เราเป็นโรคซึมเศร้า ไม่อยากออกไปเจอใครหรือคุยกับใครทั้งนั้น ทำยังไงดีคะ

ก่อนอื่นต้องบอกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า และรักษากับจิตแพทย์แล้ว และตอนนี้ก็ยังอยู่ในช่วงรักษาอยู่ เราก็ทานยาอยู่นะคะ
เรียบเรียงยังไงดี คือว่าเราไม่อยากไปเจอใครเลย เรารักเพื่อน เราคิดถึงเพื่อนที่โรงเรียน แต่ตอนนี้เราดรอปเรียนออกมาน่ะค่ะ เราเป็นค่อนข้างหนัก เราขอไม่เล่าอาการโดยละเอียดนะคะ แต่เอาเป็นว่าเราและพ่อแม่เห็นตรงกันว่าควรดรอปเรียนก่อนเพื่อมารักษาอาการเราให้หาย แต่ที่เรามาตั้งกระทู้วันนี้คือเราอยากถามว่า ถ้าเราไม่อยากออกไปเจอเพื่อนหรือไปคุยกับเพื่อน เราแย่มากไหมคะ คือเราคิดถึงเพื่อน เพื่อนเราทุกคนดีมาก แต่เรากลับไม่อยากไปเจอพวกเขา เราไม่อยากเจอใครเลย ไม่อยากคุยกับใครเลย เราควรทำยังไงดีคะ เรารู้ว่ามนุษย์เป็นสังคม แต่เราก็กลัว ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่ากลัวอะไร แต่เราอยากอยู่คนเดียว เราควรทำยังไงดีคะ ควรออกไปเจอเพื่อน หรือเปล่าคะ


(เขียนงง วนไปวนมาต้องขอโทษด้วยค่ะ เราเรียบเรียงไม่ถูกจริงๆ )
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
มันเป็นอารมณ์แบบ พอเราเริ่มขุดหลุม ลงไป ซ่อนในหลุม รู้สึกปลอดภัยและสบายใจ แต่อยู่ดีๆ ก็คิดถึงโลกภายนอก แต่ก็กลัวๆๆๆ กลัวหลายๆ อย่างที่มันยังไม่เกิดขึ้น กลัวสิ่งที่เกิดกับเพื่อนจะไม่เหมือนเดิม กลัวสายตาคน กลัวสิ่งที่ไม่ควรกลัว ...ใช่ไหม

ถ้ายังมีความรู้สึกนี้อยู่ กินยาต่อไป อยู่ในที่ที่สบายใจที่สุด จนกระทั่งเราเลิกกลัวสิ่งที่ไม่ควรกลัว ค่อยกลับออกมา เพราะสุดท้ายแล้วถ้าออกมาตอนเรายังไม่พร้อม มีอะไรเกิดขึ้นนิดหน่อย กระทบกระทั่งนิดหน่อย เราจะโทษตัวเอง โทษๆๆๆ ยิ่งทำให้เราแย่ขึ้นไปอีก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่