อยากให้เรื่องของเราเป็นอุทาหรณ์ของผู้หญิงหลาย ๆ คนที่กำลังจะไว้ใจผู้ชายไม่อยากให้มาพบเจอแบบเราเพราะมันเจ็บและทรมานมากเหมือนตายทั้งเป็นก่อนหน้านี้ผู้ชายคนนี้ได้เคยทำลายชีวิตผู้หญิงคนนึงกับเด็กคนนึงมาแล้วซึ่งเราและลูกเองก็เป็นรายที่สอง

>>>เรามาเริ่มเรื่องของเรากันดีกว่าค่ะ<<<
(ชื่อบุคคลที่กล่าวมานี้เป็นชื่อที่สมมุติขึ้น)

ตอนที่1
เรื่องราวความรักของเรา เริ่มต้นจากความไว้ใจ เชื่อใจ ทุ่มเทใจ เราคบกับแฟนมาระยะนึง เป็นช่วงเวลาประมาณ 5 เดือน มันสั้นมากสำหรับบางคนในการดูใจใช่ไหมล่ะ วันนึงแฟนเราพูดขึ้นมาว่าเขาอยากมีลูก เขาไม่เคยคิดอยากสร้างครอบครัวกับใครเลย เราเป็นคนแรกที่เขาคิดแบบนี้ด้วย ด้วยความที่อายุเรา 24 เราจึงบอกเขาไปว่ายังดีกว่า แต่เขาพยายามพูดว่าถ้ามีลูกช้าก็ไม่ทันได้ใช้งาน ไม่ทันได้เล่นกับลูก รวมทั้งการกระทำของเขา เขาเป็นคนดี ดูแลเทคแคร์เราดีมาก ชอบทำอาหารให้เรากิน รหัสเฟสบุ๊ค รหัสโทรศัพท์อะไรเรารู้ของกันทุกอย่าง เหมือนเป็นคนๆเดียวกัน พาเราเที่ยวตลอด ( แต่เราออกเงินเองทุกบาทนะ จะเรียกว่าสายเปย์ก็ยังได้ แต่เราไม่ได้เก็บเรื่องนั้นเอามาคิดเลย ) เราทำทุกอย่าง ใช้ชีวิตด้วยกันตลอด เขาทำงานได้เงินเดือนไม่เยอะเหลือ 4-5พันก็ให้เราเอามาจ่ายค่านั่นนี่ได้ ความรักทุกอย่างดูดี พ่อแม่เราทั้ง 2ฝ่ายรับรู้ ไปมาหาสู่กัน อีกทั้งเราเองก็ทำงาน มีเงินเดือนเป็นของตัวเอง รวมทั้งตัวเราเองก็รักเขามาก เราจึงอยากสร้างครอบครัวกัน ด้วยเหตุผลของเขาอีกอย่างคือ เขาไม่มีพ่อ พ่อเสียแต่เด็ก เขาอยากมีครอบครัวที่สมบูรณ์ เราเองหรือไม่ว่าผู้หญิงทุกคนที่ได้ยินคำนี้เราเชื่อว่าใจอ่อน ผู้ชายคนนี้ไว้ใจได้ เขาต้องเป็นพ่อที่ดีได้แน่ๆ เราคิดตอนนั้นเราจะเติมเต็มเขาเอง และเรากับเขาก็ตกลง ตั้งใจมีลูกกัน เรายอมรับเราไม่ได้ปรึกษาพ่อแม่ก่อนเลยเรื่องนี้ ตอนเรารู้ว่าเราท้องเราบอกเขา เขาดีใจมากกกกก เช้าวันรุ่งขึ้นพาเราไปอัลตร้าซาวด์ หมอบอกเห็นถุงตั้งครรภ์แล้ว เขาตัดสินใจบอกแม่ เราก็ตัดสินใจบอกแม่ พ่อแม่เราก็ตกใจก็ยังรับไม่ค่อยได้ว่าเราท้องหรอก แต่เราก็อธิบายแกว่าเราอยากมีลูกหลังจากนั้นครอบครัวเราก็ได้มาคุยกัน จัดงานหมั้นกันแบบเล็กๆ เนื่องด้วยว่าฝ่ายเขาก็ไม่ค่อยมีเงิน ฝ่ายเราก็บอกว่างั้นเก็บเงินไว้ให้ลูกดีกว่า พูดถึงตอนที่มาคุยตกลงกันก็ไม่ค่อยลงตัวเพราะเรื่องเงินด้วย เขาบอกว่าฝ่ายญาติเราพูดดูถูกเขา