ชอบญาติหรือลูกพี่ลูกน้องกันจะผิดไหม

ถ้าเราชอบญาติเราหรือลูกพี่ลูกน้องเรานี่จะผิดมั้ยคะถ้าเราไม่เคยเจอกันเลยหรือมาเจอกันก็ตอนโตแล้ว เรื่องมีอยุ่ว่า พ่อแม่เราแยกทางกัน เราไปอยุ่ฝั่งพ่อซึ่งเค้าเป็นลูกพี่ลูกน้องฝั่งแม่หรือลูกของป้าพี่สาวแม่แต่เราไม่เคยเจอหน้ากันเลยเพราะเราก็ไม่เคยได้ไปหาญาติทางแม่เลย จนโตมาเกือบสามสิบปีนี่แหละค่ะที่ได้เจอกันครั้งแรก ก็โอเคคิดว่าญาติเราแค่นั้นก็รู้สึกดีที่ได้เจอญาติในสายเลือดเดียวกันก็คุยกันดีอัธยาศัยดีแล้วก็มีเบอร์ติดต่อกันไลน์เฟสคุยกันตามประสาเพราะวัยใกล้เคียงกันแต่พอหลังๆคุยกันเยอะขึ้นมีปัญหาก็ปรึกษากันเยอะขึ้นรู้สึกดี เราจริงใจต่อกันอาจเพราะเป็นญาติกันด้วยก็คิดแต่จะช่วยเหลือกันไม่คิดร้ายต่อกัน แต่พอเจอกันแล้วมองตากันแล้วมันรู้สึกแปลกๆรู้สึกรัก แต่ก็พยายามไม่คิดเพราะติดที่เป็นญาติกันแต่มันรู้สึกห่วงใยกัน เรากอดกันให้กำลังใจกันมันยิ่งหวั่นๆพยายามไม่คิดแต่มันก็วนๆให้คิดรักและเป็นห่วงกัน อาจเพราะเราต่างเพศและไม่เคยอยุ่ร่วมกันมาก่อน ทำไมมันวนๆว่ารักและผูกพันธ์กันแบบนี้คะ และจะแก้ปัญหานี้ยังงัย ให้มันดีกว่านี้คะ