ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเรื่องก็มีอยู่ว่าฉันมีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ( จริงๆก็มีหลายคนค่ะ ) คนนี้สนิทมาก เที่ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน นอนด้วยกัน คือแบบสนิทสุดๆอ่ะ บางที่คนอื่นที่ไม่รู้จักเรายังคิดว่าเราเป็นแฟนกันเลยที่เดียว มันจะไม่อะไรเลยถ้าวันนั้นเราไม่ผิดใจกัน จนทำให้เราห่างกัน แต่ไม่รู้สิค่ะ ฉันกลับรู้สึกเหงา เคว้งคว้าง มันมีหลายครั้งที่ฉันชอบมองเพื่อนคนนี้ บางที่ก็ใจเต้น พอช่วงที่ห่างกันมันทำให้เริ่มรู้ว่าเพื่อนคนนี้ มันสำคัญกว่าคนอื่น เวลามองไปตรงไหนที่เราเคยนั่งเล่นด้วยกัน ฉันก็จะคิดถึงเพื่อนคนนี้ ทั้งๆที่เป็นแค่เพื่อนสนิท ไม่จำเป็นต้องคิดถึงขนาดนั้นก็ได้ใช่ไหมล่ะ เคยมีหลายครั้งที่ฉันกับเพื่อนคนนี้นอนด้วยกัน ปกติก็นอนธรรมดา จนครั้งนั้นที่ฉันรู้สึกอยากลองจูบเพื่อนคนนี้ดู ( กูบ้า ) แต่ฉันก็ไม่กล้า ได้แต่แอบจับมือ แล้วก็นอนกอด บางทีฉันก็ไม่ชอบให้เพื่อนสนิทคนนี้อยู่ใกล้กับใครเลย ที่พล่ามทั้งหมดนี้ไม่ใช่อะไรเลย ถ้าเพื่อนสนิทที่ว่าไม่ใช่ว่าแหม่งเป็นผู้หญิง สึส!! กูชอบผู้หญิง!! ก็เลยลองไป ไปแบบว่า ไปคุยกับผู้หญิงที่เป็นเลสเบี้ยนอ่ะ เออมันก็แบบว่าเฉยๆอ่ะ คือกูก็ยังชอบมองผู้ชายหล่อๆอ่ะน่ะ เห้อออ คืออยากหาคำตอบอ่ะ ว่าจริงๆแล้วเราชอบเพื่อนสนิทคนนี้จริง อยากจะบอกมันว่าเรารู้สึกอย่างงี้ แต่กลัวบอกไปแล้วทุกอย่างจะแย่กว่าเดิม เพราะหลังจากที่เราผิดใจกัน ถึงตอนนี้เราจะกลับมาคุยกันเหมือนเดิม ( มั้ง ) แต่ฉันกลับรู้สึกว่าเรายังห่างเหินกันอยู่ดี ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไร???
เหมือนมีใจให้เพื่อนสนิท