ผมอายุได้ 26 แล้ว เรียนยังไม่จบ ป.ตรี เรียนที่มหาลัยเอกชนที่นึง
ตอนกลางคืนของวันนึง เมื่อประมาณ 6-7 เดือนที่แล้ว ผมเหงามากแล้วอยากจะมีแฟนให้ได้ซึ่งโสดมา 4-5 ปีแล้ว อยากจะมีใครสักคน ผมจึงเข้า เว็ปหาคู่ ผมได้ทักผู้หญิงไป 2-3 คนด้วยข้อความที่ว่า ลองคุยด้วยได้ไหมครับ แล้วได้มีคนนึงตอบผมมาเป็น id line ผมจึงได้แอดไป นั้นเป็นวันแรกที่เราได้คุยกัน
- เช้าวันถัดมา วันที่ 2
เราได้คุยกัน ด้วยเหตุบางอย่าง เขาได้บอกกับผมว่า จะขับรถผ่านฟิวเจอร์รังสิต ถ้าอยากเห็นหน้าก็มาสิ บ้านผมอยู่บางบัวทอง ผมเป็นเด็กติดคอม หมกวุ้นอยู่แต่ในคอม ไม่เที่ยวไม่ดื่ม วันๆนั่งดูหนัง ดูละคร เล่นเกม อ่านนิยาย อ่านการ์ตูน ไม่เคยไปฟิวเจอร์มาก่อนเลย ผมรู้สึกว่าผมอยากจะไปแล้วดูเรื่องเงินก็ยังพอมีใช้อยู่ เลยออกไป วันนี้เป็นวันแรกที่เราได้เจอกัน
- ฟิวเจอร์รังสิต วันแรกที่ได้เจอ
ตอนไปถึงเขายังไม่มา เขาถ่ายรูปมาให้ดูว่ายังอยู่บนที่นอนกอดโดเรม่อนอยู่ เขาบอกผมว่าไม่คิดว่าจะมาจริงๆ เขาบอกว่าจะอาบน้ำแต่งตัวแล้วรีบออกมา รอสั่งพักใหญ่ๆ ก็ได้เจอกัน เธอเป็นคนหน้าตาน่ารัก ตัวเล็ก ดูดี และมีเสน่ห์ เราได้ทำกิจกรรมร่วมกัน กินข้าว ดูหนัง และเธอก็เดินดูของในห้างซึ่งผมไม่เคยมีประสบการณ์อย่างนี้มาก่อน
ตอนกลับเธอขับรถไปส่งที่ฝั่งตรงข้าม และบอกทำนองว่าสนุกมาก เธออยากหาคนที่จะแต่งงานด้วย เขาบอกว่าไม่ใช่คนแบบเรา อยากได้คนที่มีอนาคต สร้างรากฐานได้ ผมก็ได้นั่งรถแท็กซี่กลับบ้านที่บางบัวทอง ระหว่างทางเราได้คุยกันว่า เมื่อผมกลับถึงบ้านแล้วจะโทรคุยกันอีกทีนึง แต่เนื่องด้วยหลายๆอย่างเขาบอกว่าไม่อยากจะทำการติดต่อกับผมอีก เขาบอกว่ายังไงผมก็ไม่ใช่คำตอบที่เขาต้องการ
- วันที่ 3
ผมจำไม่ได้มากว่าเกิดอะไรขึ้นกับวันนี้มาก มันก็ค่อนข้างนานมาแล้ว แต่เธอได้ส่งข้อความหาผมอะไรสักอย่างว่า จะออกมาเจอกันไหม เธอกำลังขับรถกลับ จะผ่านฟิวเจอร์ ผมตอบเธอไปว่าผมจะไป แล้วผมก็รีบอาบน้ำแต่งตัวออกไปรอบนี้ไม่ได้นั่งแท็กซี่ไป ผมนั่งรถตู้อ้อมไปนิดหน่อย เพราะตอนนั้นผมคิดว่ายังไม่ได้ศึกษาการเดินทางดีดี แต่อย่างน้อยมันก็ประหยัดงบกว่านั่งแท็กซี่ ตอนนั้นรับทราบว่ามีรถเมล์ผ่าน แต่เห็นว่าต้องรอนานเป็นชั่วโมงกันเลย วันนั้นเราก็ได้ใช้เวลาร่วมกัน และผมก็กลับแท็กซี่เหมือนเดิม เพราะกลับดึกและยังไม่ได้ศึกษาการเดินทางมามากเท่าที่ควร
