เรา: จำคำกูไว้นะกูจะไม่ทิ้งไปไหนหลอกถึงจะเป็นแบบไหนก็ตาม
หลังจากนั้นมาเราก็ไม่ค่อยได้คุยกับแบงค์หลอกจนมาวันนึงเราได้รู้ว่าแบงค์แอบนอกใจไปหาคนคนนึงตอนนั้นก็เสียใจนะแต่ก็ชินแล้วแหละ เรื่องนี้มันก็ซ้ำๆหลายรอบแล้ว เราก็ตัดสินใจหนีปัญหาเราไม่อยากพูดไรมาก เราทำทุกอย่างให้มันปกติ
แบงค์: ไหนเป็นไร ว่ามาดิ้
เรา: มีอะไรมั้ยที่ไม่ได้บอกกู
แบงค์:ก็คงรู้แล้วแหละ ใช่มั้ยล้ะ
เรา: อื้มมมม
แบงค์:อ่าๆ
เรา: มันมีครั้งแรก มันก็จะมีครั้งที่สอง กูให้โอกาสก็เท่ากับมันมีครั้งที่สาม ขึ้นมา ไม่มีผู้หญิงคนไหนทนได้หลอกนะ ที่เห็นคนที่ตัวเองรักสนใจคนอื่นมากกว่าคนที่เป็นแฟน ลืมเขาไม่ได้แล้วกลับมาหากูทำไมความรู้สึกกูละ กูก็เผื่อใจไว้ตั้งแต่แรกแล้วแหละ ว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้แต่กูก็ยังลองเอาใจกูไปเสี่ยงดู แต่สุดท้ายมันก็เป็นแบบที่กูคิดจริงๆ กลับมา กลับมาแต่ตัวแต่ใจอ้ะอยู่กับเค้า ทำแบบนี้ทำไมว้ะ ความรู้สึกของคนคนนึงที่รักมากๆ เขาไม่โอเครเลยนะเว้ยย
แบงค์:กูยอมรับนะว่ากูผิด กูก็คงพูดไรไม่ได้แล้วแหละ จะเอาไงก็ว่ามา สิทธิ์ของละ กูจะยอมรับทุกอย่าง
เรา: ฟังนะ ถึงมีกูอยู่กูก็ไม่ใช่ความสุขของ ความสุขของคือได้คุย ได้เจอกับเค้า ได้อยู่กับเค้าได้ทำอะไรไห้เค้า กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ตลอดระยะเวลาตั้งแต่ที่ตามกูกลับมา กู เคย เป็น ความ สุข ให้ หรือ เปล่า ?
แบงค์:เคยนะ เคยสำคัญ กูเคยมีความสุข แต่ตอนนี้……
เรา: ก็แค่เคยมั้ย ตอนนี้เขาก็สำคัญสำหรับแล้ว มันไม่ใช่กู
แบงค์:เห้อ กูไม่รู้จะพูดยังไงแล้วว่ะ สรุปนะ คือกูไม่ได้อะไรๆกับคนคนนั้นเลย ไม่เคยเลย แต่จากปากคนอื่นกับปากกู ก็ไม่รู้ว่ายังไงนะ แต่ก็เหอะ สิทธิ์ของ
เรา: ยังรักกูอยู่มั้ย?
แบงค์:ก็ยังรักอยู่ แต่…… กูไม่เคยมีเวลาให้ บางครั้งไปโรงเรียน ยังไม่เจอหน้ากันเลย แบบว่ากูไม่เหมือนแฟนเลย ในความคิดของกูนะ คือกูก็อยากมีเวลาให้ แต่กูทำไม่ได้
เรา: บางครั้งกูก็คิดเหมือนกันนะว่า เหมือนกูไม่มีแฟนเลย คุยกันได้คุยมั้ย ไม่เลยยยยย555555 น่ารักดีเน้อะ
แบงค์:ถ้าเรามีเวลาให้กันมันก็คงจะดีเน้อะ แค่วันละครั้ง แต่นี่ไม่เลย
เรา: กูก็เข้าใจแหละ5555 ไม่มีเวลาไหนจะงานนู่นงานนี่ ใช่มั้ยล้ะ
แบงค์:เห้อ เอาไงพูดมาเหอะ
เรา: กูขอเวลาคิดแป้บนึงนะ
แบงค์:จะยังไงก็บอกนะ กูทำใจรอละ
เวลาผ่านไป20นาที
เรา: กูคิดทบทวนดูแล้ว ถ้ากูอยู่ก็ไม่ได้รู้สึกดีใจอะไรหลอก หรือกูไปก็ไม่ได้เสียใจอยู่ดี รู้มั้ยทำอะไรกูรับรู้ทุกๆอย่างแต่กูไม่อยากพูด กูไม่อยากทะเลาะ เพราะกูกลัวเสียไปทั้งๆที่กูยังรัก กูพยายามเก็บไว้ทุกอย่าง เพื่อให้มันดูปกติ แต่ก็ไม่เคยมองย้อนกลับมาดูเลยว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นไงบ้าง ความรู้สึกเขาจะเป็นแบบไหน แต่ก็ช่างมันเถอะในเมื่อรักกูไม่ได้ ก็ให้กูรักอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้แหละ วันนี้ถึงกูจะยังทำใจไม่ได้ แต่สักวันกูก็คงทำใจได้เองแหละเน้อะ
แบงค์: จะเอาไงก็ว่ามาเหอะ ถ้ากูพูดว่าให้โอกาสกู มันก็หลายรอบละ
เรา: แล้วคิดว่ากูจะให้มั้ยละ
แบงค์:เห้อ กูว่าให้ ว่าไงก็ว่าเหอะ
เรา: ถ้ากูให้ก็คงไม่เอาหลอก
แบงค์:ว่ามาเหอะ จะเอายังไง สั้นๆ คำสองคำ
เรา: อยากเลิกกับกูมั้ย ?
แบงค์:กูทำใจละ แหละ กูไม่มีสิทธิ์พูดหลอก เอาไงก็ว่ามา ถให้โอกาสกูจะทำตัวใหม่
เรา: อื้ม กูจะลองดู อีกสักครั้ง
แบงค์:ไม่ๆ ถ้าทำใจแล้ว ก็บอกมาว่าจะเอาไง
เรา: กูไม่อยากพูดคำนั้น แต่สุดท้ายกูก็จะพูด กูไปแล้วนะบายยยยยยยยยยย ยังไงก็ขอให้รู้ไว้ว่า รักเหมือนเดิมเน้อ บ้ายยยย
แบงค์:จะเลิกก็เลิก ว่ามาเหอะ อย่าให้มันค้างคา
เรา: อ่านด้านบน ก็คงจะเข้าใจ
แบงค์:จะให้โอกาสกูใช่มั้ย
เรา: จะเอาก็เอาถไม่เอากูก็ไป
แบงค์:ก็พูดมาดิ พูดตรงๆไว้เลย
เรา: เออ กูให้โอกาส จะเอาหรือไม่เอาอันนี้ตัดสินใจ แต่ถ้าไม่เอามันก็จบแค่นี้แหละ
แบงค์: อื้ม เคร กูเอา ขอบคุณนะ
เรา: อื้ม ไม่เป็นไร
แบงค์: นอนๆนะ
เรา: นอนเลยกูยังไม่นอนหลอก ฝันดีนะ
หลังจากข้อความว่าฝันดีนะ เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ประมาณ1สัปดาห์ พอหลังจาก นั้น แบงค์ก็ทักมาว่า
แบงค์ : งงง
เรา: อะไร?