เขาเป็นคนฝังใจด้วยนะเราว่า เพราะทุกครั้งที่ทะเลาะกันเขาจะงัดเรื่องว่าครอบครัวเราดูถูกเขามาพูดตลอด ทั้งๆที่หลังจากหมั้นกันพ่อแม่เราชวนเขามากินข้าว ชวนมาที่บ้าน ให้มาเที่ยวบาทเขาก็ไม่ยอมไปกับเราเลย คือเราว่าเรื่องราวหลังจากรู้ว่ามีหลาน ไม่มีใครมานั่งคิดละแหละว่าเขาจะเป็นคนดีไม่ดีรวยไม่รวยยังไง ความเป็นพ่อแม่ก็แค่ต้องการให้เขาดูแลเรากับลูกตั้งใจทำมาหากิน แค่นั้นแกก็พอใจแล้ว แต่เรื่องราวหลังจากนี้มันแย่ลง ตอนนั้นช่วงสงกรานต์เราท้องได้ประมาณ4เดือน เขากลับบ้านแต่ไม่ให้เรากลับด้วยข้ออ้างคือบอกว่าเราท้องไม่ต้องไปจะไปกินเหล้า และก็มาเปลี่ยนไปมากกว่านี้ตอนเขาเปลี่ยนที่ทำงานใหม่ประมาณเดือนพฤษภาคม

ตอนที่2
ที่ทำงานใหม่จะเป็นวัยรุ่นชอบกินเที่ยวกัน ซึ่งเขาชอบกินเที่ยวอยู่แล้ว แต่เขาก็จะกลับมานอนด้วยตลอดทุกคืน ปัญก็มีอยู่ด้วยเรื่องเงินด้วยแต่ก่อนเขาจะให้เราถือ แต่พอทำงานที่นี่เขาไม่ให้เราสักบาท แต่ขอเราทุกวัน เราเลยบอกว่างั้นก็รับผิดชอบส่วนตัวเองให้ดีนะ(เขารับผิดชอบแค่ค่ากินเขาเอง) แต่ไม่ว่าจะค่าหอค่าไรเราเป็นคนจ่ายเองทั้งหมดนะ เขาไม่เคยควักตางค์เขาออกมาจ่ายค่าไรทั้งสิ้น แม้แต่ตอนกินข้าวด้วยกันก็ไม่ เราก็ไม่คิดเรื่องนี้นะ แต่เราว่าเขาคิดเพราะเราไม่ให้ตางค์เขาใช้ทุกวันๆแบบเดิมเขาเองก็ชอบสายเปย์เขาก็บอกตรงๆ เราเองช่วงหลังๆเรายอมรับเราเป็นคนขี้โมโห อีกทั้งท้องอารมณ์เราแปรปรวนมาก เขาผิดสังเกตอะไรนิดเราก็จะทักทะเลาะกัน เราก็เอ่ยปากไล่เขาตลอด แต่ด้วยความที่อยู่ต่างจังหวัดเราไล่เขา เขาก็ไปไหนไม่ได้ แต่แปบๆเราก็ดีด้วย เราเป็นคนโกรธง่ายหายเร็ว เรียกว่าอารมณ์ขึ้นๆลงๆง่าย จนหลังๆเขากินเหล้า ไม่เข้าห้อง เราโทรตามไม่กลับ บางทีไม่รับ เรารับไม่ได้ขับรถออกไปตามหาทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน จนเช้าเขากลับมา เราก็ถามเขา เขาก็บอกเมากลับไม่ได้นอนกับเพื่อน ซึ่งนี่เป็นครั้งแรกเราโอเคไม่เป็นไร ต่อไปเขาทำครั้งที่2 เราพูดว่าถ้ามีครั้งที่3เราไม่เอาละนะ เราให้โอกาสใครได้ไม่เกิน3ครั้ง  ห่าเอ้ยคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกที่เขาจะฟังที่ไหนได้ ตอนเช้า บ่าย เย็นก็รอคอยเขาหลังเลิกงานคิดว่าจะกลับมาทานข้าวด้วยกันเหมือนเดิมก็ไม่มีโผล่มาเลย ไม่มีถามไถ่ว่าเรากินอะไร ลูกในท้องดิ้นไหม เรื่องราวก็จะวนๆอยู่เขากลับมานอนห้องบางครั้งก็ไม่นอนจนมีครั้งที่4 -5-6 . .. ทุกครั้งเราเป็นบ้าหอบลูก อุ้มท้องไปตามหาเขา เราจนปัญญายังไงก็หาไม่เจอ กลับกลายเป็นเราที่ต้องขับรถกลับมานอนห้อง วันนึงเราไม่ไหวเพราะเขาบอกว่าไปกินกับที่ทำงาน เราเลยเลือกโทรเข้าบริษัทขอคุยกับพี่นัท(ผู้หญิง)เป็นหัวหน้าทีมB ทีมทำงานของเขา เพราะแฟนเราบอกว่าเที่ยวกับพี่คนนี้ และคนในทีม พี่เขาก็ดีนะให้เบอร์ส่วนตัวมาบอกว่ามีไรถามพี่เขาได้เราก็อุ่นใจ  . .. อยู่มาวันนึงแฟนเราไม่เข้าบ้าน เวลาประมาณตี3 เราเลยโทรหาพี่นัท แต่เป็นคนอื่นในทีมรับสายบอกว่าแฟนเราอยู่กับพี่นัท พอดีมีเรื่องต่อยตีกัน พี่นัทเลยพาแฟนเราออกมาจากผับ ลืมโทรศัพท์ไว้ที่นี่ เราตามหาไปหาที่รพ. ไปหาที่โรงพัก ไปทุกที่ตามที่คนรับสายบอกว่าจะพาคนเจ็บไป จนเรามาเจอแฟนเราอยู่กับพี่นัทร้านก๋วยเตี๋ยวหน้าผับ พูดคุยกว่าแฟนเราจะยอมกลับบ้านด้วย ระหว่างนั้นได้คุยกับพี่นัทเขาสอนเราบอกเราว่า หนู..พี่ก็มีลูกมาก่อนนะ แต่พี่แยกกับแฟนอยู่ ละหนูก็ท้องด้วยตอนนี้ ดูแลตัวเอง รักษาชีวิตครอบครัวไว้ให้ดีๆ เราฟังละเราชอบพี่คนนี้นะให้ข้อคิดเราดูเป็นห่วงเราดี แต่เชื่อไหมหลังจากนี้แฟนเราเปลี่ยนไปในทางที่แย่ ขึ้นเรื่อยๆ ทะเลาะกันบางครั้งเราพลั้งมือตีเขาแต่เราก็ขอโทษ กอดเขา เรารู้สึกผิด แต่มีครั้งนึงเราทะเลาะกันเสียงดังเขาตบหน้าเรา เราร้องไห้ฟูมฟายเสียใจเขาไม่มีแม้แต่จะเช็ดน้ำตาให้ เขาบอกเราว่าเราเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขาตบหน้า เขาตั้งใจ เขาไม่ได้รู้สึกผิด เราคิดว่าจะพอกับเขาแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ . .. หลังจากนั้นเขาเริ่มเที่ยวหนัก

ตอนที่ 3
เขาถ่ายรูปให้ดูว่ากินเบียร์กับพี่ที่ทำงานที่หอ ถ่ายแค่รูปแก้วเบียร์ไม่ร็ว่ากินกับใครบ้าง เราเห็นในรูปผ้าปูที่นอนสีชมพูเลยสงสัย ละเขาก็หายไป เราไลน์ถามพี่นัทแกก็จะตอบว่าไม่ได้อยุ่กับแฟนเรา โทรหาพี่นัทบางทีก็ไม่รับ ซึ่งมันขัดกับแฟนเราที่บอกว่าอยู่กับพี่นัท ละครั้งนั้นที่เขาหายไป เราถามเขาเขาก็ยังยืนยันกับเราว่าอยู่กับพี่นัทพี่วรรณ เมื่อคืนกินเหล้าละเผลอหลับไปหอพี่นัทไม่ได้นอนกันแค่2คน ถ้าไม่เชื่อเดี๋ยวตอนเที่ยงจะออกมาถ่ายรูปให้ดูว่าห้องพี่นัทผ้าปูสีชมพูแบบนี้ๆ พี่นัทเขาบอกเราว่าหนูจะเชื่อใคร พี่จะไม่พูดละนะ ที่พี่พูดเป็นความจริงทุกอย่าง เราเป็นผู้หญิงเหมือนกันพี่จะไม่โกหกละกัน พี่ก็มีแฟนนะหนู เดี๋ยวแฟนพี่ก็ต้องคอลมา