สวัสดีครับ ผมชื่อเอก เป็นพนักงานบริษัทเอกชนธรรมดา มีชีวิตเรียบง่ายเหมือนคนทั่วไป อาศัยอยู่กับภรรยาชื่อปริม แทบไม่เคยมีประสบการณ์กับสิ่งลี้ลับโดยตรง อาจมีพบในลักษณะวูบวาบบ้าง กลิ่นบ้าง แต่ไม่ได้ติดใจอะไรมากเพราะอาจเป็นการอุปทานไปเอง
ผมเริ่มเข้ามาพัวพันกับสิ่งเร้นลับเมื่อปริมเริ่มตั้งครรภ์ เราตัดสินใจซื้อบ้านเดี่ยวเพื่อที่จะได้มีพื้นที่ให้ลูกได้วิ่งเล่น หลังจากตระเวนดูหลายๆ ที่ เราตัดสินใจซื้อบ้านสองชั้นในหมู่บ้านจัดสรรสำหรับครอบครัวฐานะปานกลางแห่งหนึ่งย่านฝั่งธน เราย้ายเข้าบ้านตอนปริมตั้งท้องได้ 4 เดือน
บ้านหลังนี้อยู่ท้ายๆ หมู่บ้าน โดยรอบหมู่บ้านสภาพปกติดี มีสวนสาธารณะ มีร้านค้าต่างๆ ครบครัน เป็นหมู่บ้านที่ดูคึกคักแต่ไม่จอแจแออัด นับเป็นหมู่บ้านที่น่าอยู่หมู่บ้านหนึ่ง เราได้บ้านหลังนี้มาราคาค่อนข้างถูก แถมบ้านยังรีโนเวทใหม่เกือบทั้งหลัง ทั้งทาสีใหม่ ปูกระเบื้องใหม่ เฟอร์นิเจอร์บางอย่างยังเปลี่ยนให้ใหม่ เหมือนได้อยู่บ้านใหม่ในราคาบ้านมือสอง ผมยังแอบคิดว่าเป็นบ้านผีสิงหรือเปล่า นายหน้าแจ้งว่าเจ้าของบ้านไปทำงานต่างประเทศจึงตัดสินใจขายทิ้ง
วันขนของผมไปกับภรรยาพร้อมพนักงานรับจ้างขนของอีกสองคน ซอยที่ผมอยู่มีบ้านอยู่ 10 หลัง น่าแปลก ทั้งที่เป็นวันเสาร์ แต่ทั้งซอยเหมือนไม่มีใครอยู่บ้าน เงียบ... สงบ... วังเวง... เกือบทุกหลังปิดประตูหน้าต่างมิดชิด มีเพียง 3 หลังที่เปิดประตูออกมาดู แต่พอผมสบตาแล้วยิ้มให้กลับไม่มีใครยิ้มตอบ บางบ้านปิดประตูใส่ บางบ้านทำเป็นเดินมาดูอะไรรอบๆ บ้านสักพักก็เข้าบ้านไป สงสัยว่าเราอาจทำเสียงดังรบกวนวันพักผ่อน ไว้เสร็จธุระแล้วค่อยหาขนมไปให้ สร้างมิตรย่อมดีกว่าสร้างศัตรู
การขนของเข้าบ้านผ่านไปด้วยดี มีปัญหาบ้างเล็กน้อย เช่น ลูกแก้วหิมะที่ผมเคยให้แฟนหล่นแตก ขาโต๊ะกินข้าวหักตอนขนย้าย และกล่องใส่หนังสือหลุดมือหล่นมาทับเท้าผม แต่ผมไม่ได้เอะใจอะไร ขนย้ายของมากขนาดนั้นย่อมต้องมีปัญหาบ้างเป็นธรรมดา
หลังขนของเข้าบ้านเสร็จเราช่วยกันจัดของบางส่วนให้เข้าที่เข้าทาง โดยเน้นเสื้อผ้า ของใช้ประจำวันก่อน จนสามทุ่มเราจึงไปอาบน้ำเตรียมนอนกัน ปริมบ่นว่าเหนื่อย หายใจไม่ออก ทั้งที่ปริมแทบจะไม่ได้ใช้แรงอะไร นอกจากบอกว่าให้จัดอะไร ไว้ตรงไหน หรือเป็นเพราะฝุ่นที่ทำให้ปริมหายใจไม่สะดวกและยังเดินไปเดินมาทั้งวัน ผมเลยชวนปริมนอนบอกว่าพักผ่อนสักคืนอาการคงดีขึ้น ถ้าไม่ดีพรุ่งนี้ค่อยไปหาหมอ
อันที่จริงผมเองก็อึดอัดและเหนื่อยมากเหมือนกัน แต่ก็คิดว่าเพราะตัวเองเป็นภูมิแพ้ พอมาโดนฝุ่นเลยหายใจไม่ออกเป็นธรรมดา ส่วนวันมาดูบ้านแม้จะรู้สึกอึดอัด แต่คงเป็นเพราะไม่มีใครอยู่มานาน อากาศไม่ได้ระบายเลยอับไปบ้าง บวกกับความดีใจที่จะได้ย้ายมาอยู่บ้านหลังใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิมมันมีมากกว่าจึงไม่ได้คิดอะไร