แบงค์ :เรายังคบกันอยู่มั้ย
เรา: เคยสนใจเรื่องนี้ด้วยหรอ
แบงค์ :ถามดีๆ ถ้าไม่อะไรกันแล้ว ก็ทิ้งกันไป
เรา: ไม่รักก็ทิ้งไปดิ ถ้าอยู่แล้วมันฝืน
แบงค์: บอกตัวเองเหอะว่ะ
เรา: ที่ทำทุกอย่างไปนี่ยังไม่บ่งบอกอีกหรอว่ารัก กูฝืนไรมั้ย กูว่าฝืนกว่ากูอีกนะ
แบงค์ :ไม่ต้องพูดให้มันมากความหลอก จะเอาไงก็ว่ามา
เรา: เออออ กูไม่พูดมากหลอก
แบงค์ :เอาให้รู้เรื่องวันนี้เหอะ ถ้าไม่รักแล้วก็ทิ้งๆกันไปเหอะ มันค้างคาว่ะ
เรา: กูรักนะ แต่กูว่าไม่แล้วว่ะ จะไปก็ไปนะ ไม่ได้ว่าไร
แบงค์ :เห้อออ รักนะ เหอะ
เรา: คำว่ารักที่กูพูด เคยเชื่อคำที่กูพูดซักครั้งมั้ยล้ะ ก็คิดว่าแต่ไม่รัก โถ่วววว
แบงค์ : เหอะๆ แบบนี้เขาเรียกว่าไม่สนใจกันแล้ววะ
เรา: ใครกันแน่วะ
แบงค์ :เลิกๆไปเหอะนะ ถ้าเป็นแบบนี้ ไม่ไหวจะทนเหมือนกันวะ
เรา: เออเลิกก็เลิก ไม่ต้องทนหลอก
แบงค์ :โอเคร
เรา: คืนอิสระให้แล้วจากกันด้วยดีนะ
แบงค์ : จากกันแล้วหันหลังไป สิ้นเยื่อใยขอให้โชคดี
เรา: ขอบคุณที่กลับมาทำให้รักมากนะ แต่ก็ไม่เป็นไรหลอก555555555 บ้ายยยยยย
แบงค์ :บายยยยย
คงไม่ต้องอธิบายถึงความรู้สึกหลอกเน้อะ มันคงชินและชาไปหมดแล้ว อย่างน้อยก็เคยคิดนะว่าเรื่องนี้มันจะสมหวังแต่มันก็ไม่ ให้คิดเสียว่าเราไม่ได้เกิดมาคู่กัน จากกันด้วยดี ทุกอย่างคือความทรงจำที่ดีที่สุด บายยยยยยยยยยย The Ene
#ขอโทษสำหรับบางคำอาจจะรุนแรงไป สนุกหรือไม่สนุกคอมเม้นมาได้น้า นี่เพิ่งหัดเขียน ปล.ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะค้ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านน้ะค้าาา
จากเพื่อนเป็นแฟน จากแฟนเป็นเพื่อน Ep.6
หลังจากนั้นมาเราก็ไม่ค่อยได้คุยกับแบงค์หลอกจนมาวันนึงเราได้รู้ว่าแบงค์แอบนอกใจไปหาคนคนนึงตอนนั้นก็เสียใจนะแต่ก็ชินแล้วแหละ เรื่องนี้มันก็ซ้ำๆหลายรอบแล้ว เราก็ตัดสินใจหนีปัญหาเราไม่อยากพูดไรมาก เราทำทุกอย่างให้มันปกติ
แบงค์: ไหนเป็นไร ว่ามาดิ้
เรา: มีอะไรมั้ยที่ไม่ได้บอกกู
แบงค์:ก็คงรู้แล้วแหละ ใช่มั้ยล้ะ
เรา: อื้มมมม
แบงค์:อ่าๆ
เรา: มันมีครั้งแรก มันก็จะมีครั้งที่สอง กูให้โอกาสก็เท่ากับมันมีครั้งที่สาม ขึ้นมา ไม่มีผู้หญิงคนไหนทนได้หลอกนะ ที่เห็นคนที่ตัวเองรักสนใจคนอื่นมากกว่าคนที่เป็นแฟน ลืมเขาไม่ได้แล้วกลับมาหากูทำไมความรู้สึกกูละ กูก็เผื่อใจไว้ตั้งแต่แรกแล้วแหละ ว่ามันจะต้องเป็นแบบนี้แต่กูก็ยังลองเอาใจกูไปเสี่ยงดู แต่สุดท้ายมันก็เป็นแบบที่กูคิดจริงๆ กลับมา กลับมาแต่ตัวแต่ใจอ้ะอยู่กับเค้า ทำแบบนี้ทำไมว้ะ ความรู้สึกของคนคนนึงที่รักมากๆ เขาไม่โอเครเลยนะเว้ยย
แบงค์:กูยอมรับนะว่ากูผิด กูก็คงพูดไรไม่ได้แล้วแหละ จะเอาไงก็ว่ามา สิทธิ์ของละ กูจะยอมรับทุกอย่าง
เรา: ฟังนะ ถึงมีกูอยู่กูก็ไม่ใช่ความสุขของ ความสุขของคือได้คุย ได้เจอกับเค้า ได้อยู่กับเค้าได้ทำอะไรไห้เค้า กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ตลอดระยะเวลาตั้งแต่ที่ตามกูกลับมา กู เคย เป็น ความ สุข ให้ หรือ เปล่า ?