พี่ให้นอนด้วยไม่ได้หรอก แฟนพี่ก็จะว่าให้ (แฟนพี่เขาอยู่ต่างจังหวัด) พี่นัทเขาก็ให้พี่วรรณช่วยยืนยันว่าถึงมีนอนก็ไม่ได้นอนกัน 2 คน ละเย็นวันนั้นแฟนเราก็มาพูดว่าพี่นัทไม่ค่อยพูดกับเขาเพราะว่าเรื่องที่เขาพูดขัดกันนี่หล่ะ คือเหมือนกับว่าเขาเตรียมกันว่าไม่ให้บอกว่านอนที่หอพี่นัท แต่แฟนเรากลับบอกเราตรงๆ เลยผิดใจกันกับพี่นัทไปช่วงนึง ช่วงนั้นแฟนเราก็เข้าบ้านมาหาเรานะ นี่ก็ไม่ได้ตงิดใจไรคิดว่าดีละ พี่เขาคงไม่พาแฟนเรากินเที่ยวกับทีมBละ แต่หลังจากนั้นก็พากันกินเที่ยวอีก เราไม่รุ้ว่าจิงไหมที่แฟนเราบอกว่ากินเลี้ยงนะ วันเกิดนะ นั่นนี่นะ เพราะเราโทรตามไม่ได้ เราทักถามคนในทีมแฟนเรา เราจะโดนแฟนเราว่าไม่ต้องทักถามคนนั้นคนนี้ โดยเฉพาะพี่นัท เราก็ถามว่าทำไม พี่นัทเขาก็ให้คำปรึกษาดีนะไรงี้ แฟนเราก็บอกว่าแต่ลับหลังเขารำคาญ ละทุกๆวันนี้แฟนเราเขาก็บล็อกเฟสเรา บล็อกเบอร์เรานะ เขาอ้างว่าเราโทรไปตอนเขาเล่นเกมส์มันจะหลุด มีเหลือไว้แค่ไลน์ที่ติดต่อเขาได้ บางครั้งแค่ทักไปถามเขาก็บล็อกไลน์เราแล้ว ติดต่อไม่ได้สักทาง เราเคยขอว่าถ้าไปกินเหล้าก็ไปเถอะแต่กลับมานอนห้องได้ไหม อย่าบล็อกเราเลย ยังไงเราก็กลัวฉุกเฉินเรากลัวปวดท้องคลอดตอนดึก คือเราอยู่ต่างจังหวัดห่างญาติห่างพี่ห่างน้อง ไม่มีแต่เขาก็ไม่ได้สนใจคำพูดนี้ของเราเลย ละเราก็ท้องแก่เราเลือกอยากให้ตัวเองสบายใจบ้างจึงเลือกกลับบ้านทุกๆเสาร์อาทิตย์ อย่างน้อยก็ไม่ต้องคิดตามหาเขาในวันเสาร์อาทิตย์ เราขับรถเองทำไรเองหมดทุกอย่าง เขาไม่มีแม้แต่ทักมาถามถึงยัง ทำไรอยู่ พอกลับมาจากบ้านคิดว่าเขาจะอยู่ห้องรอเจอเราบ้าง ตี2-3 เราติดต่อเขาไม่ได้เลือกขับรถออกไปหาตู้โทรศัพท์สาธารณะเพื่อโทรหาแฟนเรา พอเขาได้ยินเสียงเราเขารีบกดวางเลย ทุกๆวันชีวิตประจำวันของเราจะต้องนั่งคิดตั้งแต่เช้า ระหว่างทำงานก็คิดจนถึงเย็น วันนี้แฟนเราจะเข้าบ้านไหม เราจึงพยายามทักไลน์ไปขอเขาให้กลับมากินข้าวบ้านหน่อย วันนี้ไปกินข้าวนอกบ้านกัน  ลูกบ่นอยากกินขนมหวาน กลับบ้านมากอดลูกบ้างนะ ลูกดิ้นเยอะจังวันนี้ หนูกับลูกต้องการป๊านะ ทำงานเหนื่อยไหม ถ้าวันใดเขาบอกอืมเดี๋ยวเย็นนี้กลับ เราจะดีใจมากกกกกกก แต่สุดท้ายเขาก็ไม่มา เรารอถึงทุ่ม 2ทุ่ม 3ทุ่ม เขาก็เลื่อนว่าเดี๋ยวก่อน เดี๋ยว 4 ทุ่มกลับ เดี๋ยวก่อนเดี๋ยวไม่เกินเที่ยงคืน จะเลื่อนแบบนี้ ละสุดท้ายเขาก็บล็อกไลน์เรา . ..โดยไม่มีเหตุผล