แค่อยากระบาย

เทอนี่ว่ามันถึงจุดอิ่มตัวของความรักของเรารึป่าวซึ่งนี่รุ้สึกว่ามีแฟนก้อเหมือนไม่มีไม่ได้รับการใส่ใจหรือสนใจมาสักพักละเพราะว่าโทรก็ไม่ค่อยโทรแล้วเวลาโทรไปก็ไม่ได้รับรุ้ว่าเทออยากคุยได้แต่คำตอบแบบว่าจะเล่นเกมจะดูหนังยุตลอดๆในหลายครั้งที่โทรไปและทุกวันนี้ถ้าไม่มีเรื่องที่จะใช้หรือที่ด่วนก็ไม่คิดจะสนใจกันไม่เคยบอกรักไม่เคยบอกคิดถึงทั้งๆที่ยุไกลกันขนาดนี้มันทำให้เรารู้สึกว่าเทอยุได้โดยที่ไม่มีเราเพราะวันๆไม่ต้องสนใจทั้งที่เวลาละโอกาสที่จะโทรจะคุยกันนี้เยอะนะแต่ก็เงียบรู้สึกจะทนไม่ไหวบางทีทำงานก็เข้าใจทั้งๆที่เมื่อก่อนโทรได้ทำได้งอลก็ง้อได้แต่เดี่ยวนี้กลับเฉยชานี้รุ้สึกได้ว่าก็เหมือนยุคนเดียวมีแค่เราไว้ตอนที่เทอเดือดร้อนจิงๆและก้คิดว่าการที่โทรมาก็โทรไปงั้นๆแค่ไม่กี่วินาทีเหมือนโทรๆให้ผ่านๆไปบางทีการคบนานก็ไม่ได้หมายความว่าเทอจะรักเราเพียงแค่เทอยังไม่เจอคนใหม่เท่านั้นเองเหมือนคบเพื่อขั้นเวลาอยากจะเลิกหรือมีคนใหม่บอกกันตงๆได้เลยนะ เริ่มจะชินกับการกระทำแบบนี้แล้วเราคงจะยุได้เหมือนกันถ้าไม่มีเทอ หรือว่าเทอมีอีกคนที่ดีกว่าเทอถึงได้ไม่สนใจเราขนาดนี้ไม่ต้องกลัวนะไม่ต้องสงสารพุดมาได้เลยตงๆว่าเจอคนใหม่ดีกว่ามันจะรุ้สึกเจ็บน้อยกว่าการที่เทอทำกับเรายุแบบนี้เรื่อยๆไป บางทีระยะทางที่ไกลกันกับกาลเวลาที่เปลี่ยนไปเราอาจจะไม่จำเป็นกับเทอก็ได้ บางทีระยะทางกับกาลเวลาก็บอกอะไรได้หลายๆอย่างว่าเรายังรักกันหรือเราอาจจะไม่ได้รักกัน  แล้วก็เป็นได้