แบงค์:เคยนะ เคยสำคัญ กูเคยมีความสุข แต่ตอนนี้……
เรา: ก็แค่เคยมั้ย ตอนนี้เขาก็สำคัญสำหรับแล้ว มันไม่ใช่กู
แบงค์:เห้อ กูไม่รู้จะพูดยังไงแล้วว่ะ สรุปนะ คือกูไม่ได้อะไรๆกับคนคนนั้นเลย ไม่เคยเลย แต่จากปากคนอื่นกับปากกู ก็ไม่รู้ว่ายังไงนะ แต่ก็เหอะ สิทธิ์ของ
เรา: ยังรักกูอยู่มั้ย?
แบงค์:ก็ยังรักอยู่ แต่…… กูไม่เคยมีเวลาให้ บางครั้งไปโรงเรียน ยังไม่เจอหน้ากันเลย แบบว่ากูไม่เหมือนแฟนเลย ในความคิดของกูนะ คือกูก็อยากมีเวลาให้ แต่กูทำไม่ได้
เรา: บางครั้งกูก็คิดเหมือนกันนะว่า เหมือนกูไม่มีแฟนเลย คุยกันได้คุยมั้ย ไม่เลยยยยย555555 น่ารักดีเน้อะ
แบงค์:ถ้าเรามีเวลาให้กันมันก็คงจะดีเน้อะ แค่วันละครั้ง แต่นี่ไม่เลย
เรา: กูก็เข้าใจแหละ5555 ไม่มีเวลาไหนจะงานนู่นงานนี่ ใช่มั้ยล้ะ
แบงค์:เห้อ เอาไงพูดมาเหอะ
เรา: กูขอเวลาคิดแป้บนึงนะ
แบงค์:จะยังไงก็บอกนะ กูทำใจรอละ
เวลาผ่านไป20นาที
เรา: กูคิดทบทวนดูแล้ว ถ้ากูอยู่ก็ไม่ได้รู้สึกดีใจอะไรหลอก หรือกูไปก็ไม่ได้เสียใจอยู่ดี รู้มั้ยทำอะไรกูรับรู้ทุกๆอย่างแต่กูไม่อยากพูด กูไม่อยากทะเลาะ เพราะกูกลัวเสียไปทั้งๆที่กูยังรัก กูพยายามเก็บไว้ทุกอย่าง เพื่อให้มันดูปกติ แต่ก็ไม่เคยมองย้อนกลับมาดูเลยว่า ผู้หญิงคนนี้เป็นไงบ้าง ความรู้สึกเขาจะเป็นแบบไหน แต่ก็ช่างมันเถอะในเมื่อรักกูไม่ได้ ก็ให้กูรักอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้แหละ วันนี้ถึงกูจะยังทำใจไม่ได้ แต่สักวันกูก็คงทำใจได้เองแหละเน้อะ
แบงค์: จะเอาไงก็ว่ามาเหอะ ถ้ากูพูดว่าให้โอกาสกู มันก็หลายรอบละ
เรา: แล้วคิดว่ากูจะให้มั้ยละ
แบงค์:เห้อ กูว่าให้ ว่าไงก็ว่าเหอะ
เรา: ถ้ากูให้ก็คงไม่เอาหลอก
แบงค์:ว่ามาเหอะ จะเอายังไง สั้นๆ คำสองคำ
เรา: อยากเลิกกับกูมั้ย ?
แบงค์:กูทำใจละ แหละ กูไม่มีสิทธิ์พูดหลอก เอาไงก็ว่ามา ถให้โอกาสกูจะทำตัวใหม่
เรา: อื้ม กูจะลองดู อีกสักครั้ง
แบงค์:ไม่ๆ ถ้าทำใจแล้ว ก็บอกมาว่าจะเอาไง
เรา: กูไม่อยากพูดคำนั้น แต่สุดท้ายกูก็จะพูด กูไปแล้วนะบายยยยยยยยยยย ยังไงก็ขอให้รู้ไว้ว่า รักเหมือนเดิมเน้อ บ้ายยยย
แบงค์:จะเลิกก็เลิก ว่ามาเหอะ อย่าให้มันค้างคา
เรา: อ่านด้านบน ก็คงจะเข้าใจ
แบงค์:จะให้โอกาสกูใช่มั้ย
เรา: จะเอาก็เอาถไม่เอากูก็ไป
แบงค์:ก็พูดมาดิ พูดตรงๆไว้เลย
เรา: เออ กูให้โอกาส จะเอาหรือไม่เอาอันนี้ตัดสินใจ แต่ถ้าไม่เอามันก็จบแค่นี้แหละ
แบงค์: อื้ม เคร กูเอา ขอบคุณนะ
เรา: อื้ม ไม่เป็นไร
แบงค์: นอนๆนะ
เรา: นอนเลยกูยังไม่นอนหลอก ฝันดีนะ
หลังจากข้อความว่าฝันดีนะ เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ประมาณ1สัปดาห์ พอหลังจาก นั้น แบงค์ก็ทักมาว่า
แบงค์ : งงง
เรา: อะไร?
แบงค์ :เรายังคบกันอยู่มั้ย
เรา: เคยสนใจเรื่องนี้ด้วยหรอ
แบงค์ :ถามดีๆ ถ้าไม่อะไรกันแล้ว ก็ทิ้งกันไป
เรา: ไม่รักก็ทิ้งไปดิ ถ้าอยู่แล้วมันฝืน
แบงค์: บอกตัวเองเหอะว่ะ
เรา: ที่ทำทุกอย่างไปนี่ยังไม่บ่งบอกอีกหรอว่ารัก กูฝืนไรมั้ย กูว่าฝืนกว่ากูอีกนะ
แบงค์ :ไม่ต้องพูดให้มันมากความหลอก จะเอาไงก็ว่ามา
เรา: เออออ กูไม่พูดมากหลอก
แบงค์ :เอาให้รู้เรื่องวันนี้เหอะ ถ้าไม่รักแล้วก็ทิ้งๆกันไปเหอะ มันค้างคาว่ะ
เรา: กูรักนะ แต่กูว่าไม่แล้วว่ะ จะไปก็ไปนะ ไม่ได้ว่าไร
แบงค์ :เห้อออ รักนะ เหอะ
เรา: คำว่ารักที่กูพูด เคยเชื่อคำที่กูพูดซักครั้งมั้ยล้ะ ก็คิดว่าแต่ไม่รัก โถ่วววว
แบงค์ : เหอะๆ แบบนี้เขาเรียกว่าไม่สนใจกันแล้ววะ
เรา: ใครกันแน่วะ
แบงค์ :เลิกๆไปเหอะนะ ถ้าเป็นแบบนี้ ไม่ไหวจะทนเหมือนกันวะ
เรา: เออเลิกก็เลิก ไม่ต้องทนหลอก
แบงค์ :โอเคร
เรา: คืนอิสระให้แล้วจากกันด้วยดีนะ
แบงค์ : จากกันแล้วหันหลังไป สิ้นเยื่อใยขอให้โชคดี
เรา: ขอบคุณที่กลับมาทำให้รักมากนะ แต่ก็ไม่เป็นไรหลอก555555555 บ้ายยยยยย
แบงค์ :บายยยยย
คงไม่ต้องอธิบายถึงความรู้สึกหลอกเน้อะ มันคงชินและชาไปหมดแล้ว อย่างน้อยก็เคยคิดนะว่าเรื่องนี้มันจะสมหวังแต่มันก็ไม่ ให้คิดเสียว่าเราไม่ได้เกิดมาคู่กัน จากกันด้วยดี ทุกอย่างคือความทรงจำที่ดีที่สุด บายยยยยยยยยยย The Ene
#ขอโทษสำหรับบางคำอาจจะรุนแรงไป สนุกหรือไม่สนุกคอมเม้นมาได้น้า นี่เพิ่งหัดเขียน ปล.ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะค้ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านน้ะค้าาา