของตน แต่ลุงแฟรงไม่ยอมและเล่าว่า ที่ตนเองฆ่าพ่อแม่ของโจน เพราะอยากได้บริษัทนี้แต่เพียงผู้เดียว จึง เกิดการต่อสู้ โดยโจนพลาดท่าให้ลุงแฟรง แต่การต่อสู้เกิดขึ้นได้ไม่นานนักตำรวจ ก็มา และ จับตัว ลุงแฟรงไปในที่สุด เมื่อเวลาผ่านไป โจนก็ได้จัดการเรื่องธุรกิจบริษัทของตน และ ขึ้นศาลให้การคดีที่ลุงแฟรงก่อ ลุงแฟรงถูกตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิต และ โจนก็เดินทางกลับมาประเทศไทย เมื่อเดินทางมาถึงเชียงราย โจนก็เดินทางไปหานิชา เมื่อนิชาเห็นโจน และโจนได้เห็นนิชา ต่างคนต่างวิ่งเข้าไปกอดกันทันที โจนได้ขอนิชาแต่งงาน นิชาก็ตอบตกลงทันที และได้จัดงานแต่งงานประเพณีแบบไทยๆ ที่เชียงราย ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข