ตัวตายตัวแทน ณ เกาะเจ็ดหลัก

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา หลังจากตัดสินใจอยู่นานว่าจะเล่าดีมั้ย เรื่องที่เราจะเล่าเป็นเหตุการณ์จริงที่เราและเพื่อนเจอด้วยกันโดยตรง ไม่มีการแต่งเพิ่มแต่อย่างใด เป็นความเชื่อส่วนบุคคล ใครจะเชื่อหรือไม่ก็ไม่ว่ากันนะคะ ..

  ..เรามีกัน 6 คน เป็น ทอม3 (เจ,เอม,เอฟ) ดี้2(ซี,จี) หญิง1(พี คือเราเอง)
พวกเราตัดสินใจไปเที่ยวเกาะแห่งหนึ่ง เป็นเวลา 3 วัน 2 คืน เราเป็นคนหาที่พักเอง เพราะเคยไปพักมาก่อนแล้ว
ตัวที่พักอยู่ใกล้หาดที่มีร้านอาหารยื่นออกไป ที่พักเป็นแบบหลังสำหรับพัก 2 คน เราเลยจองไป 3 ห้องซึ่งอยู่ติดกัน
ตัวห้องพักจะติดกันทุกห้องเป็นระเบียงข้างหน้า ประตูเป็นแบบบานเลื่อนกระจกใสมองเห็นข้างนอก
เอมกับจีเป็นแฟนกัน เช่นเดียวกับเอฟและซี ส่วนเรากับเจเป็นเพื่อนกันไม่มีคู่เลยอยู่ด้วยกัน
เอฟกับซีมีปัญหากันตั้งแต่ก่อนมาแล้ว..ซึ่งนี่แหละคือประเด็นสำคัญของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น..

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว..
    ช่วงกลางวันเราก็ไปเล่นน้ำกัน แต่ซีจะนิ่งไม่ค่อยมาเล่นด้วย เพราะโกรธกับเอฟอยู่ เราพยายามชวนมาเล่นด้วยกันแต่ซีก็ปฏิเสธตลอด
พอกลางคืนพวกเราก็ซื้อของมากินที่ห้อง รวมถึงแอลกอฮอล์ด้วย เหตุการณ์ทุกอย่างเป็นปกติ ซักประมาณ 5 ทุ่ม เอมกับเอฟแยกไปดื่มกันต่อที่ร้าน ส่วนซีเมาเลยกลับไปนอนที่ห้องก่อน เราที่เหลือ 3 คนเลยนั่งเล่นกันต่อที่หน้าห้อง พอเที่ยงคืนกว่าเอมกับเอฟก็กลับมา ทุกคนเลยแยกย้ายกันเข้าห้องนอน.. เจเข้าไปอาบน้ำ ส่วนเรานั่งเล่นอยู่ ซักพักเอฟมาเคาะประตู บอกว่า ทะเลาะกับซีขอมาอยู่ด้วยนะ พอเอฟเข้ามาก็ปิดผ้าม่านเพื่อไม่ให้ซีเห็นว่าอยู่ที่นี่.
  
    ไม่ถึง 10 นาที เราเห็นเงาซีมาที่หน้าห้องแล้วเคาะประตูหนักมาก เรา 3 คนหันมามองหน้ากันว่าจะเปิดดีมั้ย แต่เอฟบอกว่า ยังไม่อยากเจอเพราะยิ่งคุยจะยิ่งทะเลาะกัน ขอพักก่อนก่อนที่จะแย่ไปกว่าเดิม เรากับเจเลยตกลง ซักแปปซีก็เดินไปทางห้องของเอมกับจี เราลุกไปแง้มผ้าม่านมองเพราะอยากรู้ว่าซีจะไปไหน ปรากฎว่าซีเดินไปทางระเบียงริมหาด (คือที่พักเราจะมีระเบียงยื่นไปชมวิว) เราก็หันไปบอกเอฟกับเจแล้วถามว่า ไปห้องเอมกับจีดีมั้ย? เผื่อเอฟอยากระบาย ทุกคนก็โอเค เราเลยไปห้อง 2 คนนั้นกัน พอเข้าไปเอฟก็เล่าเรื่องที่ทะเลาะให้ฟัง ส่วนเราคอยแง้มม่านดูซีตลอดว่ากลับมาหรือยัง ตอนนั้นเพิ่งตี 1 ต้นๆ

   ..จู่ๆก็มีเสียงหมาหอนกันระงม เราก็เริ่มใจคอไม่ดีเพราะซียังไม่กลับมาเลย ต้องบอกก่อนเลยว่าเราเป็นคนมีเซ้นส์ด้านนี้มากๆ ถ้าอะไรผิดปกติเราจะรู้สึกได้ทันที เราก็หันไปบอกคนอื่นว่า "พวกเมิง ซียังไม่กลับมาเลย ออกไปตามกันมั้ย" แต่เหมือนคนอื่นมัวแต่คุยกันเลยไม่ได้ยินเรา หมาก็หอนกันไม่หยุดและเหมือนมันดังใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เราก็แง้มม่านดู ปรากฎว่าหมาหลายสิบตัวพร้อมใจกันมายืนอยู่แถวหน้าห้องพักเราเฉย ทั้งๆที่ตอนกลางวันแทบไม่เห็นหมาเลย เราก็ยิ่งรู้สึกไม่ดี จนลุกขึ้นแล้วบอกคนอื่นด้วยเสียงที่ดังขึ้นว่า "กุออกไปตามซีก่อนนะ มันนานเกินไปแล้ว" คนอื่นก็หันมาโอเค แต่ไม่มีใครลุกมากับเราเลย ..
  
     เราเลื่อนประตูออกไปใส่รองเท้าที่ระเบียง แล้วภาพที่เห็นคือหมาเยอะมากๆ แต่ที่น่าแปลกคือ ทำไมหมาถึงมาอยู่หน้าห้องที่พวกเราอยู่ห้องเดียว? แต่ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจเลยว่าจะมีหมาเยอะขนาดไหน เพราะเราเป็นห่วงซีมาก เรารีบเดินไปแต่พอเราก้าวเท้าลงจากระเบียงปุ้ป..เรารู้สึกถึงอะไรบางอย่างกำลังจ้องตรงมาที่เราทันที มันเป็นความอึดอัดและรู้สึกว่าสายตานั้นมันจ้องเรารุนแรงมากๆ เราเริ่มรู้ว่าเกิดเรื่องไม่ดีแล้ว เราไม่กล้าก้าวเท้าเดินต่อ เรารีบหันหลังวิ่งเข้าห้องทันที ....

    *ขอโทษด้วยนะคะ พรุ่งนี้เรามีเรียนเช้า ขอไปนอนก่อน แต่พรุ่งนี้จะรีบมาต่อให้เร็วที่สุดนะ
ขอบคุณสำหรับคนที่เข้ามาอ่านนะ ผิดพลาดประการใดต้องขอโทษไว้ก่อนนะคะ
ปล. ขอยืนยันอีกรอบว่านี่คือเรื่องจริง 100% เลย เราไม่กล้าลบหลู่เรื่องแบบนี้อยู่แล้ว.
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่