มีเพื่อนคนหนึ่งเลิกกับเเฟนเเล้วมาบ่นให้ฟังว่าเป็นยังนู้นยังนี้เเต่พอเราบอกให้ไปหาคนใหม่มันกับบอกว่ากุเบื่อที่จะเริ่มใหม่พอเราถาม ว่ายังรักเเฟนอยู่หรอมันก้บอกว่า ไม่เเล้วเฉยๆ เเต่พอเเดกเหล้าเมาที่ไรก็พูดถึงเเต่เรื่องเเฟนพอพูดขึ้นมาก็ตีเข้าดร่ามาทันทีพอถามคำถามเดิมเเม้งดันบอกว่า กุไม่ได้รักนะเเต่กุเเค่คิดถึง เราก้เลยถามอีกว่า จะคิดถึงทำไมเพราะมันก็ทำให้เจ็บอยู่ดีไม่ลองไปเริ่มใหม่ดู เพื่อนก็บอกว่า กุเบื่อที่จะเริ่มใหม่ ด้วยความที่เห็นว่าเพื่อนเมาไม่อย่างถามมากกับอารมที่รำคาญเลยเลิกถาม ผ่านไปไม่กี่วันก็เห็นเพื่อนไปกินข้าวกับเเฟนเก่าพอเราถาม กลับมาคบกันหรอวะ เพื่อนก็บอกว่า ไม่เเค่เพื่อนกันเเต่พอเเฟนเก่าไปเเดกเหล้าก็มาถามหาว่ายุไหน(เรากับเเฟนเก่ามันเป็นเพื่อนกัน)เราก็เลยถามว่า จะห่วงทำไมวะเลิกกันเเล้ว เพื่อนก็gardenเลยว่า เลิกกันเเล้วก้ใช่ว่าจะไม่ห่วง เราสวนว่า ที่ร้องไห้กุยังไม่เห็นมันเป็นห่วงเลยจะห่วงมันทำไมวะ เพื่อนก็จะตอบเเบบเดิมๆว่า ก็กุคิดถึงเฉยๆ มันก็เลยจะวนลูปอยู่เเบบนี้ก็เลยสงสัยว่า ทำไมไม่เริ่มใหม่จะมาจมปักกับความเจ็บทำไม (เพื่อนเราเป็นผู้หญิง)
ทำไมคนบ้างคนถึงจมอยู่กับสิ่งเดิมๆที่ทำให้เจ็บ มากกว่าการเริ่มใหม่