บ้านใครใครก็รัก
ผมเริ่มเข้ามาพัวพันกับสิ่งเร้นลับเมื่อปริมเริ่มตั้งครรภ์ เราตัดสินใจซื้อบ้านเดี่ยวเพื่อที่จะได้มีพื้นที่ให้ลูกได้วิ่งเล่น หลังจากตระเวนดูหลายๆ ที่ เราตัดสินใจซื้อบ้านสองชั้นในหมู่บ้านจัดสรรสำหรับครอบครัวฐานะปานกลางแห่งหนึ่งย่านฝั่งธน เราย้ายเข้าบ้านตอนปริมตั้งท้องได้ 4 เดือน
บ้านหลังนี้อยู่ท้ายๆ หมู่บ้าน โดยรอบหมู่บ้านสภาพปกติดี มีสวนสาธารณะ มีร้านค้าต่างๆ ครบครัน เป็นหมู่บ้านที่ดูคึกคักแต่ไม่จอแจแออัด นับเป็นหมู่บ้านที่น่าอยู่หมู่บ้านหนึ่ง เราได้บ้านหลังนี้มาราคาค่อนข้างถูก แถมบ้านยังรีโนเวทใหม่เกือบทั้งหลัง ทั้งทาสีใหม่ ปูกระเบื้องใหม่ เฟอร์นิเจอร์บางอย่างยังเปลี่ยนให้ใหม่ เหมือนได้อยู่บ้านใหม่ในราคาบ้านมือสอง ผมยังแอบคิดว่าเป็นบ้านผีสิงหรือเปล่า นายหน้าแจ้งว่าเจ้าของบ้านไปทำงานต่างประเทศจึงตัดสินใจขายทิ้ง
วันขนของผมไปกับภรรยาพร้อมพนักงานรับจ้างขนของอีกสองคน ซอยที่ผมอยู่มีบ้านอยู่ 10 หลัง น่าแปลก ทั้งที่เป็นวันเสาร์ แต่ทั้งซอยเหมือนไม่มีใครอยู่บ้าน เงียบ... สงบ... วังเวง... เกือบทุกหลังปิดประตูหน้าต่างมิดชิด มีเพียง 3 หลังที่เปิดประตูออกมาดู แต่พอผมสบตาแล้วยิ้มให้กลับไม่มีใครยิ้มตอบ บางบ้านปิดประตูใส่ บางบ้านทำเป็นเดินมาดูอะไรรอบๆ บ้านสักพักก็เข้าบ้านไป สงสัยว่าเราอาจทำเสียงดังรบกวนวันพักผ่อน ไว้เสร็จธุระแล้วค่อยหาขนมไปให้ สร้างมิตรย่อมดีกว่าสร้างศัตรู
การขนของเข้าบ้านผ่านไปด้วยดี มีปัญหาบ้างเล็กน้อย เช่น ลูกแก้วหิมะที่ผมเคยให้แฟนหล่นแตก ขาโต๊ะกินข้าวหักตอนขนย้าย และกล่องใส่หนังสือหลุดมือหล่นมาทับเท้าผม แต่ผมไม่ได้เอะใจอะไร ขนย้ายของมากขนาดนั้นย่อมต้องมีปัญหาบ้างเป็นธรรมดา
หลังขนของเข้าบ้านเสร็จเราช่วยกันจัดของบางส่วนให้เข้าที่เข้าทาง โดยเน้นเสื้อผ้า ของใช้ประจำวันก่อน จนสามทุ่มเราจึงไปอาบน้ำเตรียมนอนกัน ปริมบ่นว่าเหนื่อย หายใจไม่ออก ทั้งที่ปริมแทบจะไม่ได้ใช้แรงอะไร นอกจากบอกว่าให้จัดอะไร ไว้ตรงไหน หรือเป็นเพราะฝุ่นที่ทำให้ปริมหายใจไม่สะดวกและยังเดินไปเดินมาทั้งวัน ผมเลยชวนปริมนอนบอกว่าพักผ่อนสักคืนอาการคงดีขึ้น ถ้าไม่ดีพรุ่งนี้ค่อยไปหาหมอ
อันที่จริงผมเองก็อึดอัดและเหนื่อยมากเหมือนกัน แต่ก็คิดว่าเพราะตัวเองเป็นภูมิแพ้ พอมาโดนฝุ่นเลยหายใจไม่ออกเป็นธรรมดา ส่วนวันมาดูบ้านแม้จะรู้สึกอึดอัด แต่คงเป็นเพราะไม่มีใครอยู่มานาน อากาศไม่ได้ระบายเลยอับไปบ้าง บวกกับความดีใจที่จะได้ย้ายมาอยู่บ้านหลังใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิมมันมีมากกว่าจึงไม่ได้คิดอะไร