- วันต่อๆ มา
เราได้มีโอกาสคุยกันมากขึ้น และได้รู้ว่าเธอกำลังเรียน ป.โท อยู่กำลังทำวิทยานิพนธ์ และเธอก็อยากได้คนที่อยู่เป็นเพื่อนทำวิทยานิพนธ์ตอนกลางคืน เพราะเธอต้องทำดึกมาก ผมก็ไปหาเธอเกือบทุกวันจนเงินที่มีไม่สามารถไปหาได้ผมจึงไม่ได้ไป ได้ใช้เวลาร่วมกัน ได้คบหากัน ได้เที่ยว ได้ดูหนัง ได้อยู่ด้วยกันศุกร์ เสาว์ อาทิตย์ ทุกสัปดาห์ ได้มีเรื่องทั้งดีและร้าย บ้างก็ทะเลาะกัน บางทีก็ทะเลาะกันรุนแรง
วันนี้ผมได้รับรู้เรื่องๆนึงที่เธอบอกกับผมว่า เธอไม่เคยคิดว่าผมเป็นแฟน ไม่เคยจะขึ้นในเฟช หรือขึ้นรูปคู่ต่างๆ ผู้ชายที่มาจีบเธอที่มาหาเธอที่โรงพยาบาลบ่อยๆ ก็ยังไม่รู้ว่าเธอคบกับผมแล้ว ถึงแม้ผมจะเคยเจอกับผู้ชายคนนี้บ้างก็ตาม เธอเคยบอกรักผม และก็ยังคงบอกรักผมอยู่ และผมก็รักเธอเช่นกัน ผมรู้สึกว่า ความรักหรือฐานะของเราไม่เท่ากัน เธอจะพยายามทำเหมือนกับว่าผมอยู่เบี้องล่างเธอเสมอ ไม่ว่าผมจะพูดหรืออยากจะออกความเห็นอะไรเธอจะไม่สนใจหรือสนใจจะฟัง เวลาที่ผมมีความทุกข์หรือมีปัญหาอะไรผมก็ต้องเก็บไว้เงียบๆคนเดียว แต่ต่างกันผมพยายามจะอยู่ข้างๆเธอเสมอ วันนึงผมเหงา ทรมาน ผมรู้สึกว่าเธอไม่ได้แคร์ผมเท่าที่ควร คุณค่าที่เราให้กันมันต่างกันเกินไปจนทำให้ผมเจ็บมาก เราทะเลาะกันบ่อยๆ ห่างกันมากขึ้น มีปัญหาที่เธอไม่ยอมรับฟังมากขึ้น เหมือนเราจะไม่มีคำว่าเราอีก เธอชอบบอกว่าเธอนัดกับผู้ชาย จะให้ผู้ชายมานั่งเฝ้าที่โรงพยาบาลบ้างไรงี้ และเคยมีครั้งนึงที่เธอโทรไปง้อแฟนเก่าต่อหน้า และผมก็ทำได้แค่นั่งเงียบๆแล้วก็ฟัง
วันนี้ผมที่ผมโพส ผมคิดว่าผมอยากจะระบายที่ไหนสักแห่งให้คนที่ไม่รู้จักฟัง ปัจจุบันเธอเล่น beetalk ติดตาม 86 และมีผู้ติดตาม 222 ผมไม่เคยได้ดูมือถือเธอเลยว่าเธอจะคุยอะไรกับใคร ผมเคยขอร้องให้เธอเลิกเล่นสิ่งนี้ แต่เธอบอกว่าเธอโหลดตามผม ซึ่งผมโหลดมาแค่ส่องตอนที่เครียด และก็ไม่ได้คุยอะไรกับใคร ผมเคยมีคนคุย 2 คนคุยกันเหมือนเพื่อนเลย แต่เธอกลับต่างกัน เธอบอกกับผมว่าเกือบได้เสียกับคนๆนึง และอีกหลายครั้งที่เธอพูดถึงคนๆนั้น จนนาทีนี้ผมทนไม่ไหวเลยเดินถอยออกมา ผมรู้สึกว่า เราไม่เท่ากันตั้งแต่แรกแล้ว
เรื่องราวของผมกับผู้หญึงคนนึง
ตอนกลางคืนของวันนึง เมื่อประมาณ 6-7 เดือนที่แล้ว ผมเหงามากแล้วอยากจะมีแฟนให้ได้ซึ่งโสดมา 4-5 ปีแล้ว อยากจะมีใครสักคน ผมจึงเข้า เว็ปหาคู่ ผมได้ทักผู้หญิงไป 2-3 คนด้วยข้อความที่ว่า ลองคุยด้วยได้ไหมครับ แล้วได้มีคนนึงตอบผมมาเป็น id line ผมจึงได้แอดไป นั้นเป็นวันแรกที่เราได้คุยกัน
- เช้าวันถัดมา วันที่ 2
เราได้คุยกัน ด้วยเหตุบางอย่าง เขาได้บอกกับผมว่า จะขับรถผ่านฟิวเจอร์รังสิต ถ้าอยากเห็นหน้าก็มาสิ บ้านผมอยู่บางบัวทอง ผมเป็นเด็กติดคอม หมกวุ้นอยู่แต่ในคอม ไม่เที่ยวไม่ดื่ม วันๆนั่งดูหนัง ดูละคร เล่นเกม อ่านนิยาย อ่านการ์ตูน ไม่เคยไปฟิวเจอร์มาก่อนเลย ผมรู้สึกว่าผมอยากจะไปแล้วดูเรื่องเงินก็ยังพอมีใช้อยู่ เลยออกไป วันนี้เป็นวันแรกที่เราได้เจอกัน
- ฟิวเจอร์รังสิต วันแรกที่ได้เจอ
ตอนไปถึงเขายังไม่มา เขาถ่ายรูปมาให้ดูว่ายังอยู่บนที่นอนกอดโดเรม่อนอยู่ เขาบอกผมว่าไม่คิดว่าจะมาจริงๆ เขาบอกว่าจะอาบน้ำแต่งตัวแล้วรีบออกมา รอสั่งพักใหญ่ๆ ก็ได้เจอกัน เธอเป็นคนหน้าตาน่ารัก ตัวเล็ก ดูดี และมีเสน่ห์ เราได้ทำกิจกรรมร่วมกัน กินข้าว ดูหนัง และเธอก็เดินดูของในห้างซึ่งผมไม่เคยมีประสบการณ์อย่างนี้มาก่อน
ตอนกลับเธอขับรถไปส่งที่ฝั่งตรงข้าม และบอกทำนองว่าสนุกมาก เธออยากหาคนที่จะแต่งงานด้วย เขาบอกว่าไม่ใช่คนแบบเรา อยากได้คนที่มีอนาคต สร้างรากฐานได้ ผมก็ได้นั่งรถแท็กซี่กลับบ้านที่บางบัวทอง ระหว่างทางเราได้คุยกันว่า เมื่อผมกลับถึงบ้านแล้วจะโทรคุยกันอีกทีนึง แต่เนื่องด้วยหลายๆอย่างเขาบอกว่าไม่อยากจะทำการติดต่อกับผมอีก เขาบอกว่ายังไงผมก็ไม่ใช่คำตอบที่เขาต้องการ
- วันที่ 3
ผมจำไม่ได้มากว่าเกิดอะไรขึ้นกับวันนี้มาก มันก็ค่อนข้างนานมาแล้ว แต่เธอได้ส่งข้อความหาผมอะไรสักอย่างว่า จะออกมาเจอกันไหม เธอกำลังขับรถกลับ จะผ่านฟิวเจอร์ ผมตอบเธอไปว่าผมจะไป แล้วผมก็รีบอาบน้ำแต่งตัวออกไปรอบนี้ไม่ได้นั่งแท็กซี่ไป ผมนั่งรถตู้อ้อมไปนิดหน่อย เพราะตอนนั้นผมคิดว่ายังไม่ได้ศึกษาการเดินทางดีดี แต่อย่างน้อยมันก็ประหยัดงบกว่านั่งแท็กซี่ ตอนนั้นรับทราบว่ามีรถเมล์ผ่าน แต่เห็นว่าต้องรอนานเป็นชั่วโมงกันเลย วันนั้นเราก็ได้ใช้เวลาร่วมกัน และผมก็กลับแท็กซี่เหมือนเดิม เพราะกลับดึกและยังไม่ได้ศึกษาการเดินทางมามากเท่าที่ควร
- วันต่อๆ มา
เราได้มีโอกาสคุยกันมากขึ้น และได้รู้ว่าเธอกำลังเรียน ป.โท อยู่กำลังทำวิทยานิพนธ์ และเธอก็อยากได้คนที่อยู่เป็นเพื่อนทำวิทยานิพนธ์ตอนกลางคืน เพราะเธอต้องทำดึกมาก ผมก็ไปหาเธอเกือบทุกวันจนเงินที่มีไม่สามารถไปหาได้ผมจึงไม่ได้ไป ได้ใช้เวลาร่วมกัน ได้คบหากัน ได้เที่ยว ได้ดูหนัง ได้อยู่ด้วยกันศุกร์ เสาว์ อาทิตย์ ทุกสัปดาห์ ได้มีเรื่องทั้งดีและร้าย บ้างก็ทะเลาะกัน บางทีก็ทะเลาะกันรุนแรง
วันนี้ผมได้รับรู้เรื่องๆนึงที่เธอบอกกับผมว่า เธอไม่เคยคิดว่าผมเป็นแฟน ไม่เคยจะขึ้นในเฟช หรือขึ้นรูปคู่ต่างๆ ผู้ชายที่มาจีบเธอที่มาหาเธอที่โรงพยาบาลบ่อยๆ ก็ยังไม่รู้ว่าเธอคบกับผมแล้ว ถึงแม้ผมจะเคยเจอกับผู้ชายคนนี้บ้างก็ตาม เธอเคยบอกรักผม และก็ยังคงบอกรักผมอยู่ และผมก็รักเธอเช่นกัน ผมรู้สึกว่า ความรักหรือฐานะของเราไม่เท่ากัน เธอจะพยายามทำเหมือนกับว่าผมอยู่เบี้องล่างเธอเสมอ ไม่ว่าผมจะพูดหรืออยากจะออกความเห็นอะไรเธอจะไม่สนใจหรือสนใจจะฟัง เวลาที่ผมมีความทุกข์หรือมีปัญหาอะไรผมก็ต้องเก็บไว้เงียบๆคนเดียว แต่ต่างกันผมพยายามจะอยู่ข้างๆเธอเสมอ วันนึงผมเหงา ทรมาน ผมรู้สึกว่าเธอไม่ได้แคร์ผมเท่าที่ควร คุณค่าที่เราให้กันมันต่างกันเกินไปจนทำให้ผมเจ็บมาก เราทะเลาะกันบ่อยๆ ห่างกันมากขึ้น มีปัญหาที่เธอไม่ยอมรับฟังมากขึ้น เหมือนเราจะไม่มีคำว่าเราอีก เธอชอบบอกว่าเธอนัดกับผู้ชาย จะให้ผู้ชายมานั่งเฝ้าที่โรงพยาบาลบ้างไรงี้ และเคยมีครั้งนึงที่เธอโทรไปง้อแฟนเก่าต่อหน้า และผมก็ทำได้แค่นั่งเงียบๆแล้วก็ฟัง
วันนี้ผมที่ผมโพส ผมคิดว่าผมอยากจะระบายที่ไหนสักแห่งให้คนที่ไม่รู้จักฟัง ปัจจุบันเธอเล่น beetalk ติดตาม 86 และมีผู้ติดตาม 222 ผมไม่เคยได้ดูมือถือเธอเลยว่าเธอจะคุยอะไรกับใคร ผมเคยขอร้องให้เธอเลิกเล่นสิ่งนี้ แต่เธอบอกว่าเธอโหลดตามผม ซึ่งผมโหลดมาแค่ส่องตอนที่เครียด และก็ไม่ได้คุยอะไรกับใคร ผมเคยมีคนคุย 2 คนคุยกันเหมือนเพื่อนเลย แต่เธอกลับต่างกัน เธอบอกกับผมว่าเกือบได้เสียกับคนๆนึง และอีกหลายครั้งที่เธอพูดถึงคนๆนั้น จนนาทีนี้ผมทนไม่ไหวเลยเดินถอยออกมา ผมรู้สึกว่า เราไม่เท่ากันตั้งแต่แรกแล